Γράφει ο Μέτοικος
αρθρογραφεί για katanixi.gr

Εκλέχθηκε ομόφωνα «υπό των σεβασμίων συνοδικών παρέδρων, εισηγήσει και προβλήσει» του κ.Βαρθολομαίου, το νέο πατριαρχικό όργανο στην Αρχιεπισκοπή Αμερικής, ο κ. Ελπιδοφόρος Λαμπρυνιάδης.

Στην τελετή του Μικρού και Μεγάλου Μηνύματος ακούστηκαν μεγαλοστομίες που, έναν και μοναδικό είχαν στόχο, να αναδείξουν στα πλαίσια της κακοδοξίας Βαρθολομαίου περί ενός πρώτου και αλάνθαστου κέντρου στην Ορθόδοξη Εκκλησία, τη μοναδικότητα του προκαθημένου του, ως πρώτου άνευ ίσων.

«Γνωστόν τυγχάνει πάσιν ημίν ότι η Μεγάλη του Χριστού Εκκλησία ως πραγματική Μήτηρ εναγκαλίζεται [ως Boa constrictor ;] μετά στοργής και ενδιαφέροντος τα πνευματικά τέκνα αυτής [με εξαίρεση τον Αλβανίας] εις όλα τα μήκη και πλάτη της γης…» δήλωσε ο Κωνσταντινουπόλεως στον νέο προκαθήμενο της Αρχιεπισκοπής Αμερικής, που ομολόγησε πως: «ως απλούν ηλιοτρόπιον, θα έχω πάντοτε εστραμμένον το βλέμμα μου προς Υμάς, Σεπτέ Πρώτε της Ορθοδοξίας». Δήλωση, που υπονομεύει άμεσα και αδιόρθωτα την παρουσία του κ. Ελπιδοφόρου Λαμπρυνιάδη στην ομογένεια, επειδή μετά την παραδοχή του πως δεν θα είναι ο Αρχιεπίσκοπός τους, αλλά ο  πατριαρχικός Τζουμπές στην αρχιεπισκοπή Αμερικής, ελάχιστοι θα τον εμπιστευτούν.

Τα όσα είπε ο νέος Αρχιεπίσκοπος Αμερικής στα «Μηνύματα», τουλάχιστο προβληματίζουν για τη σταθερότητά του στο Ορθόδοξο Δόγμα αφού, για τον κ. Ελπιδοφόρο Λαμπρυνιάδη, δεν υπάρχει λόγος να στρέψει το πρόσωπό του στο Φως του Χριστού, διότι γι’ αυτόν ο Λόγος του Κυρίου «Εγώ είμι η άμπελος η αληθινή…» αντικαταστάθηκε από τη βεβαιότητά  του πως: «μόνον κύκλω της Τραπέζης Σας [κ.Βαρθολομαίε] θα δυνηθώ να φέρω καρπόν, εκκοπτώμενος δε της ζωηφόρου! ταύτης Αμπέλου της Μεγάλης Εκκλησίας θα κινδυνεύσω να εκκοπώ και να βληθώ εις το πυρ της αγνωμοσύνης και της απωλείας»!

Ο νέος Αρχιεπίσκοπος Αμερικής υποσχέθηκε στον Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως «την ιεράν και επίσημον στιγμήν» του Μεγάλου Μηνύματος πως:  «Ως τέκνον Σας πνευματικόν, ως νεόφυτον ελαίας εκ της Πατριαρχικής Αυλής, ως ελάχιστον κλήμα της ευκληματούσης αμπέλου του Οικουμενικού Θρόνου» θα αναλάβει ευχαρίστως να φέρει εις πέρας «τας πατριαρχικάς παροτρύνσεις» ήτοι, «να ενισχύσει τους ιερούς δεσμούς της Αρχιεπισκοπής του μετά του [εν Φαναρίω] Κέντρου», να «οργανώνει κατά καιρούς προσκυνήματα προς αυτό», πιθανότατα για να κολακεύονται συνειδήσεις και να κυκλοφορεί το χρήμα, να «έρχεται συχνά [στο Φανάρι] για να το ενημερώνει, να αναβαπτίζετε εις τα νάματά του», τουτέστιν να παίρνει «γραμμή» και, πάντων το σπουδαιότερο, να προωθήσει την παναίρεση του Οικουμενισμού καλλιεργώντας «αγαθάς αδελφικάς σχέσεις μετά των ετεροδόξων αδελφών—άλλωστε από πολλών ετών είσαι, όπως του είπε ο πνευματικός του πατέρας, μέσα εις την οικουμενικήν κίνησιν— μετά των ετεροθρήσκων, των μουσουλμάνων και των Εβραίων, μετά των οποίων το Οικουμενικόν Πατριαρχείον ευρίσκεται από ετών εν ακαδημαϊκώ διαλόγω».

Ο νέος Αρχιεπίσκοπος Αμερικής οφείλει, κατά τον κ.Βαρθολομαίο, να δοξάσει το θρόνο της Επαρχίας του, «αλλά και τον πάνσεπτον και μαρτυρικόν τούτον θρόνον [της Κωνσταντινουπόλεως], ο οποίος τον ανέδειξε, τον εγαλούχησε και δια της εκλογής τον τιμά ιδιαζόντως». Ούτε λέξη για τη Δόξα του Αναστημένου Χριστού, καμία κουβέντα για πρόοδο και αύξηση του Ορθοδόξου πληρώματος στην Εκκλησία της Αμερικής.

Ο κ. Ελπιδοφόρος, ως Αμερικής, δεν έχει στόχο και σκοπό την υπηρεσία της Μίας, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας αλλά «ζωννύεται τω λεντίω της διακονίας» για να θεραπεύει κάθε «ανάγκη του Σεπτού της Ορθοδοξίας Κέντρου» και το χειρότερο, το βλάσφημο, το αιρετικό, ο δυσμενής πιστεύει «ότι εάν το κλήμα φέρει καρπόν, το οφείλει εις την άμπελον [του Φαναρίου], εις την οποίαν μένει συνδεδεμένη (sic)» και, Κύριε της μακροθυμίας Σου, «Εάν η ελαία είναι κατάκαρπος, αποκτά αξίαν επειδή είναι πεφυτευμένη κύκλω της Τραπέζης της Αγίας του Φαναρίου»!

Στα αλήθεια, ο κ. Ελπιδοφόρος Λαμπρυνιάδης όταν ως λειτουργός υψώνει τα Τίμια Δώρα και εκφωνεί «Τα σα εκ των σων Σοι προσφέρομεν κατά πάντα και δια πάντα» πιστεύει ή απαγγέλει μηχανικά;

Πλανάται πλάνην οικτράν ο κ. Ελπιδοφόρος εάν παραδέχεται κάτι διαφορετικό από το μόνο αληθές πως: «πάσα δόσις αγαθή και παν δώρημα τέλειον άνωθεν εστί καταβαίνον από του πατρός των φώτων…», καθώς, κάθε πλουσιοκαρπία ελιάς, που δεν είναι δωρεά του Αγίου Πνεύματος, την τρώει ο δάκος της αμαρτίας.

Έχει Πανεπιστημιακούς τίτλους και μιλά πέντε γλώσσες ο νέος Αρχιεπίσκοπος Αμερικής κ. Ελπιδοφόρος αλλά ποιο το κέρδος όταν κουβεντιάζει με ανθρώπους και δεν συνομιλεί με το Χριστό;  Εάν ως «ηλιοτρόπιο» δεν στρέφει το πρόσωπο του στο Φως της Δόξας του Αναστημένου Χριστού, αλλά «ανθίζει και φέρει καρπόν» που τον οφείλει «εις το φως του Ηλίου της Ορθοδοξίας, του Οικουμενικού Θρόνου» ποιο το όφελος από τον ζούφιο καρπό του;

Ευχαριστεί βεβαίως ο κ. Ελπιδοφόρος τον Θεό και την Υπεραγία Θεοτόκο που περιφρουρούν «την Αγίαν ταύτην Πόλιν Κυρίου» αλλά κυρίως ευγνωμονεί «την Υμετέραν Θειοτάτην Παναγιότητα, [διότι ο κ. Βαρθολομαίος] εκ πρώτης νεότητος με πολλήν υπομονήν, αγάπην και δεξιότητα εσμίλευσε την ελαχιστότητά του και ευηργέτησεν όσον ουδείς άλλος…» προάγοντάς τον στην Αρχιεπισκοπή Αμερικής!

Θεάρεστη η ευγνωμοσύνη, «κεκλεισμένας ήνοιξε τας πύλας» παραδείσου, όμως ο ληστής το «Μνήσθητι» εν συντριβή είπε στον Χριστό και όχι σε κάποια θειοτάτη παναγιότητα.

Γιατί να υμνήσει, να προσκυνήσει, να δοξολογήσει, να ευχαριστήσει τον Αρχηγό της ζωής ο κ. Ελπιδοφόρος Λαμπρυνιάδης όταν γι’ αυτόν «Αυθέντης και Δεσπότης του» είναι ο Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως;  Αυτός τον προετοίμασε για τη ζηλευτή θέση του Αμερικής, με έναν και μοναδικό στόχο, να σταματήσει κάθε πρόοδο στις διεργασίες για αυτοκεφαλία, που άρχισαν επί των ημερών, του επί τέλους δια της παραιτήσεως εξωσθέντος,  Αρχιεπισκόπου Δημητρίου Τρακατέλη.