του Ελευθέριου Ν. Κοσμίδη, Contributor Editor
αρθρογραφεί για katanixi.gr

Ο Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς κατακεραυνώνει τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο…

Επιμέλεια σύνταξης: katanixi.gr

Ο Πατριάρχης έχει χάσει την επαφή με την σκληρή πραγματικότητα του Ελληνισμού στην Πόλη.
Έχουν κουράσει τα φιλιπατριαρχικά μέσα κάθε φορά που πασχίζουν να παρουσιάζουν τον εορτασμό στο Φανάρι ως υπέρλαμπρο γεγονός με τη συμμετοχή “..πλήθους πιστών από την Πόλη, και το εξωτερικό…”. 

Κλείνουν τα μάτια στην πραγματική εικόνα του Ιερού Ναού και στην ταυτότητα των παρισταμένων, οι οποίοι είναι στη συντριπτική πλειοψηφία τους ευεργετηθέντες και τιμηθέντες από τον Πατριάρχη (μισθοφόροι και μισθωτοί) κληρικοί και λαϊκοί.

Συνολικά δε θυμίζει σε μέγεθος ούτε μια μικρή ενοριακή πανήγυρη στη Θεσσαλονίκη. Σε μια πόλη δώδεκα εκατομμυρίων με έναν ελληνισμό που από 600.000 στις αρχές του 20ου αιώνα αριθμεί σήμερα μόνο  κοντά στις 2000 ψυχές, επιμένουν στο Φανάρι να μας παρουσιάζουν μια εικονική πραγματικότητα.

“Την Τετάρτη, 30 Νοεμβρίου, τελέστηκε Πατριαρχική και Συνοδική Θεία Λειτουργία, προεξάρχοντος του Παναγιωτάτου Οικουμενικού Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου, με τη συμμετοχή των Σεβ. Ιεραρχών Γέροντα Δέρκων κ. Απόστολου, Ειρηνουπόλεως κ. Νικάνδρου, Ιταλίας κ. Πολυκάρπου, Ταμασού και Ορεινής κ. Ησαΐα, Ιεράρχου της Εκκλησίας της Κύπρου, Καλλιουπόλεως και Μαδύτου κ. Στεφάνου, Αμερικής κ. Ελπιδοφόρου, Πέτρας και Χερρονήσου κ. Γερασίμου, Ιεραπύτνης και Σητείας κ. Κύριλλου, Ισπανίας και Πορτογαλίας κ. Βησσαρίωνος, Σαράντα Εκκλησιών κ. Ανδρέου, και Βίσγκοροντ κ. Αγαπητού, εκ προσώπου της Εκκλησίας της Ουκρανίας. Κατά τη διάρκεια της Θείας Λειτουργίας ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος χειροτόνησε στο βαθμό του διακόνου τον υποδιάκονο Βαρθολομαίο Χαραλάμπους, αδελφό της Ιεράς Μονής Οσίου Αββακούμ της Ι. Μητροπόλεως Ταμασού και Ορεινής. Κατά τη Θεία Λειτουργία παρέστη αντιπροσωπεία της Εκκλησίας της Ρώμης υπό τον Καρδινάλιο Σεβ. κ. Leonardo Sandri. Συμπροσευχήθηκαν οι Σεβ. Μητροπολίτες Γέρων Χαλκηδόνος κ. Εμμανουήλ, Γέρων Πριγκηποννήσων κ. Δημήτριος, Αρχιεπίσκοπος Ανθηδώνος κ. Νεκτάριος, Επίτροπος του Παναγίου Τάφου στην Πόλη, ο Πανοσιολ. Αρχιμανδρίτης κ. Γεώργιος Χριστοδούλου, Αρχιγραμματεύς της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Κύπρου, εκ προσώπου του Τοποτηρητού του Αρχιεπισκοπικού Θρόνου, Πανιερ. Μητροπολίτου Πάφου κ. Γεωργίου. Επίσης, οι Σεβ. Ιεράρχες Βρυούλων κ. Παντελεήμων, Δωδώνης κ. Χρυσόστομος, Φιλαδελφείας κ. Μελίτων, Μυριοφύτου και Περιστάσεως κ. Ειρηναίος, Μύρων κ. Χρυσόστομος, Θυατείρων και Μεγάλης Βρεταννίας κ. Νικήτας, Ικονίου κ. Θεόληπτος, Σάρδεων κ. Ευάγγελος, Γουίνιπεγκ κ. Ιλαρίων, Κρήτης κ. Ευγένιος, Κυδωνιών κ. Αθηναγόρας, Πισιδίας κ. Ιώβ, Σηλυβρίας κ. Μάξιμος, Ίμβρου και Τενέδου κ. Κύριλλος, Ρεθύμνης και Αυλοποτάμου κ. Πρόδρομος, Προύσης κ. Ιωάκείμ, και Γαλλίας κ. Δημήτριος, οι Θεοφιλ. Επίσκοποι Ρηγίου κ. Ειρηναίος, Αλικαρνασσού κ. Αδριανός, Αραβισσού κ. Κασσιανός, Τράλλεων κ. Βενιαμίν, Δορυλαίου κ. Δαμασκηνός, Δαφνουσίας κ. Σμάραγδος, Ξανθουπόλεως κ.Παΐσιος και Κνωσού κ. Μεθόδιος, ο Εξοχ. Πρέσβης της Ελλάδος στην Άγκυρα κ. Χριστόδουλος Λάζαρης, Κληρικοί, Μοναχοί και Μοναχές, εκπρόσωποι χριστιανικών κοινοτήτων της Πόλεως, Άρχοντες Οφφικιάλιοι της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας υπό τον Γενικό Γραμματέα της Αδελφότητός τους “Παναγία η Παμμακάριστος”, κ. Κωνσταντίνο Δεληκωσταντή, Άρχοντα Διδάσκαλο του Γένους, οι Γενικοί Πρόξενοι της Ελλάδος και της Ουκρανίας στην Πόλη, κ. Γεωργία Σουλτανοπούλου και κ. Roman Nedilskyi, καθηγητές και μαθητές Ομογενειακών Σχολείων της Πόλης και πλήθος πιστών από την Πόλη, και το εξωτερικό.

Ο Πατριάρχης έχει χάσει την επαφή του με τους Αγίους Πατέρες της Εκκλησίας 

Μετά την απόλυση, ο Οικουμενικός Πατριάρχης προσφώνησε την επίσημη παπική αντιπροσωπεία:

”Μετά πολλής χαράς εν Κυρίω χαιρετίζομεν την παρουσίαν υμών εν Φαναρίω προς συνεορτασμόν της πανσέπτου μνήμης του Πρωτοκλήτου των Αποστόλων Ανδρέου, ιδρυτού και πάτρωνος της “Εκκλησίας” ημών. Ευχαριστούμεν εκ μέσης καρδίας τον λίαν ημίν αγαπητόν αδελφόν Πάπαν Ρώμης Φραγκίσκον,(..) Παρακαλούμεν την υμετέραν Σεβασμιότητα, όπως διαβιβάση προς τον Αγιώτατον αδελφόν τας ειλικρινείς ευχαριστίας της Κωνσταντινουπολίτιδος Εκκλησίας και της ημών Μετριότητος”.

Αναφέρθηκε στην πρόσφατη συνάντησή του με τον Πάπα Φραγκίσκο, κατά τη διάρκεια του Bahrain Forum for Dialogue, στο πλαίσιο του οποίου Ορθόδοξοι και αιρετικοί συμπροσευχήθηκαν “για την ειρήνη στον κόσμο” , κατά παράβαση περισσοτέρων από δεκαπέντε κανόνων που απαγορεύουν ρητά τις συμπροσευχές με αιρετικούς.

“ (..) Εν τω πνεύματι τούτω, η Σύνοδος διεκήρυξεν ότι «η Ορθόδοξος Εκκλησία θεωρεί καθήκον αυτής να επικροτή παν ό,τι εξυπηρετεί πράγματι την ειρήνην (Ρωμ. ιδ´, 19) και ανοίγει την οδόν προς την δικαιοσύνην, την αδελφοσύνην, την αληθή ελευθερίαν και την αμοιβαίαν αγάπην μεταξύ όλων των τέκνων του ενός ουρανίου Πατρός, ως και μεταξύ όλων των λαών των αποτελούντων την ενιαίαν ανθρωπίνην οικογένειαν» (ο. π., Γ´, 5). Εις το Bahrain, ο Πάπας Φραγκίσκος ετόνισεν ότι διά την αναγκαίαν αποτελεσματικήν κοινήν μαρτυρίαν εν τω κόσμω, οφείλομεν να είμεθα συμφιλιωμένοι και ηνωμένοι, ώστε να ομιλώμεν εν ενί στόματι και μια καρδία. Εξ άλλου, διά την προώθησιν και διευκόλυνσιν αυτής της κοινής χριστιανικής μαρτυρίας εγεννήθη η Οικουμενική Κίνησις κατά τας αρχάς του παρελθόντος αιώνος, συμφώνως και προς τους λόγους του Χριστού, «εν τούτω γνώσονται πάντες ότι εμοί μαθηταί εστε, εάν αγάπην έχητε εν αλλήλοις» (Ιωάν. Ιγ´, 35)”.

Στη συνέχεια, αναφέρθηκε στην πορεία των σχέσεων Ορθοδόξου και Παπικών και του διμερούς θεολογικού διαλόγου, εκφράζοντας την ικανοποίηση του:  “(..)Κατά τα τελευταία δεκαεπτά έτη εις το θέμα της συνοδικότητος. Εις το κείμενον της Ραβέννας του 2007, ετονίσθη ότι δεν είναι δυνατόν να νοηθή πρωτείον άνευ συνοδικότητος ούτε συνοδικότης άνευ του πρωτείου. Επίσης, ανεφέρθη ότι η άσκησις του πρωτείου και της συνοδικότητος τελείται εις τρία διαφορετικά επίπεδα: το τοπικόν, το περιφερειακόν και το παγκόσμιον (οικουμενικόν)(..) Προσευχόμεθα και ελπίζομεν ότι η νέα Ολομέλεια της Επιτροπής, η οποία θα συνέλθη εις την Αλεξάνδρειαν της Αιγύπτου τον Ιούνιον του επομένου έτους, υπό την αιγίδα του Μακαριωτάτου Πατριάρχου Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κυρίου Θεοδώρου, θα οριστικοποιήση το κείμενον αυτό και τοιουτοτρόπως θα συμβάλη εις την προώθησιν της αποκαταστάσεως της κοινωνίας μεταξύ των δύο αδελφών Εκκλησιών διά της καλλιεργείας πνεύματος συνοδικότητος». “Η μετοχή εις το κοινόν ποτήριον της Θείας Ευχαριστίας προϋποθέτει ότι πορευόμεθα ομού την αυτήν οδόν. Αυτή η κοινή πορεία είναι ό,τι η ελληνική λέξις σύνοδος εκφράζει. Διά τον λόγον αυτόν, η σύνοδος δεν είναι μόνον εικών ή θεσμός της Εκκλησίας αλλά μάλλον ο ακριβής ορισμός της Εκκλησίας, ως ο εν Αγίοις προκάτοχος ημών Ιωάννης ο Χρυσόστομος προσφυέστατα έγραψεν: «Εκκλησία συστήματος και συνόδου εστίν όνομα». (Εις τον 149ον Ψαλμόν, PG 55, 493).”

Ο Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς κατακεραυνώνει τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο

«Εἰς τήν ἱστορίαν τοῦ ἀνθρωπίνου γένους ὑπάρχουν τρεῖς κυρίως πτώσεις: τοῦ Ἀδάμ, τοῦ Ἰούδα, τοῦ  Πάπα. Ἡ οὐσία τῆς πτώσεως εἰς τήν ἁμαρτίαν εἶναι πάντοτε ἡ ἰδία: τό νά θέλῃ κανείς νά γίνῃ καλός διά τοῦ ἑαυτοῦ του· τό νά θέλῃ κανείς νά γίνῃ τέλειος διά τοῦ ἑαυτοῦ του· τό νά θέλῃ κανείς νά γίνῃ θεός διά τοῦ ἑαυτοῦ του. Ἀλλά τοιουτοτρόπως ὁ ἄνθρωπος ἀσυναισθήτως ἐξισοῦται μέ τόν διάβολον. Διότι καί αὐτός ἤθελε νά γίνῃ Θεός διά τοῦ ἑαυτοῦ του, νά ἀντικαταστήσῃ τόν Θεόν μέ τόν ἑαυτόν του». Ὅμως, κατά τήν Ἀληθινήν Ἐκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ, ἡ ὁποία ἀπό τῆς ἐμφανίσεως τοῦ Θεανθρώπου Χριστοῦ ὑπάρχει εἰς τόν ἐπίγειον κόσμον μας ὡς θεανθρώπινον σῶμα, τό δόγμα περί τοῦ ἀλαθήτου τοῦ Πάπα εἶναι ὄχι μόνον αἵρεσις, ἀλλά παναίρεσις. Διότι καμμία αἵρεσις δέν ἐξηγέρθη τόσον ριζοσπαστικῶς καί τόσον ὁλοκληρωτικῶς κατά τοῦ Θεανθρώπου Χριστοῦ καί τῆς Ἐκκλησίας Του, ὡς ἔπραξε τοῦτο ὁ παπισμός διά τοῦ δόγματος περί τοῦ ἀλαθήτου τοῦ Πάπα ‒ ἀνθρώπου. Δέν ὑπάρχει ἀμφιβολία· τό δόγμα αὐτό εἶναι ἡ αἵρεσις τῶν αἱρέσεων, μία ἄνευ προηγουμένου ἀνταρσία κατά τοῦ Θεανθρώπου Χριστοῦ. Τό δόγμα αὐτό εἶναι, φεῦ! ἡ πλέον φρικτή ἐξορία τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ ἀπό τήν γῆν· νέα προδοσία τοῦ Χριστοῦ· νέα σταύρωσις τοῦ Κυρίου, μόνον οὐχί ἐπί τοῦ ξυλίνου, ἀλλ᾿ ἐπί τοῦ χρυσοῦ σταυροῦ τοῦ παπικοῦ οὑμανισμοῦ. Ὁ Οἰκουμενισμός εἶναι κοινόν ὄνομα διά τούς ψευδοχριστιανισμούς, διά τάς ψευδοεκκλησίας τῆς Δυτικῆς Εὐρώπης. Μέσα του εὑρίσκεται ἡ καρδία ὅλων τῶν εὐρωπαϊκῶν οὑμανισμῶν, μέ ἐπί κεφαλῆς τόν Παπισμόν. Ὅλοι δέ αὐτοί οἱ ψευδοχριστιανισμοί, ὅλαι αἱ ψευδοεκκλησίαι, δέν εἶναι τίποτε ἄλλο παρά μία αἵρεσις παραπλεύρως εἰς τήν ἄλλην αἵρεσιν. Τό κοινόν εὐαγγελικόν ὄνομά των εἶναι ἡ παναίρεσις”.

“Αν όμως βιώνεις, Ιησούς χθές, σήμερον ο Αυτός είς τους αιώνας”. 
Όσιος γέρων Αγάθων Κωνσταμονίτης 

Κάνε ἐγγραφή στό νέο κανάλι τῆς Κατάνυξης τοῦ Youtube πατώντας ἐδῶ: https://bit.ly/2WldGra