…ήδη πολλοί ιεράρχες και θεολόγοι…προτείνουν τη δι’ εμβαπτισμού του σώματος στο αίμα Θεία Ευχαριστία (κ. Χρυσόστομος Σταμούλης)

Επιμέλεια σύνταξης: katanixi.gr

Κάνε ἐγγραφή στό νέο κανάλι τῆς Κατάνυξης τοῦ Youtube πατώντας ἐδῶ: https://bit.ly/2WldGra

Τους τελευταίους δύο μήνες έχουμε γίνει μάρτυρες μίας βίαιης και ανίερης προσβολής της Ορθόδοξης Πίστης, της Θείας Λατρείας και κυρίως του Μυστηρίου της Θείας Ευχαριστίας, με πρόσχημα τη λεγόμενη «πανδημία» του κορωνοϊού, από άπιστους, άθεους και αντίχριστους πολιτικούς, επιστήμονες, δημοσιογράφους και ανθρώπους του «πνεύματος» καθώς και το αντίστοιχο σύστημα της νέας τάξης πραγμάτων που τους προβάλλει μεθοδικά και συστηματικά, μέσα από ελεγχόμενα και πλήρως κατευθυνόμενα ΜΜΕ. Αυτό όμως που προκαλεί ακόμα μεγαλύτερη θλίψη και αγανάκτηση, είναι ότι αυτή την περίοδο επιστροφής στη «κανονικότητα», Ορθόδοξοι ιεράρχες, κληρικοί και θεολόγοι προχωρούν συστηματικά και χωρίς καμία ντροπή και αναισχυντία, σε βλάσφημες, ανίερες και πρωτάκουστες προτάσεις και πρακτικές που έρχονται σε πλήρη αντίθεση με την Ιερά Παράδοση και την Ορθόδοξη Πίστη. Ακολούθως θα παρουσιάσουμε μερικές από τις βλάσφημες θέσεις που διατύπωσε το τελευταίο διάστημα ο καθηγητής Δογματικής και Συμβολικής Θεολογίας του ΑΠΘ Χρυσόστομος Σταμούλης και οι οποίες έχουν κυρίως ως στόχο την καρδιά της Θείας Λειτουργίας, το Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας.

Στις 17 Μαρτίου (μία μέρα μετά από την εωσφορική απόφαση της διοικούσας Εκκλησίας να κλείσει ουσιαστικά τους Ναούς και την απόφαση της κυβέρνησης για απαγόρευση της τέλεσης κάθε είδους λειτουργιών και ιεροπραξιών), ο κ. Σταμούλης σε συνέντευξη που παραχώρησε διατύπωσε τις εξής βλάσφημες και ανίερες θέσεις:

α) Σχετικά με τον τρόπο μετάδοσης της Θείας Ευχαριστίας, ανέφερε ότι: «επειδή στο παρελθόν οι εκκλησίες ήταν μεγάλες, μοίραζαν τον οίνο σε πολλά ποτήρια. Πρέπει να αντλήσουμε από αυτή την τακτική».
β) Σχετικά με τον τρόπο μετάδοσης της Θείας Ευχαριστίας με ατομικά πλαστικά κουταλάκια, το άρθρο σημείωσε ότι ο κ. Σταμούλης: «Συμφωνεί».
γ) Ο κ. Σταμούλης έβαλε εναντίων της ομολογίας της Ορθόδοξης Πίστης και του Μυστηρίου της Θείας Ευχαριστίας καθώς καταφέρθηκε εναντίον της κ. Έλενας Ράπτη, η οποία ομολόγησε δημόσια ότι: «Κοινώνησα και θα συνεχίσω να κοινωνώ». Ο καθηγητής Δογματικής χαρακτήρισε τις δηλώσεις της κ. Ράπτη «προκλητικές» και ανέφερε χαρακτηριστικά: «Διαβάζω όμως και με έκπληξη τις προκλητικές δηλώσεις της Έλενας Ράπτη ότι κοινώνησε και θα το επαναλάβει. Ξέρετε, δεν είναι μαγκιά η Θεία Ευχαριστία και η Θεία Κοινωνία. Μου θυμίζει τη μαγκιά του «εγώ θα καπνίσω!», χωρίς να ταυτίζω Θεία Ευχαριστία και κάπνισμα, καταλαβαίνετε την αναλογία του παραδείγματος…».
δ) Δήλωσε ότι εάν η Πολιτεία αποφασίσει ότι θα πρέπει να σταματήσει ακόμα και η σύναξη, τότε η Εκκλησία θα πρέπει να το αποδεχθεί και να ακολουθήσει τις εντολές: «Και τα μέλη της Εκκλησίας, ως μέλη μιας δημόσιας πλατείας, οφείλουν να υπακούουν στη νομοθεσία της Πολιτείας. Αν πει η Πολιτεία ότι θα πρέπει να σταματήσει ακόμα και η σύναξη, τότε θα πρέπει η Εκκλησία να το αποδεχθεί, να ακολουθήσει τις εντολές. Μπορεί να συνεχίσει να τελείται το μυστήριο, αρκεί να υπάρχει ο ιερέας και ένας πιστός. Είναι πληρέστατη έτσι η λειτουργία».

Στις 17 Απριλίου (Μεγάλη Παρασκευή), ο κ. Σταμούλης σε νέα συνέντευξη που έδωσε στην εφημερίδα «Καθημερινή» με τίτλο «Ζούμε μια παρατεταμένη Μεγάλη Παρασκευή», διετύπωσε νέες ανίερες θέσεις. Συγκεκριμένα: 

α) Δήλωσε ότι λόγω του κορωνοιού, θα συμβούν αλλαγές στην Ορθόδοξη Εκκλησία: «αλλαγές θα συμβούν –ήδη συμβαίνουν– τόσο στην Ορθόδοξη Εκκλησία όσο και στις θρησκευτικές κοινότητες όλου του κόσμου».
β) Για το κομμάτι που αντιστέκεται στις αλλαγές (της Ορθόδοξης Παράδοσης) και των Μυστηρίων της Ορθοδόξου Εκκλησίας, δήλωσε ότι υπάρχει και ορθόδοξος φονταμενταλισμός, ο οποίος είναι άγριος και άκρως επιθετικός: «Οι αλλαγές που θα επέλθουν –και θα επέλθουν–, θα περάσουν διά πυρός και σιδήρου. Δυστυχώς, η Εκκλησία κρύβει μέσα της ένα κομμάτι που αντιστέκεται μετά μανίας σε κάθε αλλαγή. Πρέπει να παραδεχτούμε επιτέλους πως υπάρχει και ορθόδοξος φονταμενταλισμός, ο οποίος είναι άγριος και άκρως επιθετικός».
γ) Σχετικά με το εάν θα συνεχιστεί η συζήτηση για τη Θεία Ευχαριστία και την προστασία από την επιδημία, ο κ. Σταμούλης ανέφερε ότι: «Βεβαίως και θα συνεχιστεί. Εχουμε μπει σε μια καινούργια στροφή της ζωής μας και η Εκκλησία δεν θα πρέπει να κρυφτεί πίσω από επισφαλείς βεβαιότητες ή πρακτικές μιας συγκεκριμένης ιστορικής περιόδου». 

Όμως αυτή η προσωπική γνώμη και άποψη του κ. Σταμούλη για το Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας και η αναφορά του για «επισφαλείς βεβαιότητες ή πρακτικές» είναι καθ᾽ ολοκληρία ασεβής και βλάσφημη καθώς προσβάλλει βάναυσα και κατάφορα την Ορθόδοξη Πίστη. Εκτός από την Ορθόδοξη Πίστη, ακόμα και ιατρικώς δεν υπάρχει ούτε μία βεβαιωμένη περίπτωσις απλού πιστού ή ιερέως στον οποίο να έχει μεταδοθεί αρρώστια με τη Θεία Μετάληψη. Αυτό επιβεβαιώνεται και από τον Ιατρικό Σύλλογο Αθηνών, ο οποίος το 1988 εξέδωσε μία πλήρη απάντηση, έπειτα από ερώτηση που απηύθυνε ο βουλευτής Β. Αγοράστης προς τον Υπουργό Υγείας και τον Ιατρικό Σύλλογο Αθηνών, σχετικά με τον τρόπο μεταδόσεως της Θείας Κοινωνίας και για το εάν ο τρόπος αυτός εγκυμονεί κινδύνους για την υγεία του λαού. Ο Ιατρικός Σύλλογος Αθηνών απάντησε με ιατρική επίγνωση αλλά και με σεβασμό εις τα θέματα της Εκκλησίας και ανάμεσα στα άλλα ανέφερε ότι αυτοί που ομιλούν περισσότερο για τους κινδύνους από τη Θεία Κοινωνία, είναι οι μη πιστεύοντες καθώς και ότι «ιατρικώς δεν υπάρχει ούτε μία βεβαιωμένη περίπτωσις απλού πιστού στον οποίον να έχει μεταδοθεί αρρώστια με τη Θεία Μετάληψη». Παραθέτουμε την απάντηση του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών όπως την εκφώνησε ο π. Αθανάσιος Μυτιληναίος στην ομιλία που έδωσε στις 28 Φεβρουαρίου 1988 με τίτλο «Θεία Κοινωνία και μεταδοτικές ασθένειες…» [21:11]:

«Είναι μάλιστα παρατηρημένο ότι οι μη πιστεύοντες είναι κυρίως εκείνοι οι οποίοι περισσότερο ομιλούν διά τους κινδύνους από τη Θεία Κοινωνία. Όπως και το ότι κόπτονται (από τους λόγους του κ. βουλευτή) «για το καλό των πιστών». Εξ εκείνων οι οποίοι ασκούν πολεμικήν εναντίων της Πίστεως. 
Πάντως ιατρικώς δεν υπάρχει ούτε μία βεβαιωμένη περίπτωσις απλού πιστού στον οποίον να έχει μεταδοθεί αρρώστια με τη Θεία Μετάληψη. Ούτε και ιερέως, ο οποίος μάλιστα μετά την κοινωνία των πιστών κάνει την «κατάλυση» (όταν καταλύουμε το Άγιο Ποτήριο δηλαδή) και καταπίνει όλα τα υπόλοιπα της Θείας Κοινωνίας μέχρι τρυγός (μέχρι τον πάτο του Αγίου Ποτηρίου, αυτό θα πει), μαζί με ό,τι από το στόμα του κάθε μεταλαμβάνοντος δια της Αγίας Λαβίδας κατέληξε στο Άγιο Ποτήριο. Ούτε ακόμη και τότε που έβραζε η φυματίωση, εθέριζε η σύφιλη και η λέπρα ήτανε ευρύτατα διαδεδομένη. Τα ίδια προφανώς θα ίσχυαν αν ετίθετο θέμα και για το AIDS. Δεδομένα τα οποία να οδηγούν την ιατρική σε παρέμβαση δεν υπάρχουν».

Η Θεία Κοινωνία αποτελεί πραγματικά το Σώμα και το Αίμα του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού και η Ορθόδοξη Εκκλησία ούτε κατά σκέψη δεν δέχεται ότι υπάρχει περίπτωση μολυσμού από μεταδοτικές ασθένειες. Επίσης, λόγοι καθαρά τεχνικοί επέβαλαν τη χρήση της Αγίας Λαβίδας στην Ορθόδοξη Εκκλησία (λόγω ζημίων και απροσεξιών, κυρίως από ηλικιωμένους και παιδιά) και όχι λόγοι μολυσματικοί. Παραθέτουμε ένα χαρακτηριστικό απόσπασμα από την ομιλία του π. Αθανασίου Μυτιληναίου με τίτλο «Θεία Κοινωνία καί μολυσματικές ἀσθένειες… Ἡ οὐσία τοῦ μυστηρίου τῆς Θείας Εὐχαριστίας» (Μέρος Δεύτερο), σχετικά τη Θεία Ευχαριστία και για το εάν είναι επικίνδυνος ο τρόπος μεταδόσεως [57:57]:

«Το γενικό συμπέρασμα, αγαπητοί μου, είναι το εξής: Δεν ευσταθούν, πρώτον, τα επιχειρήματα του κ. βουλευτού. Ότι ο τρόπος μεταδόσεως της Θείας Ευχαριστίας είναι επικίνδυνος, αφού ούτε η πείρα το βεβαιώνει, ούτε ο ιατρικός σύλλογος των Αθηνών κλπ. Δεύτερον, η ουσία του μυστηρίου είναι ότι πρόκειται για το Σώμα και το Αίμα του Χριστού. Αληθώς και πραγματικώς, έστω κι αν δεν εμπίπτει στις αισθήσεις μας και μάλιστα δεν επιζητείται να εμπίπτει στις αισθήσεις μας. Τρίτον, ο τρόπος μεταδόσεως μέχρι τον 10ο αιώνα τουλάχιστον, ήταν ο τρόπος που ο Κύριος παρέδωσε το μυστήριο στην Εκκλησία. Και έτσι, λόγοι τεχνικοί επέβαλαν τη χρήση της λαβίδος και όχι λόγοι μολυσματικοί. Ακόμη, ούτε κατά σκέψη η Εκκλησία δεν δέχεται περίπτωση μολυσμού από αρρώστιες».

Η βλάσφημη αναφορά του κ. Σταμούλη σε «επισφαλείς βεβαιότητες ή πρακτικές» της Ορθόδοξης Εκκλησίας σχετικά με τη Θεία Ευχαριστία και την προστασία από την επιδημία, αποτελεί απιστία και έτσι προσβάλλεται και κατασπιλώνεται η Εκκλησία. Για αυτή την προσβολή, καίριο ρόλο παίζουν οι αμαρτίες των πιστών καθώς και η έλλειψη μετανοίας, η οποία τελικά οδηγεί στη βεβήλωση του Ναού και του θυσιαστηρίου Του.

Ο π. Αθανάσιος Μυτιληναίος αναφέρει χαρακτηριστικά στην ίδια ομιλία:
«Αγαπητοί μου, όπως αντιλαμβανόμεθα, τα πράγματα είναι πολύ σοβαρά, διότι φαίνεται στο βάθος, αν δεν πρόκειται για άγνοια, πρόκειται για απιστία και πρόθεση προσβολής της Εκκλησίας, στο γενικό πλαίσιο, που όπως ξέρετε τον τελευταίο καιρό η Εκκλησία προσβάλλεται και κατασπιλώνεται. Αν ο Κύριος επιτρέπει αυτήν την προσβολή, την επιτρέπει γιατί η Σοφία Του το υπαγορεύει και το θέλει. Αφετέρου για τις αμαρτίες των Χριστιανών. Και φαίνεται, αυτό φαίνεται και μαρτυρείται πολύ συχνά και σε αυτήν την Παλαιά Διαθήκη. Όταν ο Θεός άφηνε να βεβηλώνεται ο ναός και το θυσιαστήριό Του, αυτό ήταν για να τιμωρήσει τον λαό».

Ο κ. Σταμούλης εκτός από το ότι αναφέρθηκε με βλάσφημο και ανίερο τρόπο σε «επισφαλείς βεβαιότητες ή πρακτικές» της Ορθόδοξης Εκκλησίας σχετικά με τη Θεία Ευχαριστία, συνέχισε την επίθεση στην Ορθόδοξη Πίστη και Ιερά Παράδοση, αναφέροντας ότι πολλοί ιεράρχες και θεολόγοι (;) προτείνουν ως τρόπο μετάδοσης της Θείας Κοινωνίας «τη δι’ εμβαπτισμού του σώματος στο αίμα Θεία Ευχαριστία». Συγκεκριμένα, ο κ. Σταμούλης δήλωσε χαρακτηριστικά: «Όσον αφορά τα σημερινά, ήδη πολλοί ιεράρχες και θεολόγοι δείχνουν προς την κατεύθυνση της πρακτικής που στηρίζεται εν μέρει στη Θεία Λειτουργία του αγίου Ιακώβου του Αδελφοθέου και προτείνουν τη δι’ εμβαπτισμού του σώματος στο αίμα Θεία Ευχαριστία».

Όμως ο τρόπος μετάδοσης της Θείας Ευχαριστίας «δι’ εμβαπτισμού του σώματος στο αίμα» παραπέμπει σε ένα από τους δύο τρόπους με τον οποίο χορηγούν τη «Θεία Κοινωνία» οι αιρετικοί Παπικοί. Η Παπική «Εκκλησία» στην Ελλάδα, μέχρι πριν την έλευση της «πανδημίας» χορηγούσε τη Θεία Κοινωνία με τον άρτο που ο ιερέας εμβάπτιζε στον καθαγιασμένο οίνο και τον τοποθετούσε στο στόμα του πιστού, ενώ σήμερα, λόγω του κορονοϊού, σε ολόκληρη την Παπική «Εκκλησία», οι πιστοί κοινωνούν με τον άρτο μόνο που ο ιερέας τοποθετεί στο χέρι του πιστού. Διαβάζουμε χαρακτηριστικά στο άρθρο του Παπικού Αρχιεπισκόπου Ιωάννη Σπιτέρη με τίτλο «Η Αγία Ευχαριστία και ο τρόπος χορήγησης αυτού του Ιερού Μυστηρίου ανά τους αιώνες»:
«Στην Καθολική Εκκλησία, σήμερα, μετά την λειτουργική μεταρρύθμιση της Β’ Συνόδου του Βατικανού, οι διάφορες εθνικές Σύνοδοι μπορούν να διαλέξουν πώς να κοινωνούν οι πιστοί, είτε μόνο με τον άρτο ή με τα δύο είδη. Εδώ στην Ελλάδα, μέχρι πριν την πανδημία η Θεία Κοινωνία εχορηγείτο με τον άρτο που ο ιερέας εμβάπτιζε στον καθαγιασμένο οίνο και τον τοποθετούσε στο στόμα του πιστού. Τώρα, λόγω του κορονοϊού, σε όλη την Καθολική Εκκλησία, οι πιστοί κοινωνούν με τον άρτο μόνο που ο ιερέας τοποθετεί στο χέρι του πιστού».

Το ότι η Παπική «Εκκλησία» αποφάσισε να αλλάξει τον τρόπο μετάδοσης της Θείας Κοινωνίας λόγω του κορωνοϊού, δεν προκαλεί καμία έκπληξη καθώς σύμφωνα με την Ορθόδοξη Παράδοση, τα μυστήρια των αιρετικών, είναι άκυρα και έρημα της Χάριτος του Αγίου Πνεύματος, οπότε ο κίνδυνος μετάδοσης ασθενειών στις αιρετικές «Εκκλησίες» είναι υπαρκτός, αληθινός και πραγματικός. Αυτή η απόφαση για αλλαγή στον τρόπο μετάδοσης της Θείας Κοινωνίας στην Παπική «Εκκλησία» ανακοινώθηκε σε μία Εγκύκλιο Επιστολή που απέστειλε η Ιεραρχία της Παπικής «Εκκλησίας» της Ελλάδος για τον κορονοϊό, η οποία περιείχε διατάξεις και πρακτικές αποφάσεις για τη λατρευτική ζωή (οι οποίες θα έμπαιναν σε εφαρμογή, εφόσον η επιδημία έφθανε στις περιοχές των τοπικών Παπικών «Εκκλησιών»). 

Λόγω της έλλειψης της Χάριτος του Αγίου Πνεύματος των μυστηρίων των αιρετικών και του υπαρκτού κινδύνου μετάδοσης ασθενειών στις «Εκκλησίες» τους, αυτή η Εγκύκλιος της Παπικής «Εκκλησίας», ανάμεσα στα άλλα ανακοίνωσε την αλλαγή του τρόπου μετάδοσης της Θείας Κοινωνίας (μετάδοση στο χέρι μόνο του καθαγιασμένου Άρτου), την απαγόρευση του αγιασμού στην είσοδο του Ναού καθώς και την αποφυγή ασπασμού των εικόνων. Διαβάζουμε χαρακτηριστικά από αυτή την Εγκύκλιο:
«Πρακτικές αποφάσεις για τη λατρευτική ζωή […]
Λαμβάνοντας υπόψη ότι η ασθένεια αυτή μεταδίδεται κυρίως από το στόμα και με τα χέρια, αποφασίζουμε:
1.- Η Θεία Κοινωνία να δίνεται στο χέρι, και μόνο με τον καθαγιασμένο Άρτο.
2.- Να μην υπάρχει αγιασμός στην είσοδο του Ναού.[…]
5.- Επίσης καλό είναι να  χρησιμοποιείται άλλος τρόπος τιμής προς τις εικόνες και όχι ο ασπασμός τους».

Αντιθέτως, στη Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία, που είναι η Ορθόδοξη Εκκλησία, δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος μετάδοσης μολυσματικής ασθένειας στη Θεία Λειτουργία ή στα υπόλοιπα Μυστήρια, καθώς δεν ενεργούν ανθρώπινες και φυσικές δυνάμεις αλλά ενεργεί η Άκτιστη Χάρη του Αγίου Πνεύματος. Διαβάζουμε χαρακτηριστικά στο άρθρο του π. Θεοδώρου Ζήση με τίτλο «Προσβολή των δογμάτων της Εκκλησίας και της Ιερότητας των Ναών»:
«Στό σημεῖο αὐτό ὁ Ἅγιος Νικόλαος ἀποφθεγματικά μᾶς διδάσκει ὅτι στήν Θεία Εὐχαριστία καί στά ἄλλα μυστήρια δέν ἐνεργοῦν ἀνθρώπινες καί φυσικές δυνάμεις, πού πιθανόν νά ἐπέτρεπαν καί νοσογόνες ἐπιδράσεις, ἀλλά ἐνεργεῖ ἡ ἄκτιστη Χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, τό ὁποῖο ἐνεργεῖ καί δρᾶ χρησιμοποιώντας τά χέρια τῶν ἱερέων».

Στην Ορθόδοξη Εκκλησία το Άγιο Ποτήριο είναι Πηγή Ζωής και όχι ασθενειών και θανάτου και τα θέματα Πίστεως πρέπει να περιφρουρούνται με οποιοδήποτε κόστος και να προσεγγίζονται με φόβο Θεού και ευλάβεια. Σχετικά με την ανάγκη της γνώσης του περιεχομένου της Πίστεως καθώς και της ανάγκης για έμπρακτη και αληθινή μετάνοια, ως επίλογο παραθέτουμε ένα σχετικό απόσπασμα από την ομιλία του π. Αθανασίου Μυτιληναίου με τίτλο «Θεία Κοινωνία καί μολυσματικές ἀσθένειες… Ἡ οὐσία τοῦ μυστηρίου τῆς Θείας Εὐχαριστίας» (Μέρος Δεύτερο): 

«Αγαπητοί, η Κιβωτός ήταν το σύμβολο της Εκκλησίας. Μπορεί ο Θεός για να τιμωρήσει τους Χριστιανούς, τους χαλαρούς όπως είμαστε, να αφήνει στα χέρια των εχθρών να προσβάλλουν την Εκκλησία. Γρήγορα όμως οι εχθροί της Εκκλησίας θα πέσουν στα χέρια του ζώντος Θεού. Όπως έπεσαν και οι Φιλισταίοι. Συνιστούμε, όπως και ο Σαμουήλ τότε ο προφήτης που επέζη, και στους Χριστιανούς μας και σε εκείνους που βαπτίστηκαν στη χριστιανική κολυμβήθρα αλλά τώρα όμως δυστυχώς στρέφονται εναντίον της Εκκλησίας μας, με εχθρικό τρόπο, συνιστούμε τη μετάνοια. Η μετάνοια για όλους μας χρειάζεται. Και η γνώσις του περιεχομένου της πίστεώς μας μάς χρειάζεται. Και η έμπρακτος εφαρμογή των εντολών του Ευαγγελίου μάς χρειάζεται. Και τότε, όπως λέγει ο Θεός δια του Ησαΐου: «ἐὰν θέλητε καὶ εἰσακούσητέ μου, τὰ ἀγαθὰ τῆς γῆς φάγεσθε· ἐὰν δὲ μὴ θέλητε, μηδὲ εἰσακούσητέ μου, μάχαιρα ὑμᾶς κατέδεται[μαχαίρι σας περιμένει]· τὸ γὰρ στόμα Κυρίου ἐλάλησε ταῦτα»[Ησ.1,19-20]. 
Αγαπητοί, και το στόμα του Κυρίου είναι αξιόπιστο. Ας φοβηθούμε, αγαπητοί μου!»

Δείτε σχετικά:
– Η δολιότητα και πλάνη της εγκυκλίου του Μητροπολίτη Αυστρίας
– Αυτός ο λειτουργός υπηρετεί τον Τριαδικό Θεό ή κάποιον άλλο θεό; Κρητικός ιερέας για τη Θεία Κοινωνία!
– Απαράδεκτη μετάδοση Θείας Κοινωνίας από επίσκοπο της Σερβικής Εκκλησίας
– π.Θεόδωρος Ζήσης, Προσβολή των δογμάτων της Εκκλησίας και της Ιερότητας των Ναών
– Με μαγκιά για τη Θεία Κοινωνία από τον καθηγητή Σταμούλη