Συνεργατες

Οπλίσου με πίστη και υπομονή (Ε΄ Μέρος)

εικόνα άρθρου: Οπλίσου με πίστη και υπομονή (Ε΄ Μέρος)
Της Ολυμπίας
αποκλειστικά για την katanixi.gr

«Πρέπει μόνο νά σηκώσεις μέ ὑπομονή τήν τωρινή δυσκολία γιά ὅσο καιρό παραχωρήσει ὁ Θεός» (Ἅγιος Θεοφάνης ὁ Ἔγκλειστος)

Επιμέλεια σύνταξης: katanixi.gr

Ε΄ Μέρος

Ὁ Ἅγιος Θεοφάνης ὁ Ἔγκλειστος, μᾶς ἀποκαλύπτει ἰδιαιτέρως μέσα ἀπό κείμενά του ἀπό τήν πολυετή ἀσκητική ἐμπειρία, τήν μεγάλη ἀγάπη γιά τήν ὀρθόδοξη πίστη, γιά τήν ταπείνωση καί γιά τήν καρδιακή προσευχή.

Ἀλλά μᾶς φανερώνει ταυτόχρονα τό θάρρος του -πού ὅλους θά πρέπει νά μᾶς διακρίνει- ὥστε νά ζητᾶμε ἀπό τόν Κύριο μέ ἐμπιστοσύνη, τήν πίστη, πάντοτε μαζί μέ τήν ἐλπίδα. Ἀσφαλῶς ὅλες τίς ἀρετές καί κυρίως ὅτι μᾶς ἀφορᾶ καί εἶναι ἀληθινά ὠφέλιμο γιά τήν σωτηρία τῆς ψυχῆς μας.

Ὁ Ὅσιος Θεοφάνης ἐπειδή ἐνδιαφέρεται γιά τήν ὀρθόδοξη πίστη μιλάει σέ ἐμᾶς -διότι ἀληθινά νοιάζεται πολύ γιά μᾶς- καί μᾶς λέγει παρακλητικά ὅτι χρειάζεται ὁπωσδήποτε νά ἐμπιστευθοῦμε ὁλόκληρη τήν ζωή μας στή Θεία Πρόνοια:

«Προσευχήσου εἰς τόν Κύριο ὁλόθερμα καί λέγε ὅτι: Κύριε «τό μέλλον μου» τό φήνω μέ μπιστοσύνη στά ἄχραντα χέρια Σου». (7)

ν ναθέσεις τά πάντα στόν Κύριο μέ ἐμπιστοσύνη καί δεχτεῖς πώς ὅ,τι συμβαίνει προέρχεται π’ Αὐτόν γιά τό καλό σου, τότε δέ θ’ νησυχεῖς πιά καθόλου.

Θά κοιτᾶς μόνο γύρω σου, γιά νά δεῖς τί σοῦ στέλνει Θεός, καί συνείδησή σου θά ἐνεργεῖ σύμφωνα μ’ αὐτό πού στέλνει.

«Ὁπλίσου μέ πίστη καί ὑπομονή»!

Πράγματι ὁπλίσου μέ πίστη καί ὑπομονή. Διότι καθημερινά βλέπουμε πόσο γρήγορα μεταβάλλονται ο συνθήκες τῆς ζωῆς μας.

λα λλάζουν κατάπαυστα. τσι θ’ λλάξει καί ψυχική σου κατάσταση.

Θά ἔρθει μία μέρα πού παλλαγμένη πιά, πό τό πλάκωμα, θ’ ναπνέεις πιά λεύθερα καί θά φτεροκοπάει καρδιά σου, ὅπως πεταλούδα πάνω πό τά λουλούδια.

Πρέπει μόνο νά σηκώσεις μέ ὑπομονή τήν τωρινή δυσκολία γιά ὅσο καιρό παραχωρήσει Θεός.

ποιος ὑπομένει γόγγυστα τίς δυσκολίες, πιστεύοντας ὅτι τίς παραχωρεῖ Πανάγαθος Θεός πό γάπη καί εἶναι πάντα γιά τό δικό σου τό καλό, εἶναι ἰσότιμος μέ τούς Μάρτυρες.

Αὐτό νά τό θυμάσαι πάντα, γιά νά παρηγορείσαι.

Γράφεις ὅτι δέν προσεύχεσαι!

Τί είναι τοῦτο πάλι;

Τί πάει νά πεῖ ὅτι σύ δέν προσεύχεσαι;

Μπορεῖ νά μή λές τίς τυπικές προσευχές, ἀλλά ν’ ἀπευθύνεσαι στόν Θεό.

Μέ δικά σου λόγια καί νά Τοῦ ζητᾶς βοήθεια:

– “Κοίτα, Κύριε, τί συμβαίνει μέ μένα. Ἐτοῦτο κι’ κενο…

Δέν μπορῶ νά τά βγάλω πέρα μόνη μου.

Βοήθησέ με, πολυεύσπλαχνε!”.

Νά Τοῦ μιλᾶς γιά κάθε σου ἀνάγκη, ἀκόμα καί τήν πιό μικρή, καί νά Τόν παρακαλᾶς γιά διαρκή ἐνίσχυση.

Αὐτή προσευχή εἶναι πιό γνήσια»!

πως τό κερί ν δέν ζεσταθε καί μαλαχθε πολύ δέν μπορεῖ νά δεχτεῖ τή σφραγίδα πού βάζουμε πάνω του, ἔτσι καί νθρωπος. (8)

ν δέν δοκιμαστεῖ μέ κόπους καί σθένειες δέν μπορεῖ νά λάβει τήν σφραγίδα τῆς ρετῆς τοῦ Θεοῦ.

Γι’ αὐτό Κύριος λέγει στόν Ἀπόστολο Παύλο: “Σοῦ ρκεῖ χάρη μου· γιατί δύναμή μου λοκληρώνεται στήν σθένεια”. «πέρ τούτου τρίς τόν Κύριον παρεκάλεσα ἵνα ἀποστῇ ἀπ᾿ ἐμοῦ· καί εἴρηκέ μοι· ἀρκεῖ σοι ἡ χάρις μου· ἡ γάρ δύναμίς μου ἐν ἀσθενείᾳ τελειοῦται» (Β΄ Κορ. 12, 8).

Καί ἴδιος Ἀπόστολος καυχιέται μέ τά ἑξῆς λόγια:

Μέ πολλή εὐχαρίστηση λοιπόν θά καυχηθῶ περισσότερο γιά τίς σθένειες μου, γιά νά κατοικήσει μέσα μου δύναμη τοῦ Χριστοῦ:

«Καί εἴρηκέ μοι· ἀρκεῖ σοι ἡ χάρις μου· ἡ γάρ δύναμίς μου ἐν ἀσθενείᾳ τελειοῦται· ἥδιστα οὖν μᾶλλον καυχήσομαι ἐν ταῖς ἀσθενείαις μου, ἵνα ἐπισκηνώσῃ ἐπ᾿ ἐμέ ἡ δύναμις τοῦ Χριστοῦ» (Β΄ Κορ. 12, 9).

Ἀλλά καί τό βιβλίο τῶν Παροιμιῶν γράφει: «ποιον γαπᾶ ὁ Κύριος, τόν παιδαγωγεῖ· μαστιγώνει ὅποιον παραδέχεται παιδί Του» (Παροιμ. 3, 12).

Ὁ Ἀπόστολος λέγοντας «σθένειες» ἐννοεῖ τίς ἐπιθέσεις τῶν ἐχθρῶν τοῦ Τιμίου Σταυροῦ, πού συνεχῶς συνέβαιναν καί σ’ αὐτόν καί σέ ὅλους τούς τότεγίους, γιά νά μήν ὑπερηφανεύονται, ὅπως λέει ἴδιος, ἐξαιτίας τῶνὑπερβολικῶν ποκαλύψεων.

«Καί τῇ ὑπερβολῇ τῶν ἀποκαλύψεων ἵνα μή ὑπεραίρωμαι, ἐδόθη μοι σκόλοψ τῇ σαρκί, ἄγγελος σατᾶν, ἵνα με κολαφίζῃ ἵνα μή ὑπεραίρωμαι» (Β΄ Κορ. 12, 7)· ἀλλά μάλλον νά μένουν μέ τήν ταπείνωση στήν κατάσταση τῆς τελειότητας.

Καί μέ τούς συχνούς ξευτελισμούς νά διατηροῦν τή δωρεά τοῦ Θεοῦ μέ σιότητα. μεῖς ὅμως τώρα ὅταν λέμε «σθένειες», ννοούμε τούς πονηρούς λογισμούς καί τίς σωματικές ρρώστιες.

Τότε, ἐπειδή τά σώματα τῶν ἁγίων πού ἀγωνίζονταν κατά τῆς ἁμαρτίας παραδίνονταν σέ θανατηφόρες πληγές καί σέ διάφορες ἄλλες κακοπάθειες, ἦταν πολύ ἀνώτερα ἀπό τά πάθη πού μπήκαν λόγω τῆς ἁμαρτίας στήν ἀνθρώπινη φύση.

Τώρα ὅμως, ἐπειδή πληθύνεται μέ τή χάρη τοῦ Κυρίου ἡ εἰρήνη τῶν ἐκκλησιῶν, πρέπει νά δοκιμάζονται οἱ ἀγωνιστές τῆς εὐσέβειας, κυρίως στό σῶμα μέ τίς συνεχεῖς ἀρρώστιες καί στήν ψυχή μέ τούς πονηρούς λογισμούς· καί μάλιστα ἐκεῖνοι στούς ὁποίους ἡ πνευματική γνώση ἐνεργεῖ μέ κάθε αίσθηση καί ἐσωτερική πληροφορία.

Γιά νά ἀποφεύγουν κάθε κενοδοξία καί κάθε ὑπερήφανη σκέψη καί νά μπορέσουν καθώς, νά δεχτοῦν μέσα στίς καρδιές τους μέ μεγάλη ταπείνωση τή σφραγίδα τῆς Θείας ὡραιότητας, σύμφωνα μ’ ἐκεῖνο πού λέει ὁ Δαυΐδ: “Τυπώθηκε ἐπάνω μας Κύριε τό φῶς τοῦ προσώπου Σου” «Πολλοί λέγουσι· τίς δείξει ἡμῖν τά ἀγαθά; Ἐσημειώθη ἐφ᾿ ἡμᾶς τό φῶς τοῦ προσώπου σου, Κύριε» (Ψαλμός 4, 7).

Πρέπει λοιπόν μέ εὐχαριστία νά ὑπομένουμε τό θέλημα τοῦ Κυρίου· καί αὐτό θά μᾶς λογαριαστεῖ ὡς ἕνα δεύτερο μαρτύριο, τόσο ο συνεχεῖς ρρώστιες, ὅσο καί μάχη ναντίον τῶν δαιμονικῶν λογισμῶν. (9)

Γιατί ὁ διάβολος πού ἔλεγε τότε στούς ἁγίους Μάρτυρες μέσω τῶν ἄνομων ἐκείνων ἀρχόντων νά ἀρνηθοῦν τό Χριστό καί νά ἐπιθυμήσουν τή δόξα τοῦ βίου, στέκεται καί τώρα καί λέει τά ἴδια στούς δούλους τοῦ Θεοῦ ἀκατάπαυστα.

Αὐτός πού ἔκανε τότε νά ὑποφέρουν τά σώματα τῶν γίων καί κακοποιούσε ὑπερβολικά τούς ἔντιμους διδασκάλους τοῦγίου Εὐαγγελίου μέσω κείνων πού ὑπηρετοῦσαν τά διαβολικά κεῖνα φρονήματα.

Ὁ ἴδιος φέρνει καί τώρα στούς ὁμολογητές τῆς εὐσέβειας τά διάφορα παθήματα, μέ πολλές ὕβρεις καί ἐξευτελισμούς, ὅταν μάλιστα αὐτοί βοηθοῦν γιά τή δόξα τοῦ Κυρίου μέ πολλή δύναμη τούς φτωχούς πού κακοπαθοῦν.

Καί γι’ αὐτό, εἶναι ἀνάγκη μέ βεβαιότητα καί ὑπομονή νά ἐργαζόμαστε τό μαρτύριο τῆς συνειδήσεώς μας ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ, ὅπως λέει ὁ Δαυΐδ: «Ὑπομένων ὑπέμεινα τόν Κύριον, καί προσέσχε μοι καί εἰσήκουσε τῆς δεήσεώς μου» (Ψαλμός 39, 2).

Περίμενα μέ πολλή ὑπομονή τόν Κύριο, καί μοῦ ἔδειξε προσοχή”.

Κύριε δέν μπορῶ νά τά βγάλω πέρα μόνη μου. Βοήθησέ με, πολυεύσπλαχνε!

«Δόξα τῷ Θεῷ πάντων ἔνεκεν»!!!

  • 7. Ὁσίου Θεοφάνους τοῦ Ἐγκλείστου, «Χειραγωγία στήν Πνευματική Ζωή», Ἱερά Μονή Παρακλήτου. ἔκδ. Ἱ. Μονῆς Παρακλήτου, Ὠρωπός Ἀττικῆς 2003, σελ. 19–21.https://www.hristospanagia.gr
  • 8. Ὁσίου Θεοφάνους τοῦ Ἐγκλείστου. – Γράμματα σέ μιά ψυχή. https://iconandlight.wordpress.com/
  • 9. Λόγος σκητικός χωρισμένος σέ 100 πρακτικά κεφάλαια πνευματικῆς γνώσεως καί διακρίσεως. Λόγος 94.https://religious.gr

Κάνε ἐγγραφή στό νέο κανάλι τῆς Κατάνυξης τοῦ Youtube πατώντας ἐδῶ: https://bit.ly/2WldGra

Δείτε σχετικά:
– Οπλίσου με πίστη και υπομονή (Α΄ Μέρος)
– Οπλίσου με πίστη και υπομονή (Β΄ Μέρος)
– Οπλίσου με πίστη και υπομονή (Γ΄ Μέρος)
Οπλίσου με πίστη και υπομονή (Δ΄ Μέρος)

Σχετικά άρθρα

Ο Τίμιος Σταυρός εγγύηση στον Τελωνισμό της ψυχής (Φιλοκαλία) – Συζήτηση

Ομιλία του μακαριστού π. Νικολάου Μανώλη “Ὁ ὑψωθεῖς ἐν τῷ Σταυρῷ ἑκουσίως, τῇ ἐπωνύμῳ σου καινῇ πολιτείᾳ, τούς οἰκτιρμούς σου δώρησαι, Χριστέ ὁ Θεός, Εὔφρανον ἐν τῇ δυνάμει σου, τούς πιστούς Βασιλεῖς...

Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Συνεχίζοντας την περιήγηση στην ιστοσελίδα, συναινείτε με την χρήση αυτών.
Μπορείτε να επισκεφθείτε τους Όρους χρήσης και την Πολιτική προστασίας απορρήτου.