Άρθρο της Ελένης Παπασταματάκη
αρθρογραφεί για katanixi.gr

Στο δρόμο της εξορίας οι αθλητές του Χριστού πήγαιναν χαρούμενοι αφού εξορίζονταν για την αγάπη του Χριστού και έψαλλαν αγαλλόμενοι «Μακάριοι οι άμωμοι εν οδώ οι πορευόμενοι εν νόμω Κυρίου»...

Επιμέλεια σύνταξης: katanixi.gr

Στις 19 του μηνός Φεβρουαρίου η Εκκλησία μας γιορτάζει τον άγιο Ευγένιο και τον Άγιο Μακάριο, οι οποίοι έζησαν οι ευγενείς στα χρόνια Ιουλιανού του Παραβάτη (361-363).

Τότε ο δυσσεβής βασιλιάς βρώμιζε με τις ακαθαρσίες των δαιμόνων την Πόλη, διότι οι φίλοι του οι ειδωλολάτρες έκαναν μιαρές θυσίες στα είδωλα. Περιόδευε ο αποστάτης Ιουλιανός όλη την αυτοκρατορία κάνοντας ειδωλολατρικές τελετές. Για να μην έρχονται σε επαφή με αυτές τις δυσσέβειες και να μην μολύνονται από αυτές τις ασέλγειες, οι χριστιανοί έφευγαν και κρύβονταν.

Μια από αυτές τις πονηρές μέρες συνελήφθησαν οι δούλοι του Θεού Ευγένιος και Μακάριος και ομολόγησαν ενώπιον του Παραβάτη, την πίστη τους στον Ιησού Χριστό. Μάλιστα τον έλεγξαν αυστηρά που εγκατέλειψε την Αγία Πίστη των χριστιανών και προσκύνησε τα βδελυρά είδωλα.

Ο μιαρός βασιλιάς οργίστηκε και διέταξε να τους κάνουν διάφορα μαρτύρια, όπως να τους βάλουν γυμνούς πάνω σε πυρωμένη σχάρα. Όμως ακόμα και σε αυτήν τη φοβερή κατάσταση της μεγάλης οδύνης οι γενναίοι και φλογεροί στην πίστη έλεγχαν την ασέβεια του Παραβάτη. Τότε αυτός κυριευμένος από δαιμονικό πνεύμα διέταξε να τους βάλουν σίδερα σε όλα τα μέλη του σώματός τους και τους εξόρισε στην Μαυριτανία.

Στο δρόμο της εξορίας οι αθλητές του Χριστού πήγαιναν χαρούμενοι γιατί εξορίζονταν για την αγάπη του Χριστού και έψαλλαν αγαλλόμενοι «Μακάριοι οι άμωμοι εν οδώ οι πορευόμενοι εν νόμω Κυρίου».

Φτάνοντας ανέβηκαν σε ένα ψηλό βουνό. Όμως οι ντόπιοι τους απέτρεπαν λέγοντάς τους ότι εκεί σε μια σπηλιά ζούσε ένας φοβερός δράκος. Αυτό δεν τάραξε διόλου τους Αγίους οι οποίοι αμέσως έπεσαν στα γόνατα και προσευχήθηκαν με θερμή πίστη στον Κύριο. Ευθύς κατέπεσε κεραυνός από τον ουρανό και κατέκαψε τον δράκοντα και το χώμα ακόμα που βρισκόταν και γέμισε δηλητήριο ο αέρας. Έκθαμβοι οι πρώην ειδωλολάτρες κάτοικοι ζήτησαν από τους δύο Αγίους να γίνουν και αυτοί χριστιανοί. 

Για τριάντα ημέρες οι δυο άγιοι εισήλθαν μέσα στη σπηλιά του δράκου και εκεί παρέμειναν προσευχόμενοι, χωρίς να λάβουν ούτε τροφή ούτε νερό. Την τελευταία μέρα άκουσαν μια φωνή να τους λέει: «Δούλοι του αληθινού Θεού και Κυρίου ημών Ιησού Χριστού υπάγετε εις την πλησίον σας πέτρα». Είδαν τότε οι άγιοι ότι από την πέτρα να βγαίνει εκτυφλωτικό φως και ξαφνικά η πέτρα σχίστηκε στη μέση και ανέβλυσε πλούσιο νερό από το οποίο ήπιαν οι Άγιοι και ανακουφίστηκαν από τη δίψα και πήραν δύναμη.

Κατά την τριακοστή όγδοη μέρα παρακάλεσαν τον Θεόν να τελειώσουν την παρούσα ζωή και ο Κύριος επάκουσε την παράκληση τους και παρέλαβε τις ψυχές των γενναίων αθλητών Του που Τον δοξολογούσαν και Τον υμνούσαν. Μακάριο και ειρηνικό τέλος έλαβαν αυτοί οι Ομολογητές Άγιοι Ευγένιος και Μακάριος οι οποίοι παρέδωσαν το πρότερον τους εαυτούς τους σε μύρια δεινά για την αγάπη του Χριστού.

“Πρό τοῦ θανεῖν πάσχουσι δεινά μυρία, Εὐγένιος τε καί Μακάριος άμα”  

Κάνε ἐγγραφή στό νέο κανάλι τῆς Κατάνυξης τοῦ Youtube πατώντας ἐδῶ: https://bit.ly/2WldGra