του Ελευθέριου Ν. Κοσμίδη, Contributor Editor
αρθρογραφεί για katanixi.gr

Πρωτοφανής σιωπή για έναν νόμο που έρχεται σε σοβαρὴ αντίθεση με τη συνταγματική αρχή της ισότητας

Επιμέλεια σύνταξης: katanixi.gr

«Μακάριοί ἐστε ὅταν ὀνειδίσωσιν ὑμᾶς καί διώξωσι καί εἴπωσι πᾶν πονηρόν ῥῆμα καθ᾿ ὑμῶν ψευδόμενοι ἕνεκεν ἐμοῦ. χαίρετε καί ἀγαλλιᾶσθε, ὅτι ὁ μισθός ὑμῶν πολύς ἐν τοῖς οὐρανοῖς» (Ματθ. ε΄, 11-12)

Με αφορμή κάποιες υποθέσεις κληρικών που σέρνονται και καταδικάζονται σε πολιτικά δικαστήρια, αλλά και του πιστού λαού από όποιο μετερίζι και αν αγωνίζεται για τη φιλτάτη ορθοδοξία, καλό είναι να διευκρινίσουμε κάποια πράγματα.

Η ποινικοποίηση της ομολογίας πίστεως στον Ορθόδοξο Χριστιανικό κόσμο, ούτε πρωτοφανές φαινόμενο είναι ούτε μας ξαφνιάζει ιδιαίτερα. 

Στη δισχιλιετή και πλέον Εκκλησιαστική Ιστορία είναι πολλά τα παραδείγματα των Αγίων που επειδή ομολόγησαν Χριστό διώχθηκαν από το σύστημα της εξουσίας (Βασιλείς και Αρχιερείς της εποχής τους), καταδικάστηκαν, βασανίστηκαν, εξορίστηκαν και μαρτύρησαν για την πίστη τους.

Έχει ζήσει η Ορθοδοξία τέτοιες τρικυμίες και φουρτούνες, (παγκόσμιους πολέμους, κομμουνιστικά καθεστώτα, δικτατορίες κ.ά.) και ανέδειξε αγιασμένες μορφές, όπως ο Άγιος Επίσκοπος Αυγουστίνος Καντιώτης που διώχθηκε από όλους και δεν υποτάχθηκε σε κανένα σύστημα εξουσίας. 

Το κριτήριό του ήταν ένα: η Ορθόδοξη πίστη. Σε κάθε ιδεολογία και σε κάθε εξουσία, κανόνας ήταν η Ορθοδοξία: η Αγία Γραφή, οι Άγιοι Πατέρες και η Ιερά Παράδοση της Εκκλησίας. 

Στην εποχή μας οι ηγήτορες της Νέας Εποχής, η παγκόσμια εξουσία, έχει αναπτύξει με τη βοήθεια της τεχνολογίας ένα πανίσχυρο και δαιδαλώδες σύστημα παρακολούθησης των πάντων. 

Οι Ορθόδοξοι Αρχιερείς μέχρι σήμερα δεν έχουν διαφωνήσει σε τίποτα με την εξουσία και ιδιαιτέρως στα ζωτικής σημασίας ζητήματα πίστεως. Πρόσφατα (25.07.2022) σε άρθρο του ο ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΑΘΗΝΩΝ και ΠΑΣΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ κ. ΙΕΡΩΝΥΜΟΣ έκανε λόγο για δικαίωση:

“Οι λειτουργοί της Εκκλησίας μας την ανέμεναν σχεδόν επτά δεκαετίες. Η πρόσφατη πολιτική και νομοθετική πρωτοβουλία της κυβέρνησης, η οποία έδωσε τέλος στην από μέρους της Ελληνικής Πολιτείας σοβαρής εκκρεμότητας εις βάρος των κληρικών – εφημερίων της Εκκλησίας της Ελλάδος, αποτελεί μια δικαίωση.

Δικαίωση όλων των προσπαθειών και του παγίου αιτήματος που έθεταν από τη δεκαετία του 1950 όλοι οι προκάτοχοί μου Αρχιεπίσκοποι, αλλά και πολλοί αδελφοί αρχιερείς. Δικαίωση των κληρικών μας, που αγωνιούσαν για το αύριο. Γιατί και οι κληρικοί μας, παρά τα όσα πολλοί θιασώτες του προοδευτισμού παραβλέπουν, είναι οικογενειάρχες με αγωνίες, με υποχρεώσεις και ευθύνες και δικαιούνται τον μισθό που προβλέπει η ελληνική Πολιτεία”.

Αισθάνεται δικαιωμένος αλλά παρέλειψε να αναφέρει πως ο Ν. 4957/ 2022, ο οποίος στα άρθρα 347-348 ορίζει την τυπική μονιμοποίηση των κληρικών στο Δημόσιο τομέα και για τον οποίο αισθάνεται δικαιωμένος, είναι ένας νόμος που θέλει “..νὰ μετατρέψη Ἐπισκόπους καὶ Ἱερεῖς εἰς διακοσμητικὰ χώρου, νὰ τελοῦν μόνον τὰ μνημόσυνα καὶ τὰς ἐπισήμους δοξολογίας. Νὰ πλέκουν τὰ ἐγκώμια εἰς τοὺς πολιτικοὺς καὶ εἰς καμίαν περίπτωσιν νὰ μὴ δημιουργοῦν ἀντιδράσεις, ἀκόμα καὶ διὰ θέματα πίστεως”.

Άρθρο 347 παράγραφος 14: “Οἱ κληρικοὶ τῶν Ἱερῶν Μητροπόλεων τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος ποὺ μισθοδοτοῦνται ἀπὸ τὸ Δημόσιο καὶ σὲ βάρος τῶν ὁποίων ἀσκήθηκε ποινικὴ δίωξη γιὰ κακούργημα ἢ γιὰ τὰ ἀκόλουθα ἀδικήματα, λαμβάνουν τὸ πενῆντα τοῖς ἑκατὸ (50%) τῶν ἀποδοχῶν τους μὲ πράξη τοῦ ἐκκαθαριστῆ ἀποδοχῶν:

α) κλοπή, ὑπεξαίρεση κοινὴ καὶ στὴν ὑπηρεσία), ἀπάτη, ἐκβίαση, πλαστογραφία, δωροδοκία, ἀπιστία περὶ τὴν ὑπηρεσία, παράβαση καθήκοντος, συκοφαντικὴ δυσφήμιση, ὁποιοδήποτε ἔγκλημα κατὰ τῆς γενετήσιας ἐλευθερίας ἢ ἔγκλημα οἰκονομικῆς ἐκμετάλλευσης τῆς γενετήσιας ζωῆς, σωματικὴ βλάβη ἐμβρύου ἢ νεογνοῦ, τὰ ἀδικήματα τοῦ ν. 3500/2006 (Α’ 232) γιὰ τὴν ἀντιμετώπιση τῆς ἐνδοοικογενειακῆς βίας, ἁρπαγὴ ἀνηλίκων, παράνομη κατακράτηση, παράνομη βία, αὐτοδικία, ἀπειλή, διατάραξη θρησκευτικῶν συναθροίσεων,

β) βία κατὰ ὑπαλλήλων καὶ δικαστικῶν προσώπων, ἀθέμιτη ἐπιρροὴ σὲ δικαστικοὺς λειτουργούς, διατάραξη τῆς λειτουργίας ὑπηρεσίας, διατάραξη δικαστικῶν συνεδριάσεων, ἀπείθεια, στάση, ἀντιποίηση, παραβίαση σφραγίδων ποὺ ἔθεσε ἡ ἀρχή, παραβίαση φύλαξης τῆς ἀρχῆς,

γ) διέγερση σὲ ἀνυπακοή, διέγερση σὲ διάπραξη ἐγκλημάτων, βιαιοπραγίες ἢ διχόνοια, πρόσκληση καὶ προσφορὰ γιὰ τὴν τέλεση ἐγκλήματος, ἐγκληματικὴ ὀργάνωση, τρομοκρατικὲς πράξεις – τρομοκρατικὴ ὀργάνωση, ἀξιόποινη ὑποστήριξη, διατάραξη κοινῆς εἰρήνης, ἀπειλὴ διάπραξης ἐγκλημάτων, διασπορὰ ψευδῶν εἰδήσεων, προσβολὴ συμβόλων ἢ τόπων ἰδιαίτερης ἐθνικῆς ἢ θρησκευτικῆς σημασίας,

δ) τὰ ἀδικήματα τοῦ ν. 927/1979 (Α’ 139) πρόκειται γιὰ τὸν ἀντιρατσιστικὸ νόμο, ὅπως τροποποιήθηκε μὲ τὸ ν. 4285/2014.

ε) προσηλυτισμὸ τοῦ ἄρθρου 4 τοῦ α.ν. 1363/1938 Α’ 305),

στ) τὰ ἀδικήματα τοῦ ν. 4139/2013 (Α’ 74) περὶ ναρκωτικῶν.

Μετὰ τὴν ἄσκηση τῆς ποινικῆς δίωξης ἐκκινεῖ ἀμελλητὶ ἡ διαδικασία παραπομπῆς τῶν κληρικῶν στὰ ἁρμόδια ἐκκλησιαστικὰ δικαστήρια καὶ μέχρι τὴν ἔκδοση τῆς τελεσίδικης ἀπόφασης τῶν ἐκκλησιαστικῶν δικαστηρίων τελεῖ σὲ ἀναστολὴ ἡ ἐγγραφή τους στὸ μητρῷο θρησκευτικῶν λειτουργῶν τοῦ ἄρθρου 14 τοῦ ν. 4301/2014(Α’ 223) σὲ συνδυασμὸ μὲ τὸ ἄρθρο 47 τοῦ ν. 4559/2018 (Α’ 142).”.

Προσοχή: Πρέπει να διευκρινίσουμε οτι το 50% του μισθού δεν κόβεται αν έχουν διαπράξει τα αδικήματα, αλλὰ αν κατηγορούνται για αυτά, δηλαδή αν κάποιος απλώς τους κάνει μήνυση ακόμα και αβάσιμη, μέχρι την ολοκλήρωση της ποινικής διαδικασίας.

Φιμώνεται ο Ιερός κλήρος δικαιωμένος για τη μισθοδοσία του πλήν ολίγων φωτεινών εξαιρέσεων, αλλά αντιδρά ο πιστός λαός. Αντιδρά για τα θέματα πίστεως, αντιδρά με την Ιεροκανονική και Αγιοπατερική Αποτείχιση. Όποιος αντιδρά μέσω άρθρων είτε μέσω του διαδικτύου βρίσκεται αντιμέτωπος με τρομοκρατικά δομημένα κατηγορητήρια, σύρεται ενώπιον πολιτικών δικαστηρίων, διασύρεται και καταδικάζεται, ενώ κάποιος ολοφάνερα αιρετικός, γυμνή τη κεφαλή, μπορεί να αθωώνεται στα πολιτικά δικαστήρια και να πανηγυρίζει.  Τελικά μια αιρετική διδασκαλία, μπορεί να αθωωθεί σε ένα πολιτικό δικαστήριο, ποτέ όμως ενώπιον του Θεού.         

Οι Ορθόδοξοι Ποιμενάρχες έχουν πλέον χάσει τον δρόμο και τον προσανατολισμό τους. Σήμερα, οι Ορθόδοξοι Ποιμενάρχες δεν αγωνίζονται υπέρ της Εκκλησίας αλλά κατά της Εκκλησίας, και μάλιστα με τον απεχθέστερο τρόπο, απενεργοποιώντας δηλαδή τους Ιερούς Κανόνες και εργαλειοποιώντας τη διδασκαλία των Πατέρων, προκειμένου να κατοχυρώσουν τις αρρωστημένες και οικουμενιστικές τους απόψεις.

Μπορεί να συγχωρούμε τους Ορθόδοξους Ποιμενάρχες, δεν κοινωνούμε όμως μαζί τους, για να ενοχληθούν έστω και λίγο. Ευχόμαστε και προσευχόμαστε να μετανοήσουν και να ασχοληθούν με τη σωτηρία του ποιμνίου που τους εμπιστεύτηκε ο Κύριος, διότι αυτό που κάνουν μέχρι σήμερα είναι να ασχολούνται με τη «σωτηρία» όλων των άλλων.

Καίγονται για τη σωτηρία των οικονομικών τους προϋπολογισμών, τη σωτηρία του περιβάλλοντος, υπέρ των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, καίγονται ακόμα και για την εισδοχή στο ΝΑΤΟ κάποιων χωρών! Ασχολούνται τελικά με όλα εκτός από την Ορθόδοξη πίστη και την αποστολή τους, που είναι η σωτηρία των ψυχών ημών και υμών.

Με πολλή αγάπη τους παρακαλούμε, αντί να κατακρίνουν όλη την Ορθόδοξη διδασκαλία ως έχουσα ανάγκη εκμοντερνισμού, αντί αυτόκλητα να λαμβάνουν το ρόλο του ευαγγελιστή του Οικουμενισμού, να θέτουν καθημερινά ένα ερώτημα στον εαυτό τους: “Πιστεύω στον Θεό;”. Γιατί το πρόβλημα ξεκινά εκ των έσω.

Καλή Μετάνοια!

Κάνε ἐγγραφή στό νέο κανάλι τῆς Κατάνυξης τοῦ Youtube πατώντας ἐδῶ: https://bit.ly/2WldGra

Δείτε σχετικά:
– Ο καημός του ΙΣΚΕ είναι για κλάματα!
– Ο γέρων Φιλόθεος Ζερβάκος για τη σιωπή στην περίπτωση περιφρόνησης της Πίστης
– Επανευαγγελισμό των πιστών και ενίσχυση της ενορίας ζητά ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος