Άρθρο της Σοφίας Μακεδονοπούλου
αρθρογραφεί για katanixi.gr

Ο Κύριος με την οσία τελευτή του γέροντά μας επικυρώνει την ιεροκανονική, αγιοπατερική, αγιοπνευματκή και νηπτική ιερά αποτείχιση των μεγάλων νηπτικών Πατέρων, Αγ. Γρηγορίου Παλαμά, Αγ. Μαξίμου Ομολογητή, Αγ. Γρηγορίου Θεολόγου, Μ.Βασιλείου, Αγ. Παϊσίου, έναντι της ακατάκριτης αίρεσης των οικουμενιστών Επισκόπων…

Επιμέλεια σύνταξης: katanixi.gr

Πόσο να δοξολογήσουμε τον Κύριο για την τιμή, για την ευλογία που επιφύλαξε για μας τους μηδαμινούς! Τους “τιποτένιους”! Τους ταπεινούς, που από μια απλότητα της ψυχής και μια αγάπη ανεξήγητη, έναν επιπόλαιο ίσως έρωτα μα αγνό, βαθύτατο, πριν εικοσιπέντε χρόνια δέσαμε την ζωή μας με αυτόν τον ευλογημένο άνθρωπο, με αυτόν τον ευλογημένο ιερέα! Από τι πορείες ζωής και από ποια δίψα ψυχική για Χριστό σκάλωσε η καρδιά μας σαν το αηδονάκι εκεί στον Προφήτη Ηλία! Πόσο ανεξήγητο! Και πόσο τελικά λογικό! Η καρδιά μίλησε, όταν γνωρίσαμε τον άγιο γέροντα της καρδιάς μας. Σε πόσες παραλλαγές και για πόσες χιλιάδες ψυχές δε λειτούργησε ο ίδιος ακριβώς πόθος, ο ίδιος ακριβώς έρωτας, σε άλλες συγκυρίες, σε άλλες ηλικίες, σε άλλες ενορίες, σε άλλες συχνότητες, στο διαδίκτυο, στο youtube!

“Βρήκαμε γέροντα… βρήκαμε γέροντα…”, λέγαμε. Διψούσαμε για υπακοή! Πέφταμε, σηκωνόμασταν, αγωνιζόμασταν. Κυρίως στην ευχή! Αφού τον δρόμο χάραζε η σχέση του γέροντά μας με τον δικό του γέροντα, με τον δικό του Χριστό. Η ομολογία μόνιμη επωδός! Πάει παρέα με τη νήψη, με τη δίωξη του δαίμονα, με την αποφυγή της πλάνης. Τί ταξίδι! Και φίλοι και αδερφοί, τα πάντα, όλα με το γέροντα, ένα σώμα, μια ψυχή! Πρωτίστως υπακοή. Πόσες παιδαγωγίες, έλεγχοι, κανόνες, άπειρη αγάπη, επιτιμήσεις, πίκρες, άδικες επιθέσεις από το δαίμονα κι από τις άγριες επιθέσεις των παθών μας εναντίον του! Πόση τέχνη, πόσοι τρόποι, πόση υπομονή! Όλοι οι πατερικοί τρόποι! Όλη η τέχνη. Πόση άπειρη αγάπη! Πόσο τσάκισμα της λογικής! Πόσος πόνος, πόσο δάκρυ, πόση αγωνία! Πόση αγαλλίαση! Να μας κερδίσει έναν έναν όλους! Φαινομενικά δεν πρόλαβε, αλλά συνεχίζει…, συνεχίζει…, το νιώθουμε πως συνεχίζει, θα ολοκληρώσει το έργο για κάθε ψυχή! “Στο υπέρλογο δεν έχει λογική”, έλεγε! Πάντα ο γέροντας μπροστάρης, εμείς αργούσαμε λίγο να καταλάβουμε, να συντονιστούμε, αλλά πληροφορούμασταν. Τι ταξίδι! Πόσο όμορφα κατέληξε, τί θαυμαστή μορφή πήρε!

Ο γέροντας κοιμήθηκε οσιακά! Σαν άγγελος διαβιούσε τον τελευταίο καιρό! Ησύχαζε, ευλογούσε, έδινε την ευλογημένη ευχούλα του, πληροφορούσε μυστικά, σιωπούσε και φώτιζε…..και γράφαμε … Γράφαμε.. …. “Εμπρός παιδιά μου στη διακονία του Λόγου. Να χτυπήσουμε το πνεύμα της πλάνης. Τα ματάκια μας άνοιξαν με την αγία αποτείχιση, βλέπουμε καθαρά, γράψτε παιδιά μου, γράψτε.”

Και ποιοι μεταμορφώθηκαν σε κήρυκες του πνεύματος! Εμείς! Εμείς που ακόμη χτυπιόμαστε από τα πάθη και τις αδυναμίες μας! “Ναι, παιδιά μου, εσείς, όλοι είμαστε αμαρτωλοί, αλλά ορθόδοξοι. Η πίστη θα σας αγιάσει, η Ορθοδοξία! Την ζούμε, την κηρύττουμε, την ομολογούμε!” Και άνοιγαν οι ουρανοί. Στο γράψιμο, στον κανόνα, στην ακολουθία, στη Θεία Λειτουργία, στο διακόνημα! Όπου ήθελε ο Θεός, όπως ήθελε ο Θεός. Ο γέροντας όλα τα χαρίσματα τα μοίρασε όσο ζούσε, όλα. Γι΄αυτό δε μας σταματάει τίποτα. Νομίζαμε ότι θα τον είχαμε κοντά μας για πάντα, αλλά φαίνεται δε χρειαζόταν. Η ευτυχία μας να τον αναπαύσουμε, το χαμόγελό του, η αγάπη η καρδιακή που αισθανόμασταν. Ο γέροντας όλα τα μοιράστηκε, σε τίποτα δε μας ξεχώρισε, είμαστε ένα και σε αυτή και στην άλλη ζωή. Το πρόσωπο του γέροντά μας δεν μπορεί να αφανιστεί, γιατί είναι διαμελισμένο σε όλους εμάς! Όλοι οι συνεχιστές του έργου του, η οικογένειά του, οι συνεργάτες του, η συνοδεία του, η ευλογημένη αδελφότητα του γέροντά μας, φέρουμε μέσα μας ολόκληρο τον γέροντα και ο γέροντας θα υπάρχει ολόκληρος, ατόφιος μέσα από μας! Την ευχή μάς την είχε δώσει ήδη μυστικά, πριν πεθάνει! Μέσα η καρδιά χτυπάει για τον Γέροντα. Χριστός και Γέροντας είναι ένα. Όλα τα έχει πει στις τελευταίες του ομιλίες! Ήταν τόσο αποκαλυπτικός από την κοίμηση του γέροντά του και μετά, τόσο αποκαλυπτικός, τόσο γενναιόδωρος!

Σε μία από τις τελευταίες του ομιλίες “Η επέτειος της Αποτείχισης και ο γέροντας Αγάθων” μας είπε τα εξής αποκαλυπτικά: “ Για εμένα προσωπικά Ιησούς Χριστός και Γέρων Αγάθων είναι το ίδιο και το αυτό. Διότι στον πνευματικό χώρο αυτός είναι ο μεσίτης, ο πρεσβευτής. Στο πρόσωπό του βλέπω τον τύπο Χριστού. Πέρα από τον τύπο, ουσιαστικά βιώνω αυτή την κατάσταση διά της προσευχής. Αυτό είναι το στοίχημα που αξίζει να κερδίσετε και εσείς παιδιά μου που μας βλέπετε τώρα ζωντανά, να κυνηγήσετε μία άϋλη σχέση, που θα ξεπερνάει τους φραγμούς και η αγάπη θα αγγίζει την απειρότητα. Μπορεί να παλέψετε με το εγώ σας, μπορεί να συγκρουστείτε με τον εαυτό σας, μπορεί να κουραστείτε, να εκνευριστείτε, να θυμώσετε, να βαρεθείτε, επειδή ο δρόμος είναι όντως ανηφορικός, όμως η αγάπη για τον γέροντα ζυμώνεται με πόνο και κόπο. Και όποιος καταφέρει και νικήσει το ανθρώπινο, ακόμα απ’ αυτόν τον κόσμο, όποιος καταφέρει και νικήσει τη λογική του, ακόμα απ’ αυτόν τον κόσμο, θα μεταμορφωθεί. Θα γίνει αγγελόμορφος άνθρωπος και θα πετά μαζί με τον γέροντά του. Θα γίνει Χριστοφόρος, και όπου σταθεί και όπου βρεθεί θα φέρει τον Χριστό που του δίδαξε ο γέροντάς του, τον Χριστό της Ορθοδοξίας. Με αυτόν τον τρόπο ο γέροντας διά του Κυρίου Ημών Ιησού Χριστού, θα είναι πανταχού παρών στη ζωή σας. Θα φτάσετε σε μία αέναη πνευματική απόλαυση και κορύφωση, σε ένα πνευματικό ύψωμα και η θέα από εκεί πάνω θα είναι παραδεισένια.”

Ας μην επιχαίρουν όσοι πόνεσαν απο τον επιβεβλημένο αγιοπνευματικό του έλεγχο! Ας μην επιχαίρουν οι φίλοι του δαίμονα και του πνεύματος της πλάνης! Ο γέροντας τον αφάνισε, το χτύπησε αλύπητα και θα συνεχίσει να το κάνει μέσα από μας. Ο ουρανός με τα οσιακά του τέλη επικύρωσε τη ζωή του. Πάντες αναπολόγητοι! Κατέστη πνευματικός οδηγός για όλη την Εκκλησία, εφάμιλλος των Αγίων Πατέρων, αποδεικνύοντας ότι ο αγώνας αυτός έχει υπόσταση μέσα στην Εκκλησία, είναι εφικτός, ο μόνος ρεαλιστικός, ο μόνος αγώνας! Είναι ο αγώνας για την ορθοδοξία, για το άυλο, για τον Παράδεισο, για τη χάρη του Θεού, για τον μόνο θησαυρό, για τη Βασιλεία του Θεού, για το Πρόσωπο του Κυρίου, για το Πρόσωπο του Πατέρα, για την Κυρία Θεοτόκο, για την αγία Ορθοδοξία! Είναι ο παράδεισος, η ευτυχία, η αλήθεια, η ζωή! Είναι όλες οι επαγγελίες σε έναν απλό, λευιτικό, αγνό, ανιδιοτελή, ταπεινό και πανέμορφο αγώνα από έναν ταπεινό ιερέα του υψίστου που τα έδωσε όλα για τον Χριστό, για μας και για την Εκκλησία. Ο Κύριος με την οσία τελευτή του γέροντά μας ευλογεί και επικυρώνει τελειωτικά την ιεροκανονική, αγιοπατερική, αγιοπνευματκή και νηπτική ιερά αποτείχιση των πατέρων μας, την αυτή των μεγάλων νηπτικών Αγίων Πατέρων, Αγ. Γρηγορίου Παλαμά, Αγ. Μαξίμου Ομολογητή, Αγ. Γρηγορίου Θεολόγου, Μ.Βασιλείου, Αγ. Παϊσίου. Ολόκληρος ο ουρανός επικύρωσε την συγκλονιστική του τελευταία ομιλία για τον Αγ. Γρηγόριο Παλαμά στην επέτειο της χειροτονίας του.

Στο πρόσωπο του κεκοιμημένου γέροντά μας βλέπουμε πώς η Ορθοδοξία, η νήψη, η ησυχία, η χάρη, η γλύκα, η Κατάνυξη της αγάπης, το μέλι της ψυχής, καθιστά τον άνθρωπο άγγελο και η ψυχή μόνο ψέλνει!

Γέροντά μας ελέησέ μας! Η σχέση μας θα μείνει εις τον αιώνα, δεν γνωρίζει θάνατο, αφού κι εσύ ζωντανός είσαι εις τον αιώνα.

Χριστός Ανέστη! Ο Παράδεισος του γέροντα μας περιμένει, όπως σ΄αυτήν και στην άλλη ζωή!

Κάνε ἐγγραφή στό νέο κανάλι τῆς Κατάνυξης τοῦ Youtube πατώντας ἐδῶ: https://bit.ly/2WldGra