…καθώς έθεσε εμμέσως θέμα αλλαγής του τρόπου μετάδοσης της Θείας Μετάληψης…

Επιμέλεια σύνταξης: katanixi.gr

Κάνε ἐγγραφή στό νέο κανάλι τῆς Κατάνυξης τοῦ Youtube πατώντας ἐδῶ: https://bit.ly/2WldGra

Τους τελευταίους μήνες και ενώ η Ορθόδοξη Πίστη και Λατρεία βάλλεται και βλασφημείται σφοδρά και ποικιλοτρόπως με πρόσχημα την λεγόμενη «πανδημία» του κορωνοϊού, οι χριστιανοί δέχτηκαν ένα πρωτόγνωρο κύμα δίωξης από την πλευρά της Πολιτικής εξουσίας και των Πολιτικών αρχόντων, με την αρωγή και την αγαστή συνεργασία της διοικούσας Εκκλησίας. Κεντρικό ρόλο σε αυτή την αντίχριστη κατάσταση διαδραματίζει δυστυχώς και ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Ιερώνυμος, ο οποίος σε συνέντευξη που έδωσε στην Καθημερινή και τον Αλέξη Παπαχελά την 1η Ιουνίου, δεν παρέλειψε να ευχαριστήσει δημόσια για ακόμα μία φορά (!) την αντίχριστη κυβέρνηση σχετικά με τους (βλάσφημους, ανίερους και ασεβείς) χειρισμούς της στη διαχείριση της «κρίσης». Συγκεκριμένα, ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών δήλωσε χωρίς κανένα αίσθημα ντροπής ότι: «θα έπρεπε να πούμε ένα μεγάλο «ευχαριστώ» σήμερα, έστω και μέσα από τις υπερβολές τους, ή της μιας πλευράς ή της άλλης, στην αποφασιστικότητα που είχε, ας το πούμε, η κεντρική διεύθυνση του κράτους μας, η πολιτεία μας, ο πρωθυπουργός, οι υπουργοί, οι οποίοι κινήθηκαν και δραστήρια και γρήγορα», ενώ στην ερώτηση για τον εάν ένιωσε κάποια υπεροψία από την πλευρά τους απέναντι στην Εκκλησία, δήλωσε χαρακτηριστικά ότι: «Οχι, υπήρξε συνεργασία».

Επίσης, στην ίδια συνέντευξη, ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών προσέβαλε κατάφωρα, ανίερα και προκλητικά την Ορθόδοξη Πίστη, καθώς έθεσε εμμέσως θέμα αλλαγής του τρόπου μετάδοσης της Θείας Μετάληψης, αναφέροντας ότι: «έχουμε άλλη λειτουργία στην Εκκλησία μας, μιας άλλης εποχής, που δεν είχαμε κουταλάκι, που ο άρτος, το σώμα εμβαπτίζεται», ενώ σχετικά με τον τρόπο μετάδοσης της Θείας Ευχαριστίας δήλωσε ότι «είναι θέμα που θα πρέπει η Εκκλησία στο σύνολο να το δει» και ότι «είναι ένα θέμα που πρέπει πανορθόδοξα να αντιμετωπιστεί». Εκτός όμως από το γεγονός ότι δεν υπάρχει απολύτως κανένας λόγος αλλαγής του καθιερωμένου -επί αιώνων- τρόπου μεταδόσεως της Θείας Ευχαριστίας (η Αγία Λαβίδα και το Άγιο Ποτήριο αγιάζονται, καθώς γίνονται φορείς της Θείας Χάριτος κατά την επίκληση του Αγίου Πνεύματος), ο τρόπος μετάδοσης που ανέφερε ο Αρχιεπίσκοπος παραπέμπει σε ένα από τους δύο τρόπους με τον οποίο χορηγούν τη «Θεία Κοινωνία» οι αιρετικοί Παπικοί (και είναι ο ίδιος τρόπος που προτείνει επανειλημμένα το τελευταίο διάστημα ο καθηγητής Χρυσόστομος Σταμούλης).

Λίγες ημέρες αργότερα (4 Ιουνίου), ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Ιερώνυμος δημοσίευσε μήνυμα «δια την Παγκόσμιον Ημέραν Περιβάλλοντος (5 ΙΟΥΝΙΟΥ 2020)», συντασσόμενος πλήρως με τη φιλοσοφία και τις περιβαλλοντολογικές ευαισθησίες του Πατριάρχη Βαρθολομαίου, ο οποίος έχει χαρακτηριστεί διεθνώς και ως «Πράσινος Πατριάρχης» (τίτλος που αρχικά του αποδόθηκε από τα ΜΜΕ το 1996, ωστόσο επισημοποιήθηκε με τελετουργικό τρόπο στον Λευκό Οίκο, το 1997, από τον Al Gore, Αντιπρόεδρο των ΗΠΑ). Ακολούθως, παρουσιάζονται τρία χαρακτηριστικά σημεία από αυτό μήνυμα «δια την Παγκόσμιον Ημέραν Περιβάλλοντος (5 ΙΟΥΝΙΟΥ 2020)», που αποδεικνύουν ότι ακολουθεί και υπηρετεί το πνεύμα και τις πρακτικές της αντίχριστης Νέας Εποχής:

Α) «Η σημερινή ημέρα – Παγκόσμιος Ημέρα Περιβάλλοντος – η οποία, ως γνωστόν, εθεσπίσθη υπό του ΟΗΕ, προ 48 ετών, ως ημέρα μνήμης, σεβασμού, προστασίας και αγάπης διά το περιβάλλον, είναι μία σημαντική ευκαιρία δι’ άπαντας, την οποίαν καλούμεθα να αξιοποιήσωμε δεόντως».

Το μήνυμα του Αρχιεπισκόπου κάνει λόγο για μία πλήρως αμφιλεγόμενη και νεοταξική «Παγκόσμια Ημέρα» μνήμης, η οποία θεσπίστηκε από το Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ). Η αναφορά του Αρχιεπισκόπου στον ΟΗΕ προβληματίζει έντονα, καθώς αυτός ο Οργανισμός είναι αλωμένος από θεοσοφιστές προύχοντες του συστήματος και πλημμυρισμένος από το άρωμα του τεκτονισμού και επιπλέον τίθεται στην υπηρεσία της Νέας συγκριτιστικής Εποχής, αποτελώντας ένα από τους σκοτεινούς πρωταγωνιστές της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης, ακόμα και στη χώρα μας. Για περισσότερες σχετικές πληροφορίες, προτείνουμε να ακούσετε την αποκαλυπτική ομιλία του μον. Σεραφείμ Ζήση με τίτλο «Οι μυστικές εταιρείες, η Παιδεία & ο ΟΗΕ».

Επίσης, η αναφορά του Αρχιεπισκόπου Αθηνών σε μία από τις «Παγκόσμιες Ημέρες» που θέσπισε ο ΟΗΕ, δημιουργεί ακόμα περισσότερα ερωτηματικά, καθώς οι Παγκόσμιες Ημέρες αποτελούν εορτές της «Νέας Εποχής», οι οποίες εκτός των άλλων, προωθούν και ευνοούν τη στα­διακή εγκαθίδρυση της Πανθρη­σκεί­ας. Αυτό όμως δεν αποτελεί μία καινούργια είδηση για την Εκκλησία της Ελλάδος καθώς ήδη από το 2010, ο Γραμματέας της Συνοδικής Επιτροπής επί των Αιρέσεων π. Κυριακός Τσουρός αποκάλυπτε στο άρθρο με τίτλο «Η “Νέα Παγκόσμια Θρησκεία”» ότι στη διαδικασία του καθο­ρισμού των κοινών Παγκοσμίων Εορτών, είναι φανερή η στενή σχέση της θεοσοφίστριας-αποκρυφίστριας Αλίκης Μπέιλυ (Alice Bailey, 1880–1949) και γενικότερα της Θεοσοφίας, με τον Απο­κρυφισμό, αλλά και με την Αστρολογία: «Σε όλη αυτή την διαδικασία του καθο­ρισμού των κοινών παγκοσμίων εορτών είναι φανερή η στενή σχέση της Μπέϊλυ και γενικώτερα της Θεοσοφίας με τον Απο­κρυφισμό, αλλά και με την Αστρολογία, η οποία αποτελεί την βάση και το ιδεολογικό υπόβαθρο της “Νέας Εποχής του Υδροχόου”».

Ενδεικτικά αναφέρουμε δύο ημέρες τις οποίες θέσπισε ο ΟΗΕ ώστε να εορτάζονται παγκοσμίως και οι οποίες ευνοούν και προωθούν την εγκαθίδρυση της “Νέας Παγκόσμιας Θρησκείας”:
α) Διεθνής Ημέρα Γιόγκα (21 Ιουνίου): Στις 11 Δεκεμβρίου 2014, τα Ηνωμένα Έθνη ανακήρυξαν την 21η Ιουνίου ως τη Διεθνή Ημέρα της Γιόγκα με το ψήφισμα 69/131. Η Ιστοσελίδα του ΟΗΕ αναγράφει ότι η Διεθνής Ημέρα της Γιόγκα στοχεύει στην «ευαισθητοποίηση/ενημέρωση παγκοσμίως για τα πολλά οφέλη από την πρακτική της γιόγκα».
β) Ημέρα Βεσάκ – Πανσελήνου: Η ημέρα Βεσάκ, η ημέρα της Πανσελήνου του μήνα Μαΐου, είναι η πιο ιερή ημέρα για εκατομμύρια Βουδιστές σε όλο τον κόσμο, καθώς αυτή την ημέρα εορτάζεται η γέννηση, η «φώτιση» και ο θάνατος του Βούδα.

Η θεοσοφίστρια-αποκρυφίστρια Αλίκη Μπέιλυ είχε προτείνει “πρακτικούς” τρόπους με τους οποίους θα επιτευχθεί η εγκαθίδρυση της “Νέας Παγκόσμιας Θρησκείας”. Μεταξύ αυτών, ιδιαίτερη σημασία και προτεραιότητα είχε δώσει στην καθιέρωση τριών μεγάλων “κυρίων” εορτών της “Νέας Παγκόσμιας Θρησκεί­ας” και ως γνήσιο τέκνο της “Νέ­ας Εποχής”, τις είχε συνδέσει με την αστρολογία και τον ζωδιακό κύκλο. Μία από αυτές τις τρεις εορτές, ήταν και η Ημέρα Βεσάκ. Σχετικά με την ημέρα αυτή, διαβάζουμε στο άρθρο με τίτλο «Η “Νέα Παγκόσμια Θρησκεία”» του π. Κυριακού Τσουρού:
«β) Η “Εορτή του Βεσάχ”. “Είναι η εορτή του Βούδδα, του Πνευματικού Μεσολαβητού μεταξύ του υψίστου πνευματικού κέντρου της Σαμπάλλας και της Ιεραρχίας… Η εορ­τή αυτή θα καθορίζεται παντοτε εν σχέσει προς την Πανσέληνον του Μαΐου, όπως συμ­βαίνει και σήμερον. Είναι η μεγάλη εορτή της Ανατολής”²⁵.
Κατά την εορτή αυτή , λέει η Μπέϊλυ, “ανά παν έτος (κατά την έορτήν του Βεσάκ, της Πανσελήνου του Μαΐου), ο Βούδας επι­κοινωνεί με την ανθρωπότητα, διά του Χρι­στού και της συγκεντρωμένης και με προσοχήν παρακολουθούσης Ιεραρχίας”²⁶.
Η Μπέϊλυ μεταφέρει και ένα “παλαιό θρύλο, ο όποιος έχει σήμερον εφαρμογήν και παρέχει την κλείδα των σχέσεων του Χριστού με τον Βούδδαν”, σύμφωνα με τον οποίο, “υπό συμβολικήν μορφήν”, ο Βούδδας, όταν έφθασε στην φώτιση “προέβλε­ψε την εποχήν κατά την οποίαν ο Αδελφός Του, ο Χριστός, θα ειργάζετο εις το έργον της Μεγάλης Υπηρεσίας” και για να βοη­θήσει τον “Χριστόν”, “αφήκεν οπίσω Του (προς χρήσιν του Χριστού), εκείνο που φέρει το μυστηριώδες όνομα “τα ενδύματα Του”. Εκληροδότησε και αφήκε εις κάποιο μέρος ασφαλές, το σύνολον της συναισθηματικής- διαισθητικής Του φύσεως, εκείνο το “οποίον μερικοί ονομάζουν αστρικόν σώμα, καθώς και το σύνολον της γνώσεως και της σκέψε­ως Του, που ονομάζεται ο νους η το νοητικόν Τον σώμα”²⁷.
Κατά συνέπεια, και η εορτή αύτη του βουδιστικού Βεσάχ σχετίζεται και συνδέε­ται με τον “Χριστό”, όπως τον θέλει και τον φαντάζεται η “Νέα Παγκόσμια Θρησκεία” της Μπέϊλυ».

Η θεοσοφίστρια και αποκρυφίστρια Αλίκη Μπέϊλυ έτσι οραματιζόταν και ονειρευόταν την “Νέα Παγκόσμια Θρησκεία”, η οποία θα έχει τον δικό της “Χριστό”, ο οποίος ασφα­λώς ουδεμία σχέση έχει με τον αληθινό Κύριο Ιησού Χριστό, αλλά θα είναι μία αντίχριστη “καρικατούρα” Του, την οποία πεισματικά προσπαθούν να κατασκευάσουν και να επιβάλουν οι διάφορες αποκρυφιστικές ομάδες. Ο Γραμματέας της Συνοδικής Επιτροπής επί των Αιρέσεων  π. Κυριακός Τσουρός αναρωτιέται στον επίλογο του άρθρου του με τίτλο «Η “Νέα Παγκόσμια Θρησκεία”» (2010), εάν είναι δυνατόν, μετά από όλα αυτά, να υπάρξουν ποτέ Χριστιανοί και μάλιστα Ορθόδοξοι, που θα παραπλανηθούν από τέτοια συνθήματα:
«Έτσι οραματιζόταν και ονειρευόταν την “Νέα Παγκόσμια Θρησκεία” η “σχισμα­τική” θεοσοφίστρια και αποκρυφίστρια Αλίκη Μπέϊλυ. Αυτή την ίδια “Παγκόσμια Θρησκεία” εξακολουθούν να επαγγέλλον­ται οι συνεχιστές εκείνης και πολλές άλλες σύγχρονες παραθρησκευτικές ομάδες της “Νέας Εποχής”. Μιά “θρησκεία” που θα έχει τον δικό της “Χριστό”, ο όποιος ασφα­λώς ουδεμία σχέση έχει με τον αληθινό ιστορικό Ιησούν Χριστόν. Αντιθέτως, είναι η πλήρης αναίρεση Εκείνου, μια “πιθηκί­ζουσα” αντιγραφή Του, μια “αντίχριστη” “καρικατούρα” Του, την οποία πεισματικά προσπαθούν να κατασκευάσουν και να επιβάλουν οι διάφορες αποκρυφιστικές ομάδες.
Άραγε, είναι δυνατό, μετά από όλα αυτά, να υπάρξουν ποτέ Χριστιανοί και μάλιστα Ορθόδοξοι, που θα παραπλανηθούν από τέτοια συνθήματα, εν ονόματι δήθεν της ειρηνικής συνύπαρξης και συνεργασίας των ανθρώπων και της “καλής θέλησης” και κατανόησης μεταξύ των λαών της γής;»

B) «Οι Άγιοι της Εκκλησίας ημών έχοντες αίσθησιν πνευματικήν περί του σκοπού της υπάρξεως του ανθρώπου και της δημιουργίας του κόσμου, και αφ’ ετέρου μετέχοντες από του παρόντος της θείας και αρρήτου δόξης, υποδεικνύουν εις ημάς παντοιοτρόπως το αυθεντικόν περιβαλλοντικόν και οικολογικόν – εκκλησιαστικόν φρόνημα».

Το μήνυμα του Αρχιεπισκόπου κάνει λόγο για «περιβαλλοντικόν και οικολογικόν – εκκλησιαστικόν φρόνημα» των Αγίων της Εκκλησίας, όροι που όμως είναι ξένοι και αλλότριοι ως προς την Ιερά Παράδοση της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Για ακόμα μία φορά, απουσιάζει από μήνυμα/κήρυγμα των Εκκλησιαστικών ταγών, το πιο βασικό και σημαντικό χαρακτηριστικό των Αγίων, που είναι το ορθόδοξο, ανδρείο και ομολογιακό φρόνημα. Φρόνημα με το οποίο οι Άγιοι της Εκκλησίας μας έφταναν μέχρι το σημείο να γίνονται μάρτυρες και ομολογητές και αγνοώντας τα μαρτύρια και το θάνατο, να χύνουν ακόμα και το αίμα τους για την αγάπη του Χριστού και της Ορθοδόξου Εκκλησίας.

Γ) «Η Εκκλησία ημών δεν παύεται να συνιστά, έργοις και λόγοις, τον σεβασμόν προς το περιβάλλον ως θείον δημιούργημα, διά σχετικών μαθημάτων εις τα Κατηχητικά Σχολεία, διά εισηγήσεων εις τους κύκλους μελέτης Αγίας Γραφής, διά της καθιερώσεως υπό του Οικουμενικού Πατριαρχείου της 1ης Σεπτεμβρίου ως ημέρας προσευχής διά το περιβάλλον, διά των λειτουργικών της ευχών και άλλων πνευματικών μέσων».

Η καθιέρωση υπό του Οικουμενικού Πατριαρχείου της 1ης Σεπτεμβρίου ως ημέρας προσευχής διά το περιβάλλον είναι άγνωστη και αδιανόητη στην Πατερική Παράδοση, αλλά τουλάχιστον είναι παρήγορο το γεγονός ότι δεν βρήκε καμία εκκλησιαστική αποδοχή και απήχηση. Διαβάζουμε σχετικά στο άρθρο του π. Θεοδώρου Ζήση με τίτλο «Η αγέραστη Νέα Εποχή του Χριστού και Η παλαια “Νέα Εποχή” του Αντιχρίστου»: «Εἶναι εὐχάριστο τὸ γεγονὸς ὅτι ἡ καθορισθεῖσα ἀπὸ τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο ὡς ἡμέρα τοῦ περιβάλλοντος 1η Σεπτεμβρίου, ἡ σημερινὴ δηλαδὴ ἀρχὴ τῆς Ἰνδίκτου, ἀμάρτυρη, ἄγνωστη καὶ ἀδιανόητη γιὰ τοὺς Ἁγίους Πατέρες, δὲν βρῆκε ἐκκλησιαστικὴ ἀπήχηση οὔτε ἑορτολογικὴ ἐφαρμογή».

Το αντίχριστο και διαθρησκειακό πνεύμα που διαπνέει την ημέρα προσευχής διά το περιβάλλον, αποκαλύφθηκε ήδη από το 2007, καθώς φωτογραφίες που δημοσιεύθηκαν στο διαδίκτυο παρουσίαζαν τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο σε Οικολογικό συμπόσιο που έλαβε χώρα στη Γροιλανδία, να συμπροσεύχεται μαζί με ετερόδοξους και αλλόθρησκους μπροστά σε μία κρυστάλλινη σφαίρα – ομοίωμα της Υδρογείου.

Επίσης, ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος στο «Σεπτόν Πατριαρχικόν Μήνυμα ἐπί τῇ ἡμέρᾳ προσευχῆς ὑπέρ τῆς Προστασίας τοῦ Φυσικοῦ Περιβάλλοντος» που δημοσίευσε την 1η Σεπτεμβίου 2015, αποκάλυψε τους οικουμενιστικές του στόχους και επιδιώξεις καθώς ανέφερε ότι η 1η Σεπτεμβίου καθιερώθηκε προσφάτως και υπό της Παπικής «Ἐκκλησίας», «εις την προσευχὴν διὰ τὴν προστασίαν τοῦ φυσικοῦ περιβάλλοντος», δίνοντας έτσι μία ακόμα ευκαιρία για ανίερες και απαράδεκτες, οικουμενιστικές συμπροσευχές με τους αιρετικούς Παπικούς. Επιπλέον, στο ίδιο Πατριαρχικό Μήνυμα, ο πατριάρχης Βαρθολομαίος έκανε αναφορά στη Διακήρυξη του Οργανισμού Ἡνωμένων Εθνών και επίσης χωρίς καμία ντροπή έφθασε στο σημείο να παραθέσει μία φράση του αντίχριστου Πάπα: «Ἡ γῆ ὁμοιάζει μέ «γιγαντιαῖον σωρὸν ἀπὸ ἀκαθαρσίαν» (Πάπας Ρώμης Φραγκῖσκος, Ἐγκύκλιος 2015)».

Το Οικολογικό κίνημα, στην προσπάθεια του να εμφανιστεί ως σωτήρας του κόσμου, δυστυχώς βρήκε ως σύμμαχο και την Ορθόδοξη Εκκλησία, η οποία έγινε όργανο της Νέας Τάξης Πραγμάτων και της «Νέα Εποχής» του Αντιχρίστου. Ανάμεσα σε αυτούς που βρίσκονται πίσω από το νεοειδωλολατρικό οικολογικό κίνημα, βρίσκεται και ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος, ο οποίος δέχτηκε αυτή την επικίνδυνη στράτευση και τώρα πλέον ηγείται και πρωτοστατεί. Διαβάζουμε σχετικά στην «Ἐπικαιροποίηση – Εἰσαγωγικὰ»  του άρθρου του π. Θεοδώρου Ζήση με τίτλο «Ὀρθοδοξία καὶ Οἰκολογία. Πατερικὲς θέσεις»:
«Ὁ λόγος γιὰ τὸν ὁποῖο ἐπαναφέρουμε στὴν δημοσιότητα τὸ ἄρθρο μας αὐτὸ ποὺ γράφτηκε πρὶν ἀπὸ εἴκοσι ἑπτὰ ἔτη (27), τὸ 1991, εἶναι ἡ διαρκὴς ἐπέκταση καὶ προβολὴ τοῦ οἰκολογικοῦ κινήματος καὶ ἡ αὔξηση τῶν οἰκολογικῶν ἐκδηλώσεων καὶ προγραμμάτων, μὲ τὰ ὁποῖα οἱ ἱδρυτὲς καὶ ὀργανωτές, ἐνῶ εὐθύνονται οἱ ἴδιοι γιὰ τὰ οἰκολογικὰ δεινά, ὑποκριτικὰ προσπαθοῦν νὰ ἐμφανισθοῦν ὡς «σωτῆρες» τοῦ κόσμου. Στὴν ἐπιδίωξή τους αὐτὴ βρῆκαν δυστυχῶς σύμμαχο καὶ τὴν Ἐκκλησία, ἡ ὁποία ἔγινε ὄργανο τῶν νεοταξικῶν καὶ νεοεποχίτικων σχεδιασμῶν, ποὺ στοχεύουν στὴν νόθευση τοῦ Εὐαγγελίου τοῦ Χριστοῦ καὶ στὴν κατάργησή του, ὥστε νὰ περάσουμε στήν «Νέα Ἐποχή» τοῦ Ἀντιχρίστου.
Διαρκῶς πληθαίνουν τὰ στοιχεῖα καὶ οἱ ἀποδείξεις γιὰ τὸ ποιοί βρίσκονται πίσω ἀπὸ τὸ οἰκολογικὸ κίνημα. Ἀνάμεσα σ᾽ αὐτοὺς καὶ ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης Βαρθολομαῖος, ὁ ἀποκληθείς «πράσινος πατριάρχης», ποὺ δέχθηκε τὴν ἐπικίνδυνη αὐτὴ στράτευση καὶ τώρα πρωτοστατεῖ». 

Δείτε σχετικά:
– Σβησμένο Φανάρι για την ώρα της Γης και πράσινη καρδιά!
– Ο Πατριάρχης που ασχολείται με νερά και πρασινάδες ενώ μας «πνίγει ταΐζοντάς μας κουτόχορτα»…
– Παρέμβαση Βαρθολομαίου για το κλίμα από κοινού με γυναίκα «αρχιεπίσκοπο της Σουηδίας»