Άρθρο του πρωτοπρεσβυτέρου Θεοδώρου Ζήση
Ὁμότιμος Καθηγητής Θεολογικῆς Σχολῆς Α.Π.Θ

“Σήμερα οἱ ἰσχυροί διάδοχοί του στούς ἐπισκοπικούς θρόνους συμπορεύονται μέ τούς παραμορφωτές τῶν ἠθῶν καί τῆς διδασκαλίας τοῦ Εὐαγγελίου καί τῶν Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας”

ΑΦΥΣΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ Η ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΙΑ

1. Κατά φύσιν καί παρά φύσιν

Δέν ὑπάρχει καμμία ἀμφιβολία ὅτι στήν πανανθρώπινη ἱστορία, τήν προχριστιανική καί τήν μεταχριστιανική, σέ ὅλες τίς μορφές κοινωνικῆς συμβίωσης, σέ ὅλους τούς τόπους καί σέ ὅλους τούς λαούς, ὁ γάμος ἐννοεῖται καί ὁρίζεται ὡς σαρκική ἕνωση ἀνδρός καί γυναικός, ἀπό τήν ὁποία μέ τήν γέννηση τέκνων ἐξασφαλίζεται ἡ διαιώνιση τοῦ ἀνθρωπίνου γένους, ἡ συνέχιση τῆς ἀνθρώπινης ὕπαρξης, τό εἶναι τοῦ ἀνθρώπου.

Αὐτό εἶναι τόσο αὐτονόητο καί ἀναμφίβολο, ὥστε περιττεύει ἡ παράθεση μαρτυριῶν, ὅπως θά ἐπερίττευε καί ἡ συζήτηση γιά τό ἄν οἱ ρίζες τῶν δένδρων καί τῶν φυτῶν βυθίζονται στήν γῆ ἤ αἰωροῦνται στόν ἀέρα καί γιά τό ἄν ἡ φωτιά ἔχει καυστικές καταστρεπτικές συνέπειες. Ὅποιος ἀγνοήσει τήν φυσική τάξη, τούς φυσικούς νόμους, τήν φυσική χρήση, καί ἐπιχειρήσει τά ἀντίθετα, τά παρά φύσιν, ὡς πρός τά δύο παραδείγματα πού μνημονεύσαμε θά συμβεῖ ὥστε τά δένδρα καί τά φυτά μέ τίς ρίζες στόν ἀέρα νά ξεραθοῦν, καί ἡ φωτιά νά κάψει καί νά καταστρέψει ὅποιον ἀγνοήσει τήν φυσική καυστική της δύναμη. Ὡς πρός τόν ἄνθρωπο πού θά ἀλλάξει τήν φυσική τάξη καί τήν δύναμη τοῦ γάμου, ἀπό τό κατά φύσιν στό παρά φύσιν, θά ὑπάρξουν καταστροφικές συνέπειες στήν κοινωνική ζωή, στίς οἰκογένειες, στήν συνέχεια τοῦ ἀνθρωπίνου γένους, στήν ὕπαρξη ἀνθρώπων ἐπί τῆς γῆς, θά κυριαρχήσει ὄχι ἡ ζωή ἀλλά ὁ θάνατος.

Ἐπειδή ὅμως τά αὐτονόητα δέν εἶναι αὐτονόητα στόν ἀνάποδο κόσμο πού ζοῦμε, ὅπου ὅλα ἔγιναν ἄνω κάτω, τό ἄσπρο μαῦρο καί τό φῶς σκοτάδι, θά μνημονεύσω μόνον δύο μαρτυρίες, γενικά παραδεκτές μέχρι τώρα, γιά τό ὅτι ὁ γάμος ὁ κατά φύσιν εἶναι ἕνωση ἀνδρός καί γυναικός, δύο προσώπων διαφορετικοῦ φύλου καί ὄχι τοῦ ἰδίου φύλου. Ὁ Θεάνθρωπος ἐν πρώτοις Χριστός ὑπενθυμίζοντας στούς Γραμματεῖς καί Φαρισαίους ὅλων τῶν ἐποχῶν τήν φυσική τάξη πού ἔθεσε ὁ Θεός τούς εἶπε τά ἑξῆς σέ μετάφραση, μέ τό κείμενο στήν ὑποσημείωση: «Δέν διαβάσατε ὅτι ὁ Δημιουργός τούς ἔκανε ἀπό τήν ἀρχή ἄνδρα καί γυναίκα καί τούς εἶπε: “Γι᾽ αὐτό θά ἐγκαταλείψει ὁ ἄνδρας τόν πατέρα καί τήν μητέρα του καί θά προσκολληθεῖ στή γυναίκα του καί θά γίνουν οἱ δύο μία σάρκα”; Ὥστε δέν εἶναι πλέον δύο, ἀλλά ἕνας ἄνθρωπος. Ὅ,τι λοιπόν συνένωσε ὁ Θεός, δέν πρέπει νά τό χωρίζει ὁ ἄνθρωπος»¹. Ἡ δεύτερη μαρτυρία εἶναι ὁ ὁρισμός τοῦ γάμου, ὅπως τόν διατύπωσε ὁ Ρωμαῖος Νομοδιδάσκαλος Μοδεστῖνος (3ος αἰ. μ.Χ.), ὁ ὁποῖος συνοψίζει ὅσα ἐπί χιλιετίες μέχρι σήμερα δέχεται ἡ Ἐπιστήμη καί ἡ Νομολογία. Κατά τόν καθηγητή Τηλέμαχο Φιλιππίδη ὁ ὁρισμός αὐτός παραμένει ἀναλλοίωτος². Τό κατ᾽ ἐξοχήν βασικό στοιχεῖο τοῦ γάμου καί τοῦ ὁρισμοῦ τοῦ Μοδεστίνου εἶναι ἡ ἕνωση ἀνδρός καί γυναικός: «Γάμος ἐστίν ἀνδρός καί γυναικός συνάφεια καί συγκλήρωσις τοῦ βίου παντός, θείου τε καί ἀνθρωπίνου δικαίου κοινωνία». Ὁ ὁρισμός συμβαδίζει μέ τήν περί γάμου Χριστιανική διδασκαλία, ἡ ὁποία ἀνύψωσε τόν γάμο σέ μυστήριο θείας ἀρχῆς, τό ὁποῖο ἀναφέρεται στόν δεσμό Χριστοῦ καί Ἐκκλησίας³. Κατά τόν συντάκτη τοῦ σχετικοῦ λήμματος στό «Νεώτερο Ἐγκυκλοπαιδικό Λεξικό» τοῦ «Ἡλίου» τόν ὁρισμό τοῦ μεγάλου αὐτοῦ Ρωμαίου Νομοδιδασκάλου «ἀπεδέχθη καί ἐπεκύρωσεν ὁ Χριστιανισμός καί ἐν συνεχείᾳ αἱ ἠθικαί ἀντιλήψεις τοῦ εὐρωπαϊκοῦ πολιτισμοῦ καί τοῦ νεωτέρου κόσμου»⁴.

Δέν ἀποκλείεται ὁ ἑλληνομαθής Μοδεστῖνος νά ἐγνώριζε ὅσα παρεμφερῆ ἔγραψε πρίν ἀπό πολλούς αἰῶνες ὁ Σταγειρίτης Ἀριστοτέλης, (4ος π.Χ. αἰώνας) διδάσκαλος τοῦ Μεγάλου Ἀλεξάνδρου: «Οὕτω προῳκονόμηται ὑπό τοῦ θείου ἑκατέρου ἡ φύσις, τοῦ τε ἀνδρός καί τῆς γυναικός, πρός τήν κοινωνίαν»⁵. Δηλαδή ἔτσι τά οἰκονόμησε ὁ Θεός, νά ὑπάρχουν δύο φύλα, τοῦ ἀνδρός καί τῆς γυναικός, γιά νά εἶναι δυνατή ἡ μεταξύ τους κοινωνία. Ποιοί ἆραγε εἶναι αὐτοί πού ἐπιδιώκουν νά καταστρέψουν, νά ἀναποδογυρίσουν, τόν ὑγιῆ Εὐρωπαϊκό πολιτισμό πού κατά γενική ἐκτίμηση τῶν εἰδικῶν στηρίζεται σέ τρεῖς βασικούς πυλῶνες, στήν ἀρχαία Ἑλληνική Φιλοσοφία, στό Ρωμαϊκό Δίκαιο καί στόν Χριστιανισμό; Καί πῶς ἐπιτρέψαμε οἱ Ὀρθόδοξοι Ἕλληνες σέ ξενοκίνητους κυβερνῆτες νά καταντήσουν καί τήν Ἑλλάδα μέρος τῆς ἀποχριστιανισμένης Εὐρώπης, πού διασώζει ἐλάχιστα μόνον στοιχεῖα ἀπό τό χριστιανικό της παρελθόν;

2. Ξενοκίνητα σατανικά σχέδια τῆς «Νέας Τάξης» καί τῆς «Νέας Ἐποχῆς»

Θά ἀφήσουμε νά δώσει τήν ἀπάντηση ἕνας ἀπό τούς μέγιστους Πατέρες καί Διδασκάλους τῆς Ἐκκλησίας, ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος, παρουσιάζοντας τήν σχετική διδασκαλία του. Ἕνα ἀπό τά μεγαλειώδη γνωρίσματα τῆς μοναδικῆς προσφορᾶς του⁶ εἶναι ὅτι κατόρθωσε δρώντας μέσα σέ δύο μεγαλουπόλεις τῆς ἐποχῆς του, στήν Ἀντιόχεια ὡς πρεσβύτερος (386-397) καί στήν Κωνσταντινούπολη ὡς ἀρχιεπίσκοπος (398-404), παρά τούς διωγμούς καί τίς δυσκολίες, νά ἀλλάξει τήν πνευματική τους φυσιογνωμία, μέ εὐνοϊκές ἐπιδράσεις ἐπί ὅλης τῆς αὐτοκρατορίας, καί νά ἀναγνωρίζεται ἀπό τήν ἱστορική καί θεολογική ἔρευνα ὡς ἀναμορφωτής τῶν ἠθῶν τῆς ἐποχῆς του. Σήμερα οἱ ἰσχυροί διάδοχοί του στούς ἐπισκοπικούς θρόνους συμπορεύονται μέ τούς παραμορφωτές τῶν ἠθῶν καί τῆς διδασκαλίας τοῦ Εὐαγγελίου καί τῶν Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας.

Ἀναφερθήκαμε καί ἄλλες φορές στήν σχετική διδασκαλία τοῦ ἱεροῦ Πατρός⁷, τώρα ὅμως θά ἐπικεντρωθοῦμε σέ ὅσα λέγει σχετικά μέ τήν ἀνατροπή τῶν νόμων τῆς φύσεως, τό κατά φύσιν καί τό παρά φύσιν, τίς συνέπειες αὐτῆς τῆς ἐκτροπῆς, τήν στάση τῶν ἀρχόντων, ἐκκλησιαστικῶν καί πολιτικῶν, τό ἀναποδογύρισμα τῶν ἀξιῶν καί τίς πνευματικές δυνάμεις πού προκαλοῦν ἤ ἀνέχονται αὐτήν τήν διαστροφή. Ἐκτιμᾶ ὅτι ἡ Ὁμοφυλοφιλία εἶναι ἕνας καινούργιος καί παράνομος ἔρωτας πού εἰσῆλθε ξαφνικά καί μέ θόρυβο στήν ζωή τῶν ἀνθρώπων, μιά φοβερή καί ἀνίατη ἀσθένεια, μολυσματικό νόσημα χειρότερο ἀπό ὅλες τίς λοιμώξεις. Μέ αὐτήν ἀνατρέπονται ὄχι μόνον οἱ νόμοι πού θέτουν οἱ ἄνθρωποι ἀλλά καί οἱ φυσικοί νόμοι. Ἡ πορνεία ὡς ἀσέλγεια στήν συνεύρεση ἄνδρα καί γυναίκας εἶναι βέβαια ἀφόρητο ἁμάρτημα, ἀλλά ἡ ὑπερβολή τοῦ ἁμαρτήματος τῆς Ὁμοφυλοφιλίας, αὐτή ἡ ὕβρη τῆς φύσεως, συντελεῖ στό νά φαίνεται ὑποφερτή ἡ πορνική συνεύρεση μέ γυναῖκες: «Ἡ τῆς ὕβρεως ταύτης ὑπερβολή οὐκέτι ἀφόρητον ποιεῖ φαίνεσθαι τό ἀφόρητον, τήν περί τάς γυναῖκας ἀσέλγειαν». Καθιστᾶ ἀκόμη περιττή τήν ὕπαρξη τῶν γυναικῶν, προσβάλλει δηλαδή τό ἔργο τοῦ Δημιουργοῦ, ἀφοῦ οἱ ὁμοφυλόφιλοι νέοι χρησιμοποιοῦνται ὡς γυναῖκες. Καί τό χειρότερο εἶναι ὅτι αὐτή ἡ μεγάλη βρωμιά, αὐτό τό βδέλυγμα τολμᾶται ἐλεύθερα, καί ἡ παρανομία ἔγινε νόμος: «Μετά πολλῆς τολμᾶται τῆς ἀδείας μύσος τοσοῦτον, καί νόμος γέγονεν ἡ παρανομία». Κανένας δέν φοβᾶται, κανένας δέν ντρέπεται, οὔτε κοκκινίζει, ἀλλά καυχῶνται γι᾽ αὐτήν τήν γελοιότητα (Gay Pride). Οἱ σώφρονες καί ἐγκρατεῖς θεωροῦνται φανατικοί, καί ὅσοι νουθετοῦν τά ἀντίθετα εἶναι παράλογοι καί τρελλοί. Καί ἄν εἶναι ἀδύναμοι, γρονθοκοποῦνται καί τραυματίζονται· ἄν εἶναι δυνατοί, χλευάζονται, λοιδοροῦνται, τούς πλύνουν μέ ἀμέτρητες εἰρωνεῖες. Δέν ὠφελοῦν οὔτε τά δικαστήρια, οὔτε οἱ νόμοι, οὔτε οἱ παιδαγωγοί, οὔτε οἱ πατέρες, οὔτε οἱ συνοδοί, οὔτε οἱ διδάσκαλοι, γιατί ἄλλοι ἀπό αὐτούς διαφθείρονται μέ χρήματα καί ἄλλοι φροντίζουν μόνο νά μή χάσουν τό μισθό τους. Καί ὅσοι καλοί κληρικοί φροντίζουν γιά τήν σωτηρία αὐτῶν πού τούς ἐμπιστεύθηκε ὁ Θεός, μερικοί ἐξαπατῶνται εὔκολα καί παρασύρονται, ἐνῶ ἄλλοι φοβοῦνται τήν δύναμη τῶν ἀκολάστων. Ἀπαντᾶ στή συνάφεια αὐτή ὁ Ἅγιος Ἰωάννης Χρυσόστομος σέ ὅσους ἀποροῦν καί θαυμάζουν πῶς ὁ Θεός μᾶς ἀνέχεται καί δέν μᾶς τιμωρεῖ, ὅπως τά Σόδομα, πολύ περισσότερο μάλιστα πού δέν σωφρονιζόμαστε μέ ὅσα οἱ κάτοικοι τῶν Σοδόμων ἔπαθαν: «Πῶς οὖν οὐδέν γέγονε τοιοῦτον, ἀλλά τά μέν Σοδόμων ἁμαρτήματα τολμᾶται, τά δέ Σοδόμων οὐ γίνεται πάθη;». Ἡ ἀπάντηση εἶναι ὅτι τώρα ἡ τιμωρία θά εἶναι χειρότερη, διότι τότε οὔτε εἶχε προηγηθῆ παρόμοια τιμωρία γιά νά τούς συνετίσει, οὔτε ὑπῆρχαν δικαστήρια, οὔτε νόμοι, οὔτε προφῆτες, οὔτε ἡ ἐλπίδα τῆς Βασιλείας τῶν Οὐρανῶν, οὔτε τόσα θαύματα, οὔτε τά παραδείγματα τῆς ἐνάρετης καί φιλοσοφημένης ζωῆς τῶν Ἁγίων. Ἀκόμη καί σέ ἕνα παιδί εἶναι φανερό ὅτι τούς περιμένει σφοδρότερη τιμωρία: «Ἆρ᾽ οὐχί καί παιδί δῆλόν ἐστιν, ὅτι σφοδροτέρᾳ τηροῦνται δίκῃ;»⁸.

Καί αὐτό θά συμβεῖ, διότι μέ τήν ἀναίσχυντη μίξη τῆς Ὁμοφυλοφιλίας ξεπέρασαν ὅλους τούς ἀπολίτιστους καί βαρβάρους, ἀλλά καί ὅλα τά εἴδη τῶν θηρίων. Ὑπάρχει καί σέ κάποια ἄλογα ζῶα πολλή μανία καί ἀφόρητη ἐπιθυμία γιά σαρκική μίξη, δέν εἶναι ὅμως σ᾽ αὐτά γνωστός αὐτός ὁ ἔρωτας· κινοῦνται μέσα στά φυσικά ὅρια, καί ὅταν ἀκόμη κοχλάζει αὐτή ἡ ἐπιθυμία δέν ἀνατρέπουν τούς νόμους τῆς φύσεως⁹.

Δέν εἶναι ἄξιοι συγνώμης οἱ Ὁμοφυλόφιλοι, διότι δέν τούς ἐμπόδισε κανείς νά χρησιμοποιήσουν τήν νόμιμη καί κατά φύσιν μίξη. Εἶναι ἀδικαιολόγητοι, διότι ἄφησαν τήν νόμιμη καί ἐπιτρεπόμενη μίξη καί στράφηκαν στήν παρά φύσιν, σ᾽ αὐτήν τήν ἀλλόκοτη λύσσα: «Οὐ γάρ ἔχει τις εἰπεῖν ὅτι κωλυθεῖσαι (οἱ λεσβίες) τῆς κατά νόμον μίξεως ἐπί τοῦτο ἦλθον, οὐδ᾽ ὅτι οὐκ ἔχουσαι τήν ἐπιθυμίαν πληρῶσαι, πρός τήν ἀλλόκοτον ταύτην λύσσαν ἐξώκειλαν… ἀλλ᾽ ὅτι τήν κατά φύσιν ἀτιμάσαντες, ἐπί τήν παρά φύσιν ἔδραμον». Διαπιστώνει ὁ Χρυσόστομος ὅτι στόν εἰδωλολατρικό κόσμο, στόν ὁποῖο ἀναφέρεται ὁ Ἀπόστολος Παῦλος στό πρῶτο κεφάλαιο τῆς Πρός Ρωμαίους ἐπιστολῆς τούς ἐγκατέλειψε ὁ Θεός καί ἔγιναν ὅλα ἄνω κάτω, διότι ὄχι μόνο ἡ πίστη τους, ἡ εἰδωλολατρεία, ἦταν σατανική, ἀλλά καί ὁ βίος τους διαβολικός: «Ὅταν ὁ Θεός ἐγκαταλίπη, πάντα ἄνω καί κάτω γίνεται. Διά τοῦτο οὐ τό δόγμα αὐτοῖς σατανικόν μόνον ἦν, ἀλλά καί ὁ βίος διαβολικός». Ἡ ἐπιδίωξη μεγαλύτερης ἡδονῆς εἶναι τό κίνητρο τῆς ὁμοφυλοφιλικῆς πράξης, ἡ πλεονεξία τῆς ἡδονῆς, τό ξεπέρασμα τῶν φυσικῶν ὁρίων. Δέν γνωρίζουν ὅμως ὅσοι τήν διαπράττουν, ὅτι τά παρά φύσιν πραττόμενα εἶναι δυσκολότερα καί ἀηδέστερα, ὥστε μπορεῖ νά πεῖ κανείς ὅτι δέν ἔχουν κἄν ἡδονή, διότι ἡ γνήσια ἡδονή εἶναι ἡ κατά φύσιν. Ὅ,τι ὑπερβαίνει τούς νόμους πού ἔθεσε ὁ Θεός, εἶναι ἀλλόκοτη ἐπιθυμία, καί ὀφείλεται στήν ἐγκατάλειψη ἐκ μέρους τοῦ Θεοῦ, ἡ ὁποία ἔχει τήν αἰτία της στήν ἀνομία αὐτῶν πού ἐγκατέλειψαν τόν Θεό: «Εἰ δέ λέγεις, Καί πόθεν ἡ ἐπίτασις τῆς ἐπιθυμίας αὕτη; Ἀπό τῆς τοῦ Θεοῦ ἐγκαταλείψεως. Ἡ δέ ἐγκατάλειψις τοῦ Θεοῦ πόθεν; Ἀπό τῆς τῶν ἀφέντων αὐτόν ἀνομίας». Ἐπιβεβαιώνει ὅτι πίσω ἀπό τήν φρικτή αὐτή ἁμαρτία βρίσκεται ὁ Διάβολος, ὁ ὁποῖος ἐπιδιώκει καί ἐπιτυγχάνει δύο στόχους· νά διαλύσει τό ἀνθρώπινο γένος μέ τό νά μή γεννιοῦνται νέοι ἄνθρωποι, ἀφοῦ εἶναι ἄκαρπη ἡ Ὁμοφυλοφιλία, ἀλλά καί νά προκαλέσει πόλεμο μεταξύ ἀνδρῶν καί γυναικῶν μέ τό νά μεταλλάξει τήν φυσική ἕλξη πού ὑπάρχει ἀνάμεσα στά δύο φύλα, ἡ ὁποία προξενεῖ εἰρήνη καί ἑνότητα στήν οἰκογένεια, στήν κοινωνία, στόν κόσμο: «Ἐπειδή γάρ εἶδεν ὁ διάβολος, ὅτι αὕτη μάλιστα συνάγει τά γένη ἡ ἐπιθυμία, τόν δεσμόν ἐσπούδασε διακόψαι, ὥστε οὐ τῷ μή σπείρεσθαι μόνον κατά νόμον τό γένος διαλῦσαι, ἀλλά καί τῷ πρός ἀλλήλους ἐκπεπολεμῆσθαι τό γένος καί στασιάζειν»¹⁰.

Ἐπίλογος

Ἐπανήλθαμε δυστυχῶς στά ἴδια, στά παλιά καί σκοτεινά τῆς πρό Χριστοῦ ἀνθρωπότητος καί τῆς μετά Χριστόν ἄθεης καί ἀντίχριστης. Καλοκάθεται ὁ δυτικός κόσμος, Ἀμερική καί Εὐρώπη, τώρα καί ἡ Ἑλλάδα, μέσα στό σκοτάδι τῆς ἀθεΐας καί τῆς ἀνηθικότητας, ὅπως καλοκαθόταν καί ἡ συγκρητιστική «Γαλιλαία τῶν ἐθνῶν», ὅταν ἄρχισε ὁ Χριστός τό κήρυγμά Του ἀμέσως μετά τήν Βάπτισή Του. Τότε ὅμως καί ἐπί δύο χιλιάδες χρόνια «ὁ λαός ὁ καθήμενος ἐν σκότει εἶδε φῶς μέγα καί τοῖς καθημένοις ἐν χώρᾳ καί σκιᾷ θανάτου φῶς ἀνέτειλεν αὐτοῖς»¹¹. Τώρα καί πάλι ὁ Διάβολος πού ἀπέτυχε νά νικήσει τό ἀειλαμπές Φῶς τοῦ Χριστοῦ, προσπαθεῖ νά πάρει τήν ρεβάνς μέ τούς παγκόσμιους ὀργανισμούς, ἀκόμη καί μέ τίς ἀνά τόν κόσμο πρεσβεῖες τῶν Η.Π.Α. πού προωθοῦν ξεδιάντροπα τήν Ὁμοφυλοφιλία, ὅπως προκύπτει ἀπό πάμπολλες μαρτυρίες καί γεγονότα¹². Ἄς παύσουν τουλάχιστον νά ἐμφανίζονται, ὅσοι προωθοῦν τήν ἀτζέντα τῶν ΛΟΑΤΚΙ, ὡς προοδευτικοί καί ἐκσυγχρονιστές. Εἶναι ὀπισθοδρομικοί, ὑποστηρικτές βλάσφημων καί ἐκθεμελιωτικῶν τῆς οἰκογένειας καί τῆς ἀνθρωπότητος μέτρων, ὑπέρμαχοι ὄχι τῆς ζωῆς, πού ἐξασφαλίζεται μέ τήν κατά φύσιν ἕνωση ἄνδρα καί γυναίκας, ἀλλά τοῦ θανάτου, γιά τόν ὁποῖο μόνο ὁ Διάβολος ἠμπορεῖ νά καυχᾶται, ὡς ἀνθρωποκτόνος¹³. Ἀκολουθοῦν ὄχι τά πάμφωτα πρότυπα τῆς ἱστορίας, τόν Θεάνθρωπο Χριστό, τούς Ἀποστόλους, τούς Ἁγίους, τούς πατέρες καί μητέρες ὅλων τῶν ἀνθρώπων, καί τῶν δικῶν τους γονέων, ἀλλά τόν παράφρονα αὐτοκράτορα τῆς Ρώμης Νέρωνα, τόν διώκτη τῶν Χριστιανῶν καί σφαγέα τῶν Ἀποστόλων, ὁ ὁποῖος πρῶτος ἐνομοθέτησε τόν γάμο τῶν Ὁμοφυλοφίλων καί τόν ἐφήρμοσε δύο φορές στόν ἄθλιο ἑαυτό του, τήν μία ὡς νυμφίος καί τήν ἄλλη ὡς νύμφη¹⁴. Στήν σωστή πλευρά τῆς ἱστορίας βρίσκονται ὅσοι ἀκολουθοῦν τόν Θεάνθρωπο Χριστό, καί ὄχι ὅσοι καταργοῦν τό Εὐαγγέλιο καί συντάσσονται μέ σατανικές ξενοκίνητες δυνάμεις, ἀρνούμενοι ἔτσι καί τό Βάπτισμά τους, κατά τό ὁποῖο ὑποσχέθηκαν νά συνταχθοῦν μέ τόν Χριστό καί νά ἀποκηρύξουν τόν Σατανᾶ¹⁵.

• 1. Ματθ. 19, 4-6: «Οὐκ ἀνέγνωτε, ὅτι ὁ ποιήσας ἀπ᾽ ἀρχῆς ἄρσεν καί θῆλυἐποίησεν αὐτούς καί εἶπεν, ἕνεκεν τούτου καταλείψει ἄνθρωπος τόν πατέρα αὐτοῦ καί τήν μητέρακαί κολληθήσεται τῇ γυναικί αὐτοῦ καί ἔσονται οἱ δύο εἰς σάρκα μίαν; Ὥστε οὐκέτι εἰσί δύο, ἀλλά σάρξ μία. ὍοὖνὁΘεόςσυνέζευξεν, ἄνθρωποςμήχωριζέτω».
• 2. Τηλεμαχοσ Φιλιππιδησ (Ὁμότιμος Καθηγητής Νομικῆς Σχολῆς ΑΠΘ), «Περί τοῦ γάμου τῶν ὁμοφυλοφίλων. Πρῶτος διδάξας ὁ Νέρων», εἰς Θεοδρομία9 (2007) 555-556. Τό ἴδιο καί στό πρόσφατο βιβλίο: Ὁμοφυλοφιλία. Προβλήματα καί Ἀντιδράσεις, ἐκδόσεις ΘΕΟΔΡΟΜΙΑ, Θεσσαλονίκη 2023, σελ. 23-24.
• 3. Ἐφ. 5, 32: «Τό μυστήριον τοῦτο μέγα ἐστίν, ἐγώ δέ λέγω εἰς Χριστόν καί εἰς τήν Ἐκκλησίαν».
• 4. Πετροσ Καλοναροσ, «Μοδεστῖνος Ἑρέννιος», Νεώτερον Ἐγκυκλοπαιδικόν Λεξικόν, Ἀθῆναι, τόμ. 13, σελ. 702-703.
• 5. Αριστοτελουσ, Περί οἰκονομίας, βιβλ. Α´, κεφ. γ´.
• 6. Βλ. γενικώτερα περί αὐτῶν εἰς Πρωτοπρεσβυτέρου Θεοδωρου Ζηση, Χρυσοστομικά. Μελέτες καί ἄρθρα, τό κεφ. Δ´ «Ἅγιος Ἰωάννης Χρυσόστομος. Τό μεγαλεῖο καί ἡ προσφορά του», Θεσσαλονίκη 2021, Ἐκδόσεις «Τό Παλίμψηστον», σελ. 63-81.
• 7. Πρωτοπρεσβύτερος Θεοδωροσ Ζησησ, «Ἡ ἐκκλησιαστική ἀντίδραση κατά τῆς Ὁμοφυλοφιλίας. Ἀνύπαρκτη στήν Ἀθήνα, ὑποτονική στήν Θεσσαλονίκη»καί Του Ιδιου, «Ὑβριστικό καί βλάσφημο τό Ἑλληνικό Κοινοβούλιο. Συνένοχη ἡ ἐκκλησιαστική ἡγεσία». Ἀμφότερα στό πρόσφατο βιβλίο: Ὁμοφυλοφιλία. Προβλήματα καί Ἀντιδράσεις, ἔνθ᾽ ἀνωτ., τό πρῶτο στίς σελ. 113-123, τό δεύτερο στίς σελ. 270-304.
• 8. Πρός τούς πολεμοῦντας 3, 8, PG 47, 360-362.
• 9. Αὐτόθι.
• 10. Εἰς τήν Πρός Ρωμαίους Ὁμ. 4, 1-2, PG 60, 417-418.
• 11. Ματθ. 4, 12-16.
• 12. Βλ. ἐνδεικτικά εἰς Μοναχοῦ Αρσενιου Βλιαγκοφτη, «Ὁμοφυλοφιλία καί Νέα Τάξη Πραγμάτων» καί Γιωργου Παπαθανασοπουλου, (Δημοσιογράφου-Συγγραφέως), «Τό Παγκόσμιο Οἰκονομικό Φόρουμ προωθεῖ τήν Ὁμοφυλοφιλία». Ἀμφότερα στό νέο βιβλίο: Ὁμοφυλοφιλία. Προβλήματα καί ἀντιδράσεις, ἔνθ᾽ ἀνωτ., τό πρῶτο στίς σελ. 146-173, τό δεύτερο στίς σελίδες 186-188.
• 13. Ἰω. 8, 44: «Ὑμεῖς ἐκ τοῦ πατρός τοῦ Διαβόλου ἐστέ, καί τάς ἐπιθυμίας τοῦ πατρός ὑμῶν θέλετε ποιεῖν. Ἐκεῖνος ἀνθρωποκτόνος ἦν ἀπ᾽ ἀρχῆς καί ἐν τῇ ἀληθείᾳ οὐχ ἕστηκεν».
• 14. Βλ. περισσότερα εἰς Τηλεμαχου Φιλιππιδη, «Περί τοῦ γάμου τῶν Ὁμοφυλοφίλων. Πρῶτος διδάξας ὁ Νέρων». Αὐτόθι.
• 15. Ἀκολουθία Βαπτίσματος: Ἀποτάσσῃ τῷ Σατανᾷ; Ἀποτάσσομαι. Ἀπετάξω τῷ Σατανᾷ; Ἀπεταξάμην. Συντάσσῃ τῷ Χριστῷ; Συντάσσομαι. Συνετάξω τῷ Χριστῷ; Συνεταξάμην.

Κάνε ἐγγραφή στό νέο κανάλι τῆς Κατάνυξης τοῦ Youtube πατώντας ἐδῶ: ΚΑΤΑΝΙΧI