του Ελευθέριου Ν. Κοσμίδη, Contributor Editor
αρθρογραφεί για katanixi.gr

Πως από την ιερατική κλίση και κλήση ως υπούργημα, καταντήσαμε θεατές στο μαρασμό της εκκλησιαστικής εκπαίδευσης…

Επιμέλεια σύνταξης: katanixi.gr

Δεν είναι εύκολο να αναφερθούμε σύντομα και περιεκτικά στο τοπίο της ακαδημαϊκής εκπαίδευσης στην Ελλάδα. Δεν υπάρχει, αν θέλετε, Εθνική πολιτική.

Με κάποιο τρόπο όποτε επιχειρείται καλοπροαίρετα να τεθούν τα θεμέλια μιας μελλοντικής στρατηγικής, η συζήτηση καταλήγει σε κομματικό καυγά οικογενειακού επιπέδου. Το βέβαιο είναι πως σε όλες, μα όλες τις αλλαγές, θύματα είναι τα παιδιά. Οι οικογένειές τους και τελικά η κοινωνία μας.  

Αν αυτές οι πικρές διαπιστώσεις αφορούν στην πανεπιστημιακή εκπαίδευση γενικότερα, τα πράγματα γίνονται τραγικά, αν εστιάσουμε στην Εκκλησιαστική εκπαίδευση. Η συζήτηση ξεκινά με πολιτικά ελατήρια και καταλήγει ένα μικροκομματικό εκκρεμές, που όποτε δείχνει ακριβώς, χτυπά “Ντιν – Αριστερόστροφο Χωρισμό Εκκλησίας – Κράτους”, και όποτε δείχνει και μισή, χτυπά “Νταν – Δεξιόστροφο κρατικοδίαιτο κλήρο”.

Με φόντο αυτές τις τοξικές συνθήκες, κυκλοφόρησε ετεροχρονισμένα η είδηση για το λουκέτο στην Ανωτάτη Εκκλησιαστική Ακαδημία Θεσσαλονίκης, που ναι μεν ψηφίστηκε πέρυσι τον Αύγουστο, αλλά θα τεθεί σε ισχύ από το νέο ακαδημαϊκό έτος 2022-2023, δηλαδή τον προσεχή Σεπτέμβριο. Ο Γολγοθάς, τον οποίο  έχουν να τραβήξουν οι σπουδαστές και οι οικογένειές τους, αφήνει την κοινωνία μας παγερά αδιάφορη. Δεν πουλάει, πώς το λένε… Τα φληναφήματα περί προσφυγής στην Ευρωπαϊκή Ένωση θυμίζουν καθρεφτάκια για ιθαγενείς, που αγνοούν το κόστος μιας τέτοιας νομικής αντιμετώπισης. 

Για όποιον ενδιαφέρεται πραγματικά να ερευνήσει την ιστορία της Εκκλησιαστικής εκπαίδευσης  υπάρχουν, εκτός από τον προηγούμενο ΝΟΜΟ 3432/2006 και τον επίμαχο 4823 ΦΕΚ Α 136/3.8.2021 “Αναβάθμιση του σχολείου, ενδυνάμωση των εκπαιδευτικών και άλλες διατάξεις”, αξιόλογες έρευνες τόσο σε διδακτορικό¹ όσο και μεταπτυχιακό² επίπεδο διαθέσιμες δωρεάν στο διαδίκτυο.

Υπάρχει η Ε Ι Σ Η Γ Η Σ I Σ τοῦ Μητροπολίτου Καισαριανῆς, Βύρωνος καὶ Ὑμηττού Δανιήλ, Προέδρου τῆς Συνοδικῆς Ἐπιτροπῆς τῆς Ἐκκλησιαστικῆς Ἐκπαιδεύσεως καί τῆς Ἐπιμορφώσεως τοῦ Ἐφημεριακοῦ Κλήρου ἐνώπιον τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος μέ θέμα: «Ἀνασυγκρότησις τῆς Ἐκκλησιαστικῆς Ἐκπαιδεύσεως».

Τέλος έχει δημοσιευθεί η «Έκκληση υπέρ των Ανώτατων Εκκλησιαστικών Ακαδημιών, σύμφωνα με την υπ’  αρ. πρωτ. 610/13.2.2018 απόφαση της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου», που απήυθυνε ο Πρόεδρος της Α.Ε.Α.Θ.  Μητροπολίτης Κίτρους, Κατερίνης και Πλαταμώνος ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ  (10 Μαΐου 2021).

Είναι εξαιρετικά σοβαρό το θέμα, τα συμπεράσματα όμως των ερευνητών και οι γνωμοδοτήσεις των Εκκλησιαστικών ταγών συγκλίνουν με τρόπο δραματικό στην απώλεια εκκλησιαστικότητας της Εκκλησιαστικής εκπαίδευσης. Όταν η πιο δημοφιλής Ακαδημία στην Ελλάδα έχει μετατραπεί σε  οικουμενιστική σφηκοφωλιά, αλλά και η δεύτερη πιο δημοφιλής έχει γίνει συνώνυμο της παναιρετικής εκτροπής, είναι φυσικό επόμενο να μαραζώσουνε οι “δημόσιες” Ακαδημίες” της εκκλησιαστικής μας εκπαίδευσης. 

Στο σύγχρονο οικουμενιστικό περιβάλλον ευρωστία, ευμάρεια και δημοφιλία απολαμβάνουν τα ιδρύματα που υποτάσσονται στον Οικουμενισμό. Η ελίτ των Εκκλησιαστικής μας ηγεσίας δεν ανέχεται να αντιπαραβάλει απέναντι στη Βοστώνη τη Θεσσαλονίκη ή απέναντι στο Σαμπεζύ τα Γιάννενα. 

Το ακαδημαϊκός κύρος που απαιτείται για να συμμετάσχει κανείς ισότιμα στους διαθρησκειακούς θεολογικούς διαλόγους, με συνομιλητές από ιδρύματα με το “κύρος” του Βατικανού, έκανε τις Εκκλησιαστικές μας ακαδημίες να μοιάζουν  με φτωχό συγγενή. Οι φιλόδοξοι καριερίστες προωθήθηκαν στις θεολογικές σχολές Ελλάδας και εξωτερικού, οι Ανώτατες Θεολογικές Ακαδημίες απαξιώθηκαν εκ των έσω απο τους Πατριάρχες, τους Αρχιεπισκόπους και τους Επισκόπους της Ορθόδοξης Εκκλησίας, μοιραία η ζήτηση από τους φοιτητές σταδιακά μειώθηκε και τελικά επήλθε ο μαρασμός.  

Πουθενά σε όλη αυτή την περιγραφή δεν χωρούν οι αγωνίες, οι προσευχές, τα δάκρυα και οι θυσίες του Αγίου Νεκταρίου για την νεολαία της Ελλάδας, στις αρχές του 20ου αιώνα, που επρόκειτο να Ιερωθεί. 

Δεν υπάρχει καμία απολύτως σύγκριση, καμία βάση συζήτησης στη σημερινή προβληματική. Αυτό το πρόβλημα των παιδιών που επιθυμούν να ιερωθούν σε μία εκκοσμικευμένη και παραδομένη στον Οικουμενισμό Εκκλησιαστική διοίκηση ξεφεύγει από τους σκοπούς του μικρού αυτού άρθρου. 

Αν κάτι ευχόμαστε, αυτό είναι να αφυπνισθεί ο κόσμος και να ελεγχθεί συνειδησιακά κλήρος. Το πρόβλημα έχει βαθιές ρίζες και ανάγεται σε κορυφαίο ζήτημα πίστεως, Φτάνει η υποκρισία. 

Καλή μετάνοια!  

•  1. Αλμπανάκη, Ξ. Γ. (2016). Το θεσμικό πλαίσιο οργάνωσης και λειτουργίας της εκκλησιαστικής εκπαίδευσης στην Ελλάδα και σε κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης (No. GRI-2016-16586). Aristotle University of Thessaloniki.
• 2. Κοσμάς Αδαμίδης (2017) Η Πολιτική για την Εκκλησιαστική εκπαίδευση στη μεταπολιτευτική Ελλάδα. The Politics of Ecclesiastical Education in Greece. – U.O.A.

Κάνε ἐγγραφή στό νέο κανάλι τῆς Κατάνυξης τοῦ Youtube πατώντας ἐδῶ: https://bit.ly/2WldGra

Δείτε σχετικά
– Ακαδημία Οικουμενιστικών Σπουδών Βόλου!
– «Ορθόδοξη Ακαδημία Κρήτης», πόσο ορθόδοξη είναι; 
– «Πέταξαν» την Εκκλησία έξω από τη Ριζάρειο!