Δυστυχῶς ὁ δυτικὸς ὀρθολογισμὸς ἔχει ἐπιδράσει καὶ σὲ ἀνατολικοὺς ὀρθόδοξους ἄρχοντες καὶ ἔτσι βρίσκονται σωματικὰ μόνο στὴν Ἀνατολικὴ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, ἐνῶ ὅλο τὸ εἶναι τους βρίσκεται στὴ Δύση ποὺ τὴ βλέπουν νὰ βασιλεύη κοσμικά. Ἐὰν ἔβλεπαν τὴ Δύση πνευματικά, μὲ τὸ φῶς τῆς Ἀνατολῆς, μὲ τὸ φῶς τοῦ Χριστοῦ τότε θὰ ἔβλεπαν τὸ πνευματικὸ ἡλιοβασίλεμα τῆς Δύσης, ποὺ χάνει σιγὰ-σιγὰ τὸ φῶς τοῦ νοητοῦ ἥλιου, τοῦ Χριστοῦ, καὶ προχωρεῖ γιὰ τὸ βαθὺ σκοτάδι. Μαζεύονται καὶ συνεδριάζουν καὶ κάνουν συζητήσεις ἀτελείωτες γιὰ πράγματα ποὺ δὲν χωράει συζήτηση, ποὺ οὔτε οἱ Ἅγιοι Πατέρες συζήτησαν ἐδῶ καὶ τόσα χρόνια. Ὅλες αὐτὲς οἱ ἐνέργειες εἶναι τοῦ πονηροῦ, γιὰ νὰ ζαλίζουν καὶ νὰ σκανδαλίζουν τοὺς πιστούς, καὶ νὰ τοὺς σπρώχνουν ἄλλους στὴν αἵρεση καὶ ἄλλους σὲ σχίσματα, καὶ νὰ… κερδίζει ἔδαφος ὁ διάβολος. Πά, πά… βασανίζουν καὶ μπερδεύουν τὸν κόσμο αὐτοὶ οἱ ἄνθρωποι!

Ἀπὸ τὸ βιβλίο: «Μὲ πόνο καὶ ἀγάπη γιὰ τὸν σύγχρονο ἄνθρωπο» Γέροντος Παϊσίου Ἁγιορείτου – Λόγοι Α΄, ἔκδ. Ἡσυχαστήριον «Εὐαγγελιστής Ἰωάννης ὁ Θεολόγος», Σουρωτή Θεσσαλονίκης

ΠΗΓΗ