Κήρυγμα του πρωτοπρεσβυτέρου Θεοδώρου Ζήση

«Εἰκονίζω Θεόν οὐχ ὡς ἀόρατον ἀλλ’ ὡς ὁρατόν δι’ ἡμᾶς γενόμενον μεθέξει σαρκός καί αἵματος» (ἅγιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός)

Ἐπιμέλεια σύνταξης: katanixi.gr

Ἀναδημοσιεύουμε ἀπό τό Ἰστολόγιο Κατάνυξη.

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Ημέρα μνήμης των Αγίων και Θεοφόρων Πατέρων της Ζ’ εν Νικαία Οικουμενικής Συνόδου μεθαύριο Κυριακή (Δ΄ Λουκά) και σε αυτή την εορτή αναφέρεται το ακόλουθο κήρυγμα του π. Θεόδωρου Ζήση. Αρχικά μας δίδει ορισμένα πολύ ενδιαφέροντα ιστορικά στοιχεία για την πόλη της Νίκαιας και στη συνέχεια μας εξηγεί τη μεγάλη και σπουδαία θεολογική και πνευματική προσφορά της Συνόδου αυτής.

Η Ζ’ Οικ. Σύνοδος θωρείται ως η τελευταία αλλά έχουν γίνει άλλες δύο (Η’ και Θ’) αντιπαπικές Σύνοδοι για τις οποίες εκκρεμεί η αναγνώρισή τους ως Οικουμενικές από μια άλλη Σύνοδο η οποία ελπίζουμε να είναι ακραιφνώς Ορθόδοξη όπως μας λέγει και ο π. Θεόδωρος.

Η Ζ’ Οικουμενική Σύνοδος κατεδίκασε τους εικονομάχους. Συνήλθε το 787 υπό την προεδρία του Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως Ταρασίου, παρόντων των εκπροσώπων όλων των Πατριαρχείων και παπικών εκπροσώπων. Συνήλθαν εκεί 350 Πατέρες αλλά από τους εικονομάχους άλλοι 17 έδειξαν μεταμέλεια, προσεχώρησαν στους Ορθοδόξους και τελικά 367 Πατέρες καταδίκασαν την αίρεση της εικονομαχίας.

Η δεύτερη μεγάλη σημασία της Συνόδου αυτής είναι ότι τονίζει στα πρακτικά της πάρα πολύ την σημασία της Παραδόσεως και τη σημασία των Πατέρων. Ακόμα και Οικουμενική Σύνοδος δεν μπορεί να αλλάξει τους Αγίους Πατέρες. Η Σύνοδος πρέπει να είναι σύμφωνη με τις προηγούμενες αλλιώς δεν πρόκειται ποτέ να γίνει δεκτή ως Οικουμενική.

Κάθε Σύνοδος πρέπει να εκφράζει τη συνείδηση της Καθολικής Εκκλησίας όλων των αιώνων. Μας λέγει η Ζ’ αυτή Σύνοδος: “Αφού αναγνώσθηκαν τα πατριαρχικά γράμματα, προσήχθησαν προς ακρόασιν των περιδόξων Αγίων Πατέρων οι βίβλοι”. Και ορθώς διερωτάται ο π. Θεόδωρος στο σημείο αυτό όπως και ο κάθε πιστός: “Ποιών Αγίων Πατέρων τα βιβλία θα φέρουν να διαβάσουν οι σημερινοί οικουμενιστές και αιρετικοί μεταπατερικοί σε μια επόμενη Σύνοδο”;

Σημαντική είναι επίσης η προσφορά της Ζ’ Οικουμενικής Συνόδου και στη θεμελίωση της σπουδαιότητας που έχει για τη γνώση του Θεού, η εποπτεία. Δεν διστάζει η Σύνοδος να υπερβεί την αξιολόγηση του Μ. Βασιλείου ότι αυτά που λέγει το κήρυγμα τα παρουσιάζει και η εικόνα. Σπουδαιότερη και από τον λόγο είναι η εικόνα και αυτό έγινε από τον Θεό για να μπορούν να καταλαβαίνουν και αυτοί οι οποίοι δεν ξέρουν γράμματα. Όταν όμως βλέπουν τις εικόνες καταλαβαίνουν το κήρυγμα του Ευαγγελίου.

Αυτή η Σύνοδος τέλος, έσωσε τον μοναχισμό. Οι μοναχοί υπέστησαν φοβερούς διωγμούς από τους εικονομάχους. Μετά την Ζ’ Οικουμενική Σύνοδο αναπτύχθηκαν πάρα πολλά μοναστήρια στη Μ. Ασία, την Κωνσταντινούπολη, το Άγιον Όρος.

Ιερός Ναός Αγίου Αντωνίου Θεσσαλονίκης – Κήρυγμα π. Θεοδώρου Ζήση, Εκφων. (12/10/2014)

Κάνε ἐγγραφή στό νέο κανάλι τῆς Κατάνυξης τοῦ Youtube πατώντας ἐδῶ: https://bit.ly/2WldGra