της Ειρήνης Ιωαννίδου

Σήμερα οι σύγχρονοι Επίσκοποι έχουν μαγαρίσει ολόκληρη την έννοια της «υπακοής»

Πρόσφατα ο Μητροπολίτης Φθιώτιδας κ. Συμεών τέλεσε μοναχική κουρά, παρουσία του σχισματικού ψευδομητροπολίτη Ολβίας Επιφανίου. Ο νέος μοναχός εκάρη στην Ιερά Μονή Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Αγιάς Καμένων Βούρλων. Ο κ.Συμεών στον δόκιμο της Μονής, Δημήτριο Παναγιωτόπουλο, έδωσε το όνομα Γρηγόριος, εις τιμή και μνήμη του εκ των Κτητόρων της Μονής, Οσίου Θεοφόρου Πατρός Γρηγορίου του Μυροβλήτου. 

Aπό τον λόγο που απηύθυνε, αξίζει να σταθούμε στα εξής: «Το μοναστήρι δεν υπάρχει αυθύπαρκτο και μόνο του. Μπορεί να είναι αυτοδιοίκητο, μπορεί να είναι αυτοτελές, όπως πρέπει να είναι και ανεξάρτητο,  αλλά είναι σε κοινωνία πνευματική και κανονική και σε σχέση πνευματική και διοικητική με τον Επίσκοπο,  ο οποίος Επίσκοπος είναι σε κοινωνία με τη Σύνοδο και η οποία Σύνοδος είναι σε κοινωνία με το Οικουμενικό μας Πατριαρχείο και με το σύνολο των Αυτοκεφάλων Εκκλησιών, που συγκροτούν το Συνοδικό Πολίτευμα της Εκκλησίας. Εσύ σήμερα είσαι ένας κρίκος της συνοδικής οικογένειας, είσαι ένας κρίκος της πανορθόδοξης οικογένειας, ένας απλός μοναχός μέσα από την υπακοή στο γέροντά του και στην αδελφότητα του γίνεται φορέας της συνοδικότητας  μέσα στην Εκκλησία.

Ποια είναι λοιπόν η μοναστική αρχή, προϋπόθεση, μέθοδος, ποιο είναι το εργαλείο για να λάβεις το Φως;

Ο  Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς, που επίσης έχετε το ίδιο όνομα, Γρηγόριος απαντά:. «Κύριε φώτισον μου το σκότος». Κύριε φώτισε μου το σκοτάδι».

Σήμερα οι σύγχρονοι Επίσκοποι έχουν μαγαρίσει ολόκληρη την έννοια της «υπακοής». Φαίνεται ότι με λόγους βαρύγδουπους και φοβερούς προσπαθούν να καθυποτάξουν το ποίμνιο σε μία δουλική κατάσταση κατά την οποία ο πιστός τρέμει την εκκλησιαστική ηγεσία που εκπροσωπεί την παναίρεση του Οικουμενισμού. Και αυτή ακριβώς είναι η φράση κλειδί που ξεκαθαρίζει τα πράγματα. Για ποια Ιεραρχία τελικά μιλάμε; Εκείνη που ορθοτομεί τον λόγο της Αληθείας ή εκείνη που έχει δώσει γη και ύδωρ στη μιαρή παναίρεση;

«Ὑπακοῦμε στόν ἐπίσκοπο ἤ στό σῶμα τῶν ἐπισκόπων, τήν Ἱεραρχία, ὑπό τόν ἀπαράβατο ὅρο, ὑπό τήν ἀναγκαία προϋπόθεση, ὅτι ὀρθοτομοῦν τόν λόγο τῆς ἀληθείας, ὅτι δέν νοθεύουν τό Εὐαγγέλιο καί τήν Ἁγιοπατερική Παράδοση. Στήν ἀντίθετη περίπτωση ἰσχύει αὐτό πού μᾶς συνιστᾶ ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, γιά νά μνημονεύσουμε μόνον μία ἀπό τίς πολλές ἁιογραφικές καί πατερικές μαρτυρίες: Ὅταν, λέγει, προσπαθοῦν κάποιοι νά ἀλλοιώσουν τό Εὐαγγέλιο, νά μᾶς μεταθέσουν σέ ἄλλο εὐαγγέλιο, «εἰς ἕτερον εὐαγγέλιον», τότε ἀκόμη καί ἐγώ ἄν τό πράξω αὐτό ἤ κατέβει ἄγγελος ἀπό τόν οὐρανό καί σᾶς διδάξει διαφορετικά ἀπό ὅ,τι παραλάβατε, τότε αὐτός εἶναι ἀναθεματισμένος: “Ἀλλά καί ἐάν ἡμεῖς ἤ ἄγγελος ἐξ οὐρανοῦ εὐαγγελίζηται ὑμῖν παρ᾽ ὅ εὐηγγελισάμεθα ὑμῖν, ἀνάθεμα ἔστω”», θα εξηγήσει ο Ομότιμος Καθηγητής της Θεολογικής Σχολής ΑΠΘ, π.Θεόδωρος Ζήσης στο βιβλίο του με τίτλο «Μαζί με την Εκκλησία, έστω και αν πλανάται;», στο οποίο παραθέτει τα αδιάσειστα εκείνα θεολογικά επιχειρήματα που θεμελιώνουν την όχι αυτονόητη θέση για τους σύγχρονους λυκοποιμένες, ότι η Εκκλησία είναι αλάθητη ως σύνολο, ως πλήρωμα, και ως ενιαία διαχρονική οντότητα, όχι όμως και τα μέλη της, Πατριάρχες, Επίσκοποι και ποίμνιο. Όλοι οι παραπάνω μπορούν να πλανηθούν, να βγουν εκτός της κιβωτού, να διδάξουν έτερο Ευαγγέλιο υπακούοντας περισσότερο στους ανθρώπους παρά στον Θεό. Άλλωστε ουκ ολίγες φορές συνέβη στην ιστορία της Εκκλησία οι διοικητικές αρχές της να γίνουν εισηγητές μεγάλων αιρέσεων και πλανών. 

Αυτό ακριβώς το σκοτάδι των πλανών και των αιρέσεων διαλύει η προσευχή του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά «Κύριε φώτισον μου το σκότος». Μάλιστα ο Άγιος Γρηγόριος Παλαμάς δεν βρέθηκε καν στο δίλημμα της υπακοής σε μία αιρετίζουσα εκκλησιαστική αρχή, αλλά επέλεξε τον αγιοπατερικό δρόμο διακοπής μνημοσύνου του Πατριάρχη Καλέκα.

Αυτή είναι και η ποιοτική διαφορά των Αγίων Πατέρων που έκαναν υπακοή στην Εκκλησία από τους νεωτερίζοντες που επιβάλλουν μία «υπακοή» στον Αρχιαιρεσιάρχη Πατριάρχη Βαρθολομαίο αλλά και στους συστημικούς Επισκόπους. Οι μεν στηλίτευαν με κάθε κόστος τα κακώς εκκλησιαστικά κείμενα των ημερών τους επιλέγοντας το μέτρο της διακοπής μνημοσύνου προς έλεγχο και συνέτιση του αιρετίζοντος ανωτέρου τους, ενώ οι δε δημιουργούν μία «Βαρθολομαιοκεντρική Εκκλησία», στην οποία μοναδική αρχή, μοναδικός κριτής είναι ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος και όχι ο Κύριος Ημών Ιησούς Χριστός. Τίποτα δεν έχει μεγαλύτερη αξία για εκείνους από την εύνοια αυτής της αρχής και γι’ αυτή μάλιστα αξίζει κάθε υπακοή, όσο φρικτή και αν είναι όσο βλάσφημη και ανίερη και αν είναι.

Λάθος λοιπόν ευχή έδωσε ο Μητροπολίτη Φθιώτιδας στον νέο μοναχό. Δεν σώζει η υπακοή στην ανωτέρα εκκλησιαστική αρχή, αλλά η πίστη στο ορθό δόγμα. Η ζώσα Ορθοδοξία στον Μοναχισμό συνυπάρχει οργανικά με την ορθοπραξία.

Ο Μέγας Αθανάσιος, απευθυνόμενος προς Μοναχούς κατά τον καιρόν των αρειανικών ερίδων, γράφει: «όταν κάποιοι ιδούν εσάς τους εν Χριστώ πιστούς να συναντείσθε και κοινωνείτε με εκείνους [τους αρειανούς] οπωσδήποτε, νομίζοντας ότι κάτι τέτοιο είναι χωρίς σημασία, θα πέσουν στο βόρβορο της ασεβείας. Για να μη γίνει, λοιπόν, αυτό, να θελήσετε, αγαπητοί, αυτούς μεν που φανερά έχουν τα ασεβή φρονήματα να τους αποφεύγετε, αυτούς δε που νομίζουν ότι δεν έχουν τα φρονήματα του Αρείου, αλλά κοινωνούν με τους ασεβείς, να τους προσέχετε· και περισσότερο αρμόζει να αποφεύγουμε την κοινωνία εκείνων των οποίων και το φρόνημα αποστρεφόμαστε. Αν κάποιος προσποιείται ότι ομολογεί την ορθή πίστη, αλλά φαίνεται να κοινωνεί με εκείνους, αυτόν προτρέψετέ τον να αφήσει μια τέτοια συνήθεια· και εάν μεν υποσχεθεί, να τον έχετε ως αδελφό· αν όμως επιμένει με φιλονεικία, αφού είναι τέτοιος, αφίστε τον μόνο. Κάνοντας έτσι, θα διατηρήσετε καθαρή την πίστη, και εκείνοι βλέποντάς σας θα ωφεληθούν, φοβούμενοι μήπως τους νομίσουν οι άλλοι ως ασεβείς και ομόφρονες εκείνων».

Πόσο συμπλεγματική είναι η στάση του Μητροπολίτη Φθιώτιδας, από τη μία να συγκοινωνεί και να συμπροσεύχεται με τον σχισματικό Ολβίας και από την άλλη να δεσμεύει τους νέους μοναχούς σε μία απροϋπόθετη υπακοή;

Κάνε ἐγγραφή στό νέο κανάλι τῆς Κατάνυξης τοῦ Youtube πατώντας ἐδῶ: ΚΑΤΑΝΙΧΙ

Δείτε σχετικά:
– Η καλή θέληση του Μητροπολίτη Φθιώτιδος Συμεών δεν είναι κατά Θεόν
– Άλλη μια συμπροσευχή με τους σχισματικούς Ουκρανούς στην Φθιώτιδα