Άρθρο του πρωτοπρ. Νικολάου Μανώλη

Φροντίζουμε το νύχι βαμμένο, το μαλλί χτενισμένο, αλλά τη ψυχή άδεια, απεριποίητη και αφρόντιστη.

Ἐπιμέλεια σύνταξης: katanixi.gr

Κάνε ἐγγραφή στό νέο κανάλι τῆς Κατάνυξης τοῦ Youtube πατώντας ἐδῶ: https://bit.ly/2WldGra

Μία τρίωρη βόλτα από μία αοιδό και ξεμπροστιάστηκε όλο το παραμύθι

π.Νικόλαος Μανώλης

Φτάνει πραγματικά… δεν πάει άλλο! Χρειάστηκε μόνο μία τρίωρη βόλτα από μία αοιδό, για να ξεμπροστιαστεί όλο το παραμύθι και το κουτόχορτο που μας ταΐζουν, λες και είμαστε πρόβατα. Αρκεί μία τρίωρη βόλτα σε όλη την Αθήνα, για να μας πείσουν ότι “η σωτηρία της ψυχής είναι πολύ μεγάλο πράγμα” και ότι “μένουμε σπίτι” εμείς, για να τριγυρνούν διάφοροι άλλοι έξω “για το καλό μας” υποτίθεται. Και… αυτοί τελικά ρημάζουν τις ψυχές μας! Όταν βέβαια η αοιδός τραγουδάει για τη σωτηρία μας πάνω σε ένα τριαξονικό και βολτάρει σε όλη την αθηναϊκή επικράτεια, είναι όντως πολύ μεγάλο πράγμα, ενώ όταν γίνεται περιφορά μιας ορθόδοξης εικόνας ή του Επιταφίου, η σωτηρία της ψυχής πάει περίπατο και έρχεται το πρόστιμο και η αφαίρεση πινακίδων. 

Έχουν πέσει και οι μάσκες και τα προσωπεία! Έμειναν όμως μόνο οι χειρουργικές μάσκες, για να μας υπενθυμίζουν ότι “είμαστε ακόμα ζωντανοί” και βέβαια ότι το οφείλουμε αποκλειστικά σε αυτούς. Πλανώνται όμως οικτρά! Γιατί στην Παναγία μας οφείλουμε τα χαμηλά ποσοστά θανάτων και νοσούντων, όσο κι αν πάσχισαν για το αντίθετο, και ο νοών νοείτω. Είναι στ’ αλήθεια ερωτηματικό πώς ο Θεός μας προστατεύει ακόμα, παρόλα αυτά που Του κάνουμε. Τον βάλαμε στην άκρη, χλωριώσαμε τις εκκλησίες και ραντίσαμε με αντισηπτικό τους πιστούς. Ο Αγιασμός είναι αναποτελεσματικός, λένε… Μωρέ σας καίει και σας διώχνει μόνο που Τον σκέφτεστε! Αυτοί όλοι μας πούλησαν και συνεχίζουν να μας πωλούν. Την ψυχή τους ας την πουλήσουν όπου θέλουν. Όμως, τη δικιά μας εμείς την κουμαντάρουμε όπως θέλουμε και βάζουμε καπετάνιο Αυτόν που εμείς θέλουμε! Το Χριστό μας βάζουμε και σε όποιον αρέσει! 

Μας στέρησαν το Χριστό, τη Θεία Κοινωνία και τις υπερπολύτιμες Ακολουθίες και δωρεές Του. Υπακούσαμε με πόνο ψυχής και κάναμε το κελί μας εκκλησία. Φωνάξαμε, διαμαρτυρηθήκαμε, αλλά κανείς τους δεν μας άκουσε. “Για το καλό μας”, λέει έγιναν όλα! Κάποιοι το πίστεψαν, εμείς όμως όχι! Συνεχίσαμε να μένουμε σπίτι, γιατί μας απειλούσε όλο το σύμπαν. Αλλά ο θυμός μας έγινε προσευχή, προσευχή πολύ πιο δυνατή και θερμή από αυτές που τελούνταν μέσα στις άδειες εκκλησιές και στα θυμιαζόμενα στασίδια. Ήρθε το μεγαλοβδόμαδο και δε θρηνήσαμε το Χριστό μας έτσι όπως Του αρμόζει!

Βγήκε, λοιπόν,  το τριαξονικό με την ορχήστρα και δεν πειράζει που βγήκε, γιατί αυτό δεν σε παροτρύνει λένε να βγεις στο δρόμο να γλεντήσεις κι έτσι να κολλήσεις τον ιό… Για ποιον ιό; Τον κοροϊδοϊό; Στο μεταξύ είδαμε διάφορους να γλεντούν γύρω-γύρω χωρίς μάσκες, χωρίς γάντια και σε απόσταση μεταξύ τους ούτε ένα μέτρο. 

Τα κουρεία και τα νυχάδικα είδαμε να εξαγγέλλεται ότι θα ανοίξουν γρηγορότερα από τους Ναούς. Αποδεικνύεται πως ασχολούμαστε με τρίχες και φτιασίδια πολύ περισσότερο από όσο θα έπρεπε. Τέτοιοι είμαστε! Φροντίζουμε το νύχι βαμμένο, το μαλλί χτενισμένο, αλλά τη ψυχή άδεια, απεριποίητη και αφρόντιστη. Αλήθεια, αν ερχόταν ο Κύριός μας τώρα τι θα έβρισκε; Τη Μητέρα Του κλειδωμένη στο Ιερό των εκκλησιών και στους δρόμους να περιφέρονται μπουζούκια και κιθάρες. Έτσι λένε ανεβαίνει το ηθικό των Ελλήνων… με μουσική και χορό. Τέτοιοι είμαστε, τέτοιους ηγέτες έχουμε, εκκλησιαστικούς και κυβερνητικούς.

Περίτρανα καταδεικνύεται πως μας κυβερνάνε άθεοι, μασόνοι, παιδαρέλια… Και η Ιεραρχία τους κοιτάει μουδιασμένη. Με αυτούς της ΔΙΣ είμαστε περισσότερο θυμωμένοι, γιατί αυτοί υποτίθεται ξέρουν και διδάσκουν Χριστό. Είναι δυνατό να μη διακρίνουν τόσα χρόνια πόσο αναξιόπιστοι, ανίκανοι και ακατάλληλοι είναι; Πώς είναι δυνατό να υπακούουν σε άνομους νόμους και να κρύβονται πίσω από φθηνές δικαιολογίες; Δεν είναι δικοί τους οι Ναοί, ώστε να τους κλειδώνουν και να τους ξεκλειδώνουν όποτε θέλουν. Άλλος κάνει κουμάντο και αυτοί απλώς είναι διαχειριστές στην περιουσία του Αγίου Τριαδικού Θεού. 

Τώρα βγαίνουν ένας-ένας και διαμαρτύρονται, γιατί απογοητεύτηκαν από τα πραχθέντα, λένε, της πολιτείας. Γιατί διαμαρτύρεστε, κύριοι Ιεράρχες; Δεν τους γνωρίζατε τόσα χρόνια ότι δεν έχουν ούτε Ιερό ούτε Όσιο; Πώς υπακούσατε στις ασέβειές τους; Πώς μπορέσατε; Δε σας ελέγχει η ιερατική σας συνείδηση;  Τώρα που τους τα δώσατε όλα στο πιάτο, πιστεύετε ότι θα κάνουν πίσω σκεπτόμενοι λογικά;  Από εδώ και πέρα έτσι θα κάνουν. Θα κλείνουν και θα ανοίγουν τους Ναούς, όποτε τους αρέσει και θα ανακατεύονται στα εσωτερικά της Εκκλησίας κάνοντας ό,τι τους έρθει στο μυαλό, γιατί εσείς τους το επιτρέψατε. Θα συμπεριφέρονται και σ’ εμάς κι σ’εσάς σαν σε πολίτες β΄ κατηγορίας, γιατί εσείς αρνηθήκατε να υπακούσετε στο θέλημα του Κυρίου μας…

Γιατί δεν έχετε το σθένος, κύριοι Ιεράρχες, να ορθώσετε ανάστημα μπροστά τους. Τι φοβάστε περισσότερο; Αυτούς ή τον Θεό; Δεν πιστεύετε  στο Δεσπότη Χριστό ότι θα σας βοηθήσει αν σας δει να στέκεστε με αποφασιστικότητα μπροστά τους; Εσείς αν Τον υπερασπιστείτε, μπορεί να ξεσηκωθεί όλη η κόλαση για να σας καταπιεί, αλλά θα έχετε πλάϊ σας το Χριστό… Καί “ει ο Θεός μεθ’ ημών, ουδείς καθ’ ημών”!