Ο σχισματικός πρώην επικεφαλής της Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας του Πατριαρχείου Κιέβου, Φιλάρετος, αποφάσισε να δημιουργήσει τη δική του Σύνοδο και να αποχωρήσει από την λεγόμενη «νέα Εκκλησία» της Ουκρανίας αντιδρώντας έτσι στην απόφαση της «νέας Εκκλησίας» της Ουκρανίας να του αφαιρέσει το δικαίωμα της διοίκησης της Επαρχίας του Κιέβου.

Ο Φιλάρετος αποχωρεί με αιχμές δήλωσε ότι η δομή που δημιουργείται, χωρίζεται από τη «νέα εκκλησία» της Ουκρανίας. Σύμφωνα δε, με τον ίδιο, ο «Τόμος για την αυτοκεφαλία» που χορηγήθηκε από το Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως, δεν ανταποκρίνεται στο καθεστώς των αυτοκέφαλων εκκλησιών και ως εκ τούτου οδηγεί σε εξάρτηση από την Κωνσταντινούπολη.

Τον Δεκέμβριο του 2018, το «συμβούλιο ενοποίησης» στο Κίεβο οδήγησε στη συνένωση δύο μη κανονικών ουκρανικών ορθόδοξων εκκλησιών: την Ορθόδοξη Εκκλησία του Πατριαρχείου του Κιέβου και την Ουκρανική Αυτοκέφαλη Ορθόδοξη Εκκλησία.

Τον Ιανουάριο, ο Πατριάρχης Κωνσταντινούπολης Βαρθολομαίος υπέγραψε και παρέδωσε στον Επιφάνιο Δουμένκο, τον επικεφαλής της «νέας εκκλησίας», τον Τόμο εκχώρησης αυτοκεφαλίας στη σχισματική Ουκρανική Εκκλησία. Η κανονική Ουκρανική Ορθόδοξη Εκκλησία δεν αναγνωρίζει την απόφαση και έχει δηλώσει ότι η υπογραφή του Τόμου ήταν παράνομη και πως θα φέρει «προβλήματα, διχασμό και αμαρτία».

Η Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία δήλωσε τότε με τη σειρά του ότι η κίνηση ήταν αποτέλεσμα των πολιτικών φιλοδοξιών του Κιέβου, κάνοντας λόγο για μια τραγική ημέρα στην ιστορία της Ορθοδοξίας.

Το Πατριαρχείο της Μόσχας από την πλευρά του έχει αναφερθεί στην ίδρυση της «νέας Εκκλησίας», επισημαίνοντας πως πρόκειται για «νομιμοποίηση του σχίσματος» και υποστηρίζοντας ότι θα έχει καταστροφικές συνέπειες για εκατομμύρια Χριστιανούς της Ουκρανίας και άλλων χωρών.

Όπως είχε δηλώσει σε συνέντευξή του στο Sputnik, τον Οκτώβριο του 2018, ο Μητροπολίτης Λουκάς του Ζαπορόζιε, στην Ουκρανία:

«Μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ το 1991, και τη δημιουργία της Ουκρανίας, το Εξαρχάτο του Πατριαρχείου Μόσχας στο Κίεβο, έλαβε το καθεστώς αυτοδιοίκητης Εκκλησίας με μεγάλη αυτονομία, ακόμη μεγαλύτερη από αυτή του Πατριάρχη της Κωνσταντινούπολης. Επικεφαλής ήταν ο μητροπολίτης Φιλάρετος (Ντενισένκο). Οι επίσκοποι της ρωσικής εκκλησίας δεν τον εξέλεξαν ως Πατριάρχη, καθότι είχε αυταρχικό στυλ διαχείρισης.

Τότε ο Φιλάρετος άρχισε να ενεργεί με το σύνθημα “μια ανεξάρτητη Εκκλησία σε ένα ανεξάρτητο κράτος”. Με απειλές και πίεση ανάγκασε τους επισκόπους του Εξαρχάτου να απευθυνθούν στο Συμβούλιο της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας με αίτημα να παραχωρήσουν αυτοκεφαλία, το οποίο απορρίφθηκε. Στη συνέχεια, ο Φιλάρετος σταδιακά συγκέντρωνε την υποστήριξη ορισμένων ριζοσπαστικών Ουκρανών βουλευτών και δημόσιων προσώπων της εθνικιστικής κατεύθυνσης. Στις 27 Μαΐου 1992, το Συμβούλιο Επισκόπων της Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, που συγκεντρώθηκε στο Χάρκοβο καθαίρεσε τον Φιλάρετο από την ηγεσία της Εκκλησίας. Όμως εκείνος δεν τήρησε την απόφαση του Συμβουλίου και τότε άρχισε να δημιουργεί τη “σχισματική εκκλησία” του που δεν αναγνωρίστηκε από κανέναν στον κόσμο, τη λεγόμενη “Ουκρανική Ορθόδοξη Εκκλησία του Πατριαρχείου Κιέβου”».

ΠΗΓΗ