Επικαιρότητα
Βυζαντινή αυτοκρατορία
14 Δεκ 2022
Γράφει η “Ερατώ”
αποκλειστικά για την katanixi.gr
Σύνδεση της Βυζαντινής αυτοκρατορίας με τη Ρωσία…
Επιμέλεια σύνταξης: katanixi.gr
Στη χιλιόχρονη παράδοση της ακμάζουσας Ανατολικής Ρωμαϊκής (Βυζαντινής) αυτοκρατορίας, ο ελληνορθόδοξος πολιτισμός ανδρώθηκε και διατηρήθηκε ακμαίος, λόγω της έντονης πίστης του λαού και των αυτοκρατόρων του.
Ο Μέγας-Άγιος Κωνσταντίνος αναγνώρισε τον χριστιανισμό ως επίσημη θρησκεία του κράτους, λαμβάνοντας το Άγιο Βάπτισμα κοντά στα τέλη της γήινης ζωής του. Παράλληλα, έθεσε τέρμα στους διωγμούς των χριστιανών των πρώτων αιώνων. Ο Ιουστινιανός, αντίστοιχα, έχτισε τον μεγαλοπρεπή ναό της του Θεού Σοφίας στην Κωνσταντινούπολη, γεγονός που φανερώνει τη βαθιά πίστη του στην πρόνοια του Κυρίου. Ο αυτοκράτορας ήταν ο ελέω Θεού εκπρόσωπός Του επί της γης.
Όλες οι εκφάνσεις της ζωής στην πρωτεύουσα του Βυζαντίου, την Κωνσταντινούπολη, ήταν συνυφασμένες με την Εκκλησία και τις σχέσεις Αυτής με το κράτος. Κάθε ενέργεια πραγματοποιούνταν έπειτα από ενεργό προσευχή στον Κύριο ημών Ιησού Χριστό και την Μητέρα Του, την Υπεραγία Θεοτόκο. Δεν είναι τυχαίο ότι οι ομορφότεροι ύμνοι γράφτηκαν κατά την περίοδο του ακμάζοντος βυζαντινού πολιτισμού. Αυτή τη σχέση με τον Θεό και την Εκκλησία Του υιοθέτησαν εξίσου και οι Ρώσοι ορθόδοξοι αδερφοί μας, με τη Ρωσική αυτοκρατορία να αποτελεί επάξιο συνεχιστή της βυζαντινής αίγλης (που χάθηκε διά παντός).
Οι Ρώσοι αυτοκράτορες διακρίνονταν για την ακράδαντη πίστη τους στον Άγιο Τριαδικό Θεό, την Παναγία και τους Αγίους της Ορθοδοξίας μας. Ο τελευταίος ορθόδοξος ηγεμόνας της Ρωσικής αυτοκρατορίας, τσάρος Νικόλαος ο Β’, μαρτύρησε μαζί με την οικογένειά του για την πίστη του Χριστού, και κατατάχθηκε στη χορεία των Αγίων της εκκλησίας, το 2000 μ.Χ., από το Πατριαρχείο της Μόσχας.
Όμως, όπως όλες οι μεγάλες αυτοκρατορίες, έτσι και η Ρωσική –μετά τη Βυζαντινή- εξαιτίας των αμαρτιών του λαού και των ηγετών της, παρήκμασε, έπεσε. Έπεσε, για 70 χρόνια, στα χέρια των ληστών της ψυχής, των υπερμάχων του αθεϊσμού και της απουσίας κάθε ηθικού στοιχείου. Ακριβώς όπως οι λαοί του Βυζαντίου είχαν πέσει στα αιμοβόρα χέρια των Οθωμανών μουσουλμάνων, όπου και δεινοπάθησαν για 5 αιώνες. Όμως, ο φιλεύσπλαχνος και οικτίρμων Κύριος μέτρησε την αυτοθυσία, τον ηρωισμό, την πίστη, τις κρυφές προσευχές και δεήσεις των πιστών Του όλων αυτών των χρόνων, και τους χάρισε την ελευθερία τους.
Άραγε, σήμερα, Έλληνες και Ρώσοι, λαός και ηγέτες, ακόλουθοι αυτών των εκλεκτών πιστών, είμαστε άξιοι να λεγόμαστε απόγονοί τους; Έχουμε την ίδια θέρμη στις ψυχές μας για τον Χριστό ή ο οικουμενισμός μας έχει αλώσει; Τις εκκλησίες και τις καρδιές μας; Όλων, των πατριαρχών, του κλήρου και του λαού μας;
Ο Θεός μας χάρισε ελεύθερη βούληση και κρίση. Αυτά τα χαρίσματα πρέπει να αξιοποιήσουμε για να ελέγχουμε τα κακώς κείμενα των ημερών μας. Εμείς θα αγωνιζόμαστε, θα πολεμάμε έως τέλους, ωστόσο, αν είναι ευλογημένο, μόνον ο Κύριος μπορεί να μας βγάλει από τα πνευματικά αδιέξοδα στα οποία μας οδήγησε η απιστία μας.
Αμήν!
Κάνε ἐγγραφή στό νέο κανάλι τῆς Κατάνυξης τοῦ Youtube πατώντας ἐδῶ: https://bit.ly/2WldGra