Γράφει ο Μέτοικος 
αρθρογραφεί για katanixi.gr

Τώρα κατάλαβε ο επίσκοπος Ναυπάκτου πως,
η αντικανονική παρέμβαση του Κωνσταντινουπόλεως στην Ουκρανία
μπορεί εάν «μονιμοποιηθή… [να] εξελιχθή σε σοβαρό σχίσμα μεταξύ των Ορθοδόξων Εκκλησιών»;

Ο επίσκοπος Ναυπάκτου κ. Ιερόθεος διευκρινίζοντας τις απόψεις του για το Ουκρανικό ζήτημα αποκάλυψε πως αυτό δεν είναι καρπός της «ορθής εκκλησιολογικής απάντησης που έδωσε το Οικουμενικό Πατριαρχείο… εμπνευσμένη από το Ευαγγέλιο, με σεβασμό στους ιερούς κανόνες! και απαλλαγμένη από οποιαδήποτε πολιτική και διπλωματική πίεση!» ούτε βέβαια και, επειδή: «Η Μήτηρ Εκκλησία ενωτίσθη τας φωνάς και τας οιμωγάς, τας ικεσίας και τας δεήσεις των τέκνων αυτής και προσέτρεξεν εις βοήθειαν», αλλά βεβαιώνει ο επίσκοπος Αγίου Βλασίου, το Ουκρανικό ζήτημα, το οποίο παρακολουθεί με πολύ προσοχή από το 2008 είναι απόλυτα συνδεδεμένο με την «άρνηση της Εκκλησίας της Μόσχας, με την σύμπραξη και άλλων Εκκλησιών, να συζητηθή το θέμα της Αυτοκεφαλίας και των Διπτύχων, [στο Κολυμπάρι] και το σημαντικότερο η προσπάθεια της Εκκλησίας της Μόσχας να μην αναγνωρίζη τις κανονικές αρμοδιότητες του Οικουμενικού Πατριαρχείου, με βάση τις θεωρίες της περί «Τρίτης Ρώμης!». Αυτή είναι η αιτία, βεβαιώνει ο Ναυπάκτου κ. Ιερόθεος που «έκανε τον Οικουμενικό Πατριάρχη να χορηγήση το Αυτοκέφαλο στην Ουκρανία, ενώ προηγουμένως ήταν διστακτικός»!

Τελικά, χάρις στην φιλαλήθεια του επισκόπου Αγίου Βλασίου αποσαφηνίστηκε πως, το Ουκρανικό ζήτημα δεν είναι καρπός της «αγαπητικής και ποιμαντικής μέριμνας της Μητρός Εκκλησίας προς τον χειμαζόμενον, λόγω ποικίλων διασπάσεων, ευσεβή ουκρανικόν λαόν» αλλά προϊόν πληγωμένου εγωισμού και αμφισβήτησης των «κανονικών [του] αρμοδιοτήτων», που  επιμένει πως έχει ο Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως κ. Βαρθολομαίος. 

Στις συνέπειες του σχίσματος, που προκλήθηκε στην Ορθόδοξη Εκκλησία λόγω του Ουκρανικού ζητήματος, καταγράφεται και το δικαίωμα «κληρικού» σχισματικής ομάδας όταν «ιερουργεί», να μνημονεύει «Πάσης Επισκοπής Ορθοδόξων».

Για τους σχισματικούς και αιρετικούς πάσης μορφής και προελεύσεως, μεταξύ των οποίων και ο Επιφάνιος και sía της Ουκρανίας, ο επίσκοπος Ναυπάκτου κ.Ιερόθεος έγραψε ένα νέο κείμενο, για την «Ακρίβεια και οικονομία για τις χειροτονίες των εκτός της Ορθοδόξου Εκκλησίας» ρασοφορούντων.  

Δεν έχουν σημασία τα ονόματα όσων έγιναν δεκτοί στην  Ορθόδοξη Εκκλησία «κατ’ ακρίβεια και οικονομία» όσο και, κυρίως, το κύρος των προσωπικοτήτων και αγίων που αποφαίνονται για τον τρόπο που γίνονται αποδεκτοί οι πρώην σχισματικοί και αιρετικοί στην Εκκλησία.

Ο Ναυπάκτου κ. Ιερόθεος «ανακάλυψε» κείμενα των αγίων: Φωτίου Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως και Νικοδήμου του Αγιορείτη καθώς, και του καθηγητή Παναγιώτη Τρεμπέλα για να πείσει τους αναγνώστες της εργασίας του πως: «Γενικά η Εκκλησία όταν προκύπτουν τέτοια ζητήματα όπως στην Ουκρανία στις ημέρες μας, πρέπει να τα αντιμετωπίζει μέσα από την ακρίβεια και την οικονομία, κατά περίπτωση»!

Ο επίσκοπος Ναυπάκτου κ. Ιερόθεος έχει δηλώσει πως : «είχα το θάρρος να διατυπώσω τις δικές μου προτάσεις και να μη σιωπήσω για να τα έχω καλά με όλους και μάλιστα και με το Οικουμενικό Πατριαρχείο και με την Εκκλησία της Μόσχας»! 

Επαινετή η ευτολμία, αξιοζήλευτο το θάρρος της γνώμης αν δεν ξεχνάς τη σοφία του λαού που λέει: «η πρώτη γνώμη του Θεού, η δεύτερη του διαβόλου»!  

Η δημιουργία σχίσματος στην Ουκρανία από την «Πραξικοπηματική, αντικανονική και διαιρετική» επέμβαση του Οικουμενικού Πατριάρχου, ενεργοποίησε  όπως ήταν αναμενόμενο τους καριερίστες κληρικούς χωρίς ποίμνιο και το στρατό των οφικιάλιων του Οικουμενικού Πατριαρχείου που υπερασπίστηκαν με μονομερή κείμενα, το αλάθητο των αποφάσεων του κατ’ ευφημισμό ονομαζόμενου «διάλογου» Αρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως κ. Βαρθολομαίου.

Επικουρικά και για την υποστήριξη των θέσεων του Αρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως, με εισήγησή του στην Εκκλησία της Ελλάδος εμφανίστηκε ο επίσκοπος Ναυπάκτου κ. Ιερόθεος  που πρότεινε, όταν όλες οι Εκκλησίες ουσιαστικά αποδοκίμασαν την κρίση Βαρθολομαίου, η Εκκλησία της Ελλάδος να αποδεχθεί χωρίς ψηφοφορία(!) την απόφαση του Κωνσταντινουπόλεως για την Ουκρανία, διότι εάν γίνει ψηφοφορία κατά τον κ. Ιερόθεο, ως Εκκλησία της Ελλάδος «θα εισέλθουμε σε υπόθεση άλλης Εκκλησίας»! 

Η πρώτη αυτή γνώμη «του Θεού» ίσχυε έως και προχθές! Σήμερα, ο Ναυπάκτου κ. Ιερόθεος  με το νέο του κείμενο προαναγγέλλει την κατάθεση μιας νέας γνώμης «του διαβόλου», που θα αποτελέσει «ενδεχόμενη λύση του σοβαρού ζητήματος πού ανέκυψε στην Ουκρανία» και, πάντως, λογικά θα είναι ριζικά διαφορετική από την πρόταση αναγνώρισης χωρίς ψηφοφορία!

Έως τότε, ο επίσκοπος  Ναυπάκτου κ. Ιερόθεος ζητά: «πέρα από τις ιστορικές, κανονικές και θεολογικές αναλύσεις, να κατατεθούν σοβαρές προτάσεις για την επίλυση του θέματος, οι οποίες θα τύχουν περαιτέρω επεξεργασίας από τούς υπευθύνους εκκλησιαστικούς ηγέτες»! 

Πάντως, επίσκοπε Ναυπάκτου κ. Ιερόθεε, μαζί με την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Αλβανίας και τις Συνόδους των υπολοίπων Ορθοδόξων Εκκλησιών «Δυσκολευόμεθα να κατανοήσωμεν ότι τα άκυρα και ανυπόστατα [«μυστήρια» έξω της Εκκλησίας τελεσθέντα] καθίστανται «κατ’ οικονομίαν» πνευματοφόρα», καθώς «πράξεις αποτελούσαι επανειλημμένην βλασφημίαν κατά του Αγίου Πνεύματος [δεν μπορούν να]  αναγνωρίζονται εκ των υστέρων κατ’ οικονομίαν».

Επί του προκειμένου. Τι άλλαξε; Ναυάγησε η «ειρηνευτική προσπάθεια» του Χρυσοστόμου Κύπρου και ο Ναυπάκτου ζητά για λογαριασμό του Πατριαρχείου γνώμες ή απλά ο κ. Ιερόθεος είναι για μια ακόμα φορά ασυνεπής στις δικές του «απόψεις»;  

Η προαναγγελθείσα από τον επίσκοπο Ναυπάκτου με «επόμενο άρθρο [του] υποβολή πρότασης για την ενδεχόμενη λύση του σοβαρού ζητήματος που ανέκυψε στην Ουκρανία» δεν συνιστά παρέμβαση σε «υπόθεση άλλης Εκκλησίας»;

Τώρα κατάλαβε ο επίσκοπος Ναυπάκτου πως, η αντικανονική αυτή παρέμβαση του Κωνσταντινουπόλεως στην Ουκρανία μπορεί εάν «μονιμοποιηθή… [να] εξελιχθή σε σοβαρό σχίσμα μεταξύ των Ορθοδόξων Εκκλησιών»; 

Γιατί ο Ναυπάκτου κ. Ιερόθεος  δεν περιμένει, όπως έχει προτείνει, την όποτε συγκληθεί Οικουμενική Σύνοδο για να καταθέσει ως επίσκοπος την νέα  του άποψη σε αυτήν;

Τώρα ανακάλυψε ο επίσκοπος Αγίου Βλασίου ότι: «Ο άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης είναι μέγας διδάσκαλος της Εκκλησίας στους τελευταίους αιώνες και κανονολόγος, διότι στο Πηδάλιο κατόρθωσε να ερμηνεύση σωστά τούς Κανόνες των Τοπικών και Οικουμενικών Συνόδων και να περιλάβη την όλη εκκλησιαστική παράδοση»; Μήπως τον θυμάται επιλεκτικά και όποτε οι ερμηνείες του Αγίου Νικοδήμου στους Ιερούς Κανόνες τον βολεύουν; 

Γιατί δεν θυμήθηκε την απόφανση του Αγίου Νικοδήμου περί του ζητήματος του «εκκλήτου», που εάν είχε γίνει δεκτή θα είχε αποσοβηθεί το σχίσμα στην Ορθοδοξία; 

Ο Μεγάλος Άγιος της Μίας Αγίας Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας, ο πρύτανης των νεότερων κανονολόγων Νικόδημος ο Αγιορείτης, αγνοείται συστηματικά από τους υποστηρικτές του Φαναρίου,  μεταξύ των οποίων και ο επίσκοπος Ναυπάκτου. Τον θυμούνται επιλεκτικά και, κατά περίπτωση, μόνον εκεί που χρειάζονται την εγκυρότητα της γνώμης του, προκειμένου να υποστηρίξουν τις θέσεις του Φαναρίου όπως και χάριν παραδείγματος, η αναγνώριση των χειροτονιών στην Ουκρανία, που συγκεκαλυμένα εισηγείται με το νέο του άρθρο ο επίσκοπος Ναυπάκτου κ. Ιερόθεος.

Και μια και ο λόγος για τον «μέγα διδάσκαλο της Εκκλησίας στους τελευταίους αιώνες και κανονολόγο», σε ποιο σημείο στο «Πηδάλιο πού καταρτίσθηκε από τον άγιο Νικόδημο [και] εξεδόθη με έγκριση του Οικουμενικού Πατριαρχείου» γράφει ο Άγιος πως το πολίτευμα της Εκκλησίας είναι «συνοδικόν ιεραρχικώς» και «ιεραρχικόν συνοδικώς»; 

Ποιες είναι οι «κανονικές αρμοδιότητες του Οικουμενικού Πατριαρχείου» που δεν αναγνωρίζει η Εκκλησία της Ρωσίας, αλλά περιγράφονται στο «Πηδάλιο»;

Όλα, μα όλα ξεκινούν από την προσπάθεια του Κωνσταντινουπόλεως που, συνδαυλίζεται και από τον κ. Ιερόθεο, να καταστεί ο «Πρώτος άνευ ίσων» της Ορθοδόξου Εκκλησίας με δικαίωμα υπερόριων παρεμβάσεων σε όλες τις Εκκλησίες. Βεβαίως, το «δικαίωμα» αυτό του το στερεί η απόφανση του Άγιου Νικόδημου του Αγιορείτη που σχολιάζοντας τους κανόνες 9 και 17 της Δ΄ Οικουμενικής Συνόδου γράφει: «Ότι μεν γαρ ο Κωνσταντινουπόλεως ουκ έχει εξουσίαν ενεργείν εις τας διοικήσεις και ενορίας των άλλων Πατριαρχών, ούτε εις αυτόν εδόθη από τον κανόνα τούτον  (κανόνας 9)  η έκκλητος εν τη καθόλου Εκκλησία…».

Στο νέο του άρθρο ο Ναυπάκτου κ. Ιερόθεος αφού προσπαθεί συγκαλυμμένα να αποδείξει πως, κατ’ οικονομία πρέπει να αποδεχθούμε τις χειροτονίες των σχισματικών στην Ουκρανία, βάζει στην κατακλείδα και λίγο από  Άγιο Παΐσιο. Όταν βολεύει, όλοι οι άγιοι αξιοποιούνται!

Λέει, κατά τον υποτακτικό του, ο Άγιος Παΐσιος πως : «Μόνο για μη σοβαρά θέματα, πού δεν έχει πάρει θέση η εκκλησία, μπορεί να εκφράζεται κάποιος»!

Και αποφαίνεται ο Αγίου Βλασίου κ. Ιερόθεος πως: «Αυτό είναι γνήσιο εκκλησιαστικό φρόνημα»!

Αλήθεια; Τότε με ποιο εκκλησιαστικό φρόνημα καταθέσατε γνώμη επίσκοπε Ναυπάκτου, για ένα τόσο σοβαρό θέμα σαν το Ουκρανικό ζήτημα, όταν η Εκκλησία στην οποία υπάγεστε δεν έχει ακόμη εκφράσει γνώμη;

Εάν αυτή η θέση του αγιορείτη αγίου είναι «πρότυπο γνήσιου εκκλησιαστικού φρονήματος» τότε, χωρίς γνώμη της καθόλου Εκκλησίας τι είναι η δήλωση του κ. Βαρθολομαίου: «Είτε αρέσει στους φίλους μας τους Ρώσους είτε δεν αρέσει, αργά ή γρήγορα θα ακολουθήσουν την λύση που θα δώσει το Οικουμενικό Πατριαρχείο, διότι δεν έχουν άλλη επιλογή»; 

Εκφράζει για τον επίσκοπο Ναυπάκτου κ. Ιερόθεο γνήσιο εκκλησιαστικό φρόνημα η δήλωση του Κωνσταντινουπόλεως πως μόνο «εν Φαναρίω κηρύττομεν τα αυθεντικώς κληροδοτηθέντα…περί εκκλησιολογίας»;

Η αναμενόμενη προσεχώς αυθόρμητη πρόταση-λύση του κ. Ιεροθέου για το Ουκρανικό ζήτημα, ποια εγγύηση αξιοπιστίας γνησίου εκκλησιαστικού φρονήματος έχει όταν η Εκκλησία της Ελλάδος δεν έχει εκφράσει ΣΥΝΟΔΙΚΑ τη γνώμη της;

Από τους υποστηρικτές των αποφάσεων του κ. Βαρθολομαίου ίσως, ο  Σεβασμιώτατος Ναυπάκτου κ. Ιερόθεος να είναι ο μόνος που, έστω και αργά [στο σύνολο των άρθρων του, που σχετίζονται με το Ουκρανικό ζήτημα] αναγνωρίζει τον άγιο Νικόδημο τον Αγιορείτη «ως μέγα διδάσκαλο της Εκκλησίας και κανονολόγο» και, αφού ζητά να κατατεθούν προτάσεις επίλυσης του Ουκρανικού ζητήματος, με οδηγό τις «σωστές ερμηνείες του αγίου Νικοδήμου στους Κανόνες των Τοπικών και Οικουμενικών Συνόδων» κατατίθεται μια «σοβαρή [όπως ζητά] πρόταση για την επίλυση του Ουκρανικού θέματος».

Ο  17ος Κανόνας της Δ΄ Οικουμενικής Συνόδου βάζει μια ουσιωδέστατη αρχή: «Ει δε και τις εκ βασιλικής εξουσίας εκαινίσθη πόλις, ει αύθις καινισθείη τοις πολιτικοίς και δημοσίοις τύποις και των εκκλησιαστικών παροικιών η τάξις ακολουθείτω». 

Τον Κανόνα αυτό αποδέχεται επαναλαμβάνοντας η  Πενθέκτη Οικουμενική Σύνοδο στον 38^ο  κανόνα της και, ως σταθερή και αμετάβλητη πρακτική τον συνόψισε ο Μέγας Φώτιος αποφαινόμενος: «Τα εκκλησιαστικά και μάλιστα γε τα περί των ενοριών δίκαια [δηλαδή ορίων διοικήσεως], ταις πολιτικαίς επικρατείαις και διοικήσεσι συμμεταβάλλεσθαι είωθε».

Με βάση τους ανωτέρω Ιερούς Κανόνες ο Οικουμενικός Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως κ. Βαρθολομαίος προκειμένου να σώσει την  πνευματική ενότητα μεταξύ του Πατριαρχείου και των Εκκλησιών, να καλέσει τους προκαθημένους των Εκκλησιών που ΣΥΝΟΔΙΚΑ θα αποφασίσουν για το αυτόνομο ή αυτοκέφαλο της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ουκρανίας. 

Δείτε σχετικά:
– Χωρίς φόβο και πάθος – «Ναυπάκτου Ιερόθεος»
– π.Θεόδωρος Ζήσης, Σε αδιέξοδο ο αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος για το Ουκρανικό
– Οι απόψεις του Ναυπάκτου Ιερόθεου περί Αποστολικής Διαδοχής και το αλάθητο του Κωνσταντινουπόλεως
– Ο Επίσκοπος Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου Ιερόθεος και ο «Πρώτος» των… «πανορθοδόξων Λειτουργιών» 
– Ναυπάκτου Ιερόθεος, Οι εκκλησιολογικές μετα-πτώσεις του Πατριαρχείου Μόσχας 
– Ο Ναυπάκτου Ιερόθεος στρατεύθηκε στον οικουμενιστικό συγκρητισμό του Φαναρίου
– Άσπρο Μαύρο: Τι φοβάται ο Άγιος Ναυπάκτου;
– Ναυπάκτου Ιερόθεος, Ακρίβεια και οικονομία για τις χειροτονίες των εκτός της Ορθοδόξου Εκκλησίας