Τιμή στους ήρωες που αγωνίστηκαν για την ελευθερία της Μακεδονίας μας…

Ως ελάχιστη τιμή στους μέγιστους ήρωες του Μακεδονικού Αγώνα, παρουσιάζουμε με λίγα λόγια τις πιο γνωστές μορφές εκείνων, για να τους γνωρίσουν και οι νεότεροι, τα ελληνόπουλα, τα οποία δυστυχώς βιώνουν την αποσιώπηση της Ιστορίας μας και τον αφελληνισμό της δημόσιας εκπαίδευσης. Με τη σύντομη βιογραφία του Λάμπρου Κορομηλά, ολοκληρώνεται το μικρό μας αφιέρωμα:

Ο Λάμπρος Κορομηλάς, Γενικός Πρόξενος της Ελλάδος στη Θεσσαλονίκη, υπήρξε αναμφισβήτητα μια από τις σημαίνουσες προσωπικότητες του Μακεδονικού Αγώνα. Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1856 και ήταν οικονομολόγος, διπλωμάτης και δημοσιογράφος. Μετά τις σπουδές του ανέλαβε τον εκδοτικό οίκο του πατέρα του και μετέπειτα το Εθνικό Τυπογραφείο.

Συμμετείχε ενεργά στον Μακεδονικό Αγώνα. Τον Φεβρουάριο του 1904 έγινε Πρόξενος στη Φιλιππούπολη -έδρα των βουλγαρικών κομιτάτων – όπου παρίστανε τον ομοϊδεάτη των Βουλγάρων, ώστε να παρακολουθεί τις μεθόδους εργασίας τους, μιας και γνώριζε τη βουλγαρική γλώσσα. Τον Σεπτέμβριο του 1904 έγινε Πρόξενος της Ελλάδας στη Θεσσαλονίκη.

Ο Κορομηλάς αφήνοντας πίσω του την παθητική στάση των προκατόχων του, κατά τα έτη 1904-1907 ανέδειξε το κτίριο του Ελληνικού Προξενείου στη Θεσσαλονίκη, σε επιτελικό κέντρο του Μακεδονικού Αγώνα. Το κτίριο του Προξενείου συγκοινωνούσε με τον παρακείμενο στα βόρεια μητροπολιτικό ναό του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά. Δινόταν έτσι, λοιπόν, η δυνατότητα στους μακεδονομάχους, αλλά και στον απλό λαό, να εισέρχονται στο Προξενείο χωρίς να κινούν υποψίες. Υπό τη διοίκηση του Λάμπρου Κορομηλά κατάφεραν να συντονιστούν όλες οι ελληνικές οργανώσεις της Μακεδονίας, ώστε να δρουν αποτελεσματικά, υπό ενιαία, σχεδόν, διοίκηση. Το κτίριο του Προξενείου, εκείνη την εποχή, ήταν γνωστό ως το «Κέντρον». Ο πρόξενος, με οδηγίες από την Αθήνα, έφερε νέους αξιωματικούς με ψευδώνυμα, οι οποίοι υποτίθεται πως διορίζονταν ως γραμματείς και γραφείς στο Προξενείο. Οι αξιωματικοί αυτοί συνέλεγαν πληροφορίες, διένειμαν όπλα και περνούσαν μακεδονομάχους από την ελεύθερη Ελλάδα στη Μακεδονία. Ακόμα, ο Κορομηλάς ίδρυσε τη μυστική «Οργάνωση Θεσσαλονίκης», που βοηθούσε τα ένοπλα αντάρτικα σώματα. Παράλληλα με τη δουλειά στο Προξενείο, ανέπτυξε μεγάλη κοινωνική δραστηριότητα φροντίζοντας να βρίσκεται σε διαρκή επικοινωνία με τον Ελληνισμό της Θεσσαλονίκης, επισκεπτόταν συχνά τις τουρκικές πολιτικές αρχές του βιλαετίου της Θεσσαλονίκης προς όφελος των ελληνικών συμφερόντων.

Η εμφανής σύνδεση του Κορομηλά με την ελληνική ένοπλη δράση οδήγησε στις εύλογες διαμαρτυρίες της Πύλης. Έτσι η ελληνική κυβέρνηση, το καλοκαίρι του 1906, αναγκάστηκε να τον αποσύρει από την προξενική του θέση στη Θεσσαλονίκη. Προκειμένου όμως να αποτραπεί η οριστική όσο και καταστροφική απομάκρυνσή του από τη Μακεδονία, ο Κορομηλάς πήρε τον τίτλο του Γενικού Επιθεωρητού των ελληνικών προξενείων της περιοχής αυτής. Κατ’ αυτόν τον τρόπο η παραμονή του στα μακεδονικά βιλαέτια παρατάθηκε μέχρι το τέλος του 1907, οπότε, μετά από ισχυρές εξωτερικές πιέσεις, διορίστηκε πρεσβευτής στις Η.Π.Α.

Ο Λάμπρος Κορομηλάς αποτελεί παράδειγμα γεωστρατηγικής ευφυίας. Κατέδειξε τις απαραίτητες αρετές του δημοσίου λειτουργού, ευρυμάθεια, αρετή και βαθιά αίσθηση καθήκοντος. Τις αρετές αυτές χρειαζόταν η Ελλάδα, τη δύσκολη εκείνη εποχή, που αντιμετώπιζε δύο πολύ σοβαρά ζητήματα, το Μακεδονικό και το Κρητικό.

Λίγο πριν την έκρηξη των Βαλκανικών πολέμων ανέλαβε υπουργός Εξωτερικών κι ενώ ήταν πολέμιος των Σλάβων, πρώτος αυτός εισηγήθηκε σε κυβέρνηση και Βασιλιά την αναγκαιότητα της Βαλκανικής συνεργασίας, ιδίως με Σέρβους και Βουλγάρους. Το 1913, όμως, μετά από διαφωνία με τον Βενιζέλο, παραιτήθηκε. Πέθανε το 1923 στην Αμερική, όπου είχε αποσυρθεί από το 1920.

Κάνε ἐγγραφή στό νέο κανάλι τῆς Κατάνυξης τοῦ Youtube πατώντας ἐδῶ: ΚΑΤΑΝΙΧI