Άρθρο της Ελένης Παπασταματάκη
αρθρογραφεί για katanixi.gr

Τόσο πυριφλεγής είναι η καρδιά των αγίων από την αγάπη προς τον Σωτήρα Χριστό, ώστε όχι μόνο δεν υποχωρούν στις πιέσεις, αλλά γεμάτοι θάρρος ελέγχουν και επιπλήττουν τους δυσσεβείς άρχοντες…

Επιμέλεια σύνταξης: katanixi.gr

Στις 6 του μηνός Ιουνίου γιορτάζει ένας ακόμα ομολογητής άγιος της πίστης μας, ο Όσιος Ιλαρίων. Ο Όσιος Ιλαρίων έζησε στα χρόνια των βασιλέων Νικηφόρου και του γιου του Σταυράκιου, του Μιχαήλ Ραγκαβέ αλλά και του δυσσεβούς Εικονομάχου Λέοντος Ε΄ του Αρμενίου.

Ο Ιλαρίων αντιλαμβανόμενος από πολύ νωρίς τη ματαιότητα αυτού του κόσμου και κάνοντας πράξη τον Ευαγγελικό λόγο, εγκατέλειψε πατέρα, μητέρα και κάθε πλούτο και εισήλθε σε μοναστήρι. Λίγο αργότερα μετέβη στη Μονή του Δαλμάτου, όπου έγινε μεγαλόσχημος μοναχός και εκεί στον τόπο της μετανοίας του, ζώντας με άκρα υπακοή και άσκηση, καθάρισε την ψυχή του από τα πάθη.

Μετά την παρέλευση δέκα χρόνων, κοιμήθηκε ο Ηγούμενος του Μοναστηριού και τότε ο θεοφόρος Ιλαρίων αναχώρησε για άλλη Μονή. Όμως, οι μοναχοί της Μονής Δαλμάτων αναγνωρίζοντας στο πρόσωπό του τον επόμενο Ηγούμενο του Μοναστηριού, απευθύνθηκαν στον Πατριάρχη Νικηφόρο και στον βασιλιά, ώστε να επαναφέρουν τον Ιλαρίωνα στο Μοναστήρι τους, ως Ηγούμενο. Ο Ιλαρίων κάνοντας υπακοή στον Πατριάρχη και στον βασιλιά, έγινε Ηγούμενος στο Μοναστήρι των Δαλμάτων και παρέμεινε στη θέση αυτή για οκτώ χρόνια.

Εν τω μεταξύ στο θρόνο της Κωνσταντινούπολης είχε ανέλθει παρανόμως ο μιαρός βασιλιάς Λέων Ε΄ ο Αρμένιος, ο οποίος και απαγόρευσε την προσκύνηση των Αγίων Εικόνων. Ο υπάκουος στα θεία δόγματα και ταπεινός, ο Ηγούμενος Ιλαρίων αντέδρασε σθεναρά σε αυτήν την βλασφημία. Γι’ αυτό και ουδόλως αποδέχτηκε τη δυσσεβή διαταγή, με αποτέλεσμα σύντομα να βρεθεί ενώπιον του βασιλιά.

Τι έκανε τότε μπροστά στον κοσμικό άρχοντα; Έδειξε υπακοή ο κατά την πίστη υπάκουος δούλος του Κυρίου; Φοβήθηκε για τη ζωή του όταν με απειλές ο Λέων προσπάθησε να τον μεταπείσει; Μήπως αποδεχόμενος τις υποσχέσεις και τα δώρα του βασιλιά συγκατένευσε στην αποδοχή της αίρεσης της μη προσκύνησης των Αγίων Εικόνων; Μη γένοιτο! Αυτά τα κάνουν οι χλιαροί στην πίστη, οι άγευστοι Θείας Χάριτος, οι μαλθακοί κατά το πνεύμα, οι παραδομένοι όχι στο θέλημα του Κυρίου αλλά στο ίδιον θέλημα και στις απολαύσεις. Εν ολίγοις, έτσι δρουν οι προδότες της πίστεως, όχι όμως οι πιστοί δούλοι του Θεού, τα παλικάρια του Χριστού μας. Αυτοί θυσιάζουν κάθε γήινο αγαθό, κάθε τιμή και δόξα και πλούτο αυτού του κόσμου, προκειμένου να κρατήσουν αμόλυντο και ακέραιο το θησαυρό της πίστεως. Τόσο πυριφλεγής είναι η καρδιά των αγίων από την αγάπη προς τον Σωτήρα Χριστό, ώστε όχι μόνο δεν υποχωρούν στις πιέσεις, αλλά γεμάτοι θάρρος ελέγχουν και επιπλήττουν τους δυσσεβείς άρχοντες. Έτσι έκανε και ο θεοειδής Ιλαρίων, ο οποίος έλεγξε τον Λέοντα τον Αρμένιο, και τον ονόμασε άθεο και νέο παραβάτη Ιουλιανό. Έτσι μιλούν οι Άγιοι!

Όμως και δεύτερη φορά προσπάθησε ο παράνομος βασιλιάς να τον μεταπείσει, αλλά εισέπραξε και πάλι την άρνηση του θείου Ιλαρίωνα. Πρόσταξε τότε να τον κλείσουν στη φυλακή και μάλιστα χωρίς να του δίνουν ούτε ψωμί. Μόλις το πληροφορήθηκαν οι μοναχοί του, λυπήθηκαν πολύ και προφασιζόμενοι ότι ο Ηγούμενός τους θα δεχτεί τη βασιλική διαταγή, ζήτησαν να τον βγάλουν από τη φυλακή.

Μόλις αντιλήφθηκε ο βασιλιάς ότι εξαπατήθηκε, τιμώρησε τους Μοναχούς και φυλάκισε πάλι τον Άγιο. Μεταχειριζόμενος πότε τις απειλές και πότε τις κολακείες, μάταια προσπαθούσε να του μεταστρέψει το νου. Ο Όσιος παρέμεινε ακλόνητος, στερεωμένος στην πέτρα της πίστεως, μέχρι που τον φυλάκισε εκ νέου. Κατόπιν τούτου, ύστερα από τον φριχτό θάνατο του εικονομάχου Λέοντα Ε΄ του Αρμενίου, ανέλαβε το θρόνο ο Μιχαήλ ο Τραυλός. Μάλιστα, ο θάνατος τον βρήκε μέσα στον ίδιο Ναό όπου ο μιαρότατος είχε ρίξει στη γη την Εικόνα του Χριστού.

Για επτά χρόνια ο Όσιος Ιλαρίων έζησε φιλοξενούμενος σε μία χριστιανή, μέχρι που στο θρόνο ανήλθε αυτήν τη φορά ο Εικονομάχος γιος του Μιχαήλ Τραυλού ο Θεόφιλος, οπότε και διέταξε και πάλι να φυλακίσουν όλους τους ομολογητές των Αγίων Εικόνων. Αν και τα χρόνια είχαν περάσει, αν και οι φυλακίσεις και ταλαιπωρίες είχαν εξασθενήσει τον άγιο, ούτε μία στιγμή δεν σκέφτηκε να συγκατατεθεί στο ξεπούλημα της πίστης. Έτσι ο αγιώτατος Ιλαρίων με τόλμη και παρρησία από το Θεό έλεγξε και δεύτερο δυσσεβή βασιλιά. Τον αποκάλεσε άθεο και απατεώνα! Ω γλυκό στοματάκι του Αγίου που μοσχοβολάς από τις θείες προσευχές αλλά και ελέγχεις ως κοφτερή μάχαιρα τους ασεβείς και εχθρούς του Χριστού μας!

Υπέμεινε και πάλι καρτερικά την τιμωρία του δαιμονιώδους βασιλιά, που αυτή τη φορά ήταν εκατόν δεκαεπτά ραβδισμοί στη ράχη. Έπειτα, τον έστειλε εξορία σε ένα νησί για άλλους οκτώ χρόνους.

Εκεί στην εξορία, παρέμεινε ο Όσιος μέχρι τη λαμπρή ημέρα που επικράτησε ο θρίαμβος της Ορθοδοξίας και πραγματοποιήθηκε η Αναστήλωση των Αγίων Εικόνων από την πιστή σύζυγο του βασιλιά Θεοφίλου, τη βασίλισσα Θεοδώρα. Η θεοσεβής βασίλισσα Θεοδώρα ζήτησε να συναθροίσουν όλους τους Ομολογητές και Οσίους Πατέρες που βρίσκονταν στην εξορία, ακριβώς γιατί υπερασπίστηκαν την τιμή των Αγίων Εικόνων. Τους κάλεσε όλους στην Κωνσταντινούπολη για να συνεορτάσουν τη νίκη της Ορθοδοξίας έναντι της αίρεσης της Εικονομαχίας, τη νίκη του Χριστού έναντι των δαιμόνων.

Ο Όσιος ελεύθερος πια από την εξορία, επέστρεψε στο Μοναστήρι του. Έζησε εκεί άλλους τρεις χρόνους νουθετώντας τους μαθητές του και επιτελώντας πλήθος θαυμάτων. Με αυτόν τον τρόπο, ανταμείβει ο Κύριος τους αγωνιστές του, τους Ομολογητές της πίστης, για να τους στεφανώσει με το στεφάνι της Ομολογίας στην άλλη ζωή, στην Ουράνια Βασιλεία.

Όσιε Πατήρ ημών Ιλαρίωνα, πρέσβευε υπέρ ημών!

(Μόνιμη στήλη: Για την ζωή αυτών που λάτρεψαν και ομολόγησαν Χριστό)

Κάνε ἐγγραφή στό νέο κανάλι τῆς Κατάνυξης τοῦ Youtube πατώντας ἐδῶ: https://bit.ly/2WldGra