Της Ολυμπίας
αποκλειστικά για την katanixi.gr

«…φυλαχθῆτε, ἀγαπητοί ἀδελφοί μου, φυλαχθῆτε διά τήν ἀγάπην τοῦ Θεοῦ καί διά τήν σωτηρίαν τῶν ψυχῶν σας, νά μήν σᾶς κλέψουν τόν θησαυρόν τῆς Ἁγίας σας Πίστεως» (Ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης)

Επιμέλεια σύνταξης: katanixi.gr

Β΄ Μέρος

Ὁ Ὅσιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης, σέ αὐτό τό νέο βιβλίο τοῦ Συναξαριστοῦ, τό «Νέον Μαρτυρολόγιον» συγκέντρωσε ὀγδόντα πέντε (85) βιογραφίες γνωστῶν καί μή γνωστῶν Ἁγίων Νεομαρτύρων, δηλαδή τῶν Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν πού μαρτύρησαν κατά τήν σκοτεινή περίοδο τῆς Τουρκοκρατίας.

Ἤθελε ὁ Ὅσιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης νά τίς παρουσιάσει πρός τούς πιστούς ὡς τά ζωντανά θαύματα, ἀλλά καί τά σύγχρονα φωτεινά παραδείγματα ἐμμονῆς εἰς τήν μόνην ἀλήθεια τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεώς μας καί μέ τό ὁποιοδήποτε τίμημα.

Γιά τή συγκέντρωση τῶν βιογραφιῶν αὐτῶν καί τήν ἔκδοσή τους ὁδηγήθηκε καί ἀπό τήν μεγάλη ἔνταση καί ἔκταση τῶν ἐξισλαμισμῶν στήν Ἑλληνική ἐπικράτεια, ἀλλά καί τίς βορειότερες περιοχές τῆς ὑπόδουλης Βαλκανικῆς, γεγονός τό ὁποῖο εἶχε συγκλονίσει καί ἀναστατώσει πολλούς Ὀρθοδόξους.

Ἀκριβῶς αὐτό τό γεγονός ἦταν πού ὁδήγησε καί τόν Ἅγιο Κοσμᾶ τόν Αἰτωλό ὥστε νά ἐπιχειρήσει νά διασώσει τήν Ὀρθόδοξη πίστη τῶν Ἑλλήνων Ῥωμηῶν, μέ τίς ἀλλεπάλληλες ἀποστολικές του περιοδεῖες, μέσα ἀπό τό Ἱεραποστολικό του ἔργο.

Ἔτσι ὁ Ἅγιος Νικόδημος γιά νά ἐνθαρρύνει πραγματικά ὅλους τούς ἀπανταχοῦ κληρικούς καί λαϊκούς πιστούς Ὀρθοδόξους, ἱστόρισε μέσα ἀπό τό διευρυμένο καί τό φωτισμένο νοῦ του –καί διά τῆς νοερῶς καί ἀδιαλείπτως προσευχομένης ψυχῆς του διά τήν σωτηρία του καί τή σωτηρία ὅλων ἡμῶν τῶν ἁμαρτωλῶν– μέ τά ὄμορφα καλλιγραφικά του γράμματα εἰς τόν πρόλογο τοῦ βιβλίου «Νέου Μαρτυρολογίου» τό ἑξῆς:

– «Μή σᾶς φοβίσουν, ἀδελφοί, τά ἄγρια πρόσωπα τῶν τυράννων, οὔτε τό πλῆθος αὐτῶν, οὔτε οἱ φωνές τους, οὔτε οἱ φοβέρες τους.

Μή σᾶς φοβίσουν οἱ πληγές, οἱ σπαθιές, οἱ ἁλυσίδες, οἱ φυλακές.

Μή σᾶς φοβίσουν οἱ φοῦρκες, τά τσεγγέλια, οἱ πυρκαϊές.

Ὅθεν καί ὁ Κύριος σᾶς παραθαῤῥύνει λέγων, «καί μή φοβηθῆτε ἀπό τῶν ἀποκτεννόντων τό σῶμα, τήν δέ ψυχήν μή δυναμένων ἀποκτεῖναι· φοβήθητε δέ μᾶλλον τόν δυνάμενον καί ψυχήν καί σῶμα ἀπολέσαι ἐν γεέννῃ» (Ματθ. 10, 28).

Κατά τήν ἀλήθειαν ἕνα οὐδέν λογίζεται τό νά θυσιάσῃ τινάς ὄχι μίαν ἤ δύο ἤ τρεῖςἀλλά χιλίας ζωάς, μόνον νά κερδίσῃ μίαν τοιαύτην θεοπρεπῆ ἀξίαν καί δόξαν».

Ὁ Ὅσιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης, ἀναδεικνύεται ὁ ἴδιος ὡς μοναδικό γλυκύ πνευματικό φῶς γιά τό σκλαβωμένο Ἔθνος ἀπό αὐτό τό συγγραφικό του ἔργο, διότι δέν τόν ἀπασχολεῖ μόνον ἡ σωτηρία τοῦ δικοῦ του ἑαυτοῦ, ἀλλά νοιάζεται ἄμεσα, ἐνῶ πονάει ἡ ψυχή του ἀληθινά, διότι ἐνδιαφέρεται γιά τήν πατρίδα του καί γιά τό ὀρθόδοξο φρόνημα τῶν ἀδελφῶν του.

Αἰσθάνεται ὄντως νά τόν διαβρώνει ὁ πόθος γιά τήν ἐλευθερία τῶν ὑπόδουλων ἀδελφῶν του, ἀνησυχεῖ γιά τήν διαφύλαξη τῶν ὁσίων καί τῶν ἱερῶν τοῦ Γένους τῶν Ἑλλήνων Ῥωμηῶν.

Καθώς γιά ὅλους προσεύχεται καί ἐργάζεται νυχθημερόν μέ τά δάχτυλα τῶν ἁγιασμένων χεριῶν του, γράφοντας μέ τήν «εὐλογημένη πέννα» –αὐτή τοῦ ὁσιολογιωτάτου Μοναχοῦ– ὥστε νά δοκιμάζει μέ τῆς γραφίδας του τήν μοναδική δύναμη τῶν ἁγιοπνευματικῶν λόγων τοῦ Θεοῦ καί μέ ὅσα ὁ ἴδιος λέγει καί γράφει:

– «Σᾶς πληροφοροῦμεν, ἀδελφοί, ὅτι δι᾿ ἄλλο τέλος δέν σᾶς παιδεύουν μέ τά βαρέα δοσίματα καί μέ τά ἄλλα κακά, πάρεξ διά νά βαρεθῆτε, νά χάσετε τήν ὑπομονήν σας καί ἔτσι νά ἀρνηθῆτε τήν πίστιν σας καί νά δεχθῆτε τήν ἐδικήν των θρησκείαν.

Ὅθεν καί ἐσεῖς τόν σκοπόν αὐτόν ἠξεύροντας, φυλαχθῆτε, ἀγαπητοί ἀδελφοί μου, φυλαχθῆτε διά τήν ἀγάπην τοῦ Θεοῦ καί διά τήν σωτηρίαν τῶν ψυχῶν σας, νά μήν σᾶς κλέψουν τόν θησαυρόν τῆς Ἁγίας σας Πίστεως, τῆς ὁποίας ὅλος ὁ κόσμος μέ ὅλας του τάς δόξας καί ἀναπαύσεις καί τά βασίλεια δέν εἶναι ἀντάξιος».

Ὁ Ὅσιος Νικόδημος Ἁγιορείτης, γράφει γιά ἐκείνη τήν μακαριότητα τῶν ἀγαπητῶν ἀδελφῶν του –αὐτῶν τῶν ἀγαπημένων καί ἀληθινά ταπεινῶν παιδιῶν τοῦ Θεοῦ– οἱ ὁποῖοι ζοῦν βιωματικά τό γλυκύ Παράδεισο τῶν Ἁγίων Ἀγγέλων, ὅπως καί τή μακαριότητα ὅλων τῶν Ἁγίων τῆς Ἐκκλησίας, ὡς ἑξῆς:

“Δέν θά ἔχουν ἀνάγκη πλέον ἀπό λύχνο γιά νά φέγγη τήν νύκτα, οὔτε σπίτια, γιά νά κατοικοῦν, ἐπειδή ὁ Θεός θά γίνη γι’ αὐτούς καί λύχνος καί κατοικία: (2)

– Καί ναό δέν εἶδα σ’ αὐτήν διότι ναός της εἶναι ὁ Κύριος ὁ Παντοκράτορας καί τό Ἀρνίο. «Καί ναόν οὐκ εἶδον ἐν αὐτῇ· ὁ γάρ Κύριος ὁ Θεός ὁ παντοκράτωρ ναός αὐτῆς ἐστι, καί τό ἀρνίον» (Ἀποκ. 21, 22).

– Ὤ, μακαριότητα τοῦ Π α ρ α δ ε ί σ ο υ!

Δέν θά ἔχουν ἀνάγκη οἱ μακάριοι οὔτε ἀπό ἀέρα οὔτε ἀπό φαγητό, οὔτε ἀπό πιοτό, οὔτε ἀπό κανένα ἄλλο ἐπιθυμητό πράγμα τοῦ κόσμου αὐτοῦ· ἐπειδή ὁ Θεός θά γίνη σ’ αὐτούς ἀντί γιά ὅλα τά πράγματα, ὅπως λέει ὁ θεῖος Παῦλος:

– Ἔτσι ὁ Θεός θά βασιλεύση πλήρως πάνω σέ ὅλα. «Ὅταν δέ ὑποταγῇ αὐτῷ τά πάντα, τότε καί αὐτός ὁ υἱός ὑποταγήσεται τῷ ὑποτάξαντι αὐτῷ τά πάντα, ἵνα ᾖ ὁ Θεός τά πάντα ἐν πᾶσιν» (Α’ Κορ. 15, 28), τό ὁποῖο ρητό ἑρμηνεύοντας ὁ Θεολόγος Γρηγόριος λέει:

– «Στόν καιρό τῆς ἀ π ο κ α τ α σ τ ά σ ε ω ς θά εἶναι ὁ Θεός πάνω σέ ὅλα…

Ὅταν δέν θά εἴμαστε διαμοιρασμένοι σέ πολλά, ὅπως τώρα, ἀπό τίς ἐπιθυμίες καί τά πάθη.

Μή ἔχοντας καθόλου μέσα μας τόν Θεό ἤ ἔχοντάς Τον ἐλάχιστα, ἀλλά ὁλόκληροι θά εἴμαστε χωρητικοί ὅλου τοῦ Θεοῦ, καί μόνου.

Γιατί αὐτή εἶναι ἡ τελείωσις, πρός τήν ὁποία σπεύδουμε νά φθάσουμε» (Λόγος β’ περί Υἱοῦ).

– Ὤ, μακαριότητα τοῦ Π α ρ α δ ε ί σ ο υ!

Ἡ ὁποία εἶναι ὁ τελευταῖος καί ἔσχατος σκοπός, γιά τόν ὁποῖο ὁ ἄνθρωπος πλάσθηκε μέ τήν δημιουργία καί ἀναπλάσθηκε μέ τήν ἔνσαρκη οἰκονομία· καί γιά νά πῶ μέ συντομία:

– Στήν ὁποία οἱ μακάριοι βλέποντας στό τρισήλιον φῶς τῆς δόξας τόν Πατέρα, τόν Υἱό καί τό Ἅγιο Πνεῦμα, θά λένε στόν Κύριο, δεῖξε μας τόν Πατέρα καί μᾶς ἀρκεῖ.

Ἐκεῖνο ποῦ εἶπε, ὁ Φίλιππος πρός τόν Κύριο:

– «Λέγει αὐτῷ Φίλιππος· Κύριε, δεῖξον ἡμῖν τόν πατέρα καί ἀρκεῖ ἡμῖν. Λέγει αὐτῷ ὁ ᾿Ιησοῦς· τοσοῦτον χρόνον μεθ’ ὑμῶν εἰμι, καί οὐκ ἔγνωκάς με, Φίλιππε;». (Ιωάν. 14, 8-9)

Καί στήν ὁποία μακαριότητα βρισκόμενος καί σύ, ἀδελφέ, θά εἶσαι ὄχι πλέον μακάριος, ἀλλ’ αὐτή σχεδόν ἡ ἴδια μακαριότητα, ὅπως σοῦ ὑπόσχεται ὁ Κύριος λέγοντας:

– «Καί θά σοῦ κάνω τήν ἀγαλλίασι αἰώνια, καύχημα γιά ὅλες τίς γενεές» (Ἡσ. 60, 15).

– Βλέπεις αὐτήν τήν μακαριότητα;

Αὐτή ἀποκτᾶται μέ κόπους καί μόχθους.

– Βλέπεις αὐτή τή χαρά;

Αὐτή κερδίζεται μέ δάκρυα καί θλίψεις.

– Βλέπεις αὐτή τήν δόξα τοῦ Παραδείσου;

Ὁ σπόρος της, εἶναι ἡ ἀγάπη”.

Ἀδέλφια μου, ἄς γίνει αὐτός ὁ Συναξαριστής τοῦ Ὁσίου Νικοδήμου, ὅσο καί κάθε Συναξάρι Ἁγίου τῆς Μίας καί Ἁγίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ὡς τό πιό ἀγαπημένο μας ἀνάγνωσμα, μετά ἀπό τόν«Θεῖον Λόγον» τῆς Ἁγίας Γραφῆς.

Διότι πράγματι σύμφωνα μέ τόν θαυμάσιο λόγο τοῦ Ὁσίου πατρός Νικοδήμου:

«Ὁ γάρ Συναξαριστής οὗτος, πολύφωτός ἐστιν Οὐρανός, ὁ ὁποῖος, ὡς μέγαν μέν Φωστῆρα καί λαμπρότατον Ἥλιον ἔχει τόν Δ ε σ π ό τ η ν Χριστόν.

Ὡς Σελήνην δέ ἀργυροειδῆ καί πλησιφαῆ ἔχει τήν Ὑπεραγίαν Θεοτόκον.

Ὡς ἀστέρας δέ ἀπλανεῖς καί ἀνεκλείπτους περιέχει ὅλους τούς χορούς τῶν Ἁγίων ἁπάντων».

«Δόξα τῷ Θεῷ πάντων ἔνεκεν»!!!

Συνεχίζεται…

• 2. Ἡ μακαριότητα τοῦ Παραδείσου. Ἅγιος Νικόδημος Ἁγιορείτης. https://i-n-agioy-nikolaoy-toy-neoy.webnode.gr/

Κάνε ἐγγραφή στό νέο κανάλι τῆς Κατάνυξης τοῦ Youtube πατώντας ἐδῶ: https://bit.ly/2WldGra

Δείτε σχετικά:
– Ο γαρ Συναξαριστής ούτος, πολύφωτος εστιν Ουρανός (Α΄ Μέρος)