της Δόμνας Γκέκα
αρθρογραφεί για katanixi.gr

…Και αναρωτιέται κανείς… έπρεπε να έρθει ένας ιός για να μας κάνει να αναγνωρίσουμε το έργο αυτών των ανθρώπων;…

Επιμέλεια σύνταξης: katanixi.gr

Κάνε ἐγγραφή στό νέο κανάλι τῆς Κατάνυξης τοῦ Youtube πατώντας ἐδῶ: https://bit.ly/2WldGra

Οι ήρωες της υγείας… Αυτά που ανέδειξε ο covid 19 

Της Δόμνας Γκέκα, 
Νοσηλεύτριας στο ΠΓΝΘ ΑΧΕΠΑ

Με την ευκαιρία του παρόντος άρθρου θα επιχειρήσω υπό την ιδιότητά μου ως νοσηλεύτριας και με αφορμή την κατάσταση που βιώνουμε τους τελευταίους τρεις μήνες τόσο στη χώρα μας όσο και παγκόσμια λόγω της Πανδημίας που προκάλεσε ο Covid 19, να κάνω γνωστά κάποια πράγματα που μέχρι πριν από τρεις μήνες ίσως ήταν άγνωστα στους περισσότερους.

Στα τέλη Φεβρουαρίου (26/2/2020) εμφανίστηκε το πρώτο θετικό κρούσμα στη χώρα μας και ειδικότερα στη πόλη μας, τη Θεσσαλονίκη, το οποίο και νοσηλεύτηκε στο Π. Γ. Ν. Θ. ΑΧΕΠΑ. Φυσική συνέπεια ήταν η εξάπλωση του ιού σε ένα μεγάλο μέρος της χώρας, όσο και αν ευχόμασταν κάτι τέτοιο να αποφευχθεί. Το Εθνικό Σύστημα Υγείας δεν ήταν ικανό να αντιμετωπίσει μεγάλο όγκο ασθενών και δη διασωληνωμένων, λόγω του μειωμένου αριθμού κλινών σε μονάδες εντατικής θεραπείας καθώς επίσης και λόγω των ελλείψεων σε ιατρικό, νοσηλευτικό και λοιπό προσωπικό! Αξίζει να σημειωθεί εδώ ότι υπάρχουν δεκάδες κλίνες ΜΕΘ οι οποίες δε χρησιμοποιούνται και παραμένουν κλειστές, διότι δεν υπάρχει προσωπικό να τις καλύψει… Αν αναλογιστούμε ότι πολλές φορές ασθενείς που διασωληνώθηκαν χρειάστηκε να μεταφερθούν όχι μόνο σε άλλο νοσοκομείο από αυτό που νοσηλεύονταν αλλά και σε άλλη πόλη, γιατί εκεί βρέθηκε κρεβάτι ΜΕΘ, τότε θα αντιληφθούμε τι θα γινόταν σε περίπτωση κατάρρευσης του συστήματος υγείας από τον Covid 19… 

Ένα από τα πάγια αιτήματα των εργαζομένων στα νοσοκομεία της χώρας και γενικότερα στις μονάδες υγείας ήταν, είναι και θα συνεχίσει να είναι η επαρκής και σωστή επάνδρωσή τους. Και αυτό επιβεβαιώθηκε με τις άμεσες προσλήψεις που έκανε η κυβέρνηση στον χώρο της υγείας. Φυσικά το προσωπικό που προσελήφθη ήταν σε ένα μεγάλο ποσοστό καινούργιο στο νοσοκομειακό περιβάλλον, γεγονός που σημαίνει ότι έπρεπε να εκπαιδευτεί με γρήγορους ρυθμούς για να μπορεί να αντιμετωπίσει και περιστατικά κορωνοϊού, πράγμα που δυσχέραινε την κατάσταση. Από την άλλη πλευρά ένα μεγάλο ποσοστό των νοσηλευτών κυρίως είναι γηρασμένο και κουρασμένο. Οι νοσηλευτές της πρώτης γραμμής και όχι μόνο, κλήθηκαν να δώσουν μια μάχη, να αντιμετωπίσουν ανθρώπους που υπέφεραν σωματικά και ψυχικά. Που δυσπνοούσαν, που ένιωθαν μόνοι, που πέθαιναν μόνοι…  Γιατί αρκετοί δεν τα κατάφεραν… 

Οι γιατροί, οι νοσηλευτές και όλο το προσωπικό του νοσοκομείου είχαν να αντιμετωπίσουν τη σωματική κόπωση, την ψυχική κούραση, το άγχος και το φόβο μήπως μεταφέρουν τον ιό στις οικογένειές τους, στους γονείς τους, στους φίλους τους…  Οι άδειες είχαν ανασταλεί επ’ αόριστον, έπρεπε όλοι να είναι εκεί. Αυτό άρχισε να δημιουργεί επιπλέον κούραση, νευρικότητα, ευερεθιστότητα μεταξύ του προσωπικού. Έπειτα ένα άλλο μεγάλο κεφάλαιο αποτέλεσε η ειδική στολή με την οποία έπρεπε να ντυθεί το υγειονομικό προσωπικό, για να μπορέσει να έρθει σε επαφή με τους ασθενείς που είχαν κορωνοϊό, προκειμένου να μη μεταδοθεί ο ιός. Στολή αστροναύτη θα τη χαρακτήριζα… Φορώντας διπλή μάσκα, ποδονάρια, ειδικά γυαλιά που μέσα στο πρώτο 20 λεπτό θόλωναν και δεν έβλεπες καθαρά. Γυαλιά που άφηναν βαθιά το αποτύπωμά τους πάνω στο πρόσωπό σου με ουλές, μελανιές και πόνο. Όποιος έβαλε αυτή τη στολή κατανοεί πολύ καλά τι ακριβώς λέω. Στολή που δεν αντέχει να φορά κάποιος πάνω από τρεις ώρες, γιατί αρχίζει να ιδρώνει και να ασφυκτιά…

Και κάπου εκεί ηρθε και η “αναγνώριση”! Επευφημίες, χειροκροτήματα, ευχαριστίες για τους ήρωες των νοσοκομείων, για τους ανθρώπους που δίνουν μάχη για να κρατηθούν στη ζωή οι συνάνθρωποί τους, που παλεύουν νυχθημερόν για να θεραπευθεί ο 12χρονος Νίκος από τη λευχαιμία, να σωθεί η 50χρονη Μαρία από τον καρκίνο, να ξεπεράσει ο 60χρονος Γιώργος το έμφραγμα, να πάει καλά το χειρουργείο της 70χρονης Στέλλας, να κάνει την αιμοκάθαρσή του ο 55χρονος Κώστας, να γλιτώσει από τον κορωνοϊό ο 75χρονος Τάσος! Οι ήρωες με τις λευκές και πράσινες στολές.. Και αναρωτιέται κανείς… έπρεπε να έρθει ένας ιός για να μας κάνει να αναγνωρίσουμε το έργο αυτών των ανθρώπων; Να αντιληφθούμε πως οι άνθρωποι που διαφυλάσσουν την υγεία μας είναι λίγοι τον αριθμό, κακοπληρωμένοι και και πάνω από όλα δε λαμβάνουν το επίδομα των βαρέων και ανθυγιεινών επαγγελμάτων; Αν είναι δυνατόν! Άνθρωποι που έχουν αντιμετωπίσει πολλάκις τις ύβρεις, τις φωνές, μέχρι και τις χειροδικίες ασθενών και συνοδών, με τους πρώτους να έχουν βέβαια το ακαταλόγιστο και να δικαιολογούνται εν μέρει… Άνθρωποι που καλούνται να φέρουν το έργο τους εις πέρας και να αντεπεξέλθουν υπό δυσμενέστατες συνθήκες! “Δύσκολη η δουλειά αυτή” λένε πολλοί, δύσκολη και εξουθενωτική προσθέτω από την πλευρά μου.

Ο νοσηλευτής, ο γιατρός, η καθαρίστρια, ο φυσικοθεραπευτής δεν είναι ήρωας λόγω κορωνοιού, ήταν πάντα ήρωας. Απλώς τώρα φάνηκε ακόμη πιο πολύ η αξία της δουλειάς του. Αυτό που επιβάλλεται να επιδείξουμε είναι σεβασμός, κατανόηση και ηθική συμπαράσταση. Από πλευράς Πολιτείας απαιτείται έμπρακτη μέριμνα για σωστές συνθήκες εργασίας με ό,τι αυτό συνεπάγεται… Για να έχουμε ένα ακόμη καλύτερο σύστημα υγείας!