Γράφει ο Μέτοικος 
αρθρογραφεί για katanixi.gr…

Τι άλλαξε στο Είναι του «Μεγάλου Ρήτορα», ώστε να κατηγορεί τους ελληνοκυπρίους για χρήση υποδειγματικών αντανακλαστικών δειλίας, μετά από τεσσεράμισι δεκαετίες ;

Επιμέλεια σύνταξης: katanixi.gr

Ο Χρήστος Γιανναράς κατηγορεί τους ελληνοκυπρίους για ριψάσπιδες!

Γράφει ο Μέτοικος

«Και να αδερφέ μου, που μάθαμε…ήσυχα, ήσυχα κι απλά» από την πένα* του κ.Χρήστου Γιανναρά πως: «σε περίπτωση ελληνοτουρκικού πολέμου σήμερα [θα συμπεριφερθούμε οι Έλληνες, όπως] οι αδελφοί μας Ελληνοκύπριοι [που] Όταν πλησίαζαν στα χωριά και στις πόλεις τους οι Τούρκοι εισβολείς, μπήκαν στα Ι.Χ. τους και έφυγαν»! 

Μετά από σαράντα έξι χρόνια από την εισβολή των Τούρκων στην Κύπρο (20 Ιουλίου 1974), ο Χρήστος Γιανναράς κατηγορεί τους ελληνοκυπρίους για ριψάσπιδες!

Κρίνοντας διαφορετικές ιστορικές πραγματικότητες και στρατιωτικές υποδομές και, ίσως, εξ ιδίων τα αλλότρια, ο ηττοπαθής Χρήστος Γιανναράς προβλέπει πως σε μια τουρκική εισβολή, οι Έλληνες της Μητέρας Πατρίδας θα πράξουν ανάλογα με τους ελληνοκυπρίους! 

Οι άοπλοι και απόλεμοι ελληνοκύπριοι, κατ’ απαίτηση του οφφικιάλιου του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως έπρεπε να παραμείνουν στις εστίες τους προκειμένου να μην εποικισθεί η σημερινή κατεχόμενη Κύπρος, που την κατοικούσαν Κύπριοι βιαίως εξισλαμισμένοι. 

Λοιπόν, σε μια κρίσιμη στιγμή της ιστορίας τους, οι Κύπριοι υπήρξαν «Δειλοί, μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα», διότι, κατά τον κ.Γιανναρά δεν είχαν «αίσθηση πατρίδας»! 

 Η προσβολή στους Κυπρίους είναι ασυγχώρητη !  

Αλλά αν οι ελληνοκύπριοι δεν είχαν και, προφανώς, για να χρησιμοποιούνται ως παράδειγμα δεν έχουν «αίσθηση πατρίδας» τότε, γιατί «με σθένος και ευθυκρισία» καταψήφισαν με ποσοστό 76% το αντεθνικό σχέδιο Ανάν «εμφανίζοντας [στον κόσμο] τον Ελληνισμό ορθοτενή, με ασυμβίβαστη αξιοπρέπεια», παρά τους εκβιασμούς των: Σημίτη, Γ.Παπανδρέου, Τζορτζ Μπους, Πάουελ, Μπλερ, Σολάνα, Φερχόιγκεν, του τότε προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας Γλαύκου Κληρίδη, του «ανεκδιήγητου εκείνου προέδρου του ΔΗΣΥ Νίκου Αναστασιάδη, [και νυν προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας!!] που κατάγγειλε την πατρίδα του στα όργανα της E.E. για να εισπράξει σατραπείες από την αυλή του Αρταξέρξη», του Λεωνίδα Κύρκου, του Ν. Κωνσταντόπουλου, της Νέας Δημοκρατίας που ήταν Κυβέρνηση την εποχή του Κυπριακού Δημοψηφίσματος και, του τότε Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας Κ.Στεφανόπουλου που, ο τάλας, προέτρεπε τους ελληνοκύπριους να ψηφίσουν με βάση τη λογική και όχι το συναίσθημα; 

Μόνη εξαίρεση στους ναιναίκους του Ανάν και, γι’ αυτό αξίζει αναφοράς, το Κ.Κ.Ελλάδας και από τις μαχητικότερες φωνές εναντίον του σχεδίου… ο Χρήστος Γιανναράς! 

Τι άλλαξε στο Είναι του «Μεγάλου Ρήτορα», ώστε να κατηγορεί τους ελληνοκυπρίους για χρήση υποδειγματικών αντανακλαστικών δειλίας, μετά από τεσσεράμισι δεκαετίες ;

Πως του ήρθε του κ.Χ.Γιανναρά και ρωτά, εάν έχουμε «αντιληφθεί να υπήρξε ή να υπάρχει αγγλόγλωσση ελληνική γραφίδα στις ΗΠΑ ή γερμανόγλωσση στη Γερμανία, που να καταγγέλλει εμπεριστατωμένα το ασύμπτωτο και ασύμβατο των «πολιτισμών» Ισλάμ και Δύσης»; Τι το καινούργιο θα πρόσθετε μια ελληνική γραφίδα, έστω και του δικού του διαμετρήματος, για «το ασύμπτωτο και ασύμβατο των «πολιτισμών» Ισλάμ και Δύσης», που δεν υπάρχει στην εμπεριστατωμένη μελέτη του Σάμιουελ Χάντιγκτον για τη «σύγκρουση των πολιτισμών»;

Το πραγματικό ερώτημα είναι αν ανάμεσα στον Ελληνορθόδοξο Πολιτισμό και στο Ισλάμ υπάρχει ασύμπτωτο και ασύμβατο.

Οπότε, εάν όχι! Γιατί δεν ρωτά ο κ.Γιανναράς ποιοι «Ελληνικοί» κάλαμοι υποστηρίζουν την «υπέροχη συμβίωση των 400 χρόνων των δυο λαών [των Τούρκων δυναστών και των Ελλήνων υποδούλων] που διέκοψαν κάτι ξεβράκωτοι το 1821»;

Γιατί δεν ρωτά ποιες γραφίδες, και από το βάθρο του Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας, υποστηρίζουν πως δεν υφίσταται ασύμπτωτο και ασυμβίβαστο ανάμεσα στο Ισλάμ και τη Δύση, αφού «δεν υπάρχει σύγκρουση Πολιτισμών»;

Γιατί ψάχνει ημεδαπές γραφίδες στην αλλοδαπή, που να καταγγέλλουν το «ασύμπτωτο και ασύμβατο των «πολιτισμών» Ισλάμ και Δύσης» και δεν αναζητά τους «Ελληνώνυμους» που, με την απαίτηση κατάργησης του αυτοκέφαλου της Εκκλησίας της Ελλάδος, ουσιαστικά ζητούν την υπαγωγή της στην διοικητική εξουσία του Τούρκικου Κράτους; 

Γιατί δεν ψάχνει «στο παρακμιακό μας Ελλαδέξ» όσους υποστηρίζουν ότι: «το Πατριαρχείο της Κωνσταντινούπολης είναι εξ ορισμού ασυμβίβαστο με κάθε μορφής υποταγή ή εξάρτησή του από οποιονδήποτε εθνικιστικό κρατισμό, ελλαδικό ή κεμαλικό. Μπορεί να υπάρξει μόνο ανασαίνοντας την άπλα [μιας νεοοθωμανικής ;] πολυεθνικής αυτοκρατορίας, έστω και υπόδουλο»;

Όμως, το γεγονός πως η απάντηση στο ερώτημα: Υπάρχει ασύμπτωτο και ασύμβατο ανάμεσα στον Ελληνορθόδοξο Πολιτισμό και στο Ισλάμ είναι Ναι! το μαρτυρούν με τη θυσία τους και υπογράφουν με το αίμα τους οι χιλιάδες των νεομαρτύρων της Ορθοδόξου Εκκλησίας. 

Και να! Το κερασάκι στην γιανναρική τούρτα: «Ο μόνος πραγματικός αντίπαλος του Ισλάμ και της Δύσης είναι η Εκκλησία. Ας μην τη λέμε «ορθόδοξη», γιατί είναι σαν να επιμένουμε να λέμε «έρωτα» την επαγγελματική εμπορία της ηδονής»! Τι πτώση, για έναν τόσο σημαντικό διανοητή!

«Ιστορική σάρκα [αυτής] της Εκκλησίας είναι η ελληνική γλώσσα»! αποφαίνεται ο κ.Γιανναράς, γιατί τούτη η «Εκκλησία» [που δεν τη λέμε ορθόδοξη] χωρίς Χριστό, δίχως Αγίους, χωρίς Νεομάρτυρες, δίχως Ιερά Μυστήρια, χωρίς Πατέρες και Οικουμενικές Συνόδους, με μόνη σάρκα την ελληνική γλώσσα [είναι για τον κ.Χ.Γιανναρά] ο «μόνος πραγματικός αντίπαλος του Ισλάμ και της Δύσης».

«Οι Τούρκοι δεν έθιξαν ποτέ τη γλώσσα μας…»! υποστηρίζει, κραυγαλέα ανιστόρητα, ο πατριαρχικός οφφικιάλιος! Η αξιοπιστία του κ.Χ.Γιανναρά ως δασκάλου κλονίζεται, αφού είναι γνωστό ότι οι Οθωμανοί μόλις το 1869 με τον κανονισμό για τη Δημόσια Εκπαίδευση έδωσαν το δικαίωμα στο Rum Milleti να ανοίξει σχολεία πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Οι Έλληνες, μετά την άλωση της Βασιλεύουσας των Πόλεων, έζησαν τους βουβούς αιώνες των μέσων χρόνων και τα δίσεκτα έτη χωρίς ιστορία και γραφή που, σύμφωνα με τον Χ.Γιανναρά δεν έθιξαν ποτέ τη γλώσσα μας, άσχετα εάν σήμερα και, χάριν παραδείγματος, γράφουμε και προφέρουμε λέξεις «με το επίθημα – τζής < τουρκ. -ci, -cı, που η ελληνική το δανείστηκε από την τουρκική και έτσι γράφουμε: καφετζής < τουρκ. kahveci, μπογιατζής < boyacı κ.τλπ».

Να καταργηθεί το κήρυγμα στην εκκλησία, φωνάζει με στεντόρεια φωνή ο κ.Χ.Γιανναράς και αντ’ αυτού [του κηρύγματος] ένας αρχιεπίσκοπος [αν] «άρχιζε να διδάσκει στους νάρθηκες γλώσσα, [όχι, όπως πάλαι ποτέ στους κατηχουμένους Χριστό και Ορθοδοξία με ελληνική γλώσσα στους νάρθηκες, αλλά] την ελληνική γλώσσα, στην ιστορική της ενοείδεια, σαρκωμένη στην ποίηση της λατρείας… θα μπορούσε να αλλάξει την ιστορική πορεία των Ελλήνων»! Κουβέντα για το ξήλωμα της Ελληνικής γλώσσας στις Θείες Λειτουργίες, που άρχισε με τις ευλογίες του Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαίου ο Αρχιεπίσκοπος Αυστραλίας Μακάριος, αποκόβοντας την Ελληνική ομογένεια από τις ρίζες της. 

Στην κατακλείδα του άρθρου του ο οφφικιάλιος του Οικουμενικού Πατριαρχείου κ.Χ.Γιανναράς τοξεύει εναντίον των αγαπημένων του θηραμάτων, δηλονότι των επισκόπων της Εκκλησίας της Ελλάδος και, μάλλον για να ευθυμήσουμε, τους προσάπτει «εγκληματική άγνοια των επισκοπικών ευθυνών!» που, είναι τόσο μεγάλη ώστε μπροστά της η «βεβήλωση της Αγια-Σοφιάς από τον Ερντογάν είναι πταίσμα»!

Αλήθεια, με ποια λογική μπορεί και ζητά ο κ.Χ.Γιανναράς «από την ήρα στάρι» τουτέστιν «επισκοπική ευθύνη» από τους «χθεσινούς «Μήτσους», «Κώτσους» ή «Παναγήδες» [αυτά τα] μεγαλωμένα συνήθως στην ένδεια, συμπλεγματικά χωριατόπουλα, χωρίς εμπειρία και εθισμούς στην αστική συμπεριφορά [που] ντύθηκαν ακέραιη τη στολή τού άλλοτε απόλυτου μονάρχη της «οικουμένης», «ανθρώπων τόσο ελάχιστων προσόντων ή και κραυγαλέα ανύπαρκτης σοβαρότητας [που] από σερνάμενες κάμπιες [με μια] υπαρκτική μετάλλαξη [έγιναν] χρυσοστολισμένες πεταλούδες»;  

Τέλος πάντων, το ερώτημα είναι: Που το πάει ο κ.Χρήστος Γιανναράς βάζοντας στην «εκκλησία» από το χώρο της κατήχησης την Ελληνική γλώσσα στην ενοείδειά της και άρα ατόφιο τον Ελληνικό πολιτισμό;

Μήπως, διδάσκει ξαναζεσταμένο τον ουμανισμό του Μυστρά και την αίρεση του Πλήθωνα;

* Βλέπε το άρθρο του Χ.Γιανναρά «Δύση-Τουρκία-συμμαχία»: Γιατί;» Καθημερινή 02.08.2020