Γράφει ὁ π. Νικόλαος Μανώλης

Διότι γνόντες τόν Θεὸν οὐχ ὡς Θεόν ἐδόξασαν ἢ εὐχαρίστησαν, ἀλλ᾿ ἐματαιώθησαν ἐν τοῖς διαλογισμοῖς αὐτῶν, καί ἐσκοτίσθη ἡ ἀσύνετος αὐτῶν καρδία· φάσκοντες εἶναι σοφοί ἐμωράνθησαν (Ρωμ. 1, 22-23)

Μόλις μέ καλέσει γιά τό νέο ἐπισκοπικό δικαστήριο πού ἐτοιμάζουν, θά πάω μέ διαστημόπλοιο!

Εἶναι σαφής ὁ πατερικός λόγος. Δέν ἀναφέρεται μόνον σέ περιπτώσεις δογματικῶν θεμάτων. Ὁποιοσδήποτε λόγος ἐκφερόμενος δημόσια μπορεῖ νά λάβει δημόσιο ἔλεγχο. Παρόλ’ αὐτά πρέπει να τονίσουμε πώς στή συγκεκριμένη περίπτωση αὐτοῦ τοῦ ἀποσπάσματος, ὁ Θεσσαλονίκης ἐμπλέκει τή μυστική θεώρηση τοῦ Οὐρανοῦ, ὡς μελλοντική πολιτεία μας, μέ τίς ἀνήκουστες πλανητικές ἀηδίες. Ἐμπεριέχει ὁ λόγος του αἱρετικές – γνωστικές θέσεις. Δέν πρόκειται λοιπόν γιά κάποιο εἶδος ἱεροκατάκρισης ἡ τοποθέτησή μας. Ἀφορᾶ κακοδοξία! Ἔχω τήν ὑποχρέωση νά τή φανερώσω μέ τόν τρόπο μου, καθώς καί νά προειδοποιήσω τούς μητροπολιτικούς παρατρεχάμενους, πού διαβάζουν τό κείμενο καί τίς σημειώσεις πρίν τά ἀναγνώσει στό ποίμνιο ὁ ἐπίσκοπος, ὅτι ἔχουν μεγάλη εὐθύνη γιά τίς μποῦρδες πού λέει.

Καί ἀναρωτιέμαι ἐπίσης· εἶναι σέ θέση ὁ ἐπίσκοπος αὐτός νά μέ δικάσει, πού δέν μπορεῖ νά ξεχωρήσει τή φάρσα πού τοῦ ἔκαναν; Μέ τήν κρίση πού διαθέτει καλύτερα νά τόν ἀσφαλίσουν οἱ παρατρεχάμενοι σέ κάποιο ἐκκλησιαστικό ἴδρυμα. 

ΠΗΓΗ