Της Ολυμπίας
αποκλειστικά για την katanixi.gr

«Οἱ Ἅγιοι Πατέρες ἐπιθυμοῦσαν νά ὑπομένουν τόν πόλεμο μέ ἀνδρεία καί μέ καρτερία» (Ἅγιος Ἰγνάτιος Μπριαντσιανίνωφ)

Επιμέλεια σύνταξης: katanixi.gr

Θ΄ Μέρος

Ὁ Σταυρός τοῦ Χριστοῦ εἶναι τό μυστήριο τῆς ἄπειρης ἀγάπης τοῦ Θεοῦ πρός τόν ἄνθρωπο. Διότι ἡ ἐνανθρώπηση καί τό σταυρικό πάθος τοῦ Μονογενοῦς Υἱοῦ Του ἀποκαλύπτει τήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ πρός τόν πονεμένο καί ἁμαρτωλό ἄνθρωπο.

Ὁ εὐαγγελιστής Ἰωάννης, λέγει ὅτι Θεός ὁ «ἀγάπη ἐστί» καί τό μέγεθος τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ –τό πλάτος καί τό βάθος τῆς Θείας ἀγάπης– φανερώνεται στήν ἐνανθρώπηση καί τόν Σταυρό τοῦ Θεανθρώπου Κυρίου, γιά χάρη τῆς ἀνθρωπότητας:

– «Ἀγαπητοί, ἀγαπῶμεν ἀλλήλους, ὅτι ἡ ἀγάπη ἐκ τοῦ Θεοῦ ἐστι, καί πᾶς ὁ ἀγαπῶν ἐκ τοῦ Θεοῦ γεγέννηται καί γινώσκει τόν Θεόν. Ὁ μή ἀγαπῶν οὐκ ἔγνω τόν Θεόν, ὅτι ὁ Θεός ἀγάπη ἐστίν» (Α΄ Ἰωάν. 4, 7-8).

Ὁ θάνατος τοῦ ἐνανθρωπήσαντος Θεοῦ ἐπάνω στό Σταυρό μέ τό Θεῖον Πάθος συνιστᾶ τήν κορύφωση τῆς ἀγάπης Του, γιά ὅλους ἐμᾶς τούς ἀδύναμους καί ἁμαρτωλούς ἀνθρώπους, ὥστε «ἵνα σωθῇ ὁ κόσμος δι᾽ αὐτοῦ»:

– «Οὕτω γάρ ἠγάπησεν ὁ Θεός τόν κόσμον, ὥστε τόν υἱόν αὐτοῦ τόν μονογενῆ ἔδωκεν, ἵνα πᾶς ὁ πιστεύων εἰς αὐτόν μή ἀπόληται, ἀλλ᾿ ἔχῃ ζωήν αἰώνιον.

Οὐ γάρ ἀπέστειλεν ὁ Θεός τόν υἱόν αὐτοῦ εἰς τόν κόσμον ἵνα κρίνῃ τόν κόσμον, ἀλλ᾿ ἵνα σωθῇ ὁ κόσμος δι᾿ αὐτοῦ. Ὁ πιστεύων εἰς αὐτόν οὐ κρίνεται, ὁ δέ μή πιστεύων ἤδη κέκριται, ὅτι μή πεπίστευκεν εἰς τό ὄνομα τοῦ μονογενοῦς υἱοῦ τοῦ Θεοῦ». (Ἰωάν. 3, 16-18).

Ὁ ἀπόστολος Παῦλος, γράφει στήν πρός Ρωμαίους Ἐπιστολή, πώς ὁ Θεός ἀποδεικνύει τήν ἀγάπη Του σ᾽ ἐμᾶς τούς ἀνθρώπους μέ τό ὅτι, ἐνῶ ἐμεῖς ἤμασταν ἀκόμη ἁμαρτωλοί, ὁ Χριστός πέθανε καί ἔτσι θυσιάστηκε γιά μᾶς:

– «Συνίστησι δέ τήν ἑαυτοῦ ἀγάπην εἰς ἡμᾶς ὁ Θεός, ὅτι ἔτι ἁμαρτωλῶν ὄντων ἡμῶν Χριστός ὑπέρ ἡμῶν ἀπέθανε» (Ρωμ. 5, 8).

Καί ἀκόμη, διά τοῦτο τόν σωτήριο λόγο, ὁ Κύριος «καί προσκαλεσάμενος τόν ὄχλον σύν τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ εἶπεν αὐτοῖς· ὅστις θέλει ὀπίσω μου ἀκολουθεῖν, ἀπαρνησάσθω ἑαυτόν καί ἀράτω τόν σταυρόν αὐτοῦ, καί ἀκολουθείτω μοι» (Μαρκ. 8, 34).

Ὁ Ἅγιος Ἰγνάτιος Μπριαντσιανίνωφ, μιλάει πρός τούς ὀρθοδόξους πιστούς γιά τόν «Σταυρό τοῦ Χριστοῦ» καί τί σημαίνει ὁ σταυρός γιά ὅσους δέν ἐπιθυμοῦν νά γνωρίσουν τή μετάνοια καί ἔτσι παραμένουν θεληματικά στήν πτώση τους, μέσα ἀπό τήν ἀμετανοησία τους.

Καί οἱ ὁποῖοι εἶναι οἱ ἀμετανόητοι ἁμαρτωλοί ἄνθρωποι καί γεύονται ἀπό ἐδῶ τήν Κόλαση, ἐνῶ γιά μία ἀκόμη φορά μᾶς συμβουλεύει ὡς ἑξῆς:

“Θανάσιμος εἶναι ὁ σταυρός γιά ἐκείνους, πού τόν σταυρό τους δέν τόν μεταμόρφωσαν σέ «Σταυρό τοῦ Χριστοῦ». (17)

Θανάσιμος εἶναι ὁ σταυρός γιά ἐκείνους, πού ἀπό τόν σταυρό τους γογγύζουν κατά τῆς Πρόνοιας τοῦ Θεοῦ.

Ἀλλά σταυρός εἶναι καί γιά ἐκείνους πού τόν μέμφονται καί τόν βλασφημοῦν καί παραδίδονται στήν ἀπελπισία καί τήν ἀπόγνωση, (ὡς ἀμετανόητοι, ὁδηγούμενοι σέ θάνατο αἰώνιο).

Οἱ ἁμαρτωλοί, πού δέν ἐξομολογοῦνται καί δέν μετανοοῦν, πεθαίνουν πάνω στόν σταυρό τους μέ θάνατο αἰώνιο.

Μέ τό νά μήν ὑπομένουν καρτερικά ἀποστεροῦνται τήν ἀληθινή ζωή, τή ζωή μέσα στόν Θεό.

Τούς ἀποκαθηλώνουν ἀπό τόν σταυρό τους, γιά νά κατέβουν σάν ψυχές στόν αἰώνιο τάφο.

Ὁ «Σταυρός τοῦ Χριστοῦ» ἀνυψώνει ἀπό τή γῆ τόν μαθητή τοῦ Χριστοῦ πού ’ναι σταυρωμένος ἀπάνω του.

Ὁ μαθητής τοῦ Χριστοῦ, πού ’ναι σταυρωμένος πάνω στό σταυρό του, φρονεῖ τά ἄνω, μέ τόν νοῦ καί τήν καρδιά του ζεῖ στόν οὐρανό, καί καθορᾶ τά Μυστήρια τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ τῷ Κυρίῳ ἡμῶν.

«Εἴ τις θέλει ὀπίσω μου ἐλθεῖν», εἶπε ὁ Κύριος, «ἀπαρνησάσθω ἑαυτόν καί ἀράτω τόν σταυρόν αὐτοῦ καί ἀκολουθείτω μοι».

“Ἡ συναίσθηση τῆς πνευματικῆς φτώχειας, ἡ παραδοχή τῆς πτώσεως, ἡ ζωντανή ὁμολογία τοῦ Λυτρωτῆ εἶναι ἄγνωστες στόν ἄνθρωπο πού ἔχει κοσμικό φρόνημα. (18)

Αὐτός εἶναι δοῦλος τῶν παθῶν, δέν β λ έ π ε ι στόν ἑαυτό του παρά μόνο προτερήματα, μόνο ἀρετές.

Καί εἴτε δέν περιμένει τίποτα στόν οὐρανό –καθώς δέν συλλογίζεται ποτέ τόν οὐρανό– εἴτε περιμένει βραβεῖα σάν ὀφειλές, ἔχοντας πλήρη ἄγνοια τῆς μοναδικῆς ἀρετῆς πού βραβεύεται στόν οὐρανό καί πού δέν εἶναι ἄλλη ἀπό τόν Χριστιανικό τρόπο ζωῆς.

Ὁ δοῦλος τοῦ Θεοῦ, τηρώντας τίς εὐαγγελικές ἐντολές, ὅλο καί πιό καθαρά βλέπει τά πάθη του.

Καί ὅσο ἡ Χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος δημιουργεῖ μ α κ ά ρ ι ε ς πνευματικές καταστάσεις –τή συναίσθηση τῆς πνευματικῆς του φτώχειας, τό πένθος, τήν πραότητα, τό ἔλεος, τήν καθαρότητα, τή διάκριση– τόσο νιώθει τόν ἑαυτό τοῦ πιό ἁμαρτωλό ἀπ’ ὅλους τούς ἁμαρτωλούς.

Καί ἀμέτοχο σέ ὁποιοδήποτε καλό, ἔνοχο ἀναρίθμητων κακῶν, ἄξιο αἰώνιων βασάνων στή γέεννα τοῦ πυρός, γιά τή διαρκῆ ἀθέτηση τῶν ἐντολῶν τοῦ Θεοῦ.

Οἱ Ἅγιοι Πατέρες, βλέποντας μέσα τους π ν ε υ μ α τ ι κ ή καρποφορία ἀπό τήν πάλη μέ τά πάθη, δέν ἐπιθυμοῦσαν τήν π α ύ σ η τοῦ ἀοράτου πολέμου.

Οἱ Ἅγιοι Πατέρες ἐπιθυμοῦσαν νά ὑπομένουν τόν πόλεμο μέ ἀνδρεία καί μέ καρτερία.

– Τί μακάριοι πού ἦταν!

Δέν ἀναζητοῦσαν ἀλλοῦ τήν τελειότητα παρά μόνο στήν ταπείνωση.

Δέν ἀναζητοῦσαν ἀλλοῦ τήν ἐλπίδα τῆς σωτηρίας παρά μόνο στόν Χριστό.

Ὅπου δέν ὑπάρχει ταπείνωση, ἐκεῖ δέν ὑπάρχει καμιά χριστιανική ἀρετή.

Ὅπου ὑπάρχει ἀληθινή ταπείνωση, ἐκεῖ ὑπάρχουν ὅλες οἱ ἀρετές στήν πληρότητά τους.

Ἐκεῖ ὑπάρχει ὁ ἴδιος ὁ Χριστός.

Ἐκεῖ τά πάθη καί ὁ χειριστής τους, ὁ ἐχθρός μας διάβολος, καθόλου δέν μποροῦν νά βλάψουν τόν ἐργάτη τοῦ Κυρίου.

Ἐκεῖ «τό παιδί τῆς ἀνομίας», ἡ ἁμαρτία, «δέν θά μπορέσει νά τοῦ κάνει κακό».

Ἄς βαδίσουμε στ’ ἀχνάρια τῶν Ἁγίων Πατέρων, καί θά φτάσουμε στό λιμάνι τῆς αἰώνιας μ α κ α ρ ι ό τ η τ α ς. Ἀμήν”.

Ἀδέλφια μου, ὁ καθένας μας μπορεῖ νά ἐπικαλεῖται συνεχῶς τήν χάρη καί τή δύναμη τοῦ Τιμίου καί Ζωοποιοῦ Σταυροῦ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ.

Ἰδιαιτέρως, ὅταν βιωματικά γνωρίζουμε ὅτι μέ τό σημεῖον καί τή δύναμη τοῦ Τιμίου Σταυροῦ, ἐπιτελοῦνται μέγιστα θαύματα σέ ὁλόκληρο τόν Ὀρθόδοξο κόσμο.

Καί ἀκόμη περισσότερο ὅταν μέ τήν ἐπίκληση τῆς ζωηφόρου δυνάμεως τοῦ Τιμίου Σταυροῦ, προσευχόμαστε κάθε Παρασκευή –ἡμέρα ἀφιερωμένη εἰς τόν Σταυρό τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ–μέ τήν ἀκολουθία τῆς Παρακλήσεως τοῦ Τιμίου Σταυροῦ: «Ὁ Σταυρός ὁ Πανάγιος, πᾶσι τοῖς ὑμνοῦσιν αὐτόν τήν ἴασιν, καί πταισμάτων ἀπολύτρωσιν, ἐμφανῶς ὁρᾶται χαριζόμενος».

«Σταυρέ τοῦ Χριστοῦ σῶσον ἡμᾶς τῇ δυνάμει Σου».

«Σύν Πατρί καί Πνεύματι, Χριστόν ἀνυμνήσωμεν, τόν ἀναστάντα ἐκ νεκρῶν, καί πρός αὐτόν ἐκβοῶμεν· Σύ ζωή ὑπάρχεις, ἡμῶν καί ἀνάστασις, ἐλέησον ἡμᾶς».

Ἀμήν, γένοιτο!

• 17. Ὁ σταυρός τοῦ Χριστοῦ καί ὁ Σταυρός τοῦ κάθε ἀνθρώπου. Ἁγίου Ἰγνατίου Μπριαντσιανίνωφ https://i-n-agioy-nikolaoy-toy-neoy.webnode.gr/
• 18. Ὁ Χριστιανός καί τά πάθη. Ἁγίου Ἰγνατίου Μπριαντσιανίνωφ. Ἀπό τό βιβλίο: “Ἀσκητικές ἐμπειρίες” Τόμος Β΄. Ἱερά Μονή Παρακλήτου Ὠρωπός Ἀττικῆς https://i-n-agioy-nikolaoy-toy-neoy.webnode.gr/

Κάνε ἐγγραφή στό νέο κανάλι τῆς Κατάνυξης τοῦ Youtube πατώντας ἐδῶ: https://bit.ly/2WldGra

Δείτε σχετικά:
– Με τον Σταυρό του Χριστού, υπάρχει ζώσα Θεογνωσία (Α΄ Μέρος, Β΄, Γ΄, Δ΄, Ε΄, ΣΤ΄, Η΄)