Γράφει η Ε.Α (Φίλη της Ιστοσελίδας μας)
αποκλειστικά για katanixi.gr

Μα, τι μάνα είσαι συ που θα τα καταφέρεις μονάχη, δίχως ορθόδοξο καθοδηγητή;

Ἐπιμέλεια σύνταξης: katanixi.gr

Η 2α Φεβρουαρίου είναι αφιερωμένη ημέρα εορτής της ορθόδοξης μητέρας, λόγω του ειδικού συμβολισμού της Εορτής της Υπαπαντής. Με την ευκαιρία αυτής της Εορτής αφιερώνουμε το ακόλουθο άρθρο μιας ανώνυμης, πολύ καλής φίλης της Κατάνυξης.

Ορφανή από μάνα πνευματική

Ε.Α

Ἰδού γάρ ἐν ἀνομίαις συνελήφθην, καί ἐν ἁμαρτίαις ἐκίσσησέ με ἡ μήτηρ μου…. Μήτηρ, μητέρα, μάνα, μανούλα, μαμά. Πόσο βάρος φέρει άραγε αυτή η λέξη; Με πόσα συναισθήματα είναι φορτισμένη;

Το θαύμα του Θεού! Η γέννηση ενός μωρού! Από τη στιγμή της σύλληψης έχει ήδη ξεκινήσει το ταξίδι ενός ανθρώπου. Μεγάλο πράγμα ο άνθρωπος από την ανυπαρξία να μπορεί να φτάσει ακόμη και στη Θέωση. Ένα τόσο δα πλασματάκι παλεύει για να νικήσει τον θάνατο, παλεύει για να ζήσει, για να αποκτήσει μερίδιο σε αυτό που λέγεται ζωή και να κερδίσει την αιώνια ζωή. Θέλει να την κερδίσει, ώστε να γεννηθεί και να τρέξει αυτόν τον ορθόδοξο στίβο μάχης. Μπορεί να είναι αδύναμο, μα ο Θεός του δίνει μία και το κάνει δυνατό! Παλεύει από την πρώτη στιγμή να μάθει τη ζωή, να αποκρυπτογραφήσει τους κώδικες επιβίωσης, να ανταπεξέλθει στη φωλιά που ο Θεός το τοποθέτησε. Κουρνιάζει εκεί στο σώμα που μαζί με τον Θεό το συνδημιούργησε. Μέσα σε αυτό το σώμα σχηματίζεται η καρδιά, το συκώτι, οι νεφροί, οι οφθαλμοί, οι πνεύμονες, όλα είν’ εκεί. Σε εκείνο δίνει τις σπρωξιές του. Εκείνο είναι το καταφύγιό του. Από εκείνο τρέφεται. Μέσα σε εκείνο ζει. Εκεί αναπαύεται. Εκείνο αγαπά. Από εκεί ξεδιψά. Εκείνο είναι η ρίζα του. Όλα εναρμονισμένα για να λειτουργούν και να δοξάζουν τον Κύριο. Όλα σε πλήρη τελειότητα. Όλα καθρεφτίζουν το κατ’ εικόνα του Κυρίου. Όλα καθρεφτίζουν το θαύμα!

Ένας αγώνας, μία πρόκληση ριψοκίνδυνη για να δει η μάνα αν θα καταφέρει τελικά. Έχει λάθη, πάθη, αγαλλίαση, ανάπαυση, ελπίδα, πίστη, ευγνωμοσύνη και ατελείωτη, απύθμενη αγάπη. Θαρρείς, πως ο αγώνας για τη γέννηση και την απελευθέρωση μοιάζει με τη γλυκιά Οδύσσεια που ακολουθεί μετά. Να! Με μιας ξεκίνησε και η καρδιά να χτυπά στον έξω κόσμο. Ω, πόσο θέλει αυτή η καρδιά να γεννηθεί μέσα στην Αλήθεια της Ορθοδοξίας, να ζεσταθεί από την αγάπη του Κυρίου, να χτυπήσει στους ρυθμούς της καρδιακής ευχής, να τρέμει μην παραστρατήσει… Σπάει η καρδιά μπροστά στον δημιουργό της! Να! Ένας μικρός μαχητής θέλει να ζήσει στην εν Χριστώ ζωή, να βαπτιστεί δούλος του Κυρίου! Πώς ένας σπόρος, που ξεκινά από το μηδέν, θα μπορέσει να ανθίσει δίχως το κρύο και γάργαρο νερό; Είναι ανήμπορος, αδύναμος, αβοήθητος, ευάλωτος, μικρός. Χρειάζεται το χώμα για να φυτρώσει, τη κοιλιά της μάνας για να ριζώσει. Χρειάζεται το γάργαρο νερό, τον λόγο τον παρηγορητικό της μάνας για να το δροσίσει, να το ξεδιψάσει. Το λίπασμα, για του επουλώσει την πληγή. Χρειάζεται το τροπικό κλίμα για να ευδοκιμήσει, τη ζεστή ευχή της μάνας για να το παρηγορήσει. Μήπως είναι αδύναμη; Μήπως είναι φτωχή; Μήπως δεν είναι σπουδαγμένη; Μήπως δεν είναι άξια να λάβει τέτοια ευλογία; H μάνα είναι ο ορμητικός χείμαρρος, που μπορεί να σπάσει κάθε φράγμα δυσκολίας. Είναι δυνατή, γιατί μπορεί να διαλύσει την πικρία του σπλάχνου της, έχει τη δύναμη την ουράνια. Είναι πάμπλουτη, γιατί έχει αγάπη Χριστού άφθονη να κεράσει. Είναι σπουδαγμένη, γιατί έχει σπουδάσει με την Πρώτη Μάνα, τη Μητέρα Παναγία και βαδίζει μαζί της σε ασφαλή μονοπάτια… Είναι άξια, γιατί δεν είναι πρώτη αυτή, αλλά η Πίστη η ορθή!

Παλεύει η μάνα, κοπιάζει, μοχθεί, πονάει, στερείται για να δώσει στο σπλάχνο την ασπίδα την αληθινή, την Πίστη τη μοναδική. Μήπως τα γόνατα μάτωσαν, απ’ τη μετάνοια τη στρωτή; Μήπως το κομποσχοίνι ξέφτισε γιατί τρέχει η ευχή; Μήπως οι Χαιρετισμοί της Παναγίας ακούγονται κάθε στιγμή; Μήπως ζητά τη Θεία Κοινωνία να ποτίσει την ψυχή; Κλαίει η μάνα, κλαίει, τα λάθη της δεν τα συγχωρεί.

Μήπως δεν έχεις να ντυθείς; Έλα, η μάνα τα ενδύματα περιφρονεί. Μήπως φοβήθηκες πως δε θα τα καταφέρεις στη ζωή; Η μάνα το ξέρεις, όλα τα μπορεί. Μήπως το σώμα σου πονά και σφίγγεται η καρδιά; Έλα, η μάνα ξέρει από γιατρικά. Μήπως η μάνα τρέχει να εξομολογηθεί; Πάλι η μάνα γίνεται Χ….

Ο Σταυρός είναι βαρύς. Η ευθύνη πολλή. Τα άγχη συσπειρώθηκαν για να γονατίσουν τη μάνα την ευλαβή. Οι λογισμοί σαν μελίσσι βουίζουν στην ψυχή. Μα, μάνα δίχως την Ορθοδοξία δεν μπορεί να λογιστεί. Δίχως την Παναγία δεν μπορεί να νικήσει ούτε για μια στιγμή. Η λέξη «μάνα» γίνεται φθηνή, βρωμίζει και αποκτά μπόχα πνευματική. Αν δεν είναι με την Ορθοδοξία, η μάνα είναι δαιμονική. Αλίμονο! Αλίμονο, στη μάνα που υποβιβάζει τη Μάνα Παναγία, δε τη θέλει για θεία οδηγό. Αλίμονο, γιατί γίνεται τροφός αντίχριστη, ποτίζει φαρμάκι το σπλάχνο της, σπάει τους μητρικούς δεσμούς. Γίνεται θηρίο να κατασπαράξει μέχρι και το παιδί της. Γίνεται στείρα από παιδί και το παιδί γίνεται ορφανό από μάνα πνευματική… Μα, τι μάνα είσαι συ που θα τα καταφέρεις μονάχη, δίχως ορθόδοξο καθοδηγητή; Μπορεί να σαι ζωντανή, μα πνευματικά θα ‘σαι νεκρή! Κοσμικά φροντισμένη, πνευματικά αδρανοποιημένη. Επιφανειακά σωστή, πνευματικά τραγική! Μάνα, άδεια και κενή!

Ο γέροντάς σου μόνο να σε καθοδηγεί… Απλανής οδηγός, ορθόδοξος μαχητής που ξέρει τον τρόπο ορθόδοξη μάνα για να βγεις!

Ἰδού γάρ, γέροντα, ἀλήθειαν ἠγάπησας· τά ἄδηλα καί τά κρύφια τῆς σοφίας σου ἐδήλωσάς μοι. Δήλωσε τον δρόμο και τον τρόπο κάθε παιδί μια μάνα πνευματική να βρει και κάθε μάνα ένα παιδί!

Κάνε ἐγγραφή στό νέο κανάλι τῆς Κατάνυξης τοῦ Youtube πατώντας ἐδῶ: https://bit.ly/2WldGra