Σε αυτήν ακριβώς την γραμμή κινείται και ο Μητροπολίτης κ. Αρσένιος, ο οποίος με περισσό ζήλο καλλιεργεί κλίμα αδελφικών σχέσεων με παπικούς και προτεστάντες στην μητρόπολή του

Επιμέλεια σύνταξης: katanixi.gr

Παραπλανητικός ο τίτλος της εγκυκλίου της Μητροπόλεως Αυστρίας, καθώς όσα περιλαμβάνει δεν αποτελούν Ποιμαντικές οδηγίες περί Θείας Κοινωνίας, αλλά αλάνθαστες υποδείξεις περί του πώς θα οδηγηθεί κατευθείαν στα βράχια το καράβι της Εκκλησίας μας και πώς θα χτυπηθεί βάναυσα μέχρι συντριβής, με άφευκτη κατάληξη τον δια πνιγμού βίαιο θάνατο των επιβαινόντων σε αυτό. 

Δυστυχώς σε αυτά τα έσχατα χρόνια «μούτσοι» και «καπεταναίοι» άλλαξαν ρόλους και υπευθυνότητες. Προς ανείπωτη θλίψη του χριστεπώνυμου πληρώματος, των ενσυνείδητων δηλονότι χριστιανών και όχι βεβαίως των κατ’ ευφημισμόν, τα αληθινά παλικάρια του Χριστού μας, οι γενναίοι καπετάνιοι, παραγκωνίστηκαν, διώχθηκαν βίαια και δόλια από τη θέση που τους άρμοζε στο τιμόνι της Εκκλησίας, και αντ’ αυτών τοποθετήθηκαν στο πηδάλιο παιδαρέλια, απρόκοφτα στα πνευματικά, με υπέρμετρη δόση αλαζονείας, η οποία μάταια προσπαθεί να καλύψει την κραυγαλέα ανεπάρκειά τους. Τα σπιθαμιαίου αναστήματος αυτά πρόσωπα ως αμαθή και άπειρα ταλαιπωρούν και καταρρακώνουν την Εκκλησία μας, οδηγώντας το καράβι της συνεχώς σε ξέρες.

Αναντίρρητα αυτό συμβαίνει και στη Μητρόπολη Αυστρίας, μια πολύπαθη Μητρόπολη καταποντισμένη στο πέλαγος των αιρέσεων. Τρανός καταποντιστής καπετάνιος ο μητροπολίτης Αρσένιος, ο οποίος, από τη στιγμή που μεταφυτεύτηκε εκεί από το φυτώριο του Πατριάρχη Βαρθολομαίου, που δεν είναι άλλο από την ταλαίπωρη και δύσμοιρη Κρήτη, έχει να επιδείξει πλήθος αθλιοτήτων αισχίστου είδους, ακατάπαυστων συναναστροφών με αιρετικούς και επονείδιστων συναλλαγών μαζί τους. Κορυφαίο παράδειγμα η κατ’ επανάληψιν αποδοχή «ελαίου αμαρτωλού» και μεμιασμένων δωρεών από τους παπικούς, όπως είναι οι παπικοί ναοί που δωρήθηκαν στους Ορθοδόξους για τις ανάγκες της Μητρόπολης Αυστρίας. 

Και όπως ο κλεπταποδόχος συναινεί στην αμαρτία του κλέπτη αγοράζοντας τα κλοπιμαία και εν τέλει αμαρτάνει και αυτός, ομοίως και ακόμα χειρότερα και ο αποδεχόμενος δώρα μολυσμένα από την αίρεση, δώρα μιαρά, εκδιώκει μακριά του τη χάρη του Αγίου Πνεύματος και παραφρονεί και διαστρέφεται η πίστη του και μιμείται την πανουργία των αιρετικών, αυτών των μοχθηρών και άσπονδων εχθρών του Χριστού μας. Έτσι και ο Μητροπολίτης Αυστρίας κ. Αρσένιος διαβρωμένος από το πνεύμα των παπικών φίλων του επιχειρεί να αποπροσανατολίσει τους πιστούς, προκειμένου να κερδίσει την εμπιστοσύνη τους κατ’ αρχάς, για να τους οδηγήσει όμως στη συνέχεια αμαχητί στην ολισθηρή οδό που έχει ως κατάληξη την απώλεια των ψυχών. 

Αρχικά λοιπόν μας ξαφνιάζει ευχάριστα με έναν εκ πρώτης όψεως ορθό λόγο περί της Θείας Κοινωνίας και της ανάγκης του πιστού να κοινωνεί μετά από εξομολόγηση και στη συνέχεια ορθοτομεί διακηρύσσοντας ότι η Θεία Κοινωνία, το Σώμα και το Αίμα του Χριστού, είναι πηγή της Ζωής και αποκλείεται να γίνει ποτέ αιτία ή οδός μεταδόσεως ασθένειας. Στην πραγματικότητα όμως αυτή η Ορθόδοξη θεολογική θέση δεν είναι παρά ένα περιτύλιγμα, καθώς κρύβει μέγα δηλητηριώδες κήρυγμα που εγχέεται ύπουλα στις ψυχές αμαθών και αφελών χριστιανών. Με απόλυτη ενάργεια αποκαλύπτονται στη συνέχεια οι αληθινές προθέσεις του, που δεν είναι άλλες από την προώθηση στην Εκκλησιαστική ζωή της Θείας Λειτουργίας του Αγίου Ιακώβου του Αδελφοθέου, η οποία αποτελεί τον Δούρειο Ίππο της Λειτουργικής.

Προφασιζόμενος προφάσεις εν αμαρτίαις και χρησιμοποιώντας την γνωστή πια καραμέλα της ψευδοαγάπης των αγαπούληδων Εκκλησιαστικών ταγών ο κ. Αρσένιος, κινούμενος από δήθεν κατανόηση προς την ελλειμματική ή ασθενή πίστη των σύγχρονων χριστιανών, προτίθεται να μεταδώσει και σε αυτούς τα Άχραντα Μυστήρια μεταχειριζόμενος άλλον τρόπο, εν όψει της «πανδημίας» του κορωνοϊού. Πλανάται όμως οικτρά ο Μητροπολίτης Αυστρίας, αν νομίζει ότι θα τσιμπήσουμε το δόλωμα της πλανεμένης διάκρισης που μας προτείνει. 

Η τακτική του είναι η πάγια τακτική των λυμεώνων της πίστης μας, των εξολοθρευτών της Ορθόδοξης Παράδοσης, οι οποίοι, διακατεχόμενοι από το δαιμονικό πνεύμα που προωθεί την εκκοσμίκευση της Εκκλησίας, προβαίνουν σε πάσης φύσεως νεωτερισμούς και εκσυγχρονισμούς προκειμένου όχι να κερδίσουν τις ψυχές των χριστιανών και να τις οδηγήσουν στον Χριστό, όπως ισχυρίζονται, αλλά να μετατρέψουν τον Οίκο του Θεού σε μουσείο, όπου ως επισκέπτες οι πιστοί θα εισέρχονται κατά χιλιάδες, θα απολαμβάνουν τα θεάματα που θα διαδραματίζονται μπροστά στα μάτια τους και θα πλουτίζουν τα ταμεία των μουσείων-ναών.

Πατώντας πάνω στην χλιαρότητα των σημερινών χριστιανών αλλά και στον παιδαριώδη ενθουσιασμό τους για κίβδηλες καινοτομίες, οι εμπνευστές και προωθητές του εκκοσμικευμένου πνεύματος αναζητούν τυπικά και τακτικές στην Λειτουργική Παράδοση οι οποίες είτε έχουν εγκαταλειφθεί από την Εκκλησία μας είτε έχουν απορριφθεί λόγω αιρετικών αλλοιώσεων που υπέστησαν στο διάβα των αιώνων. Αυτό όμως ουδεμία αξία και σημασία έχει για τους αυτόκλητους σωτήρες και ανανεωτές της Ορθοδοξίας. Αντίθετα αυτό που τους ενδιαφέρει είναι να προσελκύσουν τους χριστιανούς μέσα από εκθαμβωτικά δρώμενα και εφέ, τα οποία διαφημίζουν μάλιστα με βαρύγδουπες λέξεις όπως «αρχαιοπρεπή», «πρωτοχριστιανικά» και άλλα ηχηρά παρόμοια, ακριβώς όπως υποστηρίζει και διατυπώνει στην εγκύκλιό του και ο Μητροπολίτης Αυστρίας. Ας μην ξεχνάμε ότι καθένας που αποκλίνει από την Αλήθεια, την μία και μοναδική και Σωτήρια Αλήθεια του Χριστού μας, επιστρατεύει την τέχνη του λόγου προκειμένου με ρητορικές πομφόλυγες να καλύψει τον άσοφο νουν και τις αιρετικές του διδασκαλίες. Άλλωστε το αυτό έπραξαν οι μεγάλοι διαστρεβλωτές της πίστης μας, οι αιρετικοί Άρειος και Βαρλαάμ Καλαβρός. Κινούμενοι από το ίδιο δαιμονικό πνεύμα κηρύττουν όχι τον Θεό του Ευαγγελίου, αλλά τον Θεό των φιλοσόφων, αφού απώτερος σκοπός τους είναι να προβάλουν τον άνθρωπο στον Ουρανό, αντί να βιώσουν την αποκάλυψη του Ζώντος Θεού στον άνθρωπο.

Όταν μιλήσαμε προηγουμένως για τον Δούρειο Ίππο της Λειτουργικής, δεν εννοούσαμε φυσικά μόνο όσα προαναφέρθηκαν, καθώς υπάρχει ακόμα μεγαλύτερο βάθος στην πανουργία των σύγχρονων αιρετιζόντων. Αν ανατρέξουμε στο τυπικό της Λειτουργίας του Αγίου Ιακώβου του Αδελφοθέου, θα διαπιστώσουμε ότι διαφέρει σε πολλά σημεία από τα Τυπικά των δύο Θείων Λειτουργιών, του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου και του Μ. Βασιλείου, τα οποία ανήκουν στο βυζαντινό λειτουργικό Τυπικό που έχει επικρατήσει στην Εκκλησία μας.

Έτσι διαφορά υπάρχει κατ’ αρχήν στην θέση της Αγίας Τράπεζας, που δεν βρίσκεται πλέον στο Ιερό Βήμα, αλλά στον κυρίως Ναό. Αλλά και η θέση των Ιερέων δεν είναι αυτή που γνωρίζουμε, δηλαδή με την πλάτη στο εκκλησίασμα και το πρόσωπο στραμμένο προς την Ανατολή. Σε αυτήν την Λειτουργία ο ιερέας έχει την πλάτη προς το Άγιο Βήμα και το πρόσωπο στραμμένο προς τη Δύση. Είναι η γνωστή θέση που έχουν οι παπικοί ιερείς στους ναούς τους. 

Καθώς μάλιστα με αυτή την διάταξη των πραγμάτων όλα τα τελούμενα βρίσκονται στο οπτικό πεδίο των πιστών, οι υποστηρικτές της λειτουργικής αναγεννήσεως δράττονται της ευκαιρίας να εισαγάγουν την προτεσταντικής προελεύσεως συμψαλμωδία. Μία τακτική η οποία σύμφωνα με τον Άγιο Συμεών αντίκειται στη λειτουργία του Σώματος της Εκκλησίας. Διαφορά υπάρχει επίσης στα άμφια των Ιερέων, στην ανάγνωση των ευχών, για να φτάσουμε στο κεντρικό σημείο διαφοροποίησης, τον τρόπο Μεταλήψεως, σύμφωνα με τον οποίο οι πιστοί κοινωνούν χωριστά το Σώμα και το Αίμα του Κυρίου. Η αλλαγή του τρόπου μεταδόσεως της Θείας Ευχαριστίας, λόγω κινδύνου μετάδοσης μολυσματικής ασθένειας, είναι ανεπίτρεπτη και επικίνδυνη. Όχημα που εισάγει αυτόν τον Δούρειο Ίππο είναι φυσικά η «πανδημία» του κορωνοϊού και η επιθυμία των ψυχοπονιάρηδων, ευαισθητούληδων και αγαπούληδων Ιεραρχών των έσχατων χρόνων περί ασφαλούς μεταδόσεως των Αχράντων Μυστηρίων προς όλους ανεξαιρέτως, πιστούς και ολιγοπίστους ή ακόμα και απίστους απέναντι στο θαύμα της Θείας Κοινωνίας. 

Ανάγκη αδήριτη να αναφερθεί στον επίλογο του σχολίου μας ότι όσα καινοφανή με άφατο πόνο βλέπουμε να εξελίσσονται μπροστά στα μάτια μας δεν αποτελούν βεβιασμένες αποφάσεις των Εκκλησιαστικών ταγών ένεκα των σύγχρονων επιτακτικών αναγκών και προβλημάτων, αλλά είναι δυσώδης καρπός μακροχρόνιας προσπάθειας των εμπνευστών και ενορχηστρωτών της Λειτουργικής Αναγέννησης της Εκκλησίας μας. Μιας αναγέννησης που σκοπό έχει να πληγεί η Ορθόδοξη Παράδοση και κυρίως να αρθούν οι Λειτουργικές διαφορές με τους παπικούς, ώστε να επέλθει ομαλά και με λιγότερες αντιδράσεις εκ μέρους των πιστών η ένωση των Εκκλησιών. Σε αυτήν ακριβώς την γραμμή κινείται και ο Μητροπολίτης κ. Αρσένιος, ο οποίος με περισσό ζήλο καλλιεργεί κλίμα αδελφικών σχέσεων με παπικούς και προτεστάντες στην μητρόπολή του, καθώς μάλιστα, σύμφωνα με τα λεγόμενά του σε παλαιότερες ανακοινώσεις, επιθυμεί οι ναοί να είναι πνευματικά σπίτια για τους χριστιανούς όλων των εθνικοτήτων και των ομολογιών. Τι άλλο να πούμε παρά να ευχηθούμε ο καλός Θεός μας να φωτίσει το νου αυτών των ποιμεναρχών, ώστε να αντιληφθούν σε ποιο έρεβος οδηγεί η σκολιά οδός της απωλείας την οποία ασμένως βαδίζουν.

Δείτε σχετικά:
– Ευτυχώς που υπάρχουν τολμηροί Ιερείς που βοήθησαν και κοινώνησαν το ποίμνιο εν μέσω του εγκλεισμού
– Αν δεν μπορεί η κ. Κεραμέως να σεβαστεί τον Χριστό στον Οποίο ορκίστηκε, ας σεβαστεί τον ελληνικό λαό
– Η κατάργηση του Μυστηρίου της Θείας Ευχαριστίας έγινε από ανθρώπινες ενέργειες κι όχι από το Θεό
– Για μια φορά ακόμα η κ. Γιαμαρέλλου ομολογεί ενώπιον των ανθρώπων Χριστό!
– Πόλεμος κατά της λοιμωξιολόγου Ελ. Γιαμαρέλλου για την ομολογία της! Η Κόλαση την απειλεί, εμείς τη στηρίζουμε!
– Το άνοιγμα των Εκκλησιών ζητούν οι Κύπριοι γιατροί για να αντιμετωπισθούν τα ψυχικά νοσήματα από τον Κορωνοϊό!
– Εμείς στους ιερούς Ναούς δυναμώνουμε, θεραπευόμαστε και δεν αρρωσταίνουμε… ΚΟΡΩΝΟΪΟΣ – πράξη νομοθετικού περιεχομένου
– Αρχή διατήρησης αποεκκλησιαστικοποίησης!
– π.Νικόλαος Μανώλης, Η Θεία Κοινωνία και οι ασθένειες [ΒΙΝΤΕΟ 2020]
– Εμείς στους ιερούς Ναούς δυναμώνουμε, θεραπευόμαστε και δεν αρρωσταίνουμε… ΚΟΡΩΝΟΪΟΣ – πράξη νομοθετικού περιεχομένου