ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΒΟΛΗ ΕΚΕΙΝΟΥ ΠΟΥ ΧΡΩΣΤΟΥΣΕ ΤΙΣ ΔΕΚΑ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΤΑΛΑΝΤΑ ΚΑΙ ΑΠΑΙΤΟΥΣΕ ΤΑ ΕΚΑΤΟ ΔΗΝΑΡΙΑ
Και ότι η μνησικακία είναι το χειρότερο από κάθε αμάρτημα

Παραθέτουμε σε συνέχειες αποσπάσματα από το αρχαίο κείμενο και τη μετάφραση της ΟΜΙΛΙΑΣ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΑΡΑΒΟΛΗΝ ΤΟΥ ΤΑ ΜΥΡΙΑ ΤΑΛΑΝΤΑ ΟΦΕΙΛΟΝΤΟΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΕΚΑΤΟΝ ΔΗΝΑΡΙΑ ΑΠΑΙΤΟΥΝΤΟΣ. Και ότι παντός αμαρτήματος το μνησικακείν χείρον. (ΟΜΙΛΙΕΣ ΗΘΙΚΕΣ-ΑΓΙΟΓΡΑΦΙΚΕΣ)

6ο μέρος:

O πλούτος του Θεού είναι η σωτηρία των ανθρώπων (Ιερός Χρυσόστομος)

ΟΜΙΛΙΑ ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΑΡΑΒΟΛΗΝ ΤΟΥ ΤΑ ΜΥΡΙΑ ΤΑΛΑΝΤΑ ΟΦΕΙΛΟΝΤΟΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΕΚΑΤΟΝ ΔΗΝΑΡΙΑ ΑΠΑΙΤΟΥΝΤΟΣ Και ότι παντός αμαρτήματος το μνησικακείν χείρον.

«Αρξαμένου δε αυτού συναιρείν, προσηνέχθη αυτώ εις 15οφειλέτης μυρίων ταλάντων». Άρα πόσα ενεπιστεύθη, ότι τοσαύτα κατέφαγε; Μέγας ο των οφλημάτων όγκος· και ουχί μόνον τούτο ην το χαλεπόν, αλλ’ ότι και πρώτος προσηνέχθη τω δεσπότη. Ει μεν γαρ μετά πολλούς ετέρους ευγνωμονήσαντας  ούτος προσηνέχθη, ουχ ούτω θαυμαστόν ην το μη παρωξυνθήναι 20 τον δεσπότην· η γαρ των φθασάντων ευγνωμοσύνη τοις μετά ταύτα ηυγνωμονηκόσιν ημερώτερον αυτόν έμελλε ποιείν. Το δε πρώτον εισαχθέντα αγνώμονα φανήναι, και ούτως αγνώμονα γενόμενον, φιλανθρώπου τυχείν δεσπότου, τούτο εστι το μάλιστα θαυμαστόν και παράδοξον.

«Όταν άρχισε να κάνει λογαριασμό, του έφεραν έναν που χρωστούσε δέκα χιλιάδες τάλαντα». Άραγε πόσα του εμπιστεύθηκε αφού κατέφαγε τόσα πολλά; Ήταν μεγάλος ο όγκος του χρέους. Και δεν ήταν μόνο αυτό το φοβερό, αλλά και το ότι τον έφεραν πρώτο στον κύριό του. Γιατί, αν τον έφερναν ύστερα από πολλούς άλλους που αναγνώριζαν την ευεργεσία που τους έγινε, δε θα ήταν τόσο θαυμαστό το να μην εξοργιζόταν ο κύριος, αφού η ευγνωμοσύνη αυτών που προηγήθηκαν επρόκειτο να τον κάνει πιο μαλακό στους κατοπινούς αχαρίστους. Το να οδηγηθεί όμως πρώτος και να φανεί αχάριστος και, παρ’ όλο που ήταν τόσο αχάριστος, να επιτύχει φιλάνθρωπο κύριο, αυτό είναι το πάρα πολύ θαυμαστό και παράδοξο.

Άνθρωποι μεν ουν, επειδάν εύρωσι τους οφείλοντας, ώσπερ θήραν και άγραν ευρόντες, ούτω γεγηθασι, και πάντα ποιούσιν, όπως το παν απαιτήσωσι· καν μη δυνηθώσι δια την πενίαν των οφειλόντων, την υπέρ των χρημάτων οργήν εις το ταλαίπωρον σώμα των αθλίων εκχέουσιν, αικίζοντες και τύπτοντες και μυρία αυτώ διατιθέντες κακά. Ο δε Θεός τουναντίον άπαντα εκίνει και επραγματεύετο, όπως αυτόν απαλλάξη των οφλημάτων. Επί γαρ ημών το απαιτήσαι, πλούτος· επί δε Θεού το συγχωρήσαι πλούτος· ημείς επειδάν λάβωμεν τα 5 οφειλόμενα, τότε ευπορώτεροι γινόμεθα· ο δε Θεός επειδάν συγχωρήση τα πλημμελήματα, τότε μάλιστα πλουτεί· πλούτος γαρ Θεού των ανθρώπων η σωτηρία, καθάπερ ο Παύλος φησιν· «ο πλουτών εις πάντας, και επί πάντας τους επικαλουμένους αυτόν».

Οι  άνθρωποι λοιπόν, όταν βρουν τους οφειλέτες τους, σαν να βρήκαν κυνήγι και θήραμα, έτσι χαίρονται και κάνουν τα πάντα για να ζητήσουν πίσω όλο το χρέος. Και αν δεν το κατορθώσουν εξ αιτίας της φτώχειας των οφειλετών, τότε την οργή τους για τα χρήματα την εκδηλώνουν στο ταλαίπωρο σώμα των δυστυχισμένων εκείνων, βασανίζοντας και κτυπώντας και προκαλώντας σ’ αυτό άπειρα κακά.  Ο Θεός όμως αντίθετα έκαμνε και επιχειρούσε τα πάντα, για να τον απαλλάξει από τα χρέη. Γιατί σε μας, το να ζητήσουμε πίσω κάτι, είναι πλούτος, ενώ στο Θεό το να συγχωρήσει είναι πλούτος. Εμείς όταν πάρουμε όσα μας χρωστούν, τότε γινόμαστε πλούσιοι, ενώ ο Θεός, όταν συγχωρήσει τα αμαρτήματα, τότε κυρίως γίνεται πλούσιος. Γιατί ο πλούτος του Θεού είναι η σωτηρία των ανθρώπων, καθώς λέγει ο Παύλος· « αυτός είναι πλούσιος σε όλους και για όλους που τον επικαλούνται».

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ…

ΙΩΑΝΝΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ
ΑΠΑΝΤΑ ΤΑ ΕΡΓΑ
ΟΜΙΛΙΕΣ ΗΘΙΚΕΣ-ΑΓΙΟΓΡΑΦΙΚΕΣ
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
ΚΕΙΜΕΝΟ-ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ-ΣΧΟΛΙΑ
Από τον ΣΠΥΡΟ ΜΟΥΣΤΑΚΑ Θεολόγο-Φιλόλογο

ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΑΤΕΡΕΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ
Επόπτης 
Παναγιώτης Κ. Χρήστου, Καθηγητής Πανεπιστημίου
Επιμελητής
Ελευθέριος Γ. Μαρετάκης, Θεολόγος
ΕΠΕ
ΠΑΤΕΡΙΚΑΙ ΕΚΔΟΣΕΙΣ «ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ Ο ΠΑΛΑΜΑΣ»
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 1986

ΨΗΦΙΟΠΟΙΗΣΗ katanixi.gr

Δείτε εδώ το 1ο μέρος, εδώ το 2ο, εδώ  το 3ο, εδώ το 4ο, εδώ το 5ο.

Κάνε ἐγγραφή στό νέο κανάλι τῆς Κατάνυξης τοῦ Youtube πατώντας ἐδῶ: ΚΑΤΑΝΙΧI