Γράφει ο “Παρακαταθικός”

Ως αστυνομικός επιβάλλει τον νόμο! Ως Ιερέας τι πρέπει να κάνει όταν καταπατούνται τα δόγματα της πίστεως από τους εκκλησιαστικούς ταγούς;

Ο π.Αθανάσιος Παπαδόπουλος εδώ και χρόνια συνδυάζει αρμονικά τα καθήκοντα του αστυνομικού με εκείνα του ιερέα σε καθημερινή βάση. Γεννήθηκε και μεγάλωσε στο χωριό Τούμπα, στον νομό Κιλκίς και υπηρετεί στον Ιερό Ναό Αγίας Τριάδος στο Πολύκαστρο. Ο ιερέας-αστυνομικός, πρωί υπηρετεί την αστυνομία και απόγευμα διακονεί στην Εκκλησία.

O π.Αθανάσιος μιλώντας για τις συνθήκες και τις ιδιαιτερότητες της εργασίας του: “Πολλές φορές όσοι αναζητούν την συνδρομή της αστυνομίας, αναζητούν και έναν λόγο πνευματικό. Ένα λόγο παρηγοριάς που θα τους βοηθήσει ν’ απαλλαγούν από το ψυχολογικό βάρος που νιώθουν και να ορθοποδήσουν. Η ιδιότητά μου ως αστυνομικού μπορεί να προσφέρει πρακτικές λύσεις σε δύσκολες καταστάσεις οι οποίες έρχονται εις γνώσην μου στα πλαίσια της ενορίας μου. Η αστυνομία και η ιερωσύνη υπηρετούν τον άνθρωπο! Βλέπω και εξετάζω τα προβλήματα και από την σκοπιά της αστυνομίας αλλά και από την σκοπιά της Εκκλησίας”.

Εκφράζει όμως και μια τραγικότητα η διπλή ταυτότητα του Ιερέα αστυνομικού, η οποία δεν γίνεται αντιληπτή από τους αναγνώστες της είδησης με την πρώτη ματιά.

Ως όργανο της δημοσίας τάξεως, νόμος είναι ξεκάθαρος και υπηρεσία του είναι η δίκαιη εφαρμογή του. Ως κληρικός σε μια εποχή που η παναίρεση του Οικουμενισμού απειλεί την Ορθόδοξη πίστη, ανέχεται την παρανομία και την ατιμωρησία.

Υπάρχει αναμφισβήτητα διαφθορά και στην αστυνομία. Συχνά γινόμαστε μάρτυρες σκοτεινών εγκληματικών υποθέσεων, με πρωταγωνιστές διεφθαρμένους αστυνομικούς και αξιωματικους που είχαν ως αποστολή τους την εφαρμογή του νόμου. Εκείνοι όταν αποκαλυφθούν, συλλαμβάνονται και οδηγούνται ενώπιον του δικαστηρίου για την δίκαιη τιμωρία τους.

Οι ποιμένες, Επίσκοποι και Κληρικοί, που καταπατούν τα δόγματα της πίστεως, συμπροσεύχονται με αιρετικούς και αναγνωρίζουν σχίσματα και αιρέσεις ως “Εκκλησίες”, κοινωνούν με σχισματικούς, παραμένουν “ασύλληπτοι” και “αλωνίζουν” ατιμώρητοι.

Ο παραλογισμός είναι πως, αν ο αστυνομικός Ιερέας, χρησιμοποιήσει το Ιεροκανονικό, Αγιοπατερικό και Ευλογημένο “όπλο” της διακοπής μνημόνευσης, των τοιούτων “παρανομούντων” ποιμένων, εκείνοι εν χορώ θα τον παρουσιάζουν ως παράφρονα, σχισματικό και εκτός Εκκλησίας.

Είτε είναι αστυνομικός κατ’ επάγγελμα κάθε Ορθόδοξος παπάς, είτε όχι, έχει χρέος απέναντι στον Θεό να διαφυλάττει την Ορθόδοξη πίστη ανόθευτη και να διαφυλάξει την ποίμνη του …

”εκ λύκων λυμενομένων αυτήν.”

Καλή Μετάνοια…

Κάνε ἐγγραφή στό νέο κανάλι τῆς Κατάνυξης τοῦ Youtube πατώντας ἐδῶ: ΚΑΤΑΝΙΧI

Δείτε σχετικά:
– Οι απαρχές της αιρέσεως του Οικουμενισμού (Α μέρος)
– Οι απαρχές της αιρέσεως του Οικουμενισμού (Β΄ μέρος)
– Αυγ. Καντιώτης, Νικ. Σωτηρόπουλος, Αισθητή η απουσία των δύο συγχρόνων προμάχων της Ορθοδοξίας απὸ την Στρατευομένην Εκκλησίαν