Επιστολή του Μεγάλου Φωτίου σχετικά με τις τιμωρίες εναντίον των «προμάχων της Ορθοδοξίας»

Ψηφιοποίηση katanixi.gr

Μετάφραση (Ε.Π.Ε):
Ἐπιστολὴ 17.
Στὸν Ἰγνάτιο, μητροπολίτη Κλαυδιουπόλεως

Κάποτε ἦταν ἀποφευκτέο καὶ φοβερὸ τὸ ἀνάθεμα, ὅταν ἐπιβαλλόταν σ’ ἐκείνους ποὺ ἦταν ἔνοχοι ἀσέβειας, ὑπὲρ τῶν κηρύκων τῆς εὐσέβειας.

Ἀφ’ ὅτου ὅμως ἡ θρασύτατη καὶ ἀδιάντροπη παραφροσύνη των ἀλαστόρων, ἔξω ἀπὸ κάθε θεῖο καὶ ἀνθρώπινο νόμο καὶ ἔξω ἀπὸ κάθε ἑλληνικὸ καὶ βαρβαρικὸ λόγο, λύσσαζε ν’ ἀντιστρέψει τὸ δικό της ἀνάθεμα ἐναντίον τῶν προμάχων τῆς ὀρθοδοξίας καὶ φιλονείκησε νὰ κάνει τὴ βαρβαρικὴ μανία παρανομία ἐκκλησιαστική, ἀμέσως καὶ τὸ φρικτὸ ἐκεῖνο καὶ ἔσχατο τέλος κάθε ποινῆς κατάντησε μῦθος καὶ παιγνίδι, ἢ καλύτερα γιὰ τοὺς εὐσεβεῖς ἔγινε κάτι ποὺ ἐπιθυμοῦσαν. Γιατί οὔτε, ναὶ οὔτε ἡ θρασύτατη γνώμη τῶν ἐχθρῶν τῆς ἀλήθειας κάνει φοβερὲς τὶς ποινές, καὶ μάλιστα τὶς ἐκκλησιαστικές, ἀλλ’ ἡ εὐθύνη αὐτῶν ποὺ δέχονται τὶς τιμωρίες, γιατί ἡ ἀθωότητά τους καὶ μετατρέπει σὲ χλεύη τὶς τιμωρίες ἐκείνων, καὶ ἀντιστρέφει τὸ δικαίωμα τῆς τιμωρίας ἐναντίον τῶν ἴδιων, καὶ παρέχει σ’ αὐτὸν ποὺ τιμωρεῖται ἀπὸ αὐτούς, ἀντὶ ποινῆς, στεφάνια αἰώνια καὶ δόξα ἀθάνατη. Γι’ αὐτὸ καὶ καθένας ἀπὸ τοὺς εὐσεβεῖς καὶ ἁγίους προτιμᾶ μύριες φορὲς νὰ προπηλακίζεται καὶ νὰ ἀναθεματίζεται ἀπὸ αὐτοὺς τοὺς ἀποξενωμένους ἀπὸ τὸν Χριστό, παρὰ νὰ συμμετέχει μὲ λαμπρὲς ἐπευφημίες στὶς μισόχριστες καὶ θεομίσητες πονηρίες τους.

Κείμενο:
Ἐπιστολὴ ΙΖ’.
Ἰγνατίω, μητροπολίτη Κλαυδιουπόλεως

Ἥν ποτὲ φευκτὸν καὶ φοβερὸν τὸ ἀνάθεμα, ὅτε κατὰ τῶν ἐνόχων τῆς ἀσεβείας, ὑπὲρ τῶν τῆς εὐσεβείας κηρύκων, ἐφέρετο. Ἀφ’ οὗ δὲ ἡ τολμηρὰ καὶ ἀναίσχυντος τῶν ἀλαστόρων ἀπόνοια, παρὰ πάντα θεσμὸν θεῖον τε καὶ ἀνθρώπινον, καὶ παρὰ πάντα λόγον Ἑλληνικόν τε καὶ βάρβαρον, τὸ οἰκεῖον ἀνάθεμα κατὰ τῶν προμάχων τῆς ὀρθοδοξίας ἀναστρέφειν ἐκφρυάξατο καὶ τὴν βαρβαρικὴν μανίαν ἐκκλησιαστικὴν παρανομίαν ἐφιλονείκησαν ἀπεργάσασθαι, αὐτίκα καὶ τὸ φρικτὸν ἐκεῖνο καὶ ποινῆς ἁπάσης πέρας ἔσχατον εἰς μύθους καὶ παίγνια μεταπέπτωκε· μᾶλλον δὲ τοῖς εὐσεβέσι καὶ αἱρετὸν παρεσκεύασται. Οὐδὲ γάρ, οὐδ’ ἡ πάντολμος τῶν ἐχθρῶν τῆς ἀληθείας γνώμη τὰς ποινάς, καὶ μάλιστα τὰς ἐκκλησιαστικάς, ποιεῖ φοβερᾶς, ἀλλὰ τῶν πασχόντων τὸ ὑπεύθυνον, ὡς τὸ γὲ ἀνεύθυνον καὶ εἰς χλεύην τὰς ἐκείνων τιμωρίας ἀναστρέφει, καὶ τῷ ὑπ’ αὐτῶν τιμμωουμένω στεφάνους ἀκηράτους καὶ ἀθάνατον δόξαν, ἀντὶ ποινῆς, ἀπεργάζεται. Δι’ ὃ καὶ ἕκαστος τῶν εὐσεβῶν καὶ ἁγίων ὑπ’ αὐτῶν ἠλλοτριωμένων Χριστοῦ μυριάκις αἱρεῖται προπηλακίζεσθαι καὶ ἀναθεματίζεσθαι, ἢ τοῖς αὐτῶν μισοχρίστοις καὶ θεοστυγέσιν μετὰ λαμπρᾶς τῆς εὐφημίας κοινωνῆσαι πονηρεύμασιν.

Σημείωση:
Για το πρωτότυπο βλ. και P.G. 102, 833
https://archive.org

Ψηφιοποίηση από το βιβλίο: Φωτίου Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως Άπαντα τα Έργα, τόμος 13, Έλληνες Πατέρες της Εκκλησίας 142, εκδόσεις “Το Βυζάντιον”, Θεσσαλονίκη 2007, σελ. 282-285.

Κάνε ἐγγραφή στό νέο κανάλι τῆς Κατάνυξης τοῦ Youtube πατώντας ἐδῶ: ΚΑΤΑΝΙΧI