Το κατά Βαρθολομαίο Δευτερονόμιο της οικουμενιστικής πνευματικότητας και η προσευχή για το περιβάλλον.

Επιμέλεια σύνταξης: katanixi.gr

Πέρασε και αυτός ο Σεπτέμβρης, ο πρώτος μήνας του εκκλησιαστικού έτους. Αλήθεια πώς διήλθατε, αδελφοί, τις πρώτες ημέρες της ινδικτιώνος; Ακολουθήσατε τις νέες εντολές που μας έδωσε ο Οικουμενικός Πατριάρχης, κ. Βαρθολομαίος, στο μήνυμά του της 1ης Σεπτεμβρίου, ημέρα προσευχής υπέρ του περιβάλλοντος; 

Ποιές είναι αυτές; Διαλαμβάνονται στην πατριαρχική εγκύκλιο της 1ης Σεπτεμβρίου και είναι οι εξής:

Ο χριστιανός κατά πρώτον οφείλει να προστατεύει το περιβάλλον, καθότι αυτή είναι “…η σύγχρονος κατηγορική προστακτική δια την ανθρωπότητα”. Η νέα αυτή εντολή ακολουθείται από πολλούς “…εις προσωπικόν επίπεδον, και από πολλάς κοινότητας, ομάδας, κινήματα και οργανώσεις επιδεικνύεται μεγάλη ευαισθησία και οικολογική ευθύνη,…”.  Αυτοί είναι οι σύγχρονοι “άγιοι”!

Δεύτερον, ο αληθής χριστιανός οφείλει να στηρίζει τις ενέργειες του Οικουμενικού Πατριαρχείου “… το οποίον κατά τας τελευταίας δεκαετίας πρωτοστατεί εις τον χώρον της προστασίας της κτίσεως, θα συνεχίση τας οικολογικάς του πρωτοβουλίας, την οργάνωσιν οικολογικών συνεδρίων, την κινητοποίησιν των πιστών και πρωτίστως της νεολαίας, την ανάδειξιν της προστασίας του περιβάλλοντος εις βασικόν θέμα του διαθρησκειακού διαλόγου και των κοινών πρωτοβουλιών των θρησκειών, τας επαφάς με πολιτικούς ηγέτας και θεσμούς, την συνεργασίαν με περιβαλλοντικάς οργανώσεις και οικολογικά κινήματα. Είναι προφανές ότι η σύμπραξις διά την προστασίαν του περιβάλλοντος δημιουργεί διαύλους επικοινωνίας και δυνατότητας διά νέας κοινάς δράσεις.” 

Είναι κάτι που δεν καταλαβαίνετε;

Τρίτον, ο πιστός χριστιανός οφείλει να είναι πρώτιστα οικολόγος, καθότι “…η ιδία η ζωή της Εκκλησίας είναι εφηρμοσμένη οικολογία. Τα μυστήρια της Εκκλησίας, σύνολος η λατρευτική ζωή, ο ασκητισμός και ο κοινοτισμός, η καθημερινότης των πιστών, εκφράζουν και παράγουν βαθύτατον σεβασμόν προς την κτίσιν…. Ο αγών διά την προστασίαν της δημιουργίας είναι κεντρική διάστασις της πίστεώς μας.”

Κέντρο της πίστεως μας, λοιπόν, δεν είναι ο αγώνας κατά των παθών, η κάθαρση της ψυχής, ο φωτισμός και η θέωση, αλλά η προστασία του περιβάλλοντος. Είναι πάμπολλα τα παραδείγματα από τους βίους των αγίων μας, σαν τα αστέρια του ουρανού! Στο γεροντικό δεν λέγει πχ. ότι ο αββάς Παφνούτιος ήλεγξε τον αββά Παμβώ, γιατί έπλενε το ράσο του μία φορά το χρόνο και λόγω του συχνού πλυσίματος αυτό θα καταστρεφόταν; Ιδού οι αββάδες πώς προσπαθούσαν να περνούν δια βίου με ένα ράσο και έτσι μείωναν το οικολογικό τους αποτύπωμα στον πλανήτη μας. 

Τέταρτον, ο πιστός και μάλιστα ο νέος οφείλει να ανακαλύψει και να αξιολογήσει “...όχι μόνον τας προβληματικάς πτυχάς, αλλά και τας θετικάς δυνατότητας και προοπτικάς του συγχρόνου πολιτισμού”. Δεν αρκεί οι νέοι να είναι πιστοί χριστιανοί, καλούνται “… να συνειδητοποιήσουν την σημασίαν του να ζούν ως πιστοί χριστιανοί και σύγχρονοι άνθρωποι.” 

Ουαί υμίν, αδελφοί μου χριστιανοί, που με προσευχές, αγρυπνίες και νηστείες αγωνίζεστε για την σωτηρία σας, ουαί υμίν, εγωιστές, που προσέχετε τους λογισμούς σας, ουαί υμίν, νέοι, που παρθενεύετε εν ταύτη τη γενεά τη σκολιά και διεστραμμένη, ουαί υμίν, χριστιανοί, που αγωνίζεσθε υπέρ της Ορθοδοξίας και κατά των αιρέσεων. Σφάλλετε…, σφάλλετε…, αδελφοί. Ο σύγχρονος εχθρός της ανθρωπότητος δεν είναι η αμαρτία και ο διάβολος, είναι η καταστροφή του περιβάλλοντος και η αδυναμία ενσωμάτωσής μας στο σύγχρονο τρόπο ζωής. 

Δυστυχώς, το πράγμα είναι για κλάματα και όχι για γέλια. Στον “Κύριος οίδε ποίοις κρίμασιν” Οικουμενικό μας Πατριάρχη απαντάμε στα περί οικολογίας με Κυριακό λόγιο “Ουαί υμίν, γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριταί, ότι αποδεκατούτε το ηδύοσμον και το άνηθον και το κύμινον, και αφήκατε τα βαρύτερα του νόμου, την κρίσιν και τον έλεον και την πίστην, ταύτα έδει ποιήσαι κακείνα μη αφιέναι.” Ουαί υμίν Πατριάρχες και Επίσκοποι, ότι χωρίζετε το πλαστικό και το χαρτί, για την ανακύκλωση, και κάνετε θεολογικά συνέδρια περί οικολογίας για το θεαθήναι τοις ανθρώποις, και αφήκατε τα βαρύτερα του νόμου, την κρίσιν και τον έλεον και την πίστην,  ταύτα έδει ποιήσαι κακείνα μη αφιέναι. 

Το μεγάλο σύγχρονο πρόβλημα της ανθρωπότητας, λοιπόν, δεν είναι το οικολογικό, είναι το πνευματικό. Είναι η αμαρτία που υπερεπερίσσευσεν, και η αίρεση που ετοιμάζει τον κόσμο και τις ψυχές των ανθρώπων για την έλευση του αντιχρίστου. Η ευθύνη του Βαρθολομαίου για την κατάπτωση της ανθρωπότητας στην πνευματική άβυσσο του Οικουμενισμού, που θα έχει ως αποτέλεσμα και την καταστροφή του περιβάλλοντος, αλλά κυρίως την καταδίκη στο περιβάλλον της κολάσεως αναρίθμητων ψυχών, είναι συμπαντικών διαστάσεων. Ας όψεται!

Κάνε ἐγγραφή στό νέο κανάλι τῆς Κατάνυξης τοῦ Youtube πατώντας ἐδῶ: https://bit.ly/2WldGra

Δείτε σχετικά:
– Ο Πατριάρχης που ασχολείται με νερά και πρασινάδες ενώ μας “πνίγει ταΐζοντάς μας κουτόχορτα”…
– Σβησμένο Φανάρι για την ώρα της Γης και πράσινη καρδιά!
– Παρέμβαση Βαρθολομαίου για το κλίμα από κοινού με γυναίκα “αρχιεπίσκοπο της Σουηδίας”
– Ο Οικ. Πατριάρχης συνυπέγραψε άρθρο για το κλίμα με γυναίκα Αρχιεπίσκοπο! Προσοχή σε μια…περίεργη…
– Παγκόσμια διακυβέρνηση ζητάει ο Πάπας Φραγκίσκος με αφορμή μεταναστευτικό και κλιματική αλλαγή