Της Ολυμπίας
αποκλειστικά για την katanixi.gr

«Ὁ καθένας τους πασχίζει νά αἰχμαλωτίσει τήν καρδιά τοῦ ἀνθρώπου μέ τό πάθος πού ἱκανοποιεῖ αὐτόν τόν ἴδιο» (Ἅγιος Κασσιανός ὁ Ρωμαῖος)

Επιμέλεια σύνταξης: katanixi.gr

Ι΄ Μέρος 

Ὁ Ἅγιος Γαβριήλ ὁ διά Χριστόν σαλός, ὁ Ὁμολογητής ἀπό τήν Γεωργία, μᾶς φανερώνει τί συμβαίνει στήν ψυχή τοῦ ἀνθρώπου ἀμέσως μετά ἀπό τήν ἔξοδό της, μετά τόν θάνατο, σύμφωνα μέ τήν Παράδοση τῆς Ἁγίας μας Ἐκκλησίας.

Καί πώς ἐνῶ ὄντως ὁ ἄνθρωπος κρίνεται ἀπό τόν Κύριο μέ βάση τήν πίστη του, ὅμως δικαιώνεται μόνο ἀπό τίς πράξεις του καί ἀπό τήν καλοσύνη του, ὡς ἑξῆς:

– “Ἤθελα πολύ νά μάθω τί συμβαίνει στήν ψυχή μετά τό θάνατο, κι’ ὁ Γέροντας μοῦ ἐξήγησε:

Σύμφωνα μέ τήν Παράδοση τῆς Ἐκκλησίας, ἡ ψυχή τοῦ νεκροῦ τίς δύο πρῶτες μέρες τριγυρνάει ἀτίθαση ὅπου θέλει. Τήν τρίτη μέρα ἀνεβαίνει, ὅπως καί ὁ ἀναστημένος Χριστός, στόν Οὐρανό. 

Ἐκεῖ θά περάσει ἀπό τά τελώνια. 

Γιά ἐννέα μέρες θά βρίσκεται στή Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν καί ἔπειτα οἱ Ἄγγελοι τήν κατεβάζουν στόν Ἅδη.

Στίς σαράντα ἡμέρες τήν ἀνεβάζουν πάλι ὅπου γίνεται ἡ μικρή κρίση. Νά διαβάσεις τό βιβλίο τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου. 

Ἐκεῖ ἀναφέρεται ὅτι τό ἁμαρτωλό πνεῦμα θά δυσκολευτεῖ ἀπό τά τελώνια. Θά τοῦ ζητήσουν νά ἀπολογηθεῖ γιά χίλιες δυό ἁμαρτίες. 

Θά ὑπάρξουν ἀπό τούς δαίμονες καί πολλές συκοφαντίες. Τό πνεῦμα θά τά περάσει ὅλα αὐτά μέχρις ὅτου πάει στόν Παράδεισο. 

Ἄν εἶναι ἁμαρτωλός ὁ ἄνθρωπος, θά δυσκολευτεῖ. 

Ὅμως θά τόν βάλουν νά προσκυνήσει τόν Κύριο.

Ὅταν ὁ ἄνθρωπος πεθαίνει, ἀμέσως γίνεται ἡ μικρή Κρίση, καί ἡ ψυχή ξέρει τί τήν περιμένει. Ὁ ἄνθρωπος κρίνεται μέ βάση τήν πίστη του. 

Δικαιώνεται ὅμως μέ τίς πράξεις του. 

Ὁ Γέροντας Γαβριήλ λέει ὅτι: «Ὁ θρόνος τοῦ Κυρίου βρίσκεται στόν ἔνατο οὐρανό». 

Θά δοῦμε ὅμως ὅτι δέν ὑπάρχει κάποια καθιερωμένη βάση ἀπό τήν ὁποία νά ξεκινάει ἡ μέτρηση τῶν οὐρανῶν, οὔτε κάποια τυποποιημένη ἀναφορά στήν διακριτική ἀρίθμησή τους. 

Ἔτσι: Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος ἀρπάχτηκε ὡς τόν τρίτο Οὐρανό (Β΄ Κορ. 2, 2).

Ὁ Ἅγιος Ἀνδρέας ὁ διά Χριστόν σαλός ἐπίσης ἀνέβηκε στόν τρίτο Οὐρανό, ὅπου εἶδε τόν θρόνο τοῦ Χριστοῦ: 

– «Ξαφνικά βλέπω ἐκεῖ μία φωτιά πού κατέφλεγε τά πάντα. Φοβήθηκα καί ζήτησα πάλι βοήθεια ἀπό τόν ὁδηγό μου. 

Δώσε τό χέρι, μοῦ λέει, θά ἀνέβουμε ἀκόμη ψηλότερα. Κι’ ἀμέσως βρεθήκαμε στόν τρίτο οὐρανό. 

Ὁ οὐρανός αὐτός δέν ἔμοιαζε καθόλου μέ τόν οὐρανό πού βλέπουμε ἀπό τή γῆ.   Ἀπλωνόταν σάν χρυσαφένιο δέρμα σέ σχῆμα πετάλου». 

Ἀλλά καί ἐκεῖ συνάντησε πολλά «παραπετάσματα», πού περνώντας τά ἀνέβαινε ψηλότερα: «Ἀνεβήκαμε καί περάσαμε μέσα»… 

– «Ὅταν σηκωθεῖ κι’ αὐτό τό παραπέτασμα, μοῦ εἶπε ὁ ὁδηγός μου δείχνοντας το, θά δεῖς τόν Υἱό τοῦ ἀνθρώπου νά κάθεται στά δεξιά τοῦ Πατρός»… Καί πράγματι:

– «Παραμερίστηκε κι’ αὐτό τό παραπέτασμα καί βλέπω τότε στό ἀχανές ἐκεῖνο ὕψος, πού καταπλήττει κάθε νοῦ καί διάνοια, θρόνο φοβερό, ὑπερυψωμένο. 

Κανείς δέν τόν κρατοῦσε, κρεμόταν μετέωρος. Ἀπό μέσα ἔβγαιναν φλόγες πιό λευκές κι’ ἀπό τό χιόνι. Ἐπάνω στόν θρόνο ἄστραφτε ὁ Κύριος μας Ιησοῦς Χριστός»…

Ὁ φωτεινός ἄνδρας πού ξεναγοῦσε τόν Ἅγιο Ἀνδρέα τοῦ πρόσθεσε τήν πληροφορία: 

– «Κανείς δέν ἦρθε ἐδῶ παρά μόνο ἐκεῖνος πού κοπίασε περισσότερο ἀπ’ ὅλους γιά τό Εὐαγγέλιο τοῦ Χριστοῦ (ὁ Ἀπόστολος Παῦλος). 

Δεύτερος εἶσαι ἐσύ, ἐπειδή ἄδραξες τήν ταπείνωση στήν πιό τέλεια μορφή της».

Ἐπομένως ὁ θρόνος τοῦ Χριστοῦ εἶναι στόν «τρίτο Οὐρανό». 

Καί οἱ τρεῖς αὐτοί Οὐρανοί εἶναι πνευματικοί κατά τήν περιγραφή τοῦ Ἁγίου Ἀνδρέα. 

Διότι στόν πρῶτο οὐρανό ἡ «στερέωμα» βλέπει ἀγγέλους, ἐνῶ τόν εὐμετάβλητο καί πνευματικά ἀσταθή αἰσθητό κόσμο, τόν βλέπει ἀπό κάτω σάν ἀβυσσαλέα θάλασσα: 

– «Κάτω ἀπό μᾶς ἡ ἄβυσσος τῆς θαλάσσης. Μέ κυρίευσε τρόμος. Φοβήθηκα μήπως γλιστρήσω, καί φώναξα στόν ὁδηγό μου:

– Κύριε μου, περπατῶ στό κενό, νομίζω πώς βαδίζω πάνω σέ σύννεφο, φοβᾶμαι μήπως δέν μέ βαστάξει καί πέσω στή θάλασσα.

– Μή φοβάσαι. Πρέπει νά ἀνέβουμε ψηλότερα, μοῦ λέει καί μοῦ δίνει τό χέρι. Βρεθήκαμε ἀμέσως στό δεύτερο στερέωμα…».

Ὁ Ἅγιος Βαρσανούφιος ὁ Μέγας (6ος αἰών) ἡρπάγη στόν ἕβδομο οὐρανό, καί αὐτόν θεωρεῖ ὑψηλότερο ἀπό ὅτι ὁ ἴδιος λέει: 

– «Πληροφορήσει ὑμᾶς ὁ Κύριος ὅτι εἰς τόν ἕβδομον οὐρανόν ἀναφέρει ἡ ἀγάπη τούς ἀνθρώπους τούς ἔχοντας αὐτήν…» (Ἁγίου Νικοδήμου Ἁγιορείτου). 

Καί ἐπειδή τίποτα ἀνώτερο δέν εἶναι ἀπό τήν ἀγάπη, ἄρα ὁ ἀνώτερος οὐρανός εἶναι ὁ ἕβδομος!

Αὐτά δέν πρέπει νά μᾶς μπερδεύουν… Κάποιοι ἀναφέρονται στούς πνευματικούς οὐρανούς, πού ἔχουν πολλές διαβαθμίσεις, μέ τίς βασικότερες νά εἶναι συνολικά ἑπτά. Μποροῦμε νά δοῦμε σάν οὐρανούς καί τούς τόπους τῶν ἐννέα ἀγγελικῶν ταγμάτων, ἄν καί δέν συνηθίζεται. 

Ὁ Γέροντας, ἀλλοῦ, φαίνεται νά ξεκινάει τήν ἀρίθμηση ἀπό τούς ὁρατούς οὐρανούς –ἀπό τήν ἀτμόσφαιρα καί τό ἀστρικό στερέωμα– καθώς λέγει: 

– «Πόσοι οὐρανοί ὑπάρχουν; Ἐννέα! Ἐμεῖς βλέπουμε τό κομμάτι τοῦ σύμπαντος πού εἶναι ὁρατό». 

Πιό «πάνω» εἶναι οἱ πνευματικοί οὐρανοί, ἐνῶ πιό «κάτω», στά καταχθόνια, εἶναι ὁ Ἅδης ὅπου κρατοῦνται ἀπό τά πονηρά πνεύματα οἱ ψυχές τῶν ἁμαρτωλῶν…

«Ἔζησα περίεργα γεγονότα. Δέν ξέρω πῶς, μέ τό σῶμα ἤ μέ τό πνεῦμα, ἤμουν ἀνεβασμένος στόν ἔνατο οὐρανό; Ὁ θρόνος τοῦ Κυρίου βρίσκεται στόν ἔνατο οὐρανό. Ἤμουν καί στήν Κόλαση!

– Δέν μέ πιστεύετε; 

Καί μᾶς ἔδειξε κάτω στή γῆ. Ἐκεῖ κάτω οἱ ἄνθρωποι βασανίζονται. Κι’ ἐγώ πῶς μπορῶ νά χαίρομαι;»…”.

(Ὁ Ἅγιος Γαβριήλ ὁ διά Χριστόν σαλός καί Ὁμολογητής, 1929-1995, Μαλχάζι Τζινόρια, μετάφραση Νάνα Μερκβιλάτζε, Ἀθήνα 2013)

Ὁ Ὅσιος Κασσιανός ὁ Ρωμαῖος, ἀναφέρει γιά τά εἴδη ἀλλά καί τήν συνεργασία τῶν πονηρῶν πνευμάτων, τά ἑξῆς:

Eἴδη – συνεργασία

Πρέπει νά ξέρουμε ὅτι κάθε δαίμονας ἀσχολεῖται μέ κάποιο συγκεκριμένο πάθος, πού φροντίζει πρῶτα νά τό σπέρνει στήν καρδιά τοῦ ἀνθρώπου καί μετά νά τό καλλιεργεῖ. (10)

Μερικοί δαίμονες ἀσχολοῦνται μέ τά πάθη τῆς ἀκολασίας, ἐνῶ ἄλλοι μέ τό πάθος τῆς βλασφημίας. 

Ἄλλοι ξεσηκώνουν τήν ὀργή καί τόν θυμό. 

Ἄλλοι βυθίζουν τόν ἄνθρωπο στή λύπη καί ἄλλοι τοῦ προκαλοῦν κενοδοξία καί ὑπερηφάνεια. 

Ὁ καθένας τους πασχίζει νά αἰχμαλωτίσει τήν καρδιά τοῦ ἀνθρώπου μέ τό πάθος πού ἱκανοποιεῖ αὐτόν τόν ἴδιο. 

Ὡστόσο, δέν χύνουν ὅλοι ταυτόχρονα τά δηλητήριά τους, ἀλλά ἕνας ἕνας ξεχωριστά καί ἀνάλογα μέ τό πόσο, ποῦ καί πῶς θά τούς τό ἐπιτρέψουν οἱ διαθέσεις καί ἡ ἄμυνα τοῦ ἀνθρώπου. 

Δέν συμβαίνει, γιά παράδειγμα, ἕνας ἄνθρωπος νά παρακινεῖται σέ ἀνόητα καί αἰσχρά γέλια, ἐνῶ ταυτόχρονα νά βυθίζεται καί νά κατατρώγεται ἀπό τή λύπη. 

Ἑπομένως, ὑπάρχει κάποια συνεργασία μεταξύ τῶν δαιμόνων.

Ἄν καί, ὡς ἀκατάστατοι καί ἀσύνετοι πού εἶναι, δέν μποροῦν νά τηρήσουν ἀνάμεσά τους πειθαρχία καί τάξη. 

Ἀναγκάζονται, ὅμως, νά συνεργαστοῦν μόνο καί μόνο γιά νά συντονίσουν τίς ἐπιθέσεις τους σέ μιά ψυχή, ὥστε σταδιακά καί διαδοχικά νά τήν καταβάλλουν. 

Μόλις νικηθεῖ, δηλαδή, ὁ ἕνας δαίμονας καί ἀναγκαστεῖ νά ὑποχωρήσει, τότε παραχωρεῖ τή θέση του σέ κάποιον ἄλλον, πού θά ἐπιτεθεῖ πιό βίαια. 

Ἄν ὁ δεύτερος αὐτός δαίμονας θριαμβεύσει, τότε θά παραδώσει τήν ψυχή σ’ ἕναν τρίτο «καί οὕτω καθεξῆς»”.

Ὁ Ἴδιος ὁ Κύριος μᾶς προειδοποίησε, νά μήν δώσουμε προσοχή σέ ἀλλότριες, καί ψεύτικες φωνές πού θά μᾶς προτρέπουν νά ἀποκοποῦμε ἀπό τήν Ἐκκλησία, διότι αὐτές θά πλανήσουν πολλούς. Κυρίως ἐκείνους πού θά ἔχουν τό βλέμμα προσηλωμένο μόνο στίς βιοτικές μέριμνες τοῦ ἁμαρτωλοῦ κόσμου τούτου, καί ἐκείνους πού θά ἀδιαφοροῦν καί θά ἐκπέσουν ἀπό τήν ἀλήθεια τῆς Ὀρθόδοξης πίστης.

Ἐκεῖνοι ὅμως, πού «τά ἄνω φρονοῦν, μή τά ἐπί τῆς γῆς», ἐνῶ ταυτόχρονα διατηροῦν ταπεινό λογισμό μαζί μέ τήν ἀνόθευτη Ὀρθόδοξη πίστη δέν θά πλανηθοῦν, ἀλλά θά ἀναμένουν μέ ὑπομονή καί τό ἀληθινό σημεῖο τῆς Παρουσίας τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ. 

– «Εἰ οὖν συνηγέρθητε τῷ Χριστῷ, τά ἄνω ζητεῖτε, οὗ ὁ Χριστός ἐστιν ἐν δεξιᾷ τοῦ Θεοῦ καθήμενος· τά ἄνω φρονεῖτε, μή τά ἐπί τῆς γῆς» (Κολ. 3, 1-2). 

Ἀμήν, γένοιτο!

Συνεχίζεται…

• 10. Ἀπό τό τεύχος «Τά πονηρά πνεύματα» – Ἀββᾶ Κασσιανοῦ, τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Παρακλήτου. https://www.imparaklitou.gr καί https://alopsis.gr

Κάνε ἐγγραφή στό νέο κανάλι τῆς Κατάνυξης τοῦ Youtube πατώντας ἐδῶ: https://bit.ly/2WldGra