Της Ολυμπίας
αποκλειστικά για την katanixi.gr

«Ὁ ἄνθρωπος πού ζεῖ μ’ αὐτές τίς ἀρετές, εἶναι βέβαιο ὅτι ζεῖ τή βασιλεία τοῦ Θεοῦ καί ἤδη τήν ἀπολαμβάνει» (Ἅγιος Κασσιανός ὁ Ρωμαῖος) 

Επιμέλεια σύνταξης: katanixi.gr

ΙΣΤ΄ Μέρος 

Ὁ Ἅγιος Γαβριήλ ὁ διά Χριστόν σαλός ἀπό τήν Γεωργία, ἔλεγε ὅτι κάποτε ἕνας ἄνθρωπος τοῦ ἔκανε μία ἐρώτηση σχετικά μέ τό τί θά ἐπιθυμοῦσε ἡ καρδιά του γιά νά τό ζητήσει ἀπό τόν Θεάνθρωπο Κύριο καί τότε ἐκεῖνος τοῦ ἀπάντησε ὡς ἑξῆς:

– Ἄν ἐμφανιστεῖ ὁ Κύριος, πρόθυμος νά ἱκανοποιήσει μία ἐπιθυμία σου, ἐσύ τί θά Τοῦ ζητοῦσες;

– Νά εἶναι ὅλοι ἄξιοι τῆς Βασιλείας τῶν Οὐρανῶν, ἀπάντησα.

Ἐκείνη τήν ὥρα ὁ Ἅγιος βρισκόταν μπροστά στόν Ἐσταυρωμένο. 

Ἔσκυψε τό κεφάλι, δείχνοντας μέ τήν κίνηση αὐτή πώς πιό μεγάλη εὐχή δέν ὑπάρχει.

Στούς ἐσχάτους καιρούς τούς ἀνθρώπους θά τούς σώσουν ἡ ἀγάπη, ἡ ταπείνωση καί ἡ καλοσύνη. 

Ἡ καλοσύνη ἀνοίγει τίς πύλες τοῦ Παραδείσου, ἡ ταπείνωση ὁδηγεῖ μέσα σ’ αὐτόν –τόν Παράδεισο– ἀλλά ἡ ἀγάπη ἐμφανίζει τόν Θεό.

Ὁ Θεός εἶναι μιά ἄπειρη ἀγάπη.

Ὁ πατήρ Γαβριήλ συχνά ἀναφερόταν στό ἑξῆς χωρίον: «Ἰδού ἐγώ ἀποστέλλω ὑμᾶς ὡς πρόβατα ἐν μέσῳ λύκων· οὖν γίνεσθε φρόνιμοι ὡς οἱ ὄφεις καί ἀκέραιοι ὡς αἱ περιστεραί» (Ματθ. 10, 16).

Καί ἐξηγοῦσε: “Ἄν σήμερα δέ συμπεριφέρεστε μέ σοφία καί δέν εἶστε ἁγνοί καί ἄδολοι, δέν θά σωθεῖτε”.

Θά ἔρθουν οἱ καιροί πού ὁ Χριστιανός θά δυσκολευτεῖ νά σωθεῖ. 

– Τότε τί θά γίνει ὁ ἄπιστος;

Ἔπειτα ἀναφέρθηκε στίς ἔσχατες μέρες, στίς δυσκολίες πού θά ἀντιμετωπίσουμε οἱ Χριστιανοί, ἀλλά καί στούς Πνευματικούς πατέρες, πού ἀντί νά σώζουν τίς ψυχές θά τίς καταστρέφουν.

– Τότε μέ ποιό κριτήριο πρέπει νά διαλέξουμε τόν πνευματικό μας πατέρα, Γέροντα;

– Ἀπό τά ἔργα του. 

Σέ πολλούς πού ζητοῦσαν νά προσευχηθεῖ γιά κάποιο ζήτημα πού τούς ἀπασχολοῦσε ὁ Γέροντας ἔλεγε:

– Ὁ Θεός μοῦ εἶπε: «Γαβριήλ, αὐτός ὁ ἴδιος δέν μοῦ τό ζητάει. Γιατί ἐσύ λοιπόν μέ παρακαλᾶς»; 

Καί τότε ἔβαζε πολλές φορές τόν ἐπισκέπτη νά προσευχηθεῖ:

– Νά παρακαλέσεις ἐσύ τόν Κύριο! Γονάτισε καί, ἔτσι γονατιστός, νά λές τόν 50όν Ψαλμό. 

Κάποιες φορές πού παρακαλοῦσαν τόν Γέροντα νά τούς εὐλογήσει, ἐκεῖνος ἔλεγε:

– Ὁ Θεός νά σέ ἐλεήσει, ὅταν ἐσύ ἐλεεῖς τόν βασανισμένο σάν ἐσένα ἄνθρωπο…

– Ποῦ βρίσκεται ἡ σοφία;

Στήν ἐποχή μας, σήμερα, βρίσκεται στή σιωπή καί στήν ὑπομονή”.

Κάποιος, ἀγανακτισμένος ἀπό τίς δυσκολίες πού ἀντιμετώπιζε, τοῦ εἶπε:

– Δέν ἀντέχω ἄλλο, τί νά κάνω;

– Γιά ὅλα πρέπει νά κάνεις ὑπομονή.

– Ἐσεῖς ἀντέχετε, πάτερ Γαβριήλ, τόση ἀδικία;

– Ἐγώ πάντα κάνω ὑπομονή, καί πρόσθεσε γελώντας:

– Καί τώρα ὑπομένω. Γιά ὅλα λέω τόσα «Σέ εὐχαριστῶ, Κύριε», ὅσες εἶναι οἱ  πέτρες τῆς θάλασσας καί τά ἀστέρια τοῦ Οὐρανοῦ». 

Ὁ πατήρ Γαβριήλ συχνά παρακαλοῦσε τόν Θεό νά τόν προστατεύει ἀπό τόν πειρασμό, ὅπως ἀναφέρεται καί στήν Κυριακή προσευχή, «μή εἰσενέγκῃς ἡμᾶς εἰς πειρασμόν, ἀλλά ῥῦσαι ἡμᾶς ἀπό τοῦ Πονηροῦ».

Ἀλλά ταυτόχρονα ζητοῦσε ἀπό τόν Κύριο νά τόν δυναμώνει στίς δοκιμασίες γιά νά τελειοποιεῖται ἡ πίστη του. 

Μέ αὐτόν τόν τρόπο οἱ Ἅγιοι αἰσθάνονται ὅτι ὁ Θεός δέν τούς ἐγκαταλείπει. 

Ὁ ἴδιος ἔλεγε χαρακτηριστικά: «Ἄν δέν πέσεις, πώς θά σηκωθεῖς; Κι’ ἄν δέν ταπεινωθεῖς, πώς θά ὑψωθεῖς;».

(Ὁ Ἅγιος Γαβριήλ ὁ διά Χριστόν σαλός καί Ὁμολογητής, 1929-1995, Μαλχάζι Τζινόρια, μετάφραση Νάνα Μερκβιλάτζε, Ἀθήνα 2013)

Ὁ Ὅσιος Κασσιανός ὁ Ρωμαῖος, ἀναφέρει γιά τήν Βασιλεία τοῦ Θεοῦ καί τή βασιλεία τοῦ διαβόλου, τά ἑξῆς:

Ἡ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ καί ἡ βασιλεία τοῦ διαβόλου

Ὅταν βγάλουμε ἔξω τόν διάβολο καί δέν βασιλεύει πλέον στήν ψυχή ἡ ἁμαρτία, τότε ἐγκαθίσταται μέσα μας ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ. (16)

Καί «ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ», ὅπως λέει ὁ Ἀπόστολος, «εἶναι δικαιοσύνη, εἰρήνη καί χαρά, πού δίνει τό Ἅγιο Πνεῦμα». 

– Οὐ γάρ ἐστιν ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ βρῶσις καί πόσις, ἀλλά δικαιοσύνη καί εἰρήνη καί χαρά ἐν Πνεύματι ἁγίῳ» (Ρωμ. 14, 17). 

Ὁ ἄνθρωπος πού ζεῖ μ’ αὐτές τίς ἀρετές, εἶναι βέβαιο ὅτι ζεῖ τή βασιλεία τοῦ Θεοῦ καί ἤδη τήν ἀπολαμβάνει. 

Ἀντίθετα, πάλι, ὅποιος περνᾶ τή ζωή του μέσα στήν ἀδικία, στή φιλονικία καί στή θανατηφόρα λύπη, αὐτός εἶναι ὑποτελής στή βασιλεία τοῦ διαβόλου, στήν Κόλαση καί στόν θάνατο. 

Ἀνήκουμε στή βασιλεία τοῦ διαβόλου, ὅταν μέ τή θέλησή μας διαπράττουμε τήν ἁμαρτία, ἐνῶ κερδίζουμε τή βασιλεία τοῦ Θεοῦ, ὅταν ἀσκοῦμε τήν ἀρετή μέ καθαρή καρδιά. 

– Πρέπει, λοιπόν, νά προσέχουμε, ὅσο βρισκόμαστε ἀκόμα σ’ αὐτή τή ζωή, τίνος τήν ἐξουσία ἀναγνωρίζουμε καί ποιόν διακονοῦμε, τόν Θεό ἤ τόν διάβολο; 

Ἄς μήν ἀμφιβάλλουμε ὅτι στήν αἰωνιότητα ὁ καθένας μας θά εἶναι μέ τό μέρος ἐκείνου πού διακόνησε σέ τούτη τήν ζωή”.

Ὁ Ἴδιος ὁ Κύριος μᾶς προειδοποίησε, νά μήν δώσουμε προσοχή σέ ἀλλότριες, καί ψεύτικες φωνές πού θά μᾶς προτρέπουν νά ἀποκοποῦμε ἀπό τήν Ἐκκλησία, διότι αὐτές θά πλανήσουν πολλούς. Κυρίως ἐκείνους πού θά ἔχουν τό βλέμμα προσηλωμένο μόνο στίς βιοτικές μέριμνες τοῦ ἁμαρτωλοῦ κόσμου τούτου, καί ἐκείνους πού θά ἀδιαφοροῦν καί θά ἐκπέσουν ἀπό τήν ἀλήθεια τῆς Ὀρθόδοξης πίστης.

Ἐκεῖνοι ὅμως, πού «τά ἄνω φρονοῦν, μή τά ἐπί τῆς γῆς», ἐνῶ ταυτόχρονα διατηροῦν ταπεινό λογισμό μαζί μέ τήν ἀνόθευτη Ὀρθόδοξη πίστη δέν θά πλανηθοῦν, ἀλλά θά ἀναμένουν μέ ὑπομονή καί τό ἀληθινό σημεῖο τῆς Παρουσίας τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ. 

– «Εἰ οὖν συνηγέρθητε τῷ Χριστῷ, τά ἄνω ζητεῖτε, οὗ ὁ Χριστός ἐστιν ἐν δεξιᾷ τοῦ Θεοῦ καθήμενος· τά ἄνω φρονεῖτε, μή τά ἐπί τῆς γῆς» (Κολ. 3, 1-2). 

Ἀμήν, γένοιτο!

Συνεχίζεται…

16. Ἀπό τό τεύχος «Τά πονηρά πνεύματα» – Ἀββᾶ Κασσιανοῦ, τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Παρακλήτου. https://www.imparaklitou.gr καί https://alopsis.gr

Κάνε ἐγγραφή στό νέο κανάλι τῆς Κατάνυξης τοῦ Youtube πατώντας ἐδῶ: https://bit.ly/2WldGra