Της Ολυμπίας
αποκλειστικά για την katanixi.gr

«Μήν ἀπορεῖς πού, ἄν καί ἄνθρωπος, μπορεῖς νά γίνεις ἄγγελος» (Ἀπό τό Γεροντικό)

Επιμέλεια σύνταξης: katanixi.gr

ΙΔ΄ Μέρος

«Αὕτη δέ ἐστιν ἡ αἰώνιος ζωή, ἵνα γινώσκωσί σε τόν μόνον ἀληθινόν Θεόν καί ὅν ἀπέστειλας ᾿Ιησοῦν Χριστόν» (Ἰωάν. 17, 3).

Ἡ Θεογνωσία σέ αὐτή τήν ἐπίγεια ζωή μας εἶναι ἀπαρχή καί πρόγευση τῆς αἰώνιας ζωῆς. Καί αὐτή ἡ Θεογνωσία εἶναι ἡ αἰώνια ζωή γιά ἐμᾶς πού ζοῦμε ἀκόμα πάνω στή γῆ.

Δέ γνωρίζουμε ὅμως πῶς θά εἶναι ἡ αἰώνια ζωή κατά τή μέλλουσα κατάσταση, καθώς, «ἅ ὀφθαλμός οὐκ εἶδε καί οὖς οὐκ ἤκουσε καί ἐπί καρδίαν ἀνθρώπου οὐκ ἀνέβη» (Α’ Κορ. 2, 9).

Οἱ ἅγιοι Πατέρες ἀναφέρουν ὅτι αὐτό τό ἀποκάλυψε πνευματικά ὁ Θεός σέ αὐτόν τόν κόσμο, μόνο γιά ἐκείνους πού Τόν εὐαρέστησαν μέ τή ζωή τους.

Ἀναφέρουν ἀκόμη ὅτι ἡ μεγαλύτερη εὐφροσύνη εἰς τή βασιλεία τῶν οὐρανῶν εἶναι ἡ μέγιστη γνώση τοῦ Θεοῦ, καθώς καί ἡ θέα τοῦ προσώπου τοῦ Θεοῦ, διότι ὁ Κύριος ὅταν μιλοῦσε γιά τά παιδιά ἔλεγε ὅτι: «… οἱ ἄγγελοι αὐτῶν ἐν οὐρανοῖς διά παντός βλέπουσι τό πρόσωπον τοῦ πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς» (Ματθ. 18, 10).

Αὐτή ἡ ἀκόρεστη θέαση τοῦ Θεοῦ, ἡ ἁγία ζωή μέ τήν διαρκή παρουσία τοῦ Θεοῦ, μέσα ἀπό μία ἀνέκφραστη ἀγαλλίαση καί χαρά, ἀέναη δοξολογία καί ἀγάπη.

Μέσα ἀπό τήν Θεογνωσία ἡ ζωή εἶναι ἀγγελική, καί ἡ ὁποία ἁρμόζει μόνον σέ ὅσους κρύβουν μέσα τους τήν ἁγιότητα, ἀλλά καί τούς ἁγίους πού βρίσκονται στήν αἰωνιότητα.

Ὅσο ζοῦμε σέ αὐτόν τόν ἐπίγειο κόσμο, ἡ γνώση πού ἔχουμε γιά τόν Θεό εἶναι μερική, τότε ὅμως θά εἶναι πλήρης, ὅπως ἀκριβῶς λέγει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, «βλέπομεν δι’ ἐσόπτρου ἐν αἰνίγματι, τότε δέ πρόσωπον πρός πρόσωπον» (Α΄ Κορ. 13, 12).

Ἐκεῖνος πού ἀποκτᾶ τήν Θεογνωσία αἰσθάνεται μέ τήν καρδιά, μέ τό νοῦ καί τήν ψυχή του αὐτή τήν πραγματικά φοβερή παρουσία τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ μέσα στό σύμπαν καί τήν προσωπική του ζωή.

Οἱ ἅγιοι Πατέρες ἀναφέρουν πάντοτε στά κείμενά τους γιά τήν δόξα τῶν ἁγίων στόν οὐρανό, τό ἑξῆς:

“Ἀνέκφραστη εἶναι ἡ χαρά καί ἡ δόξα πού περιμένουν τούς ἁγίους στόν οὐρανό, γι᾿ αὐτό καί πρέπει νά τίς ποθοῦμε ὁλόψυχα. (17)

Ἄς φροντίσουμε λοιπόν νά δώσουμε καρπούς ἀντάξιους τῆς μετάνοιας, γιά νά μήν ἀποκλειστοῦμε ἀπό τή χαρά ἐκείνη καί ριχθοῦμε στό αἰώνιο σκοτάδι, ὅπου ἡ ὀδύνη εἶναι ἀβάσταχτη.

Νά, μπές, ἄν θέλεις, στόν κοιτῶνα σου, κλεῖσε πόρτες καί παράθυρα, φράξε κι’ ὅλες τίς χαραμάδες πού βάζουν φῶς, καί μετά κάθισε ἐκεῖ μέσα.

Τότε θά καταλάβεις πόσο βασανιστικό εἶναι τό σκοτάδι.

– Ἔ, λοιπόν, ἄν τόσο βασανίζεσαι ἐδῶ, –μολονότι κάθεσαι ἥσυχος, χωρίς πόνους καί μαρτύρια, καί μολονότι ἔχεις τή δυνατότητα νά βγεῖς μετά ἀπό λίγο στό φῶς– πόση ἄραγε ὀδύνη νομίζεις ὅτι θά ἔχει ἐκεῖνο τό πηχτό σκοτάδι, ὅπου, ὅσοι μιά γιά πάντα ρίχθηκαν, “θά κλαῖνε καί θά τρίζουν τά δόντια τους καί θά τιμωροῦνται αἰώνια ἀπό τήν ἄσβηστη φωτιά;”.

– «Οἱ δέ υἱοί τῆς βασιλείας ἐκβληθήσονται εἰς τό σκότος τό ἐξώτερον· ἐκεῖ ἔσται ὁ κλαυθμός καί ὁ βρυγμός τῶν ὀδόντων» (Ματθ. 8, 12).

Ἄς σκεφτοῦμε, ἐπιπλέον, καί πόση ντροπή θά νιώσουμε πρίν ἀκόμα πᾶμε στήν Κόλαση, ὅταν ἀπό τή μιά θά δοῦμε τούς ἁγίους νά ντύνονται τήν ὁλοφώτεινη καί ἀπερίγραπτη ἐκείνη στολή, πού ἔφτιαξαν οἱ ἴδιοι μέ τά καλά τους ἔργα.

Κι’ ἀπό τήν ἄλλη θά βλέπουμε τούς ἑαυτούς μας ὄχι μόνο γυμνούς ἀπ᾿ αὐτή τήν ἀστραφτερή δόξα, μά καί μελανιασμένους καί ζοφερούς καί βρωμερούς, ἔτσι ὅπως ἑτοιμαστήκαμε ἀπό ἐδῶ μέ τά σκοτεινά ἔργα καί τή σπατάλη καί τήν ἀσωτία μας.

Ἄς κλάψουμε λοιπόν ἐνώπιον τοῦ Κυρίου καί Θεοῦ μας, γιά νά βροῦμε τό ἔλεός Του.

Ὁ ἀγῶνας μας δέν γίνεται γιά χρήματα, πού, κι’ ἄν τά χάσει κανείς, μπορεῖ πάλι ν᾿ ἀποκτήσει ἄλλα στή θέση τους.

Ὁ κίνδυνος εἶναι γιά τήν ψυχή μας, πού, ἄν τή χάσουμε, δέν μποροῦμε πιά νά τήν ξαναβροῦμε, σύμφωνα μ᾿ αὐτό πού ἔχει γραφτεῖ:

– «Τί ὠφελεῖται ἄνθρωπος ἐάν τόν κόσμον ὅλον κερδήση, τήν δέ ψυχήν αὐτοῦ ζημιωθῆ; Ἤ τί δώσει ἄνθρωπος ἀντάλλαγμα τῆς ψυχῆς αὐτοῦ;» (Ματθ. 16, 26).

Ἄς συλλογιστοῦμε μόνο, πώς οἱ στρατιῶτες τῆς κοσμικῆς ἐξουσίας, ἄν καί παίρνουν τιποτένια δῶρα ἀπό τό βασιλιά, ὅμως κινδυνεύουν πρόθυμα ὡς τό θάνατο γιά χάρη του.

– Πόσο περισσότερο λοιπόν ἐμεῖς, πού πήραμε τέτοιες διαβεβαιώσεις (ἀπό τό Θεό), ὀφείλουμε νά μήν παραμελοῦμε τήν ἐργασία τῆς ἀρετῆς, γιά νά σωθοῦμε ἀπό τή μέλλουσα κρίση καί νά κερδίσουμε τά ἄρρητα ἀγαθά;

Ἀλλά ἄς ἀναλογιστοῦμε καί τοῦτο: “Τόν καύσωνα τοῦ ἥλιου ἤ τήν ἔνταση τοῦ πυρετοῦ δέν μποροῦμε νά τά ὑποφέρουμε”.

– Πῶς τότε θά σηκώσουμε τό κάψιμο τῆς αἰώνιας φωτιᾶς, πού καίει ἀκατάπαυστα καί χωρίς νά καταστρέφει ἐκεῖνο πού καίει;

Κι’ ἄν θέλεις, ἀγαπητέ μου, κάνε μία δοκιμή ἀπὸ τώρα μέ τήν ὑλική φωτιά, καί θά καταλάβεις, πόσο ἀνυπόφορο εἶναι ἐκεῖνο τό μαρτύριο.

Ἄναψε δηλαδή τό λυχνάρι καί βάλε πάνω στή φλόγα τήν ἄκρη τοῦ δαχτύλου σου.

Ἄν μπορεῖς νά βαστάξεις τόν πόνο, ἴσως μπορέσεις ν᾿ ἀντέξεις κι’ ἐκεῖ.

– Ἄν ὅμως δέν μπορεῖς νά ὑποφέρεις τούς πόνους ἀπ᾿ αὐτό τό μικρό κάψιμο, τί θά κάνεις ὅταν τό σῶμα σου ὁλόκληρο θά ριχθεῖ μαζί μέ τήν ψυχή σ᾿ ἐκείνη τή φοβερή καί ἄσβηστη φωτιά;

– Ἀπό τό Γεροντικό, εἶπε κάποιος γέροντας: «Μήν ἀπορεῖς πού, ἄν καί ἄνθρωπος, μπορεῖς νά γίνεις ἄγγελος».

Γιατί κι’ ἐμᾶς ἀγγελική δόξα μᾶς περιμένει.

Αὐτήν ὅμως ὁ ἀγωνοθέτης Χριστός τήν ὑπόσχεται σ᾿ ἐκείνους πού ἀγωνίζονται.

– Εἶπε ὁ ἀββᾶς Ὑπερέχιος: «Νά ἔχεις παντοτινά τό νοῦ σου στή Βασιλεία τῶν οὐρανῶν, καί εὔκολα θά τήν κληρονομήσεις».

Ἀδέλφια μου, ἄς γίνει αὐτός ὁ Συναξαριστής τοῦ Ὁσίου Νικοδήμου, ὅσο καί κάθε Συναξάρι Ἁγίου τῆς Μίας καί Ἁγίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ὡς τό πιό ἀγαπημένο μας ἀνάγνωσμα, μετά ἀπό τόν «Θεῖον Λόγον» τῆς Ἁγίας Γραφῆς.

Διότι πράγματι σύμφωνα μέ τόν θαυμάσιο λόγο τοῦ Ὁσίου πατρός Νικοδήμου:

«Ὁ γάρ Συναξαριστής οὗτος, πολύφωτός ἐστιν Οὐρανός, ὁ ὁποῖος, ὡς μέγαν μέν Φωστῆρα καί λαμπρότατον Ἥλιον ἔχει τόν Δ ε σ π ό τ η ν Χριστόν.

Ὡς Σελήνην δέ ἀργυροειδῆ καί πλησιφαῆ ἔχει τήν Ὑπεραγίαν Θεοτόκον.

Ὡς ἀστέρας δέ ἀπλανεῖς καί ἀνεκλείπτους περιέχει ὅλους τούς χορούς τῶν Ἁγίων ἁπάντων».

«Δόξα τῷ Θεῷ πάντων ἔνεκεν»!!!

• 17. Ἀνέκφραστη εἶναι ἡ χαρά καί ἡ δόξα. http://users.uoa.gr

Κάνε ἐγγραφή στό νέο κανάλι τῆς Κατάνυξης τοῦ Youtube πατώντας ἐδῶ: https://bit.ly/2WldGra

Δείτε σχετικά:
– Ο γαρ Συναξαριστής ούτος, πολύφωτος εστιν Ουρανός (Α΄ Μέρος, Β΄, Γ΄, Δ΄, Ε΄, ΣΤ΄, Η΄, Ζ΄, Θ΄, Ι΄, ΙΑ΄, ΙΒ΄, ΙΓ΄)