εικόνα άρθρου: Ο πετυχημένος και ο αποτυχημένος
Αθανάσιος Μπόλλας
αρθρογραφεί για katanixi.gr

Ο ιερομόναχος Αντίπας Σκανδαλάκης προσπαθεί να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα των Οικουμενιστών και παραποιεί τη διδασκαλία της Εκκλησίας μας…

Επιμέλεια σύνταξης: katanixi.gr

“Έχει βαλθεί να εφησυχάσει όσους πιστούς έχουν ακόμα ενεργό το Ορθόδοξο αισθητήριο, ενώ ταυτόχρονα συκοφαντεί και λασπολογεί όσους αντιδρούν έμπρακτα στον Οικουμενισμό και στις εκτροπές…”

Μία ακόμα νανουριστική και διαστρεβλωτική ομιλία του ιερομονάχου Αντίπα Σκανδαλάκη με τίτλο “Η υπακοή στην Εκκλησία είναι καθήκον” δημοσιεύτηκε στο διαδίκτυο, η οποία κύριο στόχο είχε να κατηγορήσει όσους αντιδρούν κατά της παναιρέσεως του Οικουμενισμού (αλλά και γενικότερα) και να δικαιολογήσει/υπερασπιστεί όσους την προωθούν. 

Νανουριστική, γιατί προβάλλει ο ομιλητής και πάλι την άκριτη υπακοή στην Διοικούσα Εκκλησία και στη Σύνοδο και προτρέπει τους πιστούς σε αδιαφορία για τη διατήρηση της Ορθοδοξίας και την καταπολέμηση των αιρέσεων. 

Διαστρεβλωτική, γιατί, στην προσπάθειά του να το πετύχει αυτό, αναφέρεται σε γεγονότα και καταστάσεις από το παρελθόν και από το σήμερα παρερμηνεύοντας και διαστρέφοντάς τα, αποσιωπώντας ταυτόχρονα όσα δεν λειτουργούν υπέρ του αφηγήματός του.

Από την αρχή κιόλας του βίντεο, ο μοναχός Αντίπας επιμένει στην απροϋπόθετη υπακοή στη Σύνοδο, παρά το ότι παραδέχεται ότι υπήρξαν στην εκκλησιαστική ιστορία και Σύνοδοι που χαρακτηρίστηκαν αιρετικές. Για να δικαιολογήσει αυτή την κακώς νοούμενη υπακοή ακόμα και σε μία αιρετική Σύνοδο, καταφεύγει στο νανουριστικό και αντιεκκλησιαστικό επιχείρημα ότι μόνο μία μεταγενέστερη Σύνοδος μπορεί να χαρακτηρίσει μία άλλη Σύνοδο ως αιρετική (προφανώς είναι αναγκαίο και αυτό, όμως μέχρι τότε τι κάνουμε;) και κανένας άλλος δεν έχει το δικαίωμα αυτό. 

Οι Άγιοι όμως μας διδάσκουν τα ακριβώς αντίθετα. Ο Όσιος Αθανάσιος ο Πάριος μας υπενθυμίζει ότι μόνο όσες Σύνοδοι ακολουθούν την Ιερά Παράδοση των Αγίων Αποστόλων και της Εκκλησίας είναι άγιες και μόνο αυτές «δεχόμεθα καί φυλάττομεν». Είναι χαρακτηριστικό λέει των απαίδευτων ανθρώπων να δέχονται μία Σύνοδο, χωρίς να κάνουν αυτή τη διάκριση: «οἱ ἁπλοῖ ἄνθρωποι, ἤτοι οἱ ἀπαίδευτοι, οὐ δύνανται ποιῆσαι τήν διάκρισιν ταύτην ἐκ τῆς ἀμαθείας αὐτῶν. Ἀλλά σύνοδον ἤκουσαν, τόσον φθάνει, εὐθύς προσκυνοῦσι καί πείθονται» [1]

Ο όσιος γέροντας Φιλόθεος Ζερβάκος μάλιστα συμπεραίνει ότι αν οι Χριστιανοί διαχρονικά ακολουθούσαν κατά γράμμα τους Επισκόπους και τις Συνόδους σε όλα, όπως προτείνει / επιβάλλει ο μοναχός Αντίπας, «αλλοίμονο τότε, ούτε Ορθοδοξία ούτε Εκκλησία ούτε Ορθόδοξος Χριστιανός θα υπήρχε σήμερον»[2].

Αλλά, όπως παρατηρεί ο μακαριστός ομολογητής θεολόγος Νικόλαος Σωτηρόπουλος, ούτε οι Ιεροί Κανόνες ούτε η ίδια η Αγία Γραφή συμφωνούν με όσα πρεσβεύει ο μοναχός Αντίπας, γιατί αν έπρεπε να περιμένουμε απόφαση Συνόδου, για να θεωρήσουμε κάποιον αιρετικό, πώς θα εφαρμόζαμε την σύσταση του Αποστόλου Παύλου «Αἱρετικὸν ἄνθρωπον μετὰ μίαν καὶ δευτέραν νουθεσίαν παραιτοῦ, εἰδὼς ὅτι ἐξέστραπται ὁ τοιοῦτος καὶ ἁμαρτάνει ὢν αὐτοκατάκριτος» (Τίτ.3:10-11); 

Και πώς επαινεί ο Ιερός Κανόνας (15ος της ΑΒ Συνόδου) όσους «πρὸ συνοδικῆς διαγνώσεως» διακόπτουν την κοινωνία με κάποιον που κηρύττει αίρεση δημόσια και απροκάλυπτα [3]; “Αλλωστε”, λέει ο Σωτηρόπουλος “οἱ Οἰκουμενικὲς καὶ ἄλλες Σύνοδοι συγκλήθηκαν, γιὰ νὰ καταδικάσουν διδασκαλίες, οἱ ὁποῖες θεωρήθηκαν αἱρέσεις, καὶ πρόσωπα, τὰ ὁποῖα θεωρήθηκαν αἱρετικὰ πρὸ τῆς συγκλήσεώς των”.[4]

Μιας και υπερασπίζεστε τόσο σθεναρά τις συνόδους, π. Αντίπα, να σας υπενθυμίσουμε ότι υπάρχει Σύνοδος, η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας των Ρώσων της Διασποράς, η οποία το 1983 με συνοδική απόφαση αναθεμάτισε τον Οικουμενισμό [5], τον οποίο εσείς τώρα προσπαθείτε να δικαιολογήσετε, καθώς και να υπερασπιστείτε τους εκφραστές του. Διαβάζουμε εκεί: “τοῖς  [..] ὑπεραμυνομένοις τῆς καινοφανοῦς αὐτῶν αἱρέσεως τοῦ οἰκουμενισμοῦ [..] ανάθεμα”.

Στην συνέχεια του βίντεο ο μοναχός Αντίπας κατακρίνει και συκοφαντεί έναν καθηγητή και κληρικό, αναφερόμενος στον ομότιμο Καθηγητή της Θεολογικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης Πρωτοπρεσβύτερο π. Θεόδωρο Ζήση, κάτι που το συμπεραίνουμε από τα συμφραζόμενα, αφού μία από τις συνήθειες του ιερομονάχου είναι να μην αναφέρει ονομαστικά όσους κατηγορεί. Το ίδιο συμβαίνει στο ίδιο βίντεο (3:47), όπου καταφέρεται εναντίον της εφημερίδας Ορθόδοξος Τύπος, για την οποία λέει μόνο ότι “έχει τον μεγάλο τίτλο της Ορθοδοξίας μπροστά”, χωρίς να αναφέρει και πάλι το όνομα, κάτι δηλαδή σαν κουίζ για το κοινό του. Σε παλαιότερο βίντεο [6] είχε μιλήσει προσβλητικά και για τον Μητροπολίτη Μόρφου και πάλι χωρίς να τον κατονομάζει. Σε ακόμα παλαιότερη ομιλία του, στην ερώτηση ενός ακροατή “Για τον Ελπιδοφόρο τί έχετε να πείτε;” ο ιερομόναχος έδωσε την εξής απάντηση: “Δεν κάνει να λέτε ονόματα. Συγγνώμη. Όταν η Εκκλησία βάζει έναν επίσκοπο, απ’ την μια μέρα στην άλλη δεν μπορούμε να τον κρίνουμε στο κάτω-κάτω. Δεν μας πέφτει λόγος.” [7].

Ενδεικτικά, για τις παραπάνω περιπτώσεις έχουμε τα εξής:

  • π. Θεόδωρος Ζήσης: Ο ιερομόναχος τον κατηγορεί με βαριά λόγια, λέγοντας ότι είναι “αποτυχημένος και σαν κληρικός και σαν καθηγητής”, επειδή “εγκαλεί τον Πατριάρχη, εγκαλεί την σύνοδο, αποκαλεί δαιμονικές αποφάσεις συνόδου”.
  • Εφημερίδα Ορθόδοξος Τύπος: Ο ιερομόναχος την κατηγορεί λέγοντας ότι “δεν θέλω να την πιάνω στα χέρια μου” επειδή είχε άρθρο που κατηγορούσε τον Πατριάρχη γιατί “ευχήθηκε για το ραμαζάνι στους τούρκους”
  • Μητροπολίτης Μόρφου: Ο ιερομόναχος τον κατηγορεί με απρεπείς χαρακτηρισμούς, λέγοντας “τα μυαλά σου και μια λύρα” επειδή “βγήκε και είπε ‘Εμείς κάναμε Πάσχα Ορθόδοξο’, επειδή το έκανε στις 12 η ώρα”.
  • Αμερικής Ελπιδοφόρος: Ο ιερομόναχος δεν τον κατηγορεί για τίποτα, επειδή λέει ότι “δεν μπορούμε να κρίνουμε” έναν επίσκοπο που έβαλε η Εκκλησία.

Με λίγα λόγια, σύμφωνα με τον ιερομόναχο Αντίπα, δεν επιτρέπεται να κρίνουμε Συνόδους, τον Βαρθολομαίο και τον Ελπιδοφόρο, δηλαδή Οικουμενιστές. “Δεν μας πέφτει λόγος”, αλλά επιτρέπεται να κατακρίνουμε / συκοφαντούμε (χρησιμοποιώντας μάλιστα γλώσσα αταίριαστη για ιερομόναχο) ιερείς και Επισκόπους που δεν είναι Οικουμενιστές, αρκεί μάλλον να μην λέμε τα ονόματά τους, γιατί “δεν κάνει”…

Ας εστιάσουμε όμως λίγο στις συκοφαντίες κατά του π. Θεοδώρου Ζήση. Λέει ο π. Αντίπας (0:37) “Δεν θα μας το πει [ότι μία σύνοδος είναι αιρετική] [..] ένας αποτυχημένος καθηγητής. Λέω αποτυχημένος γιατί ξέρει εκείνος γιατί είναι αποτυχημένος, γιατί κάποτε ήτανε – θα το καταλάβει για ποιόν λέω – σφόδρα Οικουμενιστής, σφόδρα συμπροσευχόμενος με αιρετικούς. Έπρεπε να ζητήσει συγγνώμη απ’ τον ελληνικό λαό για τις συμπροσευχές που έκανε με τους Παλαιοκαθολικούς και Καθολικούς. Και βγαίνει σήμερα και εγκαλεί τον Πατριάρχη, εγκαλεί την σύνοδο, αποκαλεί δαιμονικές αποφάσεις συνόδου. Είναι αποτυχημένος και σαν κληρικός και σαν καθηγητής. Διότι αν εσέβετο αυτά που δίδασκε, θα ήταν πολύ διαφορετική η προσφορά του και στην παιδεία και στα θεολογικά γράμματα και στην Εκκλησία”.

Πρώτα απ’ όλα η κατηγορία για τις συμπροσευχές με αιρετικούς που προσάπτει στον π. Θεόδωρο Ζήση είναι πέρα ως πέρα ψευδής, αβάσιμη και συκοφαντική. Στα πρώτα χρόνια της ακαδημαϊκής του καριέρας, επειδή διδασκόταν και ζούσε σε ένα άκρως οικουμενιστικό περιβάλλον, είχε αποδεχθεί και ακολουθούσε όντως μια οικουμενιστική γραμμή, την οποία όμως, όπως θα δούμε, εγκατέλειψε. Παρ’ όλα αυτά ποτέ δεν συμμετείχε σε συμπροσευχές, μάλιστα όπως αναφέρει ο ίδιος σε σχετικό βίντεο που απαντάει σε όλα αυτά [8] (άλλωστε δεν είναι καινούριες οι “κατηγορίες” αυτές, τις έχουν χρησιμοποιήσει και άλλοι νομίζοντας ότι θα κλονίσουν το κύρος του), μόλις είδε “ιδίοις όμασι” ότι τα περί συμπροσευχών με αιρετικούς δεν είναι μύθος, αλλά συμβαίνουν όντως, διέκοψε τη συνεργασία του με το Οικουμενικό Πατριαρχείο. Συμπεραίνουμε ότι ποτέ δεν υπήρξε συμπροσευχόμενος με αιρετικούς, πόσο μάλλον “σφόδρα συμπροσευχόμενος”. Άρα ποιός “πρέπει να ζητήσει συγγνώμη” τώρα, π. Αντίπα;

Σχετικά με την κατηγορία ότι υπήρξε Οικουμενιστής, λέει στο ίδιο βίντεο ο π. Θεόδωρος Ζήσης: “Δηλαδή αν γεννηθήκαμε και βρεθήκαμε μέσα σε μια πλάνη, πρέπει να συνεχίσουμε την πλάνη αυτή; Αντί να επαινέσουμε αυτή την ρήξη, την τολμηρή ρήξη, την κατακρίνουμε τώρα; [..] Δηλαδή είναι κατακριτέα η μεταστροφή και η αλλαγή γνώμης; Μια αλλαγή την οποία συνειδητά τώρα επί 20-25 χρόνια [ακολουθώ] γιατί είναι η οριστική μου αυτή τοποθέτηση, όχι δική μου, των Αγίων Πατέρων. Θέλω να είμαι ακόλουθος όχι του Αθηναγόρου, ούτε του Βαρθολομαίου αλλά ακόλουθος των Αγίων Πατέρων και του Αγίου Μάρκου του Ευγενικού [..] Εσείς λοιπόν αγαπητοί κύριοι, αν σε μια σχολή η οποία δεν είχε ούτε έναν αντιοικουμενιστή καθηγητή και τόλμησε ένας νεαρός θεολόγος καθηγητής ωριμάζοντας και βλέποντας την διδασκαλία των Αγίων Πατέρων, να ακολουθήσει τον δικό του δρόμο εναντίον των τιμών και της δόξης και όλων τον πλεονεκτημάτων, δεν θα τον επαινούσατε; Και τολμούν τώρα και νομίζουν πως με φέρνουν σε δύσκολη θέση με το να πουν ότι ο π. Θεόδωρος Ζήσης τότε έγραφε υπέρ του Οικουμενικού Πατριαρχείου;” 

Και την απέδειξε αυτή την μεταστροφή ο π. Θεόδωρος Ζήσης με πράξεις, αφού αρχικά συνέβαλε σημαντικά στην καταδίκη της Ουνίας (Φράιζινγκ, Μόναχο 1991), άσκησε αυστηρή κριτική για την επίσκεψη του Πάπα στο Φανάρι, διέκοψε την συνεργασία του με το Οικουμενικό Πατριαρχείο, κηρύττει επί χρόνια κατά της παναιρέσεως του Οικουμενισμού και εσχάτως εφάρμοσε και την αγιοπατερική Αποτείχιση που επαινείται από τους Ιερούς Κανόνες. Όλα αυτά τα έκανε ακριβώς επειδή “σέβεται αυτά που διδάσκει”, π.Αντίπα, και διδάσκει αυτά που διδάσκει διαχρονικά η Εκκλησία μας.

Άρα αφού γνωρίζει ο π. Αντίπας για την μεταστροφή αυτή του π. Θεοδώρου, για τι ακριβώς τον κατηγορεί; Μήπως έπρεπε να παραμείνει στους οικουμενιστικούς κύκλους, για να τον θεωρεί “πετυχημένο”; Ο π. Θεόδωρος πρέπει να ζητήσει συγγνώμη για τις συμπροσευχές που υποτίθεται ότι έκανε (και μάλιστα δήθεν πολλές), ενώ ο Βαρθολομαίος, ο Ελπιδοφόρος και οι υπόλοιποι που αποδεδειγμένα συμπροσεύχονται επανειλημμένως με πάσης φύσεως αιρετικούς, ακόμα και αλλόθρησκους, για αυτούς το μόνο που έχει να πει είναι ότι “δεν μπορούμε να τον κρίνουμε στο κάτω-κάτω. Δεν μας πέφτει λόγος”; Ή μήπως μπορούν να κάνουν όπως κρίνουν αυτοί, όπως είχε πει σε παλαιότερο βίντεο αναφέροντας ότι: “Άλλωστε, δεν μας παρακινούν εμάς να κάνουμε συμπροσευχές. Εμείς θέλουμε να τηρήσουμε την ακρίβεια, ας την τηρήσουμε. Η Εκκλησία πάντα έκανε και οικονομία. Εκείνη κρίνει ότι πρέπει να κάνει έτσι. Αύριο μπορεί να έρθει ένας άλλος Πατριάρχης που δεν θέλει να κάνει έτσι. Να ‘ναι ευλογημένο το ένα, να ‘ναι ευλογημένο και το άλλο. Ό,τι θέλει η εκκλησία.” [9]; Με άλλα λόγια “να ‘ναι ευλογημένες” οι συμπροσευχές, π. Αντίπα; Μην προσπαθείτε να θολώσετε το τοπίο, καμία οικονομία δεν χωράει σε τέτοια θέματα. Το τι “θέλει η Εκκλησία” είναι σαφώς διατυπωμένο στους Ιερούς Κανόνες οι οποίοι επιβάλλουν βαρύτατες ποινές και απαγορεύουν κατηγορηματικά τις συμπροσευχές. Το τι “θέλει η Εκκλησία” είναι γνωστό και δεν αλλάζει ανάλογα με το ποιος Πατριάρχης έρχεται κάθε φορά.

Όσο για την παιδιάστικη κατηγορία ως “αποτυχημένου καθηγητή και κληρικού”, το συγγραφικό και διδακτικό έργο του π. Θεοδώρου Ζήση, καθώς και η αγωνιστική, ομολογιακή και ποιμαντική του προσφορά στην Εκκλησία, είναι τόσο προφανή και γνωστά εντός και εκτός Ελλάδος (για όσους τουλάχιστον κρίνουν και κινούνται καθαρά και χωρίς ζήλιες και σκοπιμότητες), που θεωρούμε περιττό να απαντήσουμε, αφού μιλάνε από μόνα τους…

Αναφέρει έπειτα ο ιερομόναχος (1:37): “Δεν θα διορθώσουμε εμείς την εκκλησία, η εκκλησία ξέρει μόνη της να διορθώνει (αν θέλετε) τα λάθη που γίνονται κατά καιρούς”. Αν είναι έτσι, τότε γιατί μας διδάσκει η Αγία Γραφή ότι «Είναι ανάγκη να αγωνίζεστε για την πίστη αυτή, διότι ύπουλα και δόλια εισχώρησαν στην Εκκλησία μερικοί ασεβείς άνθρωποι» [10]; Γιατί ο Άγιος Βαρσανούφιος μας καλεί επίσης να αγωνιστούμε για την πίστη λέγοντας “Ποιοί εἶναι οἱ πνευματικοὶ καρποὶ παρὰ τὸ νὰ ἀγωνιστῇς γιὰ τὴν πίστι τοῦ Χριστοῦ καὶ νὰ στερεώσῃς τὸν Χριστιανισμό; Βέβαια κυρίως διὰ τοῦ Χριστοῦ στερεώνεται, ἀλλὰ θέλει ὁ Θεὸς νὰ δοκιμάσῃ τὶς προαιρέσεις τῶν ἀνθρώπων, ὥστε νὰ φανῇ καθαρὰ ποὺ ρέπουσι”. [11]; 

Αν είναι όπως τα λέει ο ιερομόναχος, γιατί με συνοδική απόφαση οι Πατριάρχες της Ανατολής το 1848 διακήρυτταν ως υπερασπιστή της πίστεως τον λαό, λέγοντας ότι «παρ᾽ ἡμῖν οὔτε Πατριάρχαι οὔτε Σύνοδοι ἐδυνήθησάν ποτὲ εἰσαγαγεῖν νέα, διότι ὁ ὑπερασπιστής τῆς θρησκείας ἐστίν αὐτό τό σῶμα τῆς Ἐκκλησίας, ἤτοι αὐτός ὁ λαός, ὅστις ἐθέλει τό θρήσκευμα αὐτοῦ αἰωνίως ἀμετάβλητον καί ὁμοιειδές τῷ τῶν Πατέρων αὐτοῦ» [12];

Συνεχίζει (2:38), προσπαθώντας χωρίς επιτυχία, να βρει επιχειρήματα κατά της ιεροκανονικής Αποτείχισης, επαναλαμβάνοντας το “αγαπημένο” του παράδειγμα από τον Άγιο Δανιήλ τον Στυλίτη, ο οποίος συμβούλεψε μοναχούς να μην απομακρυνθούν από την «Μητέρα Εκκλησία», βγάζοντάς το εκτός συνάφειας και παραλληλίζοντάς το ατυχώς με την σημερινή κατάσταση. Αντιθέτως μάλιστα από αυτό που προσπαθεί να βγάλει σαν συμπέρασμα ο ιερομόναχος, αν διαβάσουμε το αρχικό κείμενο στο οποίο αναφέρεται [13], θα δούμε ότι ο Άγιος Δανιήλ διευκρινίζει ότι στα θέματα πίστεως θα πρέπει να συμβουλευόμαστε τους Αγίους Αποστόλους και τους Αγίους Πατέρες (κάτι που δεν ακολουθούν οι Οικουμενιστές), ενώ σε θέματα ανθρωπίνων υποθέσεων (δηλαδή προσωπικά αμαρτήματα), όπως είναι και αυτό για το οποίο απευθύνθηκαν στον Άγιο Δανιήλ, οι επίσκοποι θα πρέπει να τα τακτοποιούν με βάση τους Ιερούς Κανόνες [13]. Παρά το ότι είναι ολοφάνερο ότι ο Άγιος Δανιήλ ο Στυλίτης δεν αναφερόταν σε θέμα πίστεως, παρά το ότι δεν πρόκειται για αντίστοιχη περίπτωση με το σήμερα και παρά το ότι έχει ήδη πάρει στο παρελθόν αποστομωτική απάντηση για την χρήση αυτού του παραδείγματος [14], ο ιερομόναχος εξακολουθεί να το χρησιμοποιεί ως επιχείρημα κατά της ιεροκανονικής Αποτείχισης, προσπερνώντας / αγνοώντας το πλήθος των Αγίων που την εφάρμοσαν, τους Ιερούς Κανόνες και την Αγία Γραφή, που είναι υπέρ της Αποτείχισης σε καιρό αιρέσεως.

Αφιερώνει έπειτα μεγάλο μέρος του βίντεο, για να δικαιολογήσει τα ανοίγματα του Βαρθολομαίου προς το Ισλάμ και να κατηγορήσει τον Ορθόδοξο Τύπο για άρθρο στο οποίο αντιδρούσε σε ευχές που έστειλε ο Βαρθολομαίος για το ραμαζάνι των Τούρκων. Για να φανεί η απέλπιδα προσπάθεια του ιερομονάχου (στην οποία μάλιστα δεν διστάζει να παρουσιάσει ακόμα και τον Άγιο Κοσμά τον Αιτωλό σαν προσκυνητή του Σουλτάνου) να διαστρεβλώσει την πραγματικότητα και να παρουσιάσει τις αντιεκκλησιαστικές κινήσεις των Οικουμενιστών σαν απλά εθιμοτυπικές, παραθέτουμε λόγια του Βαρθολομαίου σε ένα από τα μηνύματά του (το 2009) με ευχές για το ραμαζάνι: “Μετά την μακράν ταύτην περίοδον της νηστείας [ραμαζάνι], [..] ήλθεν η στιγμή δι΄ έκαστον μουσουλμάνον να εορτάση και να λάβη την άνωθεν δίκαιαν αντιμισθίαν.” [15]. Από ποιόν θα λάβουν «την άνωθεν δίκαιαν αντιμισθίαν», π.Αντίπα; Γιατί εθελοτυφλείτε λέγοντας ότι απλά έστειλε ευχές; Γιατί προσπερνάτε και αποσιωπάτε ότι, όχι μόνο με τις ευχές αυτές περνάει την Οικουμενιστική / Πανθρησκειακή πλάνη, αλλά άλλοτε συμμετέχει και ο ίδιος στις γιορτές τους και συμπροσεύχεται [16] και άλλοτε δωρίζει και αποκαλεί “Άγιο” το κοράνι [17], διαστρέφοντας έτσι το ίδιο το Ευαγγέλιο το οποίο θα έπρεπε να υπηρετεί, και παραβαίνοντας τους Ιερούς Κανόνες; Όλα αυτά για εσάς είναι κοινές πράξεις που όπως λέτε (4:41) “όλοι οι Πατριάρχες το κάναν αυτό, αφου ζουν εκεί οι άνθρωποι”; Δεν είναι προφανές ότι πρόκειται για κάτι πολύ σοβαρότερο, για προδοσία της πίστεως;

Στο τέλος της ομιλίας του ο μοναχός Αντίπας δεν παραλείπει να διαστρεβλώσει και τον Άγιο Ιγνάτιο τον Θεοφόρο, όπως συνηθίζεται άλλωστε στους οικουμενιστικούς κύκλους, και να τον παρουσιάσει ως υπέρμαχο της απροϋπόθετης υπακοής στον Επίσκοπο. Για να φανεί ότι όσα λέει ο Άγιος Ιγνάτιος υπέρ των Επισκόπων και της τιμής σε αυτούς δεν αναφέρονται στην γενική περίπτωση, αλλά έχουν ως προϋπόθεση την ορθοδοξότητα του Επισκόπου, ας δούμε τι λέει ο ίδιος ο Άγιος Ιγνάτιος ο Θεοφόρος: «Πᾶς ὁ λέγων παρὰ τὰ διατεταγμένα, κἂν ἀξιόπιστος ᾖ, κἂν νηστεύῃ, κἂν παρθενεύῃ, κἂν σημεῖα ποιῇ, κἂν προφητεύῃ, λύκος σοι φαινέσθω, ἐν προβάτου δορᾷ, προβάτων φθορὰν κατεργαζόμενος.» [18] Και αλλού: «Ὁμοίως δέ καί πᾶς ἄνθρωπος ὁ τό διακρίνειν παρά θεοῦ εἰληφώς [ἔλαβε ἀπὸ τὸν Θεὸ τὴν ἱκανότητα νὰ διακρίνει], κολασθήσεται, ἀπείρῳ ποιμένι ἐξακολουθήσας καί ψευδῆ δόξαν ὡς ἀληθῆ δεξάμενος» [19].

Συνοψίζοντας, είναι φανερό ότι ο ιερομόναχος Αντίπας Σκανδαλάκης προσπαθεί να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα των Οικουμενιστών, παραποιεί την διδασκαλία της Εκκλησίας μας, έχει βαλθεί να εφησυχάσει όσους πιστούς έχουν ακόμα ενεργό το Ορθόδοξο αισθητήριο, ενώ ταυτόχρονα συκοφαντεί και λασπολογεί όσους αντιδρούν έμπρακτα στον Οικουμενισμό και στις εκτροπές, αφήνοντας έτσι ελεύθερο το πεδίο στους Οικουμενιστές να προωθούν την πλάνη τους. 

Μας λυπεί το γεγονός ότι τηρεί μια τέτοια στάση ένας γέροντας και μάλιστα του Αγίου Όρους (και δυστυχώς δεν είναι ο μόνος), το οποίο Άγιο Όρος διαχρονικά αποτελούσε τον πυρήνα των αγώνων υπέρ της Ορθοδοξίας και της σθεναρής αντίστασης απέναντι στις αιρέσεις. 

Ελπίζουμε και ευχόμαστε η παρούσα ανάλυση να λειτουργήσει σαν σπόρος, ώστε ίσως κάποια στιγμή να ανθίσει και να καρποφορήσει στον ίδιο, αλλά και σε άλλους (λαϊκούς και κληρικούς) το ομολογιακό και αγωνιστικό φρόνημα των Αγίων, δηλαδή το πραγματικά εκκλησιαστικό φρόνημα (και όχι το δουλικό “εκκλησιαστικό” φρόνημα που επικαλείται ο ιερομόναχος). Και σαν αντίδοτο στα νανουρίσματα, θα κλείσουμε με έναν αφυπνιστικό λόγο του μακαριστού Επισκόπου Αυγουστίνου Καντιώτη:

“Δυστυχῶς, ὑπάρχει μία ἐσφαλμένη γραμμὴ τῶν πνευματικῶν πατέρων καὶ ἐξομολόγων. Τί λέγουν; «Ἐμεῖς τὴν ψυχούλα μας νὰ κοιτάξουμε. Τί κάνει ὁ διάκος στὴν ἐκκλησία, τί κάνει ὁ παπᾶς, τί κάνει ὁ δεσπότης; (δείχνει με το χέρι, σιωπή). Τὴν ψυχούλα μας νὰ κοιτάξουμε; Τὸ θεωρῶ σατανικό τὸ ρῆμα τοῦτο. [..] Ἐάν εἶσαι χριστιανὸς καὶ πονεῖς τὴν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, πρέπει κοντά στὸν ἄλλο ἀγῶνα ποὺ κάνεις γιὰ τὸν ἑαυτόν σου, ν᾽ ἀγωνισθῇς γιὰ τὴν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ. Ἡ ἀνοχή αὐτή ποὺ δεικνύουμε γιὰ τὴν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, εἶναι ἐνοχή καὶ ἔγκλημα, εἶναι ἀμαρτία. [..] Διαμαρτυρόμενος ὁ λαὸς κατὰ τῶν ἀναξίων ἀρχιερέων δὲν ἀσεβῇ, διότι ο εὐσεβὴς λαὸς κατὰ τὸ κανονικὸ δίκαιο εἶνε ὁ φρουρός της ορθοδοξίας καὶ ἔχει ὑποχρέωσι, ὅσες φορές κάποιος ἀρχιερεὺς παρεκκλίνει ἐκ τῶν γραμμῶν τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ γυμνῇ τῇ κεφαλῇ κηρύττει κάτι ποὺ εἶνε ἀσυμβίβαστον μὲ τὴν Ὀρθόδοξη πίστη, ὁ λαὸς ὄχι μόνον πρέπει νὰ διαμαρτύρεται, γιὰ τὴν παρεκτροπή, ἀλλὰ καὶ νὰ διακόπτῃ κάθε πνευματικὴ σχέση με τον παρεκτρεπόμενο ἀρχιερέα. [..] Τί μέλλει γενέσθαι; Ὁ ἀγῶνας πέφτει στὸ λαό [..] ὅπως ὅλα τὰ βάρη πέφτουν στὸ λαό, στὸ μικρό μας λαό, ἔτσι καὶ τὸ βάρος αὐτό τὸ ἐκκλησιαστικό πέφτει στὸ λαό, τὸ μικρό μας λαό. Ἀδελφοί μου, ἠγωνίσθημεν· Θ’ ἀγωνισθῶμεν καὶ πάλι, ἐναντίον τῆς κακοηθείας καὶ τῆς διαφθορᾶς. Θ’ ἀγωνισθῶμεν μὲ τὰ ὅπλα τοῦ φωτός. Θ’ ἀγωνισθῶμεν μὲ ἐπιμονή καὶ σκληρότητα. Θὰ ἀγωνισθῶμεν μέχρι ἐσχάτων, ἔχοντες τὸ σύνθημα· «Ἕως θανάτου ἀγώνισαι ὑπὲρ τῆς ἀληθείας καὶ Κύριος ὁ Θεὸς πολεμήσῃ ὑπέρ σου» (Σοφία Σειράχ δ, 28). Τὸ κατ’ ἐμέ, δὲ γνωρίζω τί μὲ περιμένει· εἴτε ἔρημος, εἴτε ἐξορία, εἴτε θάνατος, ἐγώ τουλάχιστο τὰ ὅπλα δὲν τὰ παραδίδω. Θά ἀγωνισθῶ μέχρι τέλους, διά νά ἴδω μίαν Ἐκκλησίαν ὑψηλήν καί ἁγίαν, ὅπως τήν ἐδίδαξαν οἱ Πατέρες ἡμῶν εἰς μνημόσυνον αἰώνιον.” [20]


Παραπομπές:

  • [1] “Ὀρθόδοξος Σύνοδος ἐστί καί ὀνομάζεται, ἡ φυλάττουσα άπαρασαλεύτως τά δόγματα καί τάς παραδόσεις καί τούς Κανόνας τῆς Καθολικῆς Ἐκκλησίας. Κακόδοξος δέ καί αἱρετική ἐστίν ἐκ τοῦ ἐναντίου, ἡ μή φυλάττουσα αὐτά, ἀλλά τινός ἑνός φρονήματος ἀκολουθοῦσα, ἥτις διά ταῦτα καί ὑπό τῆς ἁγίας οἰκουμενικῆς Συνόδου ἀναθέματι καθυποβάλλεται. Λοιπόν δέν εἶναι πάντοτε σεπτόν καί τίμιον τό τῆς Συνόδου ὄνομα. Ἀλλ’ ἐκείνη εἶναι σεπτή καί τιμία καί ἀγία Σύνοδος, ἡ στοιχοῦσα τοῖς τε ἐγγράφοις καί ἀγράφοις παραδεδομένοις, ὑπό τῶν ἁγίων Ἀποστόλων καί τῆς Καθολικῆς Ἐκκλησίας. Καί τῆς τοιαύτης Συνόδου τάς ἀποφάσεις δεχόμεθα καί φυλάττομεν, τῶν δέ ἀλλοτρίων τήν φωνήν οὔτε γινώσκομεν, οὔτε πειθόμεθα αὐτῆ. Δυνάμεθα ἐνταῦθα ν’ ἀπαριθμήσωμεν τοιαύτας κακοδόξους συνόδους. Ἀλλ’ ἵνα μή χρονοτριβῶμεν περιττῶς, ἀς ἴδη ὀ ἀναγνώστης τόν Β΄ Τόμον τῶν Συνοδικῶν καί θέλει εὕρει αὐτάς, ὅπου καί ρητῶς ληστρικαί ἐπιγράφονται. Καί τό χειρότερον ὅπου ὄχι μόνον τοπικαί καί ὀλιγάριθμοι ἐστάθησαν τοιαῦται, ἀλλά καί οἰκουμενικαί πολυάριθμοι, οἵα ἡ ἐν Ἐφέσῳ τό δεύτερον, ἡ συμφρονήσασα τῶ μονοφυσίτῃ Εὐτυχεῖ, καί τόν εὐσεβέστατον καί ἁγιώτατον Φλαβιανόν τόν Κων/λεως ἀποκτείνασα. Μετά ταύτην ἡ ἐπί Κοπρωνύμου πολυαριθμοτάτη, ἡ φρυάξασα κατά τῶν ἀγίων Εἰκόνων, ὁμοίως καί ἠ ἐπί Βασιλείου τοῦ Μακεδόνος οἰκουμενική ὀνομασθεῖσα, παρανομωτάτη δέ ἀναφανεῖσα, ὡς καθελοῦσα καί ἀναθεματίσασα τόν ἀγιώτατον Φώτιον. Περιττόν δέ εἶναι ν’ ἀναφέρω τό ἐν Φλωρεντίᾳ οἰκουμενικόν μέν, ληστρικώτατον δέ συνέδριον. Λοιπόν πάλιν λέγομεν, δέν εἶναι ἀείποτε σεπτόν καί τίμιον τό τῆς συνόδου ὄνομα, καθώς οὐδέ τό τῆς ἐκκλησίας, καθότι ἔστι Ἐκκλησία ἁγίων καί Ἐκκλησία ὁσίων, ἀλλά ἔστι κατά τόν ψαλμωδόν καί «ἐκκλησία πονηρευομένων». Αἱ φωναί, λοιπόν, ἤτοι τά ὀνόματα οὕτως ἔχουσιν, ἤτοι καί ἐπι καλοῦ καί ἐπί κακοῦ. Καί ἐπί κακοῦ μέν λαμβάνονται καθώς διά παραδειγμάτων ἐδείξαμεν. Ἀλλ’ οἱ ἁπλοῖ ἄνθρωποι, ἤτοι οἱ ἀπαίδευτοι, οὐ δύνανται ποιῆσαι τήν διάκρισιν ταύτην ἐκ τῆς ἀμαθείας αὐτῶν. Ἀλλά σύνοδον ἤκουσαν, τόσον φθάνει, εὐθύς προσκυνοῦσι καί πείθονται καί μέ ζῆλον ἄκρατον τά πάντα θορυβοῦσι καί ταράττουσι. Περί τῶν τοιούτων ὁ θεῖος ‘Απόστολος ὁμολογεῖ πώς «ἔχουσι ζῆλον Θεοῦ, ἀλλ’ οὐ κατ’ ἐπίγνωσιν»”
    – Άγιος Αθανάσιος Πάριος, “Δήλωσις της εν Αγίω Όρει ταραχών αληθείας”, επιμ. Θεοδωρήτου Ιερομονάχου, Αθήνα 1988, κεφ. 6 “Περι συνόδων. Τι εστί σύνοδος και ποίαις δει πείθεσθαι”, σελ. 39-40 http://athoslibrary.blogspot.com
  • [2] “Εάν αυτήν την γνώμην ηκολούθουν πάντες οι Χριστιανοί κατά γράμμα, να ακολουθούν δηλαδή τους επισκόπους εις πάντα, αλλοίμονο τότε, ούτε Ορθοδοξία, ούτε Εκκλησία, ούτε Ορθόδοξος Χριστιανός θα υπήρχε σήμερον. Εάν οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί ηκολούθουν τους πατριάρχας και επισκόπους, Απολιναρίους, Μακεδονίους, Ευτυχέας, Διοσκόρους, Σαβελλιο-Σεβήρους, Ευσεβίους και πολλούς άλλους, και εδέχοντο και ησπάζοντο τα φρονήματά των, πού τότε Ορθοδοξία; Πού χριστιανός ευσεβής και ορθόδοξος;!! Και τί λέγω ανθρώπους, πατριάρχας και μητροπολίτας; Και δεν λέγω συνόδους, όχι από πέντε ή δέκα και είκοσι τοιούτους, αλλά από 100, 200 και 348 μητροπολίτας και επισκόπους, αποτελουμένας; Διότι 348 τον αριθμό συνήλθον εν έτει 754 εν Κωνσταντινουπόλει και εξέδωκαν τον όρον εναντίον των άγιων εικόνων”
    – Γέροντας Φιλόθεος Ζερβάκος, Επιστολή-απάντηση προς τον επίσκοπό του (Ιερόθεο Αιτωλοακαρνανίας) που του ζητούσε υπακοή, 1930 https://katanixi.gr
  • [3] “Οἱ γὰρ δι’ αἱρεσίν τινα, παρὰ τῶν ἁγίων Συνόδων ἢ Πατέρων κατεγνωσμένην, τῆς πρὸς τὸν πρόεδρον κοινωνίας ἑαυτοὺς διαστέλλοντες, ἐκείνου τὴν αἵρεσιν δηλονότι δημοσίᾳ κηρύττοντος καὶ γυμνῇ τῇ κεφαλῇ ἐπ’ ἐκκλησίας διδάσκοντος, οἱ τοιοῦτοι οὐ μόνον τῇ κανονικῇ ἐπιτιμήσει οὐχ ὑποκείσονται, πρὸ συνοδικῆς διαγνώσεως ἑαυτοὺς τῆς πρὸς τὸν καλούμενον ἐπίσκοπον κοινωνίας ἀποτειχίζοντες, ἀλλὰ καὶ τῆς πρεπούσης τιμῆς τοῖς ὀρθοδόξοις ἀξιωθήσονται. Οἱ γὰρ ἐπισκόπων, ἀλλὰ ψευδεπισκόπων καὶ ψευδοδιδασκάλων κατέγνωσαν, καὶ οὐ σχίσματι τὴν ἕνωσιν τῆς ἐκκλησίας κατέτεμον, ἀλλὰ σχισμάτων καὶ μερισμῶν τὴν ἐκκλησίαν ἐσπούδασαν ῥύσασθαι”
    Μετάφραση:
    “Ἐκεῖνοι ὅμως [οἱ κληρικοί] πού ἐξ αἰτίας κάποιας αἱρέσεως ―καταδικασμένης ἀπό  Ἃγιες Συνόδους ἤ Πατέρες― διέκοψαν τήν [ἐκκλησιαστική] κοινωνία μέ τόν Πρόεδρό τους [δηλ. τον πνευματικό τους προϊστάμενο], ἐπειδή ἐκεῖνος κήρυττε τήν αἵρεση δημόσια καί ἀπροκάλυπτα, αὐτοί λοιπόν ὄχι μόνο δέν ὑπόκεινται σέ Κανονικό ἐπιτίμιο ―ἀποτειχιζόμενοι ἀπό τόν, κατ’ ὄνομα, ἐπίσκοπο καί πρίν ἀπό τή συνοδική ἀπόφαση [πού θά τόν καταδικάσει]―, ἀλλά καί πρέπει, από τους Ορθοδόξους, νά τούς ἀποδοθεῖ ἡ τιμή πού τούς ἀξίζει! Διότι δέν ἐναντιώθηκαν σέ ἐπισκόπους [ὅπως τούς θέλει ὁ Χριστός] ἀλλά σέ ψευδεπισκόπους καί σέ ψευδοδιδασκάλους! [Κι ὄχι μόνο] δέν κατατεμάχισαν μέ σχίσμα τήν ἑνότητα τῆς Ἐκκλησίας, ἀλλά, [ἀντιθέτως], προφύλαξαν τήν Ἐκκλησία ἀπό σχίσματα”
    – 15ος (ΙΕ’) Κανόνας Πρωτοδευτέρας Συνόδου (Κωνσταντινούπολη, 861)
    Μετάφραση από: https://katanixi.gr
  • [4] “Μερικοί, νομίζουν ὅτι δὲν πρέπει νὰ χαρακτηρίζονται ὡς αἱρέσεις γνῶμες καὶ ὡς αἱρετικοὶ πρόσωπα, ποὺ δὲν ἔχουν προηγουμένως κριθῆ καὶ καταδικασθῆ ἀπὸ Σύνοδο τῆς᾿Εκκλησίας. Ἀλλ᾿αὐτὴ ἡ ἄποψι δὲν εἶνε ὀρθή.῾Ο Ἀπόστολος Παῦλος συνιστᾷ· «Αἱρετικὸν ἄνθρωπον μετὰ μίαν καὶ δευτέραν νουθεσίαν παραιτοῦ, εἰδὼς ὅτι ἐξέστραπται ὁ τοιοῦτος καὶ ἁμαρτάνει ὢν αὐτοκατάκριτος» (Τίτ.3:10-11).῾Η πρώτη Οἰκουμενικὴ Σύνοδος, ἡ ὁποία καταδίκασε αἵρεσι, τὸν᾿Αρειανισμό, καὶ αἱρετικό, τὸν῎Αρειο, ἔγινε τὸν 4ον μ.Χ. αἰῶνα (τὸ 325). Μέχρι δὲ τότε ἐμφανίσθηκαν διάφοροι αἱρετικοί. Καὶ πῶς οἱ πιστοὶ πρὸ τῆς πρώτης Οἰκουμενικῆς Συνόδου θὰ μποροῦσαν νὰ ἐφαρμόσουν τὴ σύστασι τοῦ ἀποστόλου Παύλου περὶ τῆς τηρητέας στάσεως ἀπέναντι τοῦ Α ἢ τοῦ Β αἱρετικοῦ, ἂν πρὸ Συνόδου δὲν θὰ ἔπρεπε νὰ θεωροῦν κανένα αἱρετικό; Πῶς ἐπίσης οἱ πιστοὶ πρὸ Συνοδικῆς ἀποφάνσεως θὰ μποροῦσαν νὰ τηρήσουν τὴ σύστασι τοῦ ἀποστόλου ᾿Ιωάννου, «Εἴ τις ἔρχεται πρὸς ὑμᾶς καὶ ταύτην τὴν διδαχὴν οὐ φέρει, μὴ λαμβάνετε αὐτὸν εἰς οἰκίαν καὶ χαίρειν αὐτῷ μὴ λέγετε»; (Β´᾿Ιωάν.10). ῞Οταν κανεὶς «γυμνῇ τῇ κεφαλῇ», σαφῶς δηλαδή, λέγει κάτι ἀντίθετο πρὸς τὴν Πίστι, δυνάμεθα καὶ πρὸ Συνοδικῆς ἀποφάνσεως νὰ χαρακτηρίσωμε αὐτὸ αἵρεσι, καὶ αὐτὸν αἱρετικό (Βλέπε ΙΕ´Κανόνα Πρωτοδευτέρας Συνόδου).῾ Αλλωστε οἱ Οἰκουμενικὲς καὶ ἄλλες Σύνοδοι συγκλήθηκαν, γιὰ νὰ καταδικάσουν διδασκαλίες, οἱ ὁποῖες θεωρήθηκαν αἱρέσεις, καὶ πρόσωπα, τὰ ὁποῖα θεωρήθηκαν αἱρετικὰ πρὸ τῆς συγκλήσεώς των. ῾Η᾿Αποστολικὴ Διακονία τῆς᾿Εκκλησίας τῆς῾Ελλάδος ἔχει ἐκδώσει φυλλάδιο, στὸ ὁποῖο, χωρὶς ἀπόφασι Οἰκουμενικῆς Συνόδου, κατονομάζει 500 περίπου κινήσεις ὡς αἱρέσεις, οἱ ὁποῖες δροῦν στὴν ῾Ελλάδα. Κακῶς ἔπραξε ἡ ᾿Αποστολικὴ Διακονία; ῎Αριστα ἔπραξε.῎Αριστα πράττουν καὶ ὅσοι χαρακτηρίζουν τὴ Μεταπατερικὴ Θεολογία ὡς αἵρεσι καὶ τὸν Οἰκουμενισμὸ ὡς παναίρεσι καὶ πανθρησκεία, καὶ τοὺς ὀπαδοὺς αὐτῶν ὡς αἱρετικούς, καὶ διαμαρτύρονται μὲ ὅλη τὴ δύναμι τῆς ψυχῆς των. ᾿Ανοχὴ ἢ εὐγένεια σὲ θέματα Πίστεως δὲν ἐπιτρέπεται.
    – Νικόλαος Σωτηρόπουλος, Ορθόδοξος Τύπος, αριθμός φύλλου 1923, 13/04/2012, σελ 8, άρθρο με τίτλο “Αιρέσεις και σύνοδοι κρίνονται και προ συνοδικής αποφάνσεως”. https://issuu.com
  • [5] «Τοῖς βάλλουσι κατὰ τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ καὶ διδάσκουσιν ὅτι ἡ τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησία μεμέρισται ἐν οὔτω καλουμένοις «κλάδοις», οἴτινες διαφέρουσιν ἀλλήλων ἐν διδασκαλίᾳ καὶ τρόπῳ ζωῆς, ἥ ὅτι ἡ Ἐκκλησία οὔχ ὑφίσταται ὁρατῶς, ἀλλ’ ἀπαρτισθήσεται ἐν τῷ μέλλοντι, ὅταν ἄπαντες οἱ «κλάδοι» ἤ τμήματα ἤ ὁμολογίαι ἤ προσέτι καὶ θρησκεῖαι ἑνωθοῦσιν ἐν ἑνὶ σώματι, καὶ οἴτινες οὔ διακρίνουσι τὴν ἱερωσύνην καὶ τὰ μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας ἀπὸ τὴν ἱερωσύνην καὶ τὰ μυστήρια τῶν αἱρετικῶν, ἀλλὰ λέγουσιν ὅτι τὸ βάπτισμα καὶ ἥ εὐχαριστία τῶν αἱρετικῶν εὶσὶν ἰκανὰ πρὸς σωτηρίαν, ὡσαύτως, τοῖς κοινωνοῦσιν ἐν γνώσει τοῖς προμνημονευθεῖσιν αἱρετικοῖς ἤ συνηγοροῦσι, διαδίδουσι, ἤ ὑπεραμυνομένοις τῆς καινοφανοῦς αὐτῶν αἱρέσεως τοῦ οἰκουμενισμοῦ ἐν προσχήματι ἀδελφικῆς ἀγάπης, ἤ ὑποτιθέμενης ἑνώσεως τῶν διαχωρισθέντων Χριστιανῶν, ΑΝΑΘΕΜΑ
    (Ἡ Ἱερὰ Σύνοδος διέταξεν ὅπως διαβασθῇ ὁ ἀναθεματισμὸς ἐν τῷ Ἱερῷ Συνοδικῷ καθεκάστην Κυριακὴν τῆς Ὀρθοδοξίας)
    Το ανάθεμα κατά της αιρέσεως του Οικουμενισμού από την Ἱερὰ Σύνοδο τῆς Ἐκκλησίας τῶν Ρώσων τῆς Διασπορᾶς, Μόντρεαλ, 18 Αυγούστου 1983.
    “Ὀρθόδοξος Μαρτυρία – Ἀντιοικουμενιστικὰ Κείμενα τῆς περιόδου 1966-1983 τοῦ Προκαθημένου τῆς ἐν Διασπορᾷ Ὀρθοδόξου Ρωσικῆς Ἐκκλησίας Πανιερωτάτου Μητροπολίτου κ. Φιλαρέτου”, Ἅγιον Ὄρος, Ἀθῆναι 1985, σελ. 81.
    Στα αγγλικά: Περιοδικό Orthodox Life 1984, No. 4, σελ. 33 https://app.box.com
    Πηγή: https://tideon.org (νο. 7)
  • [6] Βίντεο με τίτλο “«Μας λείπει η αυτομεμψία» – Ιερομόναχος Αντίπας” https://youtu.be (3:08)
  • [7] Βίντεο με τίτλο “”ΔΗΜΗΤΡΙΑ 2019” 10η ΜΕΡΑ – ΕΝΟΡΙΑΚΟ ΑΡΧΟΝΤΑΡΙΚΙ ΜΕ ΤΟΝ ΟΣΙΟΛΟΓΙΩΤΑΤΟ ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟ π. ΑΝΤΙΠΑ” https://youtu.be (13:38)
  • [8] Βίντεο με τίτλο “Η έξοδός μου από το οικουμενιστικό περιβάλλον.” https://youtu.be(16:29, 20:54, 29:02)
  • [9] Βίντεο με τίτλο “Γέρων Αντίπας Ο Κενός Άνθρωπος Ορθοδοξία & Ορθοπραξία 10\12\17” https://youtu.be(1:13:33)
  • [10] “Ἀγαπητοί, πᾶσαν σπουδὴν ποιούμενος γράφειν ὑμῖν περὶ τῆς κοινῆς σωτηρίας, ἀνάγκην ἔσχον γράψαι ὑμῖν παρακαλῶν ἐπαγωνίζεσθαι τῇ ἅπαξ παραδοθείσῃ τοῖς ἁγίοις πίστει. Παρεισέδυσαν γάρ τινες ἄνθρωποι, οἱ πάλαι προγεγραμμένοι εἰς τοῦτο τὸ κρῖμα, ἀσεβεῖς, τὴν τοῦ Θεοῦ ἡμῶν χάριν μετατιθέντες εἰς ἀσέλγειαν καὶ τὸν μόνον δεσπότην καὶ Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστὸν ἀρνούμενοι.”
    Ερμηνεία Παναγιώτη Ν. Τρεμπέλα: “Ἀγαπητοί, ἐνῶ εἶχον σφοδρὸν πόθον νὰ σᾶς γράψω περὶ τῆς κοινῆς σωτηρίας, ποὺ εἰς ὅλους μᾶς ἐχάρισεν ὁ Χριστός, ἠναγκάσθην ἀπὸ τὰς περιστάσεις νὰ σᾶς γράψω διὰ νὰ σᾶς προτρέψω νὰ ἀγωνίζεσθε μὲ δύναμιν ὑπὲρ τῆς πίστεως, ἡ ὁποία διὰ τοῦ προφορικοῦ κηρύγματος παρεδόθη μιὰ φορὰ γιὰ πάντα εἰς τοὺς Χριστιανούς. Καὶ εἶναι ἀνάγκη νὰ ἀγωνίζεσθε διὰ τὴν πίστιν αὐτήν, διότι ὕπουλα καὶ δόλια εἰσεχώρησαν εἰς τὴν Ἐκκλησίαν μερικοὶ ἄνθρωποι, οἱ ὁποῖοι πρὸ πολλοῦ χρόνου εἶχον προφητευθῆ καὶ καθορισθῆ εἰς τὰς Γραφάς, ὅτι θὰ ἀνεφαίνοντο καὶ θὰ κατεδικάζοντο εἰς τὴν κατάκρισιν καὶ τιμωρίαν αὐτήν, περὶ τῆς ὁποίας θὰ ὁμιλήσω κατωτέρω. Εἶναι ἀσεβεῖς, ποὺ διαστρέφουν καὶ παραχαράττουν τὴν χάριν τοῦ φωτισμοῦ τῆς ἀληθείας, τὴν ὁποίαν μᾶς ἔδωκε δωρεὰν ὁ Θεός. Τὴν παραχαράττουν καὶ τὴν νοθεύουν ζητοῦντες ἐπιχειρήματα ἐξ αὐτῆς πρὸς δικαιολογίαν βίου ἀκολάστου καὶ ἀνηθίκου. Καὶ ἀρνοῦνται τὸν ἕνα καὶ μόνον Δεσπότην καὶ Κύριόν μας Ἰησοῦν Χριστόν.” – Ιούδ. α’, 3-4 https://www.agia-aikaterini-larissis.com
  • [11] “Ποῖοι δὲ εἰσὶν οἱ πνευματικοὶ καρποὶ, ἤ τὸ ἀγωνίσασθαι περὶ τῆς πίστεως τοῦ Χριστοῦ καὶ στῆναι τὸν Χριστιανισμόν; Εἰ γὰρ καὶ τὰ μάλιστα διὰ τοῦ Χριστοῦ στήκει, ἀλλὰ θέλει ὁ Θεὸς δοκιμάσαι τὰς προαιρέσεις τῶν ἀνθρώπων, εἰς ἐπίδειξιν πάντως ποὺ ρέπουσι”
    – Άγιος Βαρσανούφιος ΑΓ. ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ:ΒΙΒΛΟΣ ΒΑΡΣΑΝΟΥΦΙΟΥ ΚΑΙ ΙΩΑΝΝΟΥ. Ἐκδ. Β. Ρηγοπούλου. Θεσ/κη 1974 σελ.358
    Μετάφραση από: https://tasthyras.wordpress.com
  • [12] Ἀπάντησις τῶν Ὀρθοδόξων Πατριαρχῶν τῆς Ἀνατολῆς πρός τόν πάπαν Πίον Θ´(1848), 17, Ιωαννου Καρμιρη, Τά Δογματικά καί Συμβολικά Μνημεῖα τῆς Ὀρθοδόξου Καθολικῆς Ἐκκλησίας, Graz-Austria 1968, τόμος 2ος, σελ. 920 [1000] https://anemi.lib.uoc.gr
  • [13] “Εἰ μὲν περὶ Θεοῦ ἐστιν τὸ κινούμενον, οὐχ ἁπλῶς καὶ ὡς ἔτυχεν ἣ ζήτησις ὑμῶν ἐστιν, διότι ἀκατάληπτον τὸ θεῖον καθέστηκεν ἀρκέσει δὲ ὑμῖν ἐντυχεῖν τοῖς τῶν ἁγίων ἀποστόλων περὶ αὐτοῦ παραδόσεσιν καὶ ταῖς τῶν κατ᾿ αὐτοὺς θείων πατέρων διδασκαλίαις καὶ μηδὲν περαιτέρω περιεργάζεσθαι, εἰ δὲ καὶ περὶ ἀνθρωπίνων πραγμάτων τὸ ἀμφίβολον, ὡς ὅτι ὁ μέν τις τῶν ἱερέων καθεῖλεν τὸν ἕτερον ἡ, ὁ δὲ τῶν ἄλλων κωλυόντων ἐδέξατό τινα, ταῦτα πάντα τῇ τοῦ Θεοῦ κρίσει συγχωρητέον καὶ αὐτοῖς τοῖς ἐξάρχουσιν τοὺς θείους κανόνας κρίνειν ταῦτα.”
    Μετάφραση:
    Εάν το ζήτημα που προέκυψε είναι για τον Θεό, είναι θέμα Πίστεως, η έρευνά σας δεν είναι απλή και τυχαία, διότι το Θείο είναι ακατάληπτο από τον ανθρώπινο νου. Θα ήταν αρκετό σε τέτοια θέματα πίστεως να εντρυφήσετε σε όσα μας έχουν παραδώσει γι’ αυτόν οι Άγιοι Απόστολοι αλλά και στις σύμφωνες με αυτούς διδασκαλίες των Θείων Πατέρων και να μην ασχολείστε με τίποτε πέρα από αυτά. Αν όμως, οι αμφιβολίες σας είναι για ανθρώπινες υποθέσεις, όπως για παράδειγμα ότι κάποιος των ιερέων συνέβαλλε στην καθαίρεση άλλου και ότι ο άλλος δέχτηκε κάποιον ενώ άλλοι εμπόδιζαν, όλα αυτά κατά την κρίση του Θεού είναι ανθρώπινο να γίνονται και είναι αρμόδιοι να διακρίνουν αυτά σύμφωνα με τους Θείους Κανόνες, οι επίσκοποι της Εκκλησίας.”
    – Άγιος Δανιήλ Στυλίτης, Les saints stylites, Βρυξέλλες 1923, σ. 84-85 https://archive.org
  • [14] Άρθρο στο ιστολόγιο Τας Θύρας (1/11/2019), με τίτλο “Ιερομόναχος π. Αντίπας στα Δημήτρια 2019 – αποστολή μάντρωμα εξετελέσθη (α’ μέρος)”  https://tasthyras.wordpress.com
    Αναδημοσιεύτηκε και από την Κατάνυξη: https://katanixi.gr
  • [15] Άρθρο στην ιστοσελίδα Ρομφαία (20/9/2000), με τίτλο “Οικουμενικός Πατριάρχης για την εορτή του Ραμαζανιού” https://archive.romfea.gr
    Βλ. και: https://anti-ecumenist.blogspot.com
  • [16] Ορθόδοξος Τύπος, αριθμός φύλλου 1942, 21/09/2012, σελ. 2, άρθρο με τίτλο “Ὁ Οἰκουμ. Πατριάρχης εἰς τό μουσουλμανικόν δεῖπνον τοῦ Ραμαζανίου” https://issuu.com
    Βλ. και: https://katanixi.gr/oikoymenismos  (νο. 11)
    https://anti-ecumenist.blogspot.com
  • [17] “Ἔχω ἕνα μικρό ἀναμνηστικό. Μικρό καί σπουδαῖο. Ἀναμνηστικό γιά τήν Δάφνη καί τόν Μουχτάρ. Αὐτό εἶναι τό Ἅγιο Κοράνιο, τό ἱερό βιβλίο τῶν μουσουλμάνων ἀδελφῶν μας”
    – Ἀπό τήν προσφώνηση τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχη στόν Μουχτάρ Κέντ, ἰδιοκτήτη τῆς Coca Cola Enterpises Inc., στήν Ἀτλάντα τῆς Τζώρτζια τῶν Η.Π.Α. (29.10.2009) https://katanixi.gr (νο. 7)
    Βίντεο: https://youtu.be(3:52)
    Βλ. και:
    https://anti-ecumenist.blogspot.com
    https://anti-ecumenist.blogspot.com
  • [18] Άγιος Ιγνάτιος Θεοφόρος, Πρὸς Ἥρωνα Ἐπιστολή, Patrologiae Graecae Cursus Completus, J.P.Migne. τόμος 5, στήλη 912Α-Β (P.G. 5, 912Α-Β) https://archive.org
  • [19] Άγιος Ιγνάτιος Θεοφόρος, Ερμηνεία στην Πρός Ἐφεσίους, ΒΕΠΕΣ 2, 291.
    Corpus Ignatianum: a complete collection of the Ignatian epistles, σελ. 33 (ις’) https://archive.org
  • [20] Ἐπίσκοπος Αὐγουστίνος Καντιώτης, «ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΣΤΟΥΣ ΕΣΧΑΤΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ», Νέα έκδοση Γ΄ επηυξημένη, 2015, σελ 72-75 https://tasthyras.wordpress.com

Κάνε ἐγγραφή στό νέο κανάλι τῆς Κατάνυξης τοῦ Youtube πατώντας ἐδῶ: https://bit.ly/2WldGra

Σχετικά άρθρα

Συντονιστείτε! Την Κυριακή 3/11 στις 11:00 π.μ.: Αποτείχιση σε ακραίες συνθήκες εντός και εκτός Ελλάδας

Ομιλία του μακαριστού πρωτοπρ. Νικολάου Μανώλη. Νόρμα πρός τούς ἱερεῖς ἀπό μητροπολίτες: “Ἤ συστοιχίζεσαι μέ τίς αἱρετικές θέσεις τῆς μητρόπολης ἤ παίρνεις τό ἀπολυτήριό σου καί δρόμο…”

Ο Πατριάρχης Αντιοχείας στην συγκρητιστική Χριστιανο-Ισλαμική Σύνοδο του Λιβάνου

Οι πνευματικοί ηγέτες του Ισλάμ (Μεγάλος Μουφτής του Λιβάνου, αναπληρωτής Επικεφαλής του Ανώτατου Ισλαμικού Σιιτικού Συμβουλίου) καθώς και των χριστιανικών αιρέσεων συζήτησαν τις ανοιχτές προκλήσεις

Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Συνεχίζοντας την περιήγηση στην ιστοσελίδα, συναινείτε με την χρήση αυτών.
Μπορείτε να επισκεφθείτε τους Όρους χρήσης και την Πολιτική προστασίας απορρήτου.