“Σαν πεταλούδα απαλά άγγιξες λίγο την πληγή μας.
Και τη θεράπευσες με μιας, είσαι το θαύμα στη ζωή μας”

Επιμέλεια σύνταξης: katanixi.gr

Ήταν μέρα Κυριακή όταν σταμάτησε ο χρόνος.
Ήταν ημέρα Κυριακή όταν ξεχείλισε ο πόνος.

Σαν καταιγίδα που έσβησε όλες τις αναμνήσεις.
Χιονοστιβάδα πλάκωσε τις πέντε μου αισθήσεις.

Σε κάλεσε στον ουρανό ο Πλάστης και Θεός μου.
Κι έσβησε ο ήλιος μονομιάς, σκοτάδι μόνο εμπρός μου.

Και ξάφνου μες στη σκοτεινιά μια αχτίδα φως από μπροστά μας.
Να μας ξυπνάει βιαστικά, από τα πιο φρικτά όνειρα μας.

Σαν πεταλούδα απαλά άγγιξες λίγο την πληγή μας.
Και τη θεράπευσες με μιας, είσαι το θαύμα στη ζωή μας.

Μην είσαι άγγελος φωτός, που πεταλούδας έχει όψη;
Ή μας προδίδει το μυαλό από την πίκρα μας την τόση.

Στέκεσαι ολόφωτη εκεί, που μας κρατά, και μας στηρίζει.
“Είναι η ώρα της δουλειάς, στης Κατάνυξης το μετερίζι”.

Αιθέρια, διακριτική, Φάρος αγέρωχος και μάνα
Επιδέξια διώχνεις μακριά, των λογισμών τα αεροπλάνα.

Ήταν μέρα Κυριακή όταν σταμάτησε ο χρόνος.
Ήταν ημέρα Κυριακή όταν ξεχείλισε ο πόνος

Αν είναι αβάσταχτος για εμάς, ο πόνος που ο Θεός θα ορίσει.
Για σένα και για τα παιδιά
τον πόνο ποιος να τον ζυγίσει;

Σαν πεταλούδα αγέρωχη, μας μάζεψες κοντά σου.
Μα φάνηκαν στην πλάτη σου, χίλια κομμάτια τα φτερά σου.

Και παίρνω θάρρος να σταθώ, ν’ αγωνιστώ την κάθε μέρα.
Παράδειγμα έχω ζωντανό:
Αικατερίνα Πρεσβυτέρα

Κάνε ἐγγραφή στό νέο κανάλι τῆς Κατάνυξης τοῦ Youtube πατώντας ἐδῶ: https://bit.ly/2WldGra