Της Ολυμπίας
αποκλειστικά για την katanixi.gr

“Σέ καρδιά φουσκωμένη ἀπό ἐγωισμό δέν πλησιάζει ὁ Κύριος” (Ἅγιος Θεοφάνης ὁ Ἔγκλειστος)

Επιμέλεια σύνταξης: katanixi.gr

Α΄ Μέρος

Ὁ ἀγωνιζόμενος ὀρθόδοξος πιστός ἀθλεῖται νομίμως, μόνο ὅταν ζεῖ μέ τήν ἀρετή τῆς ὑπομονῆς, ἡ ὁποία τόν ὁδηγεῖ στήν ταπεινοφροσύνη. Καί κυρίως ὅταν ζεῖ σύμφωνα μέ τήν Ὀρθόδοξη χριστιανική πίστη καί μέ τήν ἀδιάλειπτη προσευχή.

Αὐτός ὁ πιστός ἄνθρωπος εἶναι ὁ πραγματικά ἔνθερμος ἀγωνιζόμενος ὀρθόδοξος. Ὁ ἴδιος, ὡς ὑπέρμαχος «ζηλωτής» τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως θά πρέπει μέ ὅλη του τήν καρδιά νά ἐπιθυμεῖ, νά ἐπιζητεῖ, νά ἐπιδιώκει καί νά ἐργάζεται νυχθημερόν γιά τήν ἁ γ ι ό τ η τ α τοῦ ἐπίγειου βίου του.

Καθώς εἶναι ἀγωνιζόμενος -ἀπό μόνος του- ἄς ζητάει πάντοτε τήν θεϊκή β ο ή θ ε ι α. Ὥστε μετά ἀπό αὐτή τήν θεϊκή παρέμβαση, μέ τήν δική του σπουδή καί προθυμία, ἄς μάθει ταπεινά νά συγκρατεῖ τήν ἐκδήλωση τῆς λύπης του, ἀλλά καί τόν πόνο του σέ κάθε θλίψη πού τόν «ἐπισκέπτεται» εἴτε κατά εὐδοκία εἴτε κατά παραχώρηση τοῦ Ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ.

Διότι αὐτή ἡ θλίψη δίχως τήν Θεία βοήθεια τόν ὁδηγεῖ μέσα ἀπό τήν ἄμετρη ὀδύνη πρός τήν ἁμαρτία, μέ τήν ἀπελπισία καί μέ τήν χρόνια κατάθλιψη.

Ὅμως ἐπίσης, ἄς μάθει ἀγόγγυστα νά σηκώνει -μέ τήν μετάνοια καί μέ τήν ταπείνωση- τό βάρος τοῦ δικοῦ του Σταυροῦ.

Καί ἄς μήν ξεχνάει ποτέ ὅτι ὀφείλει πάντοτε νά ζεῖ πνευματικά. Νά ζεῖ μέ πολύ εὐγνωμοσύνη καί ἀγάπη πρός τόν Θεάνθρωπο Κύριο Ἰησοῦ Χριστό.

Ὁ ὁποῖος τόν οἰκονομεῖ μέ τήν πλούσια χάρη Του, μέσα ἀπό πολλές δοκιμασίες, ποικίλες καταστάσεις, θλίψεις, βάσανα, ὅπως ἐπίσης μέσα ἀπό συχνές καί μικρές ἤ σοβαρές ἀσθένειες, ὥστενά τά περάσει ὅλα σέ τοῦτη τή ζωή, γιά τήν θεραπεία τῆς ἀθάνατης ψυχῆς του.

Ὅμως ἀκόμη ὀφείλει νά ἐκφράζεται καθημερινά ἡ ἀληθινή ἀγάπη τοῦ ὀρθόδοξου πιστοῦ καί ἡ εὐχαριστία του πρός τή μέγιστη δυνατή Χάρη καί πρός τήν μέγιστη Θεϊκή Ἀγάπη.

Εἰσπράττει δέ ὁ ἴδιος καί τήν Θεία εὐλογία, τήν ὁποία ἀδιάκοπα καί πλουσιοπάροχα λαμβάνει, διότι καί αὐτή τήν δέχεται ἐγκάρδια καί μέ ἀκόμη περισσότερη εὐγνωμοσύνη ἀπό τόν Ἅγιο Τριαδικό Θεό.

Ἔτσι, κάθε ὀρθόδοξος πιστός ὁλοκληρώνει τήν εὐχαριστία του, μέ τήν ἀγάπη του καί μέ τήν δοξολογία του πρός τόν Κύριο Ἰησοῦ Χριστό γιά ὅλες τίς εὐεργεσίες. Ἀλλά ἐπίσης καί γιά ὅλες τίς δοκιμασίες καί τίς θλίψεις εὐχαριστώντας τόν Θεό γιά τόν δικό του προσωπικό Σταυρό.

Ὅμως ὁ προσωπικός του Σταυρός εἶναι πάντοτε γνώριμος. Διότι στήν οὐσία, δυστυχῶς εἶναι ὁ ἴδιος ὁ ἑαυτός του, μέ τήν κακή του προαίρεση.

Εἶναι αὐτός ὁ ἐμπαθής, ὁ πολύ ἐνοχλητικός, ὁ ἀνυπόφορος καί ὁ πολύ ἁμαρτωλός ἑαυτός του, ὁ ὁποῖος φέρει ἐντός του ὅλη τήν «κληρονομιά» τῶν παθῶν καί τῶν λοιπῶν ἀδυναμιῶν του.

Ὅπως ἐπίσης καί τῶν διαφόρων «κόμπλεξ» πού τόν συνοδεύουν μέσα στήν καθημερινή του ζωή καί τόν βασανίζουν κυριολεκτικά -πίνοντάς του τό αἷμα τῆς καρδιᾶς του- δίχως ὅμως νά μπορεῖ νά ἀπαλλαγεῖ ὁ ἴδιος ἀπό μόνος του, ἀπό τήν φρικτή, τήν θλιβερή καί συνεχή παρουσία τους. Ἀπό τά ὁποῖα ὅμως μπορεῖ πραγματικά νά ἀπελευθερωθεῖ μελλοντικά καί πλέον μόνιμα μόνο μέ τή Θεία Χάρη τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ.

Ἀδέλφια μου, ὁ ἄνθρωπος εἶναι πλασμένος γιά τήν ἁγιότητα, καί ὄχι γιά νά ζεῖ καί νά ὑπηρετεῖ τήν ἁμαρτία μέσα ἀπό τά πάθη τῆς ἀτιμίας, ἀλλά γιά νά φτάσει ἁγνός καί καθαρός στήν αἰώνια ἀνάπαυση καί στήν αἰώνια εὐφροσύνη ἐντός τοῦ γλυκοῦ Παραδείσου τοῦ Ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ.

Ὅπως ἀκριβῶς μᾶς ἔλεγε πολύ συχνά ὁ ἀείμνηστος Γέροντάς μας π. Νικόλαος Μανώλης, ὅτι ἀξία ἔχει στό τέλος τοῦ ἀδιάκοπου ἀγώνα μας, νά βρεθοῦμε ὅλοι μαζί στόν Παράδεισο.

Ὅταν ὁ ἀγωνιζόμενος πιστός ἄνθρωπος μέ τήν Χάρη τοῦ Θεοῦ φθάνει σέ αὐτή τήν πολυπόθητη χαρμόσυνη καί μακαρία ψυχική ἀνάπαυση, τότε εὐχαρίστως δέχεται νά πάθει ὁ,τιδήποτε στήν ζωή του προκειμένου νά σωθεῖ ἡ ψυχή του.

Ἀλλά πολύ περισσότερο δέχεται πλέον εὐχαρίστως νά δώσει καί τή ζωή του γιά νά μήν ἀρνηθεῖ τήν πίστη του στό Χριστό.

Ὅπως ἐπίσης ἐπιθυμεῖ νά ζεῖ μαζί μέ τόν Κύριο Ἰησοῦ Χριστό σέ ὅλη του τή ζωή! Ὥστε νά ἀκολουθεῖ ἀγωνιζόμενος πάντοτε μέ πίστη, ὑπομονή καί μέ ἀληθινή ταπείνωση τήν πορεία τοῦ Θείου πάθους τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἀλλά καί τήν Ἁγία Του Ἀνάσταση.

Ὁ Ἅγιος Θεοφάνης ὁ Ἔγκλειστος, μᾶς ἀποκαλύπτει μέσα ἀπό τά ἁπλᾶ κείμενά του τά θαυμάσια μυστήρια τοῦ Θεοῦ μέ τά ἑξῆς θεάρεστα λόγια:

«Ὁ Θεός βρίσκεται παντοῦ. Καί σάν βρεῖ ἐκείνη τήν καρδιά πού δέν Τοῦ ἐναντιώνεται, καρδιά ταπεινή, μπαίνει μέσα της καί τή γεμίζει χ α ρ ά.(1)

Τόση εἶναι ἡ χαρά τῆς καρδιᾶς πού ἔχει μέσα της τόν Θεό, ὥστε κολλάει πάνω Του καί δέν θέλει ποτέ νά Τόν ἀποχωριστεῖ.

Σέ καρδιά φουσκωμένη ἀπό ἐγωισμό δέν πλησιάζει ὁ Κύριος.

Κι’ ἔτσι αὐτή καταθλίβεται, μαραζώνει καί σιγολιώνει, βυθισμένη στήν ἄγνοια, τή λύπη καί τό σκοτάδι.

Ὅσο ἁμαρτωλοί κι’ ἄν εἴμαστε, μόλις στραφοῦμε μέ μετάνοια καί πόθο πρός τόν Κύριο, ἡ θύρα τῆς καρδιᾶς μας ἀνοίγει σ’ Ἐκεῖνον.

Ἡ ἐσωτερική ἀκαθαρσία ξεχύνεται ἔξω, γιά νά παραχωρήσει τή θέση της στήν καθαρότητα, τήν ἀρετή, τόν ἴδιο τόν Σωτήρα, τόν μεγάλο Ἐπισκέπτη τῆς ψυχῆς, τόν κομιστή τῆς χαρᾶς, τοῦ φωτός, τοῦ ἐλέους.

Θεῖο δῶρο εἶναι αὐτή ἡ εὐλογημένη κατάσταση, ὄχι δικό μας κατόρθωμα.

Καί ἀφοῦ εἶναι δῶρο, πρέπει νά εὐχαριστοῦμε τόν δωρητή μέ ταπείνωση.

– Ταπείνωση! Ταπείνωση! Ταπείνωση!

Ἡ βάση κάθε ἀρετῆς καί ἡ προϋπόθεση τῆς πνευματικῆς καρποφορίας!

– Ἔχετε ταπείνωση;

Ἔχετε τότε τό Θεό. Τά ἔχετε ὅλα!

– Δέν ἔχετε ταπείνωση;

Τά χάνετε ὅλα!

– Νά συντηρεῖτε μέ θέρμη μέσα στήν καρδιά σας τό αἴσθημα τῆς ταπεινοφροσύνης».

“Ὅλες οἱαἰσθήσεις τοῦ σώματος εἶναι ἀντίθετες στήν πίστη, ἐπειδή ἀναφέρονται στά παρόντα· ἑνῶ ἡ Ὀρθόδοξη πίστη ὑπόσχεται τή μεγαλοπρέπεια τῶν μελλόντων ἀγαθῶν.(2)

Δέν πρέπει λοιπόν ἐκεῖνος πού ἀγωνίζεται γιά τή σωτηρία του νά νοσταλγεῖ ποτέ δέντρα φουντωμένα καί σκιερά, ἤ πηγές μέ καλά τρεχούμενα νερά, ἤ λειβάδια μέ ἄνθη, ἤ ὡραία σπίτια, ἤ ἀκόμη καί τίς ὡραῖες συγγενικές συναναστροφές.

Οὔτε νά θυμάται ἐπιδείξεις σέ γιορταστικές, ἄν τύχει, συγκεντρώσεις· ἀλλά νά χρησιμοποιεῖ τά ἀναγκαῖα τῆς ζωῆς μέ εὐχαριστία καί νά νομίζει τόν βίο του, σάν κάποιο ἀλλόκοτο δρόμο, πού δέν διαθέτει «καμμία» ἀπολύτως σαρκική ἀπόλαυση”.

Ἀδέλφια μου, ἔτσι μόνο περιορίζοντας κάθε περισπασμό τῆς διάνοιάς μας, θά τήν κατευθύνουμε ὁλόκληρη στό δρόμο πού ὁδηγεῖ στά αἰώνια καί ἄφθαρτα ἀγαθά τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ καί τήν Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν.

Ἀμήν, γένοιτο!

Συνεχίζεται…

• 1. Ὁ πιό σίγουρος δρόμος πρός τή βασιλεία τῶν οὐρανῶν εἶναι ἡ ταπείνωση. Ὅσιος Θεοφάνης ὁ Ἔγκλειστος. https://iconandlight.wordpress.com/
• 2. Λόγος ἀσκητικός χωρισμένος σέ 100 πρακτικά κεφάλαια πνευματικῆς γνώσεως καί διακρίσεως. Λόγος 55. https://religious.gr

Κάνε ἐγγραφή στό νέο κανάλι τῆς Κατάνυξης τοῦ Youtube πατώντας ἐδῶ: https://bit.ly/2WldGra