Αφιερώματα

Ήρωες του Μακεδονικού Αγώνα – Παύλος Μελάς

εικόνα άρθρου: Ήρωες του Μακεδονικού Αγώνα – Παύλος Μελάς

Τιμή στους ήρωες που θυσιάστηκαν για την ελευθερία της Μακεδονίας μας…


Ως ελάχιστη τιμή στους μέγιστους ήρωες του Μακεδονικού Αγώνα, ξεκινώντας από τον Παύλο Μελά, παρουσιάζουμε με λίγα λόγια τις πιο γνωστές μορφές εκείνων, για να τους γνωρίσουν και οι νεότεροι, τα ελληνόπουλα, τα οποία δυστυχώς βιώνουν την αποσιώπηση της Ιστορίας μας και τον αφελληνισμό της δημόσιας εκπαίδευσης:

Με το ψευδώνυμο Μίκης Ζέζας, ο αξιωματικός του Πυροβολικού Παύλος Μελάς, γόνος επιφανούς Ηπειρωτικής οικογένειας, γαμπρός του βουλευτού και μετέπειτα πρωθυπουργού Στεφάνου Δραγούμη, άφησε την όμορφη σύζυγο του, τα δύο του παιδιά, τον Μίκη (Μιχαήλ) και την Ζέζα (Ζωή), και ένα ελπιδοφόρο μέλλον και μπήκε κρυφά και ανεπίσημα στη Μακεδονία με σκοπό να οργανώσει τον απελευθερωτικό Αγώνα, δίνοντας θάρρος στους υπόδουλους  Μακεδόνες. 

Ο θάνατός του, στις 13 Οκτωβρίου 1904, στη Στάτιστα (σημερινό χωριό Μελάς), μετά από προδοσία της ομάδας του Βούλγαρου Μητρο-Βλάχου στους Τούρκους, υπήρξε βαρύτατο πλήγμα για τους Έλληνες της Μακεδονίας και απανταχού του ελληνικού λαού.

Αυτό το συγκλονιστικό γεγονός τιμήθηκε από τον λαό μέσω των δημοτικών τραγουδιών και της ποίησης (του Κωστή Παλαμά και του Γεωργίου Σουρή). Ο τελευταίος, μάλιστα, αναγγέλει το θάνατο και την ταφή του ήρωα στην α’ στροφή του ποιήματός του “Ο Ρωμιός”:

         Τον Ζέζα τον γνωρίσατε, τον ίδατε τον Μίκη,

           Που σήμερα λαχτάρησε βουνό και αρματολίκι;

           Κοντά σε κάποιαν εκκλησιά, χωριού προσκυνητάρι,

           Που παλληκάρια θάψανε πανώριο παλληκάρι,

           Χλωρή δαφνούλα φύτρωσε να στεφανώσει τώρα,

μια σκλάβα μαυροφόρα.

Κάνε ἐγγραφή στό νέο κανάλι τῆς Κατάνυξης τοῦ Youtube πατώντας ἐδῶ: ΚΑΤΑΝΙΧI

Σχετικά άρθρα

Ένας από τους τελευταίους επιζώντες της Γενοκτονίας των Ποντίων αφηγείται για την αλησμόνητη πατρίδα και όσα έζησε και τον πληγώνουν

353.000 Έλληνες, άνδρες και γυναίκες, παιδιά, έφηβοι, νέοι και γέροι, πεταμένοι κάπου στις πλαγιές, στα χωράφια, στις ρεματιές, χωρίς ποτέ κανένας να μπορέσει να θάψει τα κορμιά τους...

Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Συνεχίζοντας την περιήγηση στην ιστοσελίδα, συναινείτε με την χρήση αυτών.
Μπορείτε να επισκεφθείτε τους Όρους χρήσης και την Πολιτική προστασίας απορρήτου.