Άρθρο της Χριστίνας Τράντζα
αρθρογραφεί για katanixi.gr

Η Ορθοδοξία δεν έχει καμία σχέση με την παναίρεση του Οικουμενισμού και τον Θρησκευτικό Συγκρητισμό

Επιμέλεια σύνταξης: katanixi.gr

Οι πρώτοι πτυχιούχοι του ΑΠΘ, με το συγκρητιστικό τίτλο πτυχίου: «Τμήμα Θεολογίας – Μουσουλμανικών Σπουδών»

της Χριστίνας Τράντζα

Στο Τμήμα Θεολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, από το 2016 λειτουργεί η Κατεύθυνση Μουσουλμανικών Σπουδών, η οποία αφορά την επιστημονική μελέτη του Ισλάμ και συγκεκριμένα την κειμενική του παράδοση. Η Κατεύθυνση αυτή, προσφέρει εξειδίκευση στο Ισλάμ διά μέσου μίας ποικιλίας εκφράσεων (θρησκεία, πολιτισμός, πολιτική, κοινωνία και ιστορία) και με μεθοδολογικά εργαλεία τις αντίστοιχες επιστημονικές προσεγγίσεις (ερμηνεία, μετάφραση και κριτική ανάλυση κειμένων, θεολογία, ιστορία, θρησκειολογία, κοινωνιολογία, ανθρωπολογία και νομική). Παρέχει κατάρτιση που αφορά τον μουσουλμανικό πολιτισμό, τις παραδόσεις του, τις κορανικές σπουδές, την ιστορική θρησκευτική-πολιτική υπόσταση του Ισλάμ, τα νομικά του συστήματα, τα χαρακτηριστικά των ποικίλων (πλειονοτικών ή μειονοτικών) μουσουλμανικών κοινωνιών και τις θρησκευτικές-πολιτικές-λογοτεχνικές-καλλιτεχνικές εκφράσεις τους. Επίσης, ασχολείται με τα ζητήματα που εγείρονται κατά την υπαγωγή μουσουλμάνων στα νομικά συστήματα των ευρωπαϊκών χωρών και τις κατανοήσεις περί ανθρωπίνων δικαιωμάτων-θρησκευτικής ελευθερίας, τις μακραίωνες σχέσεις του Ισλάμ με τον Χριστιανισμό της Ανατολής και τον διαθρησκειακό διάλογο. Στα πέντε χρόνια λειτουργίας της Κατεύθυνσης των Μουσουλμανικών Σπουδών του Τμήματος Θεολογίας του Α.Π.Θ., σπουδάζουν περίπου 200 φοιτητές. Λόγω της πανδημίας δεν έγινε ομαδική τελετή απονομής των πτυχίων, αναρτήθηκε όμως η ανακοίνωση κατά την οποία αποφοίτησαν οι πρώτοι 10 σπουδαστές, με ελληνική υπηκοότητα και καταγωγή από διάφορες χώρες.

Όπως ανέφερε στο Sputnik η Επίκουρη Καθηγήτρια της Θεολογικής Σχολής της Κατεύθυνσης Μουσουλμανικών Σπουδών, κ. Αγγελική Ζιάκα: «Ο κορμός του προγράμματος των Μουσουλμανικών Σπουδών έχει τρεις μεγάλες κατευθύνσεις: Η μία είναι η κατεύθυνση του Ισλάμ και των κειμένων του. Η δεύτερη είναι οι γλώσσες, κυρίως η αραβική και η περσική για όσους θέλουν να εντρυφήσουν στα θέματα του Σιιτικού Ισλάμ και η τρίτη κατεύθυνση των μαθημάτων αφορά στη γνώση της Ορθόδοξης Θεολογίας, στην κοινωνιολογία, τη θρησκειολογία και του διαθρησκειακού και διαπολιτισμικού διαλόγου». Η Καθηγήτρια στις 03-10-16, είχε αναφερθεί με αισιοδοξία για τη λειτουργία της Κατεύθυνσης Ισλαμικών Σπουδών, ως καινοτόμο επιστημονικό εγχείρημα για τα ελληνικά ορθόδοξα πρότυπα, με τα εξής λόγια: «Περιμένουμε να βγάλουμε τους πρώτους ειδήμονες στη μελέτη του Ισλάμ και θα συνεχίσουμε, προσβλέποντας σε ένα διάλογο μεταξύ των θρησκειών και των πολιτισμών του κόσμου». Έτσι, οι πρώτοι απόφοιτοι των Ισλαμικών Σπουδών, σύμφωνα με τις αισιόδοξες προβλέψεις, πράγματι «θα γίνουν οι πολίτες του κόσμου», κατά την πρόσφατη δήλωση της Καθηγήτριάς τους, κυρίας Αγγελικής Ζιάκα, καθώς θα πρέπει να αναζητήσουν μεταπτυχιακές σπουδές, είτε στον τομέα της Ιστορίας, είτε σε παιδαγωγικά τμήματα. Προς το παρόν στην Ελλάδα με το σημερινό τους πτυχίο δεν έχουν μόνιμη επαγγελματική αποκατάσταση, και έτσι θα τους δοθεί η δυνατότητα για περαιτέρω σπουδές και απόκτηση τίτλων σπουδών, σε προπτυχιακά προγράμματα σπουδών στην Ελλάδα ή το εξωτερικό. Οι 10 απόφοιτοι δείχνουν πολύ ενθουσιασμένοι και θεωρούν πως είναι ένα τμήμα που μπορεί να προσφέρει πάρα πολλά σε ακαδημαϊκό επίπεδο αλλά και σε κοινωνικό επίπεδο μιας σύγχρονης πολυπολιτισμικής χώρας. Το βλέπουν με τη δική τους ματιά, σαν ένα ακόμη βήμα μπροστά για να σπάσουν τα στερεότυπα που αφορούν τη συγκρητιστική θεώρησή του, λόγος για τον οποίο πολεμήθηκε η ίδρυσή του, όπως και η ένταξή του στη Θεολογική Σχολή του Α.Π.Θ. 

Την αντίθεσή τους με την ίδρυση και λειτουργία τμήματος Ισλαμικών Σπουδών στη Θεολογική Σχολή του Α.Π.Θ., είχαν εκφράσει δημόσια στις 26-11-2014, οι ίδιοι φοιτητές της Θεολογικής με τη διοργάνωση Ημερίδας για τις «Ισλαμικές Σπουδές στη Θεολογική Σχολή Α.Π.Θ.». Οι εισηγητές και οι ομιλητές της Ημερίδας ήταν πρόσωπα της πολιτείας, του πανεπιστημιακού χώρου και της Εκκλησίας. Ομόφωνα οι συμμετέχοντες δήλωσαν την απόλυτη αντίθεσή τους στην ίδρυση Κατεύθυνσης Ισλαμικών Σπουδών και στο ψήφισμα της Ημερίδας τους ανέφεραν: «Οἱ καιροί, οὐ μενετοί». Τυχόν ἵδρυση, καί μάλιστα μέ τήν σπουδή καί τήν περίεργη διαδικασία πού ἀκολουθήθηκε, μαρτυρεῖ ὕποπτες σκοπιμότητες, στερεῖται ἐπιστημονικῆς καί θεολογικῆς τεκμηριώσεως, ἐνέχει κινδύνους ἀπό πλευρᾶς ἐθνικῆς καί πολιτικῆς, καί εἶναι μέ λίγα λόγια ἐθνικά καί θρησκευτικά ἐπικίνδυνη. Ἀπό τήν ἀνάλυση τοῦ θέματος ἀπό τούς διακεκριμένους ἐπιστήμονες ὁμιλητές, διαπιστώνεται ὅτι ἡ Θεολογική Σχολή τοῦ ΑΠΘ εἶναι καί πρέπει νά παραμείνῃ Ὀρθόδοξη, Χριστιανική Σχολή, καί ὄχι νά μετατραπῇ σέ Σχολή Θρησκειολογίας. Ἀκόμη περισσότερο ὅταν ἡ χριστιανική Θεολογία εἶναι ἀπολύτως ἀσύμβατη μέ τήν ἰσλαμική, καί ὁ συμφυρμός χριστιανικῶν καί μουσουλμανικῶν σπουδῶν θά ἀποτελέσῃ διεθνῆ ἀρνητική πρωτοτυπία. Ἐρωτηματικά προκαλεῖ ἡ προώθηση ἱδρύσεως «Κατευθύνσεως Ἰσλαμικῶν Σπουδῶν» στήν Θεολογική Σχολή τοῦ Α.Π.Θ., ὅταν μόλις τό 2014 ἔκλεισε ἡ ἐπί 40 χρόνια λειτουργοῦσα στή Θεσσαλονίκη Εἰδική Παιδαγωγική Ἀκαδημία Θεσσαλονίκης (ΕΠΑΘ), ἡ ὁποία εἶχε ὡς ἱδρυτικό της σκοπό νά καταρτίζῃ διδασκάλους γιά τά σχολεῖα τῆς μειονότητος τῆς Θράκης. Ζητοῦμε ἀπό ὅλους τούς ἁρμοδίους παράγοντες τῆς Πολιτείας, Κυβέρνηση, Ἀντιπολίτευση καί Αὐτοδιοίκηση, νά ἀναλογισθοῦν τίς εὐθύνες τους καί νά ἀρνηθοῦν νά συμπράξουν σέ ἕνα πραγματικό ἀνοσιούργημα γιά τήν Πατρίδα καί τήν Θρησκεία μας».

Ο π. Θεόδωρος Ζήσης, Ομότιμος Καθηγητής της Θεολογικής Σχολής του Α.Π.Θ., ο οποίος συμμετείχε στην Ημερίδα για το τμήμα των Ισλαμικών Σπουδών στη Θεολογική Σχολή του Α.Π.Θ., επαίνεσε τότε ως άριστη, την αναμενόμενη αντίδραση της πλειονότητας των φοιτητών της Θεολογικής, διότι διέσωσαν την Παράδοση της Πατερικής Θεολογικής Σχολής Θεσσαλονίκης. Η Θεολογική Σχολή Θεσσαλονίκης είχε τη φήμη διεθνώς, ως Πατερική Θεολογική Σχολή και με την ίδρυση του συγκεκριμένου τμήματος απέκτησε τη φήμη ισλαμίζουσας Θεολογικής Σχολής, κατά τον λόγο του π. Θεοδώρου Ζήση, που από τότε χαρακτήρισε το θέμα της ιδρύσεως Ισλαμικών Σπουδών, ως μία αποκορύφωση του Οικουμενισμού. Περιληπτικά αναφέρουμε από μία διαδικτυακή ομιλία του σεβαστού μας π. Θεοδώρου Ζήση, τα εξής: «Στόχος είναι στη Θεολογική Σχολή να δημιουργηθεί ένα κέντρο Ισλαμικής θεολογίας, όπου δε θα έρχονται μόνο οι μουσουλμάνοι της Δυτικής Θράκης για σπουδές. Θα έρχονται μουσουλμάνοι από όλες τις ισλαμικές χώρες με αποτέλεσμα η Θεολογική Σχολή να έχει πλήθος μουσουλμάνων φοιτητών. Οι Έλληνες σπουδαστές θα αποτελούν μειονότητα σε σχέση με τους μουσουλμάνους φοιτητές στα πρότυπα πανεπιστημίων του εξωτερικού. Σύμφωνα με τη θεολογική επιχειρηματολογία οι Καθηγητές της Θεολογικής επιστημονικά θα εκπαιδεύουν τους μουσουλμάνους δασκάλους του Κορανίου να διδάσκουν καλύτερα το Κοράνι. Το Κοράνι το οποίο είναι χειρότερο του Αρειανισμού και δε δέχεται τη θεότητα του Χριστού, πως θα το διδάσκουμε εμείς οι Ορθόδοξοι στους μουσουλμάνους; Να καταφέρονται εκείνοι εναντίον της θεότητας του Χριστού; Το Ευαγγέλιο, δίπλα στο Κοράνιο; Πως δικαιολογείται σε μία Ορθόδοξη Θεολογική Σχολή να ιδρυθεί τμήμα Ισλαμικών Σπουδών; Η πλειονότητα των καθηγητών της Θεολογικής, 22-23 Καθηγητές, αντορθοδόξως, αντικανονικώς, αντιπαραδοσιακώς, αντεθνικώς υπερψήφισαν για την ίδρυση του τμήματος Ισλαμικών Σπουδών. Ανοίγουμε το συγκεκριμένο τμήμα χωρίς να απαιτήσουμε το άνοιγμα της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης. Είναι ντροπή για την ιστορία της Θεολογικής Σχολής αυτή η απόφαση. Αν πειστεί να παρέμβει και η Ιερά Σύνοδος και η Ιεραρχία της Ελλάδας, μπορεί να αποτραπεί αυτή η απόφαση. Στην περίπτωση όμως που επικρατήσουν εκκλησιομάχες πολιτικές δυνάμεις, τότε το μάθημα των Θρησκευτικών θα γίνει θρησκειολογικό και όλα θα τότε προχωρήσουν ταχύτατα. Ήδη δεν υπάρχει αντίσταση από την πλευρά των Καθηγητών, διότι οι Καθηγητές έχουν διαχωριστεί μεταξύ τους, λόγω του οικουμενιστικού συγκρητικού πνεύματος και της απιστίας στη θεότητα του Χριστού. Πολλοί πλανήθηκαν από το πνεύμα της αθεΐας και κατέληξαν άθεοι ή και αιρετικοί. Άλλοι έχουν παρασυρθεί στον Οικουμενισμό και Συγκρητισμό. Μία μερίδα Καθηγητών από φόβο για την πανεπιστημιακή τους εξέλιξη δεν αντιδρούν. Έστω έξι Καθηγητές καταψήφισαν την απόφαση αυτή. Οι διαθρησκειακές συναντήσεις είναι αθέτηση του Ευαγγελίου και προσβολή των αγίων νεομαρτύρων. Ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς έμεινε ένα χρόνο εξόριστος και αιχμάλωτος στα χέρια των ισλαμιστών, διότι περίμεναν πολύ καιρό να πάρουν τα λίτρα από την εξέχουσα προσωπικότητα που κρατούσαν στα χέρια τους, ενώ ο άγιος δεν είχε χρήματα για να τους δώσει. Τότε ο άγιος Γρηγόριος Παλαμάς τοποθετήθηκε με κείμενα και καταφέρθηκε εναντίον του Ισλάμ. Αντιθέτως, σήμερα εκφράζονται επαινετικά υπέρ του Ισλάμ και υπέρ του Κορανίου, όταν φτάνει ο Πατριάρχης να μοιράζει, ως δώρο το Κοράνι. Είναι μία ομάδα από Καθηγητές, Πατριάρχες, Επισκόπους, μία ομάδα συνδεδεμένη με νεοεποχίτικα, σιωνιστικά, μασωνικά κέντρα και οι οποίοι προωθούν όλα αυτά. Το φρόνημα των παλαιοτέρων Επισκόπων ήταν Ορθόδοξο και αντιοικουμενιστικό, έστω κι αν δεν είχαν την τόλμη του Επισκόπου Αυγουστίνου Καντιώτη. Οι νεότεροι Επίσκοποι αλλιώνουν αυτή τη σύνθεση της Ιεραρχίας, διότι οι περισσότεροι είναι της οικουμενιστικής γραμμής, Οικουμενιστές και Συγκρητιστές. Δύο από τους λόγους που κινδυνεύει σήμερα η Ορθοδοξία, ως πρώτος λόγος αυτός, είναι γιατί ιδιαίτερα το σώμα των Ελλαδιτών Επισκόπων έχει διαβρωθεί. Μέχρι το διάστημα που ανέλαβε ο Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος, όπου άρχισαν τα ανοίγματα προς το Πάπα, η Εκκλησία της Ελλάδος ήταν ορθοδοξότατη. Όλοι οι Επίσκοποι ήταν προσηλωμένοι στην Ορθόδοξη Παράδοση. Όταν έγινε η πρώτη συνάντηση του Πατριάρχου Αθηναγόρου με τον Πάπα Παύλο στα Ιεροσόλυμα, τότε αντέδρασε σύσσωμη η δική μας Ιεραρχία. Θα ξαναγίνει και τώρα συνάντηση με τον Πάπα, τον Μάιο. Τώρα ποιός θα αντιδράσει; Δεν ελπίζουμε ότι θα αντιδράσει ο Αρχιεπίσκοπος, διότι έχει διαβρωθεί στην πλειονότητα το σώμα των Επισκόπων. Επίσης έχει διαβρωθεί και το σώμα των Καθηγητών, και αυτός είναι ο δεύτερος λόγος, καθώς η πλειονότης των Καθηγητών είναι Οικουμενιστές στις Θεολογικές Σχολές». 

Στο διάστημα λειτουργίας του τμήματος των Ισλαμικών Σπουδών από το 2016 έως σήμερα, εκκρεμούν ακόμη αρκετές αιτήσεις ακυρώσεως κατά του Προεδρικού Διατάγματος, με αριθ. 45/2016, σχετικά με την ίδρυση της 4ετούς Κατεύθυνσης προπτυχιακών Μουσουλμανικών Σπουδών στο Τμήμα Θεολογίας του Α.Π.Θ. Με την εκδίκαση της αίτησης ακυρώσεως στις 04-06-2020 στο Συμβούλιο της Επικρατείας, η οποία υποβλήθηκε από Πανεπιστημιακούς Καθηγητές του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, ο Κυθήρων Σεραφείμ αναφέρει σε άρθρο του: «Τμήμα Χριστιανικής Θεολογίας, που να έχει και Κατεύθυνση Μουσουλμανικών σπουδών, δεν υπάρχει σε καμία Χώρα του κόσμου. Αποτελεί πρωτοτυπία το Τμήμα που ιδρύθηκε στη Θεολογική Σχολή και στο Τμήμα της, το Τμήμα Θεολογίας της Θεσσαλονίκης. Τα ανωτέρω εγράφησαν οφειλετικώς διά την πνευματική μου μητέρα και τροφόν, την Θεολογική Σχολή Θεσσαλονίκης, εκ της οποίας χάριτι Θεού απεφοίτησα εν έτει 1976». Στο άρθρο του, ο Κυθήρων Σεραφείμ γράφει για τον θρησκευτικό συγκρητισμό, ότι: «Είναι ο καταδικασμένος από τους Αγίους Αποστόλους Παύλο και Ιωάννη, από τις Αγίες Οικουμενικές Συνόδους και από τους Πατέρες της Εκκλησίας, ως γνωστικισμός. Δε διδάσκεται από τις κύριες διδασκαλίες του Αβρααμικού δένδρου θρησκειών (Ιουδαϊσμό, Χριστιανισμό, Ισλάμ). Διδάσκεται από τις συγκρητιστικές ομάδες των ίδιων Αβρααμικών θρησκειών. Διδάσκεται από τις θρησκείες του Βραχμανικού δένδρου θρησκειών (Ινδουισμό, Βουδισμό, Γιανινισμό). Διδάσκεται από την αποκρυφιστική Θεοσοφία της Blavatsky.

Υπενθυμίζεται ότι η παγκοσμιοποίηση (globalization) επιδιώκει, εκτός της φερόμενης παγκόσμιας κυβέρνησης και της παγκόσμιας οικονομίας, και την πράσινη παγκόσμια θρησκεία. Μέσα επίτευξης του σκοπού της δημιουργίας της φερόμενης πράσινης παγκόσμιας θρησκείας είναι οι διαχριστιανικοί Συγκρητιστικοί διεθνείς οργανισμοί π.χ. Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών (350 Προτεσταντικών και 12 Ορθοδόξων), και οι διαθρησκευτικοί Συγκρητιστικοί διεθνείς οργανισμοί, οι οποίοι εναρμονίζουν, διά την μεταξύ τους σύγκλιση, τις θρησκευτικές πεποιθήσεις των χριστιανικών δογμάτων και των θρησκειών αντιστοίχως».

Ασφαλώς, δε θα παραλείψουμε να αναφερθούμε και στους θαυμαστές αυτού του πνεύματος, οι οποίοι διαχώρισαν από την αρχή τη θέση τους απέναντι σε όσους αντέδρασαν. Με κοινή δήλωσή τους οι τέσσερις Μητροπολίτες, ο Διδυμοτείχου κ. Δαμασκηνός, ο Ξάνθης κ. Παντελεήμων, ο Αλεξανδρουπόλεως κ. Άνθιμος και ο Μαρωνείας κ. Δαμασκηνός, τάχθηκαν υπέρ της ίδρυσης του τμήματος Ισλαμικών Σπουδών στη Θεολογική Σχολή του Α.Π.Θ. Στις 07-05-14, η κοινή δήλωσή τους μεταφράστηκε στην τουρκική γλώσσα και ανέφερε τα εξής: «Η πρόσφατη πρωτοβουλία του Τμήματος Θεολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης για την Λειτουργία στην ελληνική ακαδημαϊκή κοινότητα «Κατευθύνσεως Μουσουλμανικών Σπουδών» είναι σημαντική και βρίσκει ανταπόκριση στην αρχική μας θέση, η οποία, μέσα στο όλο ποιμαντικό μας έργο, προσβλέπει στην επικοινωνία και εποικοδομητική συμβίωση μεταξύ χριστιανών και μουσουλμάνων στην Θράκη. Η μακρόχρονη συμβίωση μεταξύ των αυτοχθόνων χριστιανών και μουσουλμάνων εδώ έχει δημιουργήσει ιδιαίτερες συνθήκες και ανθρώπινες επικοινωνίες, δείγματα αλληλοσυμπάθειας και ανθρωπίνων σχέσεων πού προάγουν την έννοια του «προσώπου». Η αξιοποίηση όλου αυτού του ιστορικού βιωματικού πλούτου δύναται να προσφέρει πολλά σε ακαδημαϊκό και πανανθρώπινο επίπεδο και να αναδείξει ευρέως τις μακραίωνες αυτές σχέσεις πού μαρτυρεί η περιοχή σε καιρούς χαλεπούς. Ελπίζουμε ότι η επιστημονική κατάρτιση επί θρησκευτικών ζητημάτων και πολιτισμού των μουσουλμάνων διδασκάλων και θεολόγων, εντός του κοινού θησαυρού, της πνευματικής και ιστορικής κληρονομιάς του τόπου μας, θα έχει ευμενείς επιπτώσεις για όλους και θα προωθήσει την καλλιέργεια και το πνεύμα του αμοιβαίου σεβασμού μεταξύ των θρησκευτικών κοινοτήτων μας. Ως ποιμένες της Εκκλησίας πού υπηρετούμε τη διδασκαλία της Ευαγγελικής Αγάπης, βλέπουμε στο πρόσωπο κάθε ανθρώπου χαραγμένη την εικόνα του Θεού».

Στις 21-07-20, οι τέσσερις Μητροπολίτες έδωσαν στη δημοσιότητα κοινή γραπτή δήλωσή τους για τη μετατροπή της Αγίας Σοφίας από μουσείο σε τέμενος, σημειώνοντας πως αποτελεί ύβρη και πρόκληση κατά των Χριστιανών σε ολόκληρο τον κόσμο και καταδίκασαν την απόφαση προσκαλώντας όλο τον χριστιανικό και πολιτισμένο κόσμο να αντιδράσει με κάθε πρόσφορο τρόπο. Αντέδρασαν και πάλι με βάση το γνωστό συγκρητιστικό πνεύμα αγαπολογίας, με τα εξής λόγια: «Η ειρηνική συνύπαρξη πληθυσμών με διαφορετική θρησκεία και ο σεβασμός της θρησκευτικής ελευθερίας είναι κατακτήσεις που δεν αμφισβητούνται, αλλά και δεν πρέπει να υπονομευτούν. Εξάλλου, η ευαγγελική αγάπη είναι το σημαντικότερο διαχρονικό και πανανθρώπινο χριστιανικό μήνυμα. Αυτήν θα συνεχίσουμε απαρέγκλιτα να κηρύσσουμε στη Θράκη, τόσο με λόγια όσο και με έργα. Και με αυτήν θα εξακολουθήσουμε να πορευόμαστε».

Ο Βασίλειος Νικόπουλος, επίτιμος Πρόεδρος Αρείου Πάγου, για τη «θέση του Συντάγματος στο θέμα της ιδρύσεως τμήματος μουσουλμανικών Σπουδών στις Θεολογικές Σχολές», αναφέρει από το 2014 με άρθρο του, τα εξής: «Τό προοίμιο τοῦ Συντάγματος εἶναι ἀρρήκτως συνυφασμένο μέ τήν ἐθνική καί θρησκευτική συνείδηση τοῦ Λαοῦ μας καί γι’ αὐτό ἔχει αὐξημένη συνταγματική ἰσχύ, ἡ ὁποία τό καθιστᾶ ἀπαραβίαστο καί γι’ αὐτό ἀναλλοίωτο καί μή ἀναθεωρητέο περισσότερο ἀπό κάθε ἄλλη μή ἀναθεωρητέα διάταξη τοῦ Συντάγματος. Διότι ἡ ἀναθεώρηση τοῦ προοιμίου τοῦ Συντάγματος θά σήμαινε τήν κατάργηση τοῦ ἴδιου τοῦ κυρίαρχου Λαοῦ καί τήν αὐτοκατάλυση τοῦ ἑλληνικοῦ Κράτους! Ἡ παραπάνω συνταγματική θέση σημαίνει ἐξ ἐπόψεως σκοποῦ τῆς παιδείας, ὅτι αὐτός ἐκφράζεται στό ἄρθρο 16§2 τοῦ Συντάγματος τά ἑξῆς: α) Ἡ δημόσια παιδεία, αὐτή δηλαδή πού παρέχεται ἀπό τό ἑλληνικό Κράτος στά δημόσια ἐκπαιδευτήρια ὅλων ἀνεξαιρέτως τῶν βαθμίδων τῆς ἐκπαίδευσης, δέν ἐπιτρέπεται συνταγματικῶς νά περιλαμβάνει στά ἐκπαιδευτικά της μέσα ἐν γένει μεθόδους, βιβλία, συγγράμματα, διδασκαλίες, καί πολύ περισσότερο αὐτοτελεῖς κλάδους σπουδῶν πού εἶναι ἀντίθετοι πρός τήν ὀρθόδοξη χριστιανική συνείδηση τῶν Ἑλλήνων.

β) Ἀντιθρησκευτικά καί εἰδικότερα ἀντορθόδοξα ἐκπαιδευτικά προγράμματα, εἶναι ἀντίθετα πρός τό ἄρθρ. 16§2 τοῦ Συντάγματος καί γιά τοῦτο ἀνεφάρμοστα καί ἀπορριπτέα.

γ) Ἀντιχριστιανικές καί εἰδικότερα ἀντορθόδοξες διδασκαλίες ἐντός τῶν Θεολογικῶν Σχολῶν τῶν Πανεπιστημίων μας εἶναι ἀνεπίτρεπτες ὡς ἀντισυνταγματικές. Ἐπιτρέπεται μόνο ἡ συγκρητική θεολογία ἢ ἄλλως ἡ θρησκειολογία πρός σύγκριση τῆς Ὀρθοδοξίας πρός τά ἄλλα θρησκεύματα, προκειμένου νά ἀναδειχθεῖ μέσα ἀπό αὐτή ἡ ἀλήθεια τῆς ὀρθόδοξης χριστιανικῆς πίστης, διότι μόνο ἔτσι προάγεται καί ἀναπτύσσεται ἡ ὀρθόδοξη χριστιανική συνείδηση τῶν Ἑλλήνων, ὅπως ἀπαιτεῖ ἡ διάταξη τοῦ ἄρθρου 16§2 τοῦ Συντάγματος.

δ) Ἡ ἵδρυση αὐτοτελῶν κλάδων σπουδῶν ή τμημάτων ἐντός τῶν Θεολογικῶν Σχολῶν τῶν Πανεπιστημίων μέ ἀντιχριστιανικό καί ἀντορθόδοξο ἀντικείμενο διδασκαλίας, ἀντιβαίνει στό ἄρθρ. 16§2 τοῦ Συντάγματος, διότι ἀντί νά ἀναπτύσσει τήν ὀρθόδοξη χριστιανική συνείδηση τῶν Ἑλλήνων, ἀλλοιώνει αὐτήν.

ε) Οἱ Θεολογικές Σχολές τῶν Πανεπιστημίων μας ὀφείλουν μέ κάθε μέσο καί τρόπο νά ἀναπτύσσουν τήν ὀρθόδοξη χριστιανική συνείδηση, μέσα ἀπό ὅλα τά τμήματα καί τούς κλάδους σπουδῶν πού διαθέτουν ή πού μποροῦν νά ἀποκτήσουν στό μέλλον.

Ἑπομένως, ὑπό τό ἰσχῦον Σύνταγμα δέν ἐπιτρέπεται ἡ ἵδρυση αὐτοτελοῦς κλάδου σπουδῶν ἢ τμήματος ἐντός τῶν Θεολογικῶν Σχολῶν τῶν Πανεπιστημίων μας, διότι εἶναι ἀντίθετη πρός τόν ἀπό τό ἄρθρ. 16§2 ὁριζόμενο σκοπό τῆς παιδείας ἐν γένει».

Με όσα είδαμε παραπάνω κατανοούμε τη ζοφερή πραγματικότητα της αίρεσης και της πλανεμένης διδασκαλίας που θεσμοθετήθηκε, να διδάσκεται επισήμως στην εκπαίδευση και τις επιπτώσεις που έχει αυτή σε όλα τα επίπεδα της ζωής. 

Ουδείς αγάπησε περισσότερο την Ορθοδοξία, όσο οι άγιοι της Εκκλησίας μας. Εκείνοι με το ομολογιακό πνεύμα τους και με το αίμα τους τη δόξασαν και την έκαναν ακόμη πιο λαμπρή, ώστε να ελκύει κοντά της, κάθε καλοπροαίρετη ψυχή για να τη γνωρίσει. Οι άγιοι δίδαξαν την Ορθοπραξία με την αγία ζωή τους. Οι άγιοι Πατέρες δίδαξαν τη νηπτική εργασία. Μας έδειξαν πώς με την αδιάλειπτη προσευχή να στρεφόμαστε προς τον Τριαδικό Θεό με πίστη και Εκείνος με το έλεός Του θα μας φέρει σταδιακά στην επίγνωση της Αληθείας, διότι η Αιώνιος Ζωή είναι η επίγνωση του Χριστού και Θεού, κατά το Άγιον Ευαγγέλιον: «Αὕτη δέ ἐστιν ἡ αἰώνιος ζωή, ἵνα γινώσκωσί σε τόν μόνον ἀληθινόν Θεόν καί ὄν ἀπέστειλας Ἰησοῦν Χριστόν». (Ιωάν. 17, 3) 

Η Ορθοδοξία, ως η μόνη αλήθεια της Εκκλησίας του Χριστού, δεν μπορεί να συγκριθεί με το ψέμα και την πλάνη. Η Ορθοδοξία δεν έχει καμία σχέση με την παναίρεση του Οικουμενισμού και το Θρησκευτικό Συγκρητισμό. Η Ορθοδοξία είναι η Αλήθεια και το Φως του Χριστού. Η Ορθοδοξία είναι η αποκάλυψη της αλήθειας του Χριστού. Αυτή αναγνωρίζουμε κι εμείς, όπως οι άγιοι της Εκκλησίας και με τα ίδια λόγια απευθυνόμαστε σε αυτή: «Οὐκ ἀρνησόμεθά σε, Φίλη Ὀρθοδοξία· οὐ ψευσόμεθά σου Πατροπαράδοτον Σέβας· ἐν σοί ἐγεννήθημεν, καί σοί ζῶμεν, καί ἐν σοί κοιμηθησόμεθα· εἰ δέ καλέσει καιρός, καί μυριάκις ὑπέρ σοῦ τεθνηξόμεθα!»

Κάνε ἐγγραφή στό νέο κανάλι τῆς Κατάνυξης τοῦ Youtube πατώντας ἐδῶ: https://bit.ly/2WldGra

Δείτε σχετικά:
– Απάντηση της ΠΕΘ σε ανακοίνωση του Τμήματος «Θεολογίας και Ισλαμικών Σπουδών»