Μέτοικος
Ο χορός των ακοινώνητων αγκάλιασε την Κύπρο
26 Νοέ 2020
Γράφει ο Μέτοικος
αρθρογραφεί για katanixi.gr…
Και από πότε ο διαιρέτης νοιάζεται για την ενότητα της Ορθοδοξίας;…
Επιμέλεια σύνταξης: katanixi.gr
Ο ΧΟΡΟΣ ΤΩΝ ΑΚΟΙΝΩΝΗΤΩΝ ΑΓΚΑΛΙΑΣΕ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ
Γράφει ο Μέτοικος
Αφήνιασε ο Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαίος και φαντάζεται πως έχει απεριόριστη εξουσία σε όλη την Ορθοδοξία;
Σε ραδιοφωνική του συνέντευξη, χωρίς μετάνοια για τα αμαρτήματα και πλημμελήματά του στην Ορθόδοξη Εκκλησία κατά τη διάρκεια της εικοσιεννιάχρονης παρουσίας του στον πατριαρχικό και οικουμενικό θρόνο δήλωσε:
«Τό Οὐκρανικόν αὐτοκέφαλον ἀποτελεῖ τετελεσμένον ἐκκλησιαστικόν γεγονός καί ἡ μόνη ἐκκλησιολογικῶς συνεπής στάσις εἶναι ἡ ἀναγνώρισίς του ἐκ μέρους καί τῶν λοιπῶν ἀδελφῶν Ὀρθοδόξων Προκαθημένων…».
Το λόγο αυτό «ενωτίσθη» ο Κύπρου Χρυσόστομος Β΄ που, από ώρα εκυλινδούτο στην ασκητική στρωμνή του. Κάθε του προσπάθεια να προσκαλέσει σε Σύνοδο τον Ύπνο κατέστη ατελέσφορη από την αφόρητη ενόχληση που του προκαλούσε ένα «ρεβίθι», μεταλλαγμένο σε τριβόλι κάτω από τη στρώση. Εγέρθηκε απ’ το κλινάρι του και, με τρόμο είδε μπροστά του ολοζώντανους το Μορφέα με το βοηθό του Φοβήτορα που, κρατώντας ένα φανάρι φώτιζαν με το ισχνό φως του το μεταλλαγμένο, κάτω απ’ το στρώμα του, ρεβίθι.
Ο Κύπρου Χρυσόστομος ο Β΄ «ελθών εις εαυτόν» αντελήφθη ότι αυτό το «τριβόλι» σαν «Μητέρα» τον ελέγχει για την ουδετερότητα στο Ουκρανικό Ζήτημα, που ομόφωνα αποφάσισε η Ιερά Σύνοδος της Κυπριακής Εκκλησίας στις 9 Σεπτεμβρίου του τρέχοντος έτους, καθώς, η απόφαση αυτή εκκλησιολογικά δεν ήταν συνεπής και σύμφωνη «προς την εκφρασθείσαν επιθυμίαν [του πατριάρχου Βαρθολομαίου!]». Κάθιδρος και με τρεμάμενα χέρια σήκωσε το τρύβλιό του, ήπιε μια γουλιά νερό και, αποκαμωμένος από τις προσευχές του υπέρ μακροημερεύσεως του Σεργκέι Ντουμένκο έγειρε να κοιμηθεί τον ύπνο του «λεβέντη»i βάζοντας, δυστυχώς, την Εκκλησία της Κύπρου σε τροχιά διχασμού.
Διχασμό που, τελικά, επιβεβαίωσε η κατά πλειοψηφία (10 έναντι 7) απόφαση της Συνόδου της Κυπριακής Εκκλησίας στις 23/25 τούτου του Νοέμβρη, να μην «εναντιωθεί» (έτσι το λένε τώρα!) στην απόφαση του Χρυσόστομου Β΄.
Ο Κύπρου Χρυσόστομος ο Β΄ είναι ικανός επίσκοπος, ενίοτε, βέβαια, ως «λεβέντης» παριστάνει τζάμπα τον καμπόσο, ωστόσο, αν και κατέχει την τέχνη του «να βάλει κολακείες και χάδια σε λόγους… δεν ξέρει [πως] να ρίξει στο δεξιό ώμο το ιμάτιό του με τον τρόπο που ταιριάζει στον ελεύθερο άνθρωπο» και, ιδιαίτερα σε ορθόδοξο Ιεράρχη που, σύμφωνα με τον στ΄ Κανόνα της Β΄ Οικουμενικής Συνόδου είναι αδήριτη ανάγκη «παντί τρόπω το τε συνειδός του Επισκόπου ελεύθερον είναι…».
Πάντως, ως απορία παραμένει το γιατί, ο «λεβέντης» αρχιεπίσκοπος Κύπρου Χρυσόστομος ο Β΄ που «στέκεται στο λόγο του, διότι έχει μπέσα!» κουράστηκε με «πολλήν προσευχήν και περισυλλογήν» αφού, τελικά, και χωρίς προσευχή θα ακολουθούσε, όπως το πρόβατο τον τσομπάνη, την «εκφρασθείσαν επιθυμίαν» του π. Βαρθολομαίου.
Τι μπορεί στ’ αλήθεια όμως να σημαίνει η επωδός της επιστολής του προς τον Αρχιεπίσκοπο Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαίο «συμφώνως και προς την Υμετέραν εκφρασθείσαν επιθυμίαν»; Άκρα δουλικότητα ή έμμεση αναφορά σε ισχυρές πιέσεις και εύσχημο «κάρφωμα» του πατριάρχη;
Ποιος λόγος υποχρέωσε τον Κύπρου Χρυσόστομο Β΄ να γίνει καταγέλαστος με τη δικαιολογία πως αγνόησε την ομόφωνη απόφαση της Συνόδου της Κυπριακής Εκκλησίας μετά από προσευχή! ενώ ο ίδιος ομολογεί ότι, επί της ουσίας, συμμορφώθηκε με το θέλημα του π. Βαρθολομαίου;
Σήμερα ο Κύπρου Χρυσόστομος Β΄ ως «κοινωνών με ακοινώνητους» μπήκε στο χορό των ακοινώνητων, που σέρνει ο πατριάρχης Βαρθολομαίος και τον ακολουθούν οι πάντα δεύτεροι, ο Αλεξανδρείας Θεόδωρος Β´, ο Αθηνών Ιερώνυμος Β΄ και, βεβαίως, ο Κύπρου Χρυσόστομος Β΄.
Όμως, η σύμπραξη των δεύτερων που υποστηρίζουν τις ηγεμονικές τάσεις και εκκλησιολογικές εκτροπές του Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαίου δεν είναι αρκετή για να νομιμοποιήσει «…τὸἐκκλησιαστικὸ “ἔγκλημα” [που] δὲν εἶναι ἁπλὰ μία παράβαση, ἀλλὰἐκδήλωση ψυχικῆς ἀσθενείας, ἕνα ψυχικὸ πάθος ἢ μία ψυχικὴἀρρώστια» που, ως υπόστρωμα έχει τον έρωτα για την εξουσία.
Ο φιλόνεικος αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως πρόσφατα και, χωρίς καμία απολύτως δικαιοδοσία στην Εκκλησία της Κύπρου, με θρασεία γλώσσα εξύβρισε τους Κύπριους Αρχιερείς διότι διαφώνησαν με την χωρίς Συνοδική γνώμη απόφαση του Αρχιεπισκόπου Χρυσοστόμου να μνημονεύσει, σύμφωνα με την επιθυμία του π. Βαρθολομαίου, τον πρώτο του εκκλησιαστικού εκτρώματος στην Ουκρανία κατηγορώντας τους, αυτός, ο πρωθιερέας κάθε εκκλησιολογικής και κανονικής παραβάσεως πως, η πράξη τους αποκαλύπτει «όχι την ευαισθησίαν των δια την εκκλησιολογίαν, την κανονικήν τάξιν και την ενότητα της Ορθοδοξίας, αλλά μάλλον την αδιαφορίαν των δι᾿ αυτάς, χάριν αλλοτρίων σκοπιμοτήτων»!
Αξίζει ένα μικρό στάσιμο στις ανυπόστατες πατριαρχικές κατηγορίες εναντίον των Κύπριων Ιεραρχών. Μιλά ο π. Βαρθολομαίος για «αλλότριες σκοπιμότητες»; Μήπως δεν είναι ο Ιωάννης Χρυσαυγής, αρχιδιάκονος του Οικουμενικού Θρόνου, που υποστήριξε σε άρθρο του ότι: «Η πραγματικότητα [στην Ουκρανία] είναι πιο πολύπλοκη από μια ενδο-ορθόδοξη διαμάχη. Υπάρχουν γεωπολιτικές προεκτάσεις πέρα από τις θρησκευτικές ίντριγκες, ενώ το θέμα υπερβαίνει οποιαδήποτε άσκηση δικαιώματος ή εκδήλωση κυριαρχίας»;
Και από πότε ο διαιρέτης νοιάζεται για την ενότητα της Ορθοδοξίας;
Υποστηρίζει ο π. Βαρθολομαίος, που επαίρεται πως: «Κηρύττομεν ἐν Φαναρίῳ τά αὐθεντικῶς κληροδοτηθέντα ἡμῖν περί ἐκκλησιολογίας» την απόφαση του Κύπρου Χρυσοστόμου Β΄ παραβλέποντας το γεγονός ότι ο Αρχιεπίσκοπος της Μεγαλονήσου επιδεικτικά αγνόησε τη «βασική αρχή της Συνοδικότητος, στην οποία έχει στηριχθεί διαχρονικά η πορεία της Ορθοδόξου Εκκλησίας», αρχή την οποία ακόμη και ο ίδιος «σεβάστηκε» στην απόφαση απονομής αυτοκεφαλίας στους σχισματικούς, αιρετικούς, καθηρημένους και αχειροτόνητους στην Ουκρανία.
Πάντως και με αφορμή τη δοκιμασία της υγείας των Αρχιεπισκόπων Αθηνών Ιερώνυμου Β΄ και Αλβανίας Αναστάσιου από τη νόσο του κορωνοϊού Covid19 ο Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαίος χρησιμοποίησε και την κολακεία στο ευχετήριο μήνυμά του για ταχεία αποκατάσταση της υγείας τους, λέγοντας : «Όταν άλλοι Προκαθήμενοι εφοβήθησαν τας απειλάς τας οποίας εξετόξευε η Εκκλησία της Ρωσίας [αυτοί] ο Αθηνών και ο Αλβανίας πριν από περίπου δώδεκα χρόνια ήταν στο πλευρό μου στην Ουκρανία», τονίζει στο μήνυμα συμπαράστασής του ο αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως.
«Και εις την Αγία και Μεγάλην Σύνοδο της Κρήτης ήσαν πολύτιμοι συνεργάται του Οικουμενικού Πατριαρχείου και όλοι μαζί γράψαμε μία χρυσή σελίδα στην εκκλησιαστική ιστορία των κάτω χρόνων» επιλέγει στις ευχές αναρρώσεως ο Κωνσταντινουπόλεως.
Ποιος θυμάται σήμερα, χωρίς ντροπή, τη ληστρική σύνοδο στο Κολυμπάρι; Ακόμα και οι πληρωμένοι χειροκροτητές, έπαψαν να κροτούν παλάμες.
Πριν από «δώδεκα χρόνια» θυμίζει ο Κωνσταντινουπόλεως, δηλαδή στις 27 Ιουλίου του 2008 ο Ιερώνυμος Β΄ μόλις είχε εκλεγεί Αθηνών με την υποστήριξη του π. Βαρθολομαίου, και πράγματι τον είχε συνοδεύσει στο Κίεβο, αφού, οι χάρες σε τούτο τον κόσμο ξεπληρώνονται.
Βεβαίως, αξίζουν υπενθυμίσεως τόσο το γεγονός πως ο Ιερώνυμος ως επίσκοπος Θηβών και Λεβαδείας ζητούσε την κατάργηση του αυτοκέφαλου της Εκκλησίας της Ελλάδος, όσο και η απόφαση από σύνοδο κληρικών καριέρας να διακόψουν το μνημόσυνο του Αρχιεπισκόπου κυρού Χριστοδούλου, χρησιμοποιώντας τη «Θεία Ευχαριστία, το κατ’ εξοχήν μυστήριον της απείρου αγάπης και άκρας ταπεινώσεως του Χριστού, ως όπλον εναντίον [της] Εκκλησίας της Ελλάδος».
Είναι οι ίδιοι επίσκοποι που σήμερα κατηγορούν τη Ρωσική Εκκλησία, πως χρησιμοποιεί με απαράδεκτο τρόπο τη διακοπή του μνημόσυνου του π. Βαρθολομαίου και των συνοδοιπόρων του.
Έξω λοιπόν από το χορό των ακοινώνητων, προς το παρόν, έμεινε μόνο ο Αλβανίας Αναστάσιος που, παρά το γεγονός πως συνόδευσε τον αρχιεπίσκοπο Κωνσταντινουπόλεως στο Κίεβο και διατρανώνει την προς τον π.Βαρθολομαίο «ἀδελφικήν ἀφοσίωσιν [που έχει] ἐμπράκτως ἀποδείξει ἐπί δεκαετίας, ὅλως δέ ἰδιαιτέρως κατά τάς Συνάξεις τῶν Προκαθημένων καί εἰς τήν ἐν Κρήτῃ Ἁγίαν καί Μεγάλην Σύνοδον τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν, συντονιζόμενοι πρός τάς ἑκάστοτε πρωτοβουλίας τῆς Ὑμετέρας Θειοτάτης Παναγιότητος» δεν αναγνώρισε τους σχισματικούς, καθηρημένους, αχειροτόνητους, αιρετικούς και αφορισμένους στην Ουκρανία, πράξη, βεβαίως, για την οποία επιτιμήθηκε σφόδρα από τον Κωνσταντινουπόλεως.
Ο π. Βαρθολομαίος μόνο αμβλύνους δεν είναι. Γνωρίζει πολύ καλά αυτό που του επισήμανε ο αρχιεπίσκοπος Αλβανίας Αναστάσιος ότι «ἡ παροῦσα διασάλευσις καί ὁἐμφανής διχασμός [που προκάλεσε στην Ορθόδοξη Εκκλησία δεν] θα διαρκέσουν ἐπ’ ὀλίγον καί [η ελπίδα] ὅτι ὅλαι αἱ Αὐτοκέφαλοι Ὀρθόδοξοι Ἐκκλησίαι τελικῶς θά ἀποδεχτοῦν τά γενόμενα, διά τούς γνωρίζοντας στοιχειωδῶς τήν ἱστορίαν τῶν ἐκκλησιαστικῶν σχισμάτων καί τήν ἀντοχήν τοῦ θρησκευτικοῦ φανατισμοῦ» θα αποδειχθεί φρούδα.
Οπότε και επειδή ο Αρχιεπίσκοπος Βαρθολομαίος επείγεται για αναγνώριση του εκκλησιαστικού του δημιουργήματος στην Ουκρανία από τις Ελληνόφωνες Εκκλησίες, αφού είναι των αδυνάτων αδύνατο επί των ημερών του οι σλαβικές Ορθόδοξες Εκκλησίες να αναγνωρίσουν το εκκλησιαστικό του έκτρωμα, και καθόλου βέβαιο πως θα το αποδεχθούν τα ελληνόφωνα πατριαρχεία Ιεροσολύμων και Αντιοχείας, ο Αλβανίας Αναστάσιος θα χάσει τον ύπνο του με ένα μεταλλαγμένο ρεβίθι σε τριβόλι, κάτω απ’ τη στρωμνή του.
Η περίπτωση, ο Αλβανίας Αναστάσιος να πάρει την «πρωτοβουλία» να μνημονεύσει και αυτός τον Ντουμένκο και στη συνέχεια οι Ιεράρχες της Αρχιεπισκοπής Αλβανίας με το πρόσχημα της διατήρησης της ενότητας, φαναριώτικο κόλπο που εφαρμόστηκε στην Κύπρο, να αποφασίσουν κατά πλειοψηφία τη στήριξη της αυθαίρετης αποφάσεως του Αρχιεπισκόπου τους, έχει μικρές πιθανότητες.
Όμως, γιατί η βιασύνη του π. Βαρθολομαίου; Μήπως για τα αργύρια; Η απάντηση στο ερώτημα είναι όχι! Διότι ο π. Βαρθολομαίος ό,τι και να λένε οι Ζάεφ και Πούτιν δεν χρηματίζεται και δεν ποδηγετείτε και, ασφαλώς, τα δημοσιεύματα πως το ουκρανικό αυτοκέφαλο δόθηκε για μια δεκάδα εκατομμύρια δολάρια που μπήκαν στο πατριαρχικό ωρείο είναι ανυπερθέτως κακόβουλα.
Κατά πάσα πιθανότητα η βιασύνη του αρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως για αναγνώριση του εκκλησιαστικού του μορφώματος στην Ουκρανία εδράζεται στην υπόθεση που ψιθυρίζετε σε επισκοπικά σαλόνια πως, δηλαδή, στρώνει το χαλί στον διάδοχό του γνωρίζοντας πολύ καλά ότι, όποιος και να είναι, θα υπολείπεται κατά πολύ της μακιαβελικής του τέχνης και, ως εκ τούτου, δεν θα σταθεί ικανός να ολοκληρώσει το έργο του.
- i «λεβέντη! Διότι στέκεται στο λόγο του, διότι έχει μπέσα!!!» αποκάλεσε τον Κύπρου Χρυσόστομο Β΄ ο π. Βαρθολομαίος στις 27 Ιανουαρίου 2019.
Κάνε ἐγγραφή στό νέο κανάλι τῆς Κατάνυξης τοῦ Youtube πατώντας ἐδῶ: https://bit.ly/2WldGra