της Ε.Ζ.

Πρόσεξε λοιπόν βασιλιά μήπως με το να κατασκευάζεις κάθε μέρα θεούς, κάνεις χειροτεχνία τη δημιουργία θεών…

Στις 7 Σεπτεμβρίου η Εκκλησία μας εορτάζει τη μνήμη του Αγίου μάρτυρος Σώζοντος.

Ο Άγιος μάρτυρας, πριν λάβει το Άγιο βάπτισμα, ονομαζόταν Ταράσιος και καταγόταν από τη Λυκαονία. Γεννήθηκε το έτος 288 μ.Χ. και κάποια στιγμή στη ζωή του βαπτίστηκε και ονομάστηκε Σώζων.

Η δουλειά του ήταν βοσκός. Συχνά όμως πέρα από ποιμένας προβάτων γινόταν και ποιμένας ανθρώπων. Σε όποιο μέρος πήγαινε ο Σώζων για να βοσκήσει τα πρόβατά του, δίδασκε και την αλήθεια του Ευαγγελίου σε όσους περαστικούς συναντούσε. Με αυτό του το έργο κατάφερε μάλιστα να φέρει πολλούς ανθρώπους στην Εκκλησία του Χριστού! Ο χαρακτήρας του ήταν πράος και ταπεινός.

Μια μέρα ο Άγιος Σώζων πήγε να βοσκήσει τα πρόβατά του σε μια πηγή, γύρω από την οποία υπήρχε πυκνή βλάστηση με άφθονη τροφή για τα πρόβατα. Εκεί που καθόταν και πρόσεχε το κοπάδι του, τον πήρε ένας γλυκός ύπνος. Είδε τότε μια φοβερή οπτασία που του έδωσε μεγάλος θάρρος και δύναμη! Άκουσε ο Άγιος φωνή να του λέει ότι στον τόπο εκείνο και σ’ όλη την χώρα, πολλοί άνθρωποι θα σωθούν και θα δοξάζουν την Αγία Τριάδα!

Όταν ο Άγιος ξύπνησε, πήγε στην Πομπηιούπολη. Εκεί η ειδωλολατρία άνθιζε και οι Χριστιανοί ήταν ελάχιστοι. Ο Άγιος βέβαια δεν άντεχε να βλέπει κάτι τέτοιο και θέλησε αμέσως από πόνο για τους ταλαίπωρους συνανθρώπους του να τους απαλλάξει από τα είδωλα.

Έτσι, μπήκε στον πλησιέστερο ειδωλολατρικό ναό και έσπασε το δεξί χέρι του χρυσού αγάλματος που βρίσκονταν εκεί. Πήρε το κομμάτι αυτό και το πούλησε σε μεγάλη αξία. Τα λεφτά που πήρε από αυτό, τα έδωσε στους φτωχούς της περιοχής.

Ο μάρτυρας όμως το έκανε αυτό κρυφά, χωρίς να τον δουν οι νεωκόροι. Αυτοί οι ασεβείς άρχισαν να συλλαμβάνουν διάφορους αθώους ανθρώπους και τους πήγαιναν στο δικαστήριο κατηγορώντας τους για ιεροσυλία. Το θεωρούσαν μάλιστα τόσο μεγάλη παραβίαση, ώστε να τους αποστρέφονται όλοι. Με γενναιότητα όμως ο μάρτυρας παρουσιάστηκε στο δικαστήριο και ομολόγησε ότι αυτός έκοψε το χέρι του αγάλματος με σκοπό να ελευθερώσουν όλους τους αθώους ανθρώπους.

Όταν το άκουσαν αυτό οι νεωκόροι, τον πήγαν αμέσως στον βασιλιά της Κιλικίας Μαξιμιλιανό.

Ο βασιλιάς Μαξιμιανός τότε, κάθισε σε ένα ψηλό βήμα και ζήτησε να του φέρουν μπροστά του τον Σώζων. Ρώτησε τότε τον Μάρτυρα:

– Ποιο είναι το όνομά σου, ποια η θρησκεία σου και από ποια χώρα είσαι;

– Οι γονείς μου με ονόμασαν Ταράσσιο όταν γεννήθηκα, αλλά μετά βαπτίστηκα και ονομάστηκα Σώζων. Κατάγομαι από τη Λυκαονία και είμαι Χριστιανός.

– Γιατί ήρθες σε αυτή την πόλη;

– Πηγαίνω τα πρόβατά μου όπου υπάρχει νερό και βλάστηση για να βοσκήσουν.

– Γιατί έκανες τόση μεγάλη ασέβεια και έβγαλες το δεξί χέρι του θεού;

– Ακόμα και ο θεός σου μαρτυράει πως αυτό που έκανα δεν είναι έγκλημα αφού δεν αντέδρασε καθόλου και δεν οργίστηκε εναντίον μου. Ακόμα και αν μιλούσε; μου φαίνεται πως εσάς θα κατηγορούσε που αφήσατε τον αληθινό Θεό και Δημιουργό του Σύμπαντος για να στραφείτε στα άψυχα είδωλα.

– Εάν θέλεις όχι μόνο να συγχωρεθείς αλλά να λάβεις και μεγάλες αμοιβές; άσε αυτές τις φλυαρίες και σώσε τον εαυτό σου προσκυνώντας τους θεούς.

– Αν προσκυνήσω αυτόν που δεν μπόρεσε ούτε τον εαυτό του να υπερασπιστεί; θα είμαι πολύ πιο αναίσθητος από αυτόν τον θεό σας. Πρόσεξε λοιπόν βασιλιά μήπως με το να κατασκευάζεις κάθε μέρα θεούς κάνεις χειροτεχνία την δημιουργία θεών.

Ακούγοντάς το αυτό ο ηγεμόνας θύμωσε πολύ και διέταξε αμέσως να τιμωρήσουν και να βασανίσουν τον μάρτυρα. Ξεκίνησαν λοιπόν με το να του γδέρνουν το σώμα με σιδερένια νύχια. Ο πόνος έφτανε μέχρι τα κόκαλα. Εκείνος ζητούσε τη βοήθεια του Κυρίου για να αντέξει το βάσανο. Έτσι ο Άγιος έμενε τόσο απαθής σαν να είχε σιδερένιο σώμα.

Ο Μαξιμιανός προσπάθησε να σκεφτεί άλλους τρόπους να τον βασανίσει. Διέταξε τότε να βάλουν στον Μάρτυρα παπούτσια που μέσα είχαν σιδερένια καρφιά και να τον αναγκάζουν να περπατάει φορώντας τα. Ο Άγιος όμως δεν ένιωθε καθόλου πόνο. Αντιθέτως ένιωθε σαν να περπατάει σε λουλούδια και βλέποντας τα πόδια του να γεμίζουν με αίμα νόμιζε ότι βρέχεται από κάποιο ευχάριστο νερό. Τις κοροϊδίες του τυράννου και όσων βρίσκονταν εκεί, τις θεωρούσε χαρά .

Ο Μαξιμιανός άρχισε να τον κοροϊδεύει και του είπε: «Αύριο όταν βγει η θεά να παίξεις τον αυλό και τότε σου ορκίζομαι πως αυτή η ίδια θα σε απαλλάξει από κάθε τιμωρία και ποινή και θα σε αθωώσει».

Ο μάρτυρας όμως, με παρρησία απάντησε: «Εσύ τα λες αυτά για να με κοροϊδεύεις και σε αυτό σε παρακινεί ο δαίμονας που έχεις μέσα σου. Εγώ όμως να ξέρεις πως αφού αξιώθηκα να λάβω το άγιο Βάπτισμα, έπαιζα τον αυλό στα πρόβατα που ποίμαινα. Τώρα τραγουδώ για τον Κύριο και παρακαλώ για την σωτηρία όλων των ανθρώπων».

Ο Μαξιμιλιανός ακούγοντας αυτά, θύμωσε τόσο πολύ που διέταξε να μαστιγώσουν τον μάρτυρα ακόμα πιο σκληρά από πριν και τέλος να τον ρίξουν στη φωτιά για να καεί και να μην ταφεί το σώμα του.

Αυτά διέταξε και έγιναν. Ο άγιος όμως ένιωθε μόνο χαρά και αγαλλίαση, και έτσι παρέδωσε την ψυχή του στον Κύριο. Διέταξε τότε να ανάψουν τη φωτιά και καθώς η φλόγα ανέβαινε προς τα πάνω, ακούστηκε μια δυνατή βροντή που τρόμαξε όσους βρίσκονταν εκεί. Παράλληλα άρχισε και ένα δυνατό χαλάζι που σκόρπισε τους δήμιους και όλοι εξαφανίστηκαν.

Οι φιλομάρτυρες τότε, μπόρεσαν ανεμπόδιστοι να μαζέψουν τα άγια λείψανα. Είχε νυχτώσει αλλά αυτό δεν εμπόδισε καθόλου στη συλλογή τους, γιατί φως λαμπερό διευκόλυνε τους ευσεβείς Χριστιανούς να τα συλλέξουν και να τα θάψουν στις 7 Σεπτεμβρίου.

Το Φως αυτό, που τους φώτιζε και βοήθησε στη συλλογή των ιερών λειψάνων, φώτισε και πάνω από τον τάφο μέχρι να θαφτούν όλα τα κομμάτια από το σκήνωμα του Αγίου. Ύστερα από την ολοκλήρωση της διαδικασίας, το Φως χάθηκε και επέστρεψε το φυσικό σκοτάδι της νύχτας.

Ο Θεοφώτιστος ποιμένας Άγιος Σώζων να πρεσβεύει υπέρ ημών και να αποτελεί παράδειγμα για τους σημερινούς αθεόφοβους ποιμένες της Εκκλησίας μας! Αμήν!

Ἀπολυτίκιον Ἦχος α’. Τῆς ἐρήμου πολίτης.
Δι’ ὄμφης οὐρανίου πιστωθεῖς πρὸς τὰ κρείττονα, τοὺς τῆς εὐσέβειας ἀγῶνας, ἄπτοητως διέδραμες, καὶ ὤφθης τοῦ Σωτῆρος κοινωνός, ἀθλήσας Μάρτυς Σῴζων ἄνδρικως, διὰ τοῦτο διασῴζεις ἐκ πειρασμῶν, τοὺς πίστει προσιόντας σοί. Δόξα τῷ παρασχόντι σοὶ ἴσχυν, δόξα τῷ σὲ στεφανώσαντι, δόξα τῷ ἔνεργουντι διὰ σοῦ πάσιν ἰάματα.

Κάνε ἐγγραφή στό νέο κανάλι τῆς Κατάνυξης τοῦ Youtube πατώντας ἐδῶ: ΚΑΤΑΝΙΧI