Της Ολυμπίας
αποκλειστικά για την katanixi.gr

«Πρέπει νά πιστεύουμε ἀκράδαντα ὅτι κανείς δέν πειράζεται ἀπό τούς δαίμονες χωρίς τήν παραχώρηση τοῦ Θεοῦ» (Ἅγιος Κασσιανός ὁ Ρωμαῖος) 

Επιμέλεια σύνταξης: katanixi.gr

ΙΒ΄ Μέρος 

Ὁ Ἅγιος Γαβριήλ ὁ διά Χριστόν σαλός, ὁ Ὁμολογητής ἀπό τήν Γεωργία, μετά ἀπό μία ἐρώτηση ἑνός ὀρθοδόξου πατέρα σχετικά μέ τήν βάπτιση τοῦ παιδιοῦ του, ἀναφέρει γιά τό μυστήριο τῆς γεννήσεως, καί τῆς σωτηρίας τοῦ ἀνθρώπου μέ τό Ἅγιο Μυστήριο τῆς Βαπτίσεως, τά ἑξῆς:

“Γιά τό Μυστήριο τῆς Βαπτίσεως:

– Μόλις ἀπέκτησα τό πρῶτο μου παιδί, ρώτησα τόν πατέρα Γαβριήλ πότε θά ἧταν καλύτερα νά τό βαπτίσω, καί μοῦ ἀπάντησε:

– Τό πνεῦμα καί τό σῶμα δημιουργοῦνται μαζί, μέ τή σύλληψη. 

Ὅταν συλληφθεῖ τό παιδί, στήν ἀρχή ζεῖ μέ τήν ψυχή, ὅμως μετά ὁ Κύριος, στή μήτρα τῆς μητέρας, δίνει τή χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, γιά νά συνεχιστεῖ ἡ ζωή τόν τέταρτο μῆνα ἀπό τή σύλληψη. 

Ἐκείνη τή χρονική στιγμή τό παιδί στήν κοιλιά θά κινηθεῖ καί μέ τά ἄκρα του θά σέ κλωτσήσει. Θά σοῦ ἐπισημάνει τήν παρουσία του: «Νά ’μαι! Ἦρθα».

Τό παιδί πρέπει νά βαπτιστεῖ ὀκτώ ἡμέρες μετά τή γέννησή του. 

Ἄν ἡ ζωή του βρεθεῖ σέ ἐπικίνδυνη κατάσταση, τότε μπορεῖ νά βαπτιστεῖ καί πρίν ἀπό τίς ὀκτώ μέρες. 

Ἄν περάσουν οι σαράντα μέρες καί τό παιδί πάθει κάτι, τότε οἱ γονεῖς εἶναι ὑπόλογοι στόν Θεό. 

Ἄν πεθάνει ἀβάπτιστο μέσα στίς σαράντα μέρες, θά ἰσχύσουν οἱ παλιοί νόμοι. 

Ἄν ὅμως περάσουν τίς σαράντα μέρες, τότε πάει προσωρινά στόν Ἅδη, ἀλλά δέν βασανίζεται. Κάθεται στίς λάσπες ἀλλά δέν τιμωρεῖται, γιατί εἶναι πνεύματα ἀγγελικά. 

Στήν τελική Κρίση θά βγοῦν αὐτά τά πνεύματα ἀπό τόν Ἅδη. Θά ἐλευθερωθοῦν ἀπ’ ὅλα. Ὅμως δέν θά δοῦν τό μεγαλεῖο τοῦ Θεοῦ, γιατί δέν ἔχουν λάβει τό Ἅγιο Πνεῦμα!

Μέχρι πού νά βαπτίσεις τό παιδί, βάλε τό Σταυρό δίπλα στό κρεβάτι του. 

Τό βαπτισμένο παιδί μπορεῖ νά τό πολεμᾶ ὁ πονηρός ἤ νά τό ἐνοχλεῖ μία ἀρρώστια καί αὐτό δέν μπορεῖ νά σοῦ τό πεῖ. 

Γι’ αὐτό πρέπει ὁ ἱερέας νά διαβάζει, μέ σταυρό που ἔχει τόν Ἐσταυρωμένο, τίς εἰδικές εὐχές γιά τά νήπια. 

Ἄν τό παιδί ἀσθενήσει καί δέν προλαβαίνεις νά τό βαπτίσεις, τότε ἀκόμη καί ὁ παππούς μπορεῖ νά βαπτίσει τόν ἐγγονό του. 

Σέ αὐτή τήν περίπτωση οὔτε ὁ ἄγγελος μπορεῖ νά ἐμποδίσει τήν βάπτιση. 

Ὁ νονός εἶναι ὑπεύθυνος γιά τό βαπτιστήρι του, γιά νά μήν πεθάνει πνευματικά. 

Ἄν ὅμως ὁ νονός πεῖ κάτι καί τό βαπτιστήρι του δέν τόν ἀκούσει, τότε ἐκεῖνος δέν φέρει εὐθύνη”.

(Ὁ Ἅγιος Γαβριήλ ὁ διά Χριστόν σαλός καί Ὁμολογητής, 1929-1995, Μαλχάζι Τζινόρια, μετάφραση Νάνα Μερκβιλάτζε, Ἀθήνα 2013)

Ὁ Ὅσιος Κασσιανός ὁ Ρωμαῖος, ἀναφέρει γιά τούς πειρασμούς τῶν πονηρῶν πνευμάτων, τά ἑξῆς:

Πειρασμοί

Πρέπει νά πιστεύουμε ἀκράδαντα ὅτι κανείς δέν πειράζεται ἀπό τούς δαίμονες χωρίς τήν παραχώρηση τοῦ Θεοῦ. (12)

Καί ἐπιπλέον, ὅτι καθετί, τό ὁποῖο πρός στιγμήν μᾶς φαίνεται θλιβερό ἤ δυσάρεστο, μᾶς ἔχει σταλεῖ ἀπό ἕναν στοργικό Πατέρα, ἀπό ἕναν σπλαχνικό Γιατρό. 

Κι’ αὐτό, ἀποκλειστικά καί μόνο γιά τήν ὠφέλειά μας. 

Ἔτσι, οἱ πειρασμοί συμβαίνουν στούς ἀνθρώπους:

1. Γιά νά δοκιμαστοῦν, ὥστε νά λάμψει ἡ ἀρετή τους, ὅπως συνέβη μέ τούς πειρασμούς τοῦ Ἀβραάμ, τοῦ Ἰώβ καί πολλῶν ἄλλων δικαίων.

2. Γιά νά καθαριστοῦν ἀπ’ ὅλα τά στίγματα τῶν ἁμαρτιῶν τους ἤ, ὅπως λέει ὁ προφήτης Ἡσαΐας, ἀπ’ ὅλες τίς σκουριές πού ὁ Θεός βλέπει ὅτι ὑπάρχουν μέσα στό βάθος τῆς ψυχῆς τῶν παιδιῶν Του. 

«Καί ἐπάξω τήν χεῖρά μου ἐπί σέ καί πυρώσω σε εἰς καθαρόν, τούς δέ ἀπειθοῦντας ἀπολέσω καί ἀφελῶ πάντας ἀνόμους ἀπό σοῦ καί πάντας ὑπηφάνους ταπεινώσω». (Ἡσαΐας 1, 25).

Ὥστε τήν ἡμέρα τῆς Κρίσεως νά ἐμφανιστοῦν μπροστά Του σάν καθαρό χρυσάφι.

3. Γιά νά τιμωρηθοῦν παιδαγωγικά ἐξαιτίας τῶν ἁμαρτιῶν τους, ὅπως διαβάζουμε στούς Ψαλμούς: 

– “Πολλές εἶναι οἱ συμφορές, μέ τίς ὁποῖες μαστιγώνει ὁ Κύριος τόν ἁμαρτωλό”, «πολλαί αἱ μάστιγες τοῦ ἁμαρτωλοῦ, τόν δέ ἐλπίζοντα ἐπί Κύριον ἔλεος κυκλώσει» (Ψαλμός 31, 10)”.

Ὁ Ἴδιος ὁ Κύριος μᾶς προειδοποίησε, νά μήν δώσουμε προσοχή σέ ἀλλότριες, καί ψεύτικες φωνές πού θά μᾶς προτρέπουν νά ἀποκοποῦμε ἀπό τήν Ἐκκλησία, διότι αὐτές θά πλανήσουν πολλούς. Κυρίως ἐκείνους πού θά ἔχουν τό βλέμμα προσηλωμένο μόνο στίς βιοτικές μέριμνες τοῦ ἁμαρτωλοῦ κόσμου τούτου, καί ἐκείνους πού θά ἀδιαφοροῦν καί θά ἐκπέσουν ἀπό τήν ἀλήθεια τῆς Ὀρθόδοξης πίστης.

Ἐκεῖνοι ὅμως, πού «τά ἄνω φρονοῦν, μή τά ἐπί τῆς γῆς», ἐνῶ ταυτόχρονα διατηροῦν ταπεινό λογισμό μαζί μέ τήν ἀνόθευτη Ὀρθόδοξη πίστη δέν θά πλανηθοῦν, ἀλλά θά ἀναμένουν μέ ὑπομονή καί τό ἀληθινό σημεῖο τῆς Παρουσίας τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ. 

– «Εἰ οὖν συνηγέρθητε τῷ Χριστῷ, τά ἄνω ζητεῖτε, οὗ ὁ Χριστός ἐστιν ἐν δεξιᾷ τοῦ Θεοῦ καθήμενος· τά ἄνω φρονεῖτε, μή τά ἐπί τῆς γῆς» (Κολ. 3, 1-2). 

Ἀμήν, γένοιτο!

Συνεχίζεται…

12. Ἀπό τό τεύχος «Τά πονηρά πνεύματα» – Ἀββᾶ Κασσιανοῦ, τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Παρακλήτου. https://www.imparaklitou.gr καί https://alopsis.gr/

Κάνε ἐγγραφή στό νέο κανάλι τῆς Κατάνυξης τοῦ Youtube πατώντας ἐδῶ: https://bit.ly/2WldGra