Επικαιρότητα

Πατριάρχης Βαρθολομαίος, ο Επίτιμος της Πρέβεζας

εικόνα άρθρου: Πατριάρχης Βαρθολομαίος, ο Επίτιμος της Πρέβεζας
Άρθρο της Παναγιώτας Κεμανετζή

Διακρίσεις και ομιλίες οικουμενιστικού χαρακτήρα στα πλαίσια επίσκεψης


Στην Πρέβεζα παρευρέθη [1] στις 27 Ιουνίου 2024 ο Οικουμενικός Πατριάρχης μετά τις προγραμματισμένες επισκέψεις του στις ιερές Μητροπόλεις Λευκάδος, Ιθάκης και μετέπειτα της Άρτας.

Κατά την άφιξή του στην πόλη τον υποδέχθηκαν ο Μητροπολίτης Πρεβέζης κ. Χρυσόστομος και ο Δήμαρχος κ. Νίκος Γεωργάκος, παρουσία του Μητροπολίτου Ιωαννίνων κ. Μαξίμου, εκπροσώπου του Μακ. Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου, των Μητροπολιτών Κερκύρας, Παξών και Διαποντίων Νήσων κ. Νεκταρίου Λευκάδος και Ιθάκης κ. Θεοφίλου, Άρτας κ. Καλλινίκου, Ηλείας και Ωλένης κ. Αθανασίου, Παραμυθίας, Φιλιατών και Γηρομερίου κ. Σεραπίωνος, κληρικών, Μοναχών και Αρχόντων Οφφικιαλίων της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας (Μ.τ.Χ.Ε), πολιτικών εκπροσώπων , Αυτοδιοικητικών παραγόντων και πιστών. 

Ακολούθησαν ευχαριστίες εκατέρωθεν ενώ στις ομιλίες του ο Πατριάρχης αναφέρθηκε σε θέματα πίστεως και ενότητας που αποβλέπουν στην σωτηρία της ψυχής του ανθρώπου αναφέροντας εν κατακλείδι ότι: «Το μέγα μυστήριον εις την Εκκλησίαν του Χριστού, το πραγματικώς «νέον και καινόν», είναι το «κοινόν».

Το απόγευμα, ο Δήμος Πρέβεζας τίμησε τον Οικουμενικό Πατριάρχη, δίνοντας το όνομά του κατά τη διάρκεια ειδικής τελετής, στην πλατεία μπροστά από τον Ι. Ναό Αγίου Νεκταρίου. Την ανάγνωση της σχετικής απόφασης ανέλαβε η Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου κα Αηδώνη, ενώ αργότερα προσφέρθηκαν και αναμνηστικά δώρα στον επίτιμο καλεσμένο.

Ακολούθησαν πολιτιστικές εκδηλώσεις προς τιμήν του κ. Βαρθολομαίου και της συνοδείας του στο Θέατρο της Αρχαίας Νικόπολης, όπου συναντήθηκαν διάφορα χορωδιακά σχήματα της Πρέβεζας προσφέροντας μουσική μέθεξη με παραδοσιακά και έντεχνα τραγούδια.

Σχετικά με τα λεχθέντα του Πατριάρχη

Κατά τη παραμονή του στην Πρέβεζα, ο κ. Βαρθολομαίος στις ομιλίες του δεν παρέλειψε να αναφερθεί και σε θέματα Ορθόδοξης Πίστεως από την σκοπιά του Οικουμενικού Πατριάρχη. Συγκεκριμένα ανέφερε μεταξύ άλλων και τα εξής:

“Η πιστότης εις την παράδοσιν αυτήν δεν έχει ουδεμίαν σχέσιν με άγονον συντηρητισμόν, ο οποίος, εν τέλει, «νεκρώνει την παράδοσιν». Ορθώς έχει γραφή, ότι ο συντηρητισμός είναι «αντιπαραδοσιακός». Η γνησία παραδοσιακότης ακούει την φωνήν των Πατέρων, ταυτοχρόνως δε αφουγκράζεται την φωνήν των συγχρόνων της, διαλέγεται και αναδεικνύει την επικαιρότητα των χριστιανικών αληθειών και το υπαρξιακόν των περιεχόμενον. Τόσον η άγονος προσκόλλησις εις το παρελθόν, όσον και η άκριτος ταύτισις με το εκάστοτε παρόν, δεν αποτελούν θεολογικώς ορθήν κατανόησιν του «ουκ εκ του κόσμου» χαρακτήρος της πίστεώς μας. Η Εκκλησία γνωρίζει ότι η χριστιανική καλή μαρτυρία είναι αδύνατον να δοθή από ανθρώπους αδιαφόρους διά τον συνάνθρωπον και τον κόσμον, ούτε βεβαίως από πιστούς με κοσμικόν φρόνημα, το οποίον εξουθενώνει τας δημιουργικάς των δυνάμεις.

Δημιουργείται εις τας ημέρας μας τεχνηέντως η εντύπωσις ότι η πρότασις ελευθερίας και τα πρότυπα που εκπροσωπεί και προβάλλει η Εκκλησία εγκλωβίζουν την ζωήν εις παρωχημένα σχήματα. Η αλήθεια είναι τελείως διαφορετική, και η επίκαιρος επιβεβαίωσις διά του λόγου το αληθές είναι τρία θεοδίδακτα κείμενα της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου, η οποία επραγματοποιήθη τον Ιούνιον 2016 εις την Ορθόδοξον Ακαδημίαν Κρήτης -σήμερον ακριβώς συμπληρούνται 8 έτη από της λήξεως των εργασιών της-: α) Η αποστολή της Ορθοδόξου Εκκλησίας εις τον σύγχρονον κόσμον, β) Εγκύκλιος και γ) Μήνυμα της Συνόδου προς τον Ορθόδοξον λαόν και κάθε άνθρωπον καλής θελήσεως. Εις τα κείμενα αυτά αποκαλύπτεται η ανοικτοσύνη της Ορθοδόξου Εκκλησίας και η ευαισθησία της διά τας περιπετείας της ανθρωπίνης ελευθερίας.

Δεν κηρύσσει η Εκκλησία Θεόν κρυπτόμενον εις την απόλυτον υπερβατικότητά του, αλλά Θεόν Λόγον σαρκωθέντα δι᾽ ημάς τους ανθρώπους και διά την ημετέραν σωτηρίαν. Η Εκκλησία είναι ο τόπος και ο τρόπος με τον οποίον ο Θεός κατεργάζεται την σωτηρίαν του ανθρώπου και του κόσμου. Είναι ο χώρος της «κοινής σωτηρίας», της «κοινής υπακοής», της «κοινής ελευθερίας», του «κοινού ήθους», πρόγευσις και ελπίς της «κοινής αναστάσεως» και της «κοινής βασιλείας». Το μέγα μυστήριον εις την Εκκλησίαν του Χριστού, το πραγματικώς «νέον και καινόν», είναι το «κοινόν». Δεν είμεθα εν τη Εκκλησία «άθροισμα ατόμων», αλλά «κοινωνία προσώπων», «κοινωνία σχέσεων», «κοινωνία θεώσεως»”.

Κάνοντας μια αναδρομή στα συναξάρια της Ορθοδοξίας παρατηρει κανείς οτι: το δόγμα και οι βασικοί άξονες του παρέμεινε απαρέγκλιτα το ίδιο και αντιστάθηκε σθεναρά ανά τους αιώνες στην όποια πρόοδο. Εκεί οι ορθοτομούντες Πατέρες παρέμειναν πιστοί στην διατήρηση των στοιχείων της Ορθόδοξης χριστιανικής διδασκαλίας καθώς η στάση αυτή μαρτυρούσε και την άρνηση στην παραχάραξη της Αλήθειας του Ευαγγελίου και την διατήρηση της ταυτότητας της Πίστης.

Αυτήν την ταυτότητα λοιπόν επιχειρεί ο Οικουμενικός Πατριάρχης να… αναθεωρήσει, επικαλούμενος το επιχείρημα της αγάπης για όλους τους συνανθρώπους και της κοινής σωτηρίας. Γιατί ενώ αναφέρεται από τους Πατέρες της Εκκλησίας όπως ο Άγιος Ιουστίνος ο Πόποβιτς [2], ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός [3] και ο Άγιος Παΐσιος [4], ότι δεν επιτρέπεται η συμπροσευχή με τους αιρετικούς, ο κ. Βαρθολομαίος όχι μόνο κάνει συμπροσευχή αλλά δράττεται κάθε ευκαιρίας να προωθήσει την συνένωση.

Ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς [5] είχε τονίσει τα τρία είδη αθεΐας που απειλούν τον χριστιανισμό:

  • Αθεΐα είναι να αρνείσαι τον Θεό.
  • Αθεΐα είναι να μην πιστεύεις Ορθόδοξα τον Ιησού Χριστό, να είσαι αιρετικός.
  • Αθεΐα είναι να είσαι Ορθόδοξος και να μην αγωνίζεσαι για τα Ορθόδοξα δόγματα.

Και παρατηρώντας τις επισημάνσεις του Αγίου Γρηγορίου βρίσκουμε σχεδόν απόλυτη ταύτιση με τα πεπραγμένα και τα λεχθέντα του Οικουμενικού Πατριάρχη ο οποίος στην συνέχεια της ομιλίας του δεν παρέλειψε να κάνει και μια αναφορά μνήμης -με αφορμή τον αγώνα του οικουμενικού θρόνου για την ενότητα της ορθοδοξίας- στον «μακαριστό Μητροπολίτη Περγάμου και Ακαδημαϊκό Ιωάννη (Ζηζιούλα)» αλλά και στην ψευδοσύνοδο του Κολυμπαρίου το 2016. Να υπενθυμίσουμε εν τάχει ότι ο κ. Ζηζιούλας είχε χαρακτηριστεί ως ο «ο καλύτερος εν ζωή Χριστιανός Θεολόγος» [6], από:

  • όλη την οικουμενιστική κοινότητα,
  • το Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών
  • το Βατικανό

ενώ για την Σύνοδο του Κολυμπαρίου η Κατάνυξη σε άρθρο της ήδη έχει αναλύσει εκτενώς γιατί δεν θεωρείται από τους ορθοτομούντες ούτε Μεγάλη ούτε Αγία [7].

Σχετικά με την ονοματοδοσία της πλατείας

Πρόκειται για διαδικασία που υλοποιείται από την τοπική Αυτοδιοίκηση [8] σύμφωνα την σχετική εγκύκλιο του υπουργείο Εσωτερικών και τις διατάξεις του άρθρου 8 του Κώδικα Δήμων & Κοινοτήτων (ΚΔΚ, κυρωτικός ν. 3463/ 2006).

Όταν η ονοματοδοσία μιας πλατείας αφορά απονομή τιμής σε πρόσωπο, πρέπον είναι η απόφαση να αντιπροσωπεύει και την πλειονότητα των κατοίκων της κοινότητας ώστε να καταστεί ευχερής η ενέργεια της Δημοτικής αρχής.

Επιπλέον μια από τις ανώτερες τιμές που μπορεί να αποδοθεί σε ένα άτομο εν ζωή είναι να γίνει επίτιμος δημότης μιας πόλης καθώς οι προτομές, τα μνημεία και οι ονοματοδοσίες δέον είναι να δίνονται μετά την αποδήμηση του. Και αυτό για να υπάρχει η ασφάλεια της αναγνωρισμένης προσφοράς του μέχρι το θάνατο [9].

Στην περίπτωση όμως του Πατριάρχη οι παραπάνω αρχές καταστρατηγήθηκαν και εξηγούμαστε αμέσως: ο κ. Βαρθολομαίος είχε ήδη λάβει το χρυσό κλειδί της Πόλης στην προηγούμενη επίσκεψη του στην Πρέβεζα τον Μάιο του 1999, άρα είχε τιμηθεί με την υπέρτατη διάκριση που θα μπορούσε να αποδοθεί σε τιμώμενο πρόσωπο εν ζωή.

Πιθανόν η ανακήρυξη του σε επίτιμο δημότη να ήταν και μια ενεργεία ευχαριστίας του Δημάρχου Πρέβεζας προς τον κ. Βαρθολομαίο για το οφφίκιο του Άρχοντος Δεπουτάτου του Οικουμενικού Πατριαρχείου με το οποίο ο Πατριάρχης είχε τιμήσει κάποτε τον πρόεδρο της Εταιρίας Βυζαντινών σπουδών του Ν. Πρεβέζης, κ. Ευάγγελο Κατσίμπρα [10]. Για λόγους που δεν έγιναν ευρέως γνωστοί, ο Δήμαρχος και το Δημοτικό Συμβούλιο αποφάσισαν να προχωρήσουν και στην ονοματοδοσία πλατείας, διακινδυνεύοντας να εκτεθούν σε μελλοντική απόκλιση της διαδρομής του τιμωμένου πρόσωπου η οποία δεν θα είναι σε θέση πλέον να δικαιολογεί και την τιμή που του αποδόθηκε.

Και η αλήθεια είναι ότι εκτροχιασμός από την «σιδηροτροχιά» της Ορθόδοξης Χριστιανικής Πίστης μπορεί να συμβεί σε χρόνο απροσδόκητο. Και ας προσπαθούν οι υποστηρικτές των νεωτερισμών και της προόδου να καθησυχάσουν το κοινό και να ομογενοποιήσουν το Πατερικό κατέστημενο με νέα στοιχεία που χρήζουν επισταμένης Θεολογικής μελέτης.

Ο Οικουμενικός Πατριάρχης ως εξέχουσα προσωπικότητα που έχει «σαρώσει» τις τιμητικές διακρίσεις [11] και έχει χριστεί επίσημος διδάκτωρ σε όλα σχεδόν τα Πανεπιστήμια της Ελλάδας και σε άλλα του Εξωτερικού, είναι σημαντικό να διαφυλάξει την Μία και Μοναδική Αλήθεια: Αυτής που μεταλαμπαδεύτηκε αυτούσια και με ασφάλεια στην Ορθόδοξη Πίστη από τους φωτισμένους Αγίους Πατέρες της Εκκλησίας.

Κάνε ἐγγραφή στό νέο κανάλι τῆς Κατάνυξης τοῦ Youtube πατώντας ἐδῶ: ΚΑΤΑΝΙΧI

Δείτε ακόμα:
Κων/πόλεως Βαρθολομαίος: Θα μεταβούμε μαζί με τον Πάπα στη Νίκαια το 2025 για ένα ιστορικό εορτασμό της επετείου
Πατριάρχης Βαρθολομαίος παρέστη σε παπική λειτουργία στην Πόλη

Σχετικά άρθρα

Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Συνεχίζοντας την περιήγηση στην ιστοσελίδα, συναινείτε με την χρήση αυτών.
Μπορείτε να επισκεφθείτε τους Όρους χρήσης και την Πολιτική προστασίας απορρήτου.