Επικαιρότητα
Περί των πονηρών πνευμάτων (ΙΖ΄ Μέρος)
26 Φεβ 2022
Της Ολυμπίας
αποκλειστικά για την katanixi.gr
«Στούς πνευματικούς ὅμως ἀνθρώπους, ὁ πονηρός φέρνει τή διάσταση μέ τή διαφορά τῶν ἀντιλήψεων» (Ἅγιος Κασσιανός ὁ Ρωμαῖος)
Επιμέλεια σύνταξης: katanixi.gr
ΙΖ΄ Μέρος
Ὁ Ἅγιος Γαβριήλ ὁ διά Χριστόν σαλός ἀπό τήν Γεωργία, μιλοῦσε πολύ συχνά γιά τήν καλοσύνη καί τήν ἀγάπη, οἱ ὁποῖες ὡς μέγιστες ἀρετές θά πρέπει πάντα νά βρίσκονται μέσα σέ κάθε μία ἀνθρώπινη καρδιά.
Ἔλεγε ὅτι, ἐπειδή ἡ ἀγάπη εἶναι ἡ μητέρα ὅλων τῶν ἀρετῶν, γι’ αὐτό τό λόγο, ἐνῶ συνήθως ἐμεῖς λέμε γενικά πώς ἀγαπᾶμε, ἀλλά ἔστω μόνο ἕναν ἄνθρωπο ἄν τόν μισοῦμε, τότε πράγματι εἶμαστε μακριά ἀπό τή Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν.
Ἄν ὅμως θέλουμε νά τήν κερδίσουμε νά φροντίσουμε νά τούς ἀγαποῦμε ὅλους:
«Νά κάνετε τό καλό γιά νά σᾶς σώσει ἡ καλοσύνη σας. Ἡ γῆ κατά τό ἥμισυ ἔγινε Ἅδης…».
Κάποτε ἕνας διάκονος, ρώτησε τόν ὅσιο Γέροντα γιά τό ποιοί ἄνθρωποι θά σωθοῦν ἀπό τόν Θεάνθρωπο Κύριο καί τότε ἐκεῖνος τοῦ ἀπάντησε ὡς ἑξῆς:
– Ποιοί θά σωθοῦν; Ρώτησε κάποιος διάκος.
– «Καί ἔσεσθε μισούμενοι ὑπό πάντων διά τό ὄνομά μου· ὁ δέ ὑπομείνας εἰς τέλος, οὗτος σωθήσεται» (Μαρκ. 13, 13).
Ἰδού ὁ Θεός! Ἰσχυρός καί μέγας, γιά τόν ὁποῖο δέν γνωρίζουμε οὔτε τήν ἀρχή οὔτε τό τέλος Του.
Ἡ σοφία Του εἶναι ἀνεξερεύνητη καί ἡ καλοσύνη Του κρυφή.
Ὁ Κύριος ἐπιτρέπει τήν πτώση στήν ἁμαρτία. Ἔτσι φανερώνεται ἡ εὐσπλαχνία τοῦ Θεοῦ.
Ὅμως, ὅλοι μποροῦν νά μετανοήσουν κάποτε στό χρόνο πού μεσολαβεῖ μέχρι τό τέλος τῆς ζωῆς τους.
Ὁ χρόνος εἶναι τό μεγάλο ἔλεος τοῦ Θεοῦ. Στήν διάρκειά του ὁ ἄνθρωπος μπορεῖ νά σωθεῖ, ἀλλά μπορεῖ καί νά καταστραφεῖ.
Ὁ ἄνθρωπος πρέπει ἀσταμάτητα νά ἐπιδιώκει νά πλησιάζει τόν Θεό. Τότε ὁ Κύριος θά τόν ἐλεήσει καί θά τοῦ δώσει ὅλα ὅσα τοῦ χρειάζονται.
Ὁ ἄνθρωπος μία φορά ἔρχεται στόν κόσμο καί μία φορά τοῦ δίνεται ἡ εὐκαιρία νά σωθεῖ.
Καμμία μετεμψύχωση δέν ὑπάρχει. Ἐπιδίωξή σας –πρέπει– νά εἶναι τό νά γίνετε παιδιά τοῦ Θεοῦ. Κάθε βαπτισμένος μπορεῖ νά ὀνομάζεται παιδί τοῦ Θεοῦ.
Μέ τήν ἐφαρμογή τοῦ Εὐαγγελίου καί τόν ἀσκητικό του βίο, πού θά τόν ὁδηγήσουν στή Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν, ὁ ἄνθρωπος γίνεται παιδί τοῦ Θεοῦ.
Ἡ ἱστορία ἐπαναλαμβάνεται. Ὁ Κάιν πάντα σκοτώνει τόν Ἄβελ, καί ὁ δρόμος τοῦ τελευταίου κατευθύνεται πρός τήν εὐλογημένη αἰωνιότητα.
Οἱ ἀπόγονοι τοῦ Κάϊν θεωροῦνται –καί αὐτοί– παιδιά τοῦ Ἀδάμ.
Ὅμως οἱ ἀπόγονοι τοῦ Σήθ εἶναι παιδιά τοῦ Θεοῦ. Δηλαδή τά παιδιά τοῦ Θεοῦ δέν εἶναι τά σαρκικά παιδιά, ἀλλά τά –ὑπάκουα– παιδιά τῆς Διαθήκης. Μέ αὐτό ξεχωρίζουν τά παιδιά τοῦ Θεοῦ ἀπό τά παιδιά τοῦ Πονηροῦ.
Ὅποιος δέν κάνει καλό δέν εἶναι ἀπό τόν Θεό, ὅπως κι’ ἐκεῖνος πού δέν ἀγαπάει τόν ἀδελφό του. Ἐμεῖς ὅμως, ἀδέλφια μου, περιμένουμε τήν υἱοθεσία καί τήν ἐξαγορά μας ἀπό τόν Κύριο.
Ὁ πάτερ Γαβριήλ δέν ξεχώριζε ποτέ κανέναν. Τούς ἀγαποῦσε ὅλους καί πάντα ἦταν ἔτοιμος νά δώσει καί τή ζωή του γιά τόν καθένα.
Δέν ἔτρωγε οὔτε ἔπινε νερό ὅση ὥρα συνομιλοῦσε μέ κάποιον πού εἶχε προστρέξει σέ ἐκεῖνον ζητώντας τήν βοήθειά του.
– Ἔστω καί μόνο ἕναν ἄνθρωπο νά μισεῖς, τότε εἶσαι μακριά ἀπό τή Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν. Νά τούς ἀγαπᾶτε ὅλους γιά νά τήν κερδίσετε.
Ἡ ἀγάπη εἶναι μητέρα ὅλων τῶν ἀρετῶν, μᾶς ἔλεγε συχνά.
Ἡ ἀγάπη ὑπερτερεῖ ὅλων τῶν κανόνων καί τῶν νόμων. Ἀγαπήστε τούς πάντες.
Ἄν δέν μπορεῖτε τουλάχιστον νά ἔχετε καλή προαίρεση.
Παρατηροῦσε πολύ προσεκτικά τούς ἀνθρώπους. Μερικούς τούς εὐλογοῦσε. Σέ ἄλλους ἀποκάλυπτε.
Σέ ὅλους ὅμως δίδασκε τήν ἀγάπη.
Ὅλα τά ἄλλα ἦταν γι’ αὐτόν ἀσήμαντα. Στούς νέους ἔδινε ἰδιαίτερη προσοχή.
Μετροῦσε τήν ὑπομονή καί τήν ταπείνωσή τους.
Παρακαλοῦσε τόν Κύριο γι’ αὐτούς, τούς ἀγκάλιαζε καί τούς εὐλογοῦσε, ἐνῶ ταυτόχρονα ὑπέφερε ἀπό ἀπίστευτους πόνους.
Εἶναι δύσκολο νά περιγράψει κανείς τήν ἀνεξάντλητη καλοσύνη καί χάρη τοῦ πατρός Γαβριήλ:
– Μακάρι ὅλοι νά ἀξιωθοῦν τῆς σωτηρίας καί νά μή κριθοῦν ἄξιοι τιμωρίας, παρακαλοῦσε μέ δάκρυα τόν Δημιουργό.
– Πάτερ, ὅλοι θά σωθοῦν;
– Ὄχι, παιδί μου.
Οὔτε ὁ Κύριος θά σέ ἐλεήσει οὔτε ἐγώ, ἄν ἐσύ δέν θέλεις νά ἐλεηθεῖς.
Ὅποιος φροντίζει γιά τή σωτηρία τῆς ψυχῆς του, θά μπορεῖ νά βοηθάει μέ λόγια καί μέ ἔργα τόν ἄλλον.
Ὁ Θεός μᾶς ζητάει οἱ καλές πράξεις πού κάνουμε νά πηγάζουν ἀπό τήν καρδιά μας. Ὅ,τι καλό κάνουμε στούς ἄλλους, νά τό κάνουμε γιά τόν Κύριο.
– «Καί ἀποκριθείς ὁ βασιλεύς ἐρεῖ αὐτοῖς· ἀμήν λέγω ὑμῖν, ἐφ’ ὅσον ἐποιήσατε ἑνί τούτων τῶν ἀδελφῶν μου τῶν ἐλαχίστων, ἐμοί ἐποιήσατε» (Ματθ. 25, 40).
Ὅταν κάνεις τό καλό, ἀνεβαίνεις μία σκάλα. Ὅταν ἁμαρτάνεις, τήν κατεβαίνεις. Κι’ aὐτό συμβαίνει σ’ ὅλη μας τή ζωή.
Στούς ἐσχάτους χρόνους οἱ ὁπαδοί τοῦ Ἀντιχρίστου θά πηγαίνουν στήν ἐκκλησία, θά βαπτίζονται, θά κηρύττουν γιά τίς εὐαγγελικές ἐντολές.
Ὅμως μήν τούς πιστεύετε. Αὐτοί δέν θά ἔχουν τά καλά ἔργα. Μόνο μέ τά καλά ἔργα μπορεῖ κάποιος νά ἀναγνωρίσει τόν ἀληθινό Χριστιανό.
Ὅλους ὅσους πήγαιναν σ’ αὐτόν γιά εὐλογία, τούς παρακαλοῦσε κλαίγοντας:
– «Νά κάνετε τό καλό γιά νά σᾶς σώσει ἡ καλοσύνη σας. Ἡ γῆ κατά τό ἥμισυ ἔγινε Ἅδης.
Ὁ Ἀντίχριστος στέκεται στήν πόρτα καί δέν τή χτυπᾶ ἁπλῶς, ἀλλά ὁρμᾶ μέσα.
Ἐσεῖς θά τόν δεῖτε τόν Ἀντίχριστο.
Θά προσπαθήσει νά βασιλεύσει σέ ὅλον τόν πλανήτη.
Παντοῦ θά γίνονται διωγμοί… Μή μένετε χώρια. Κρατηθεῖτε μαζί, δέκα – δεκαπέντε μαζί.
Βοηθεῖτε ὁ ἕνας τόν ἄλλο».
Ἡ ἀγάπη εἶναι ἡ μοναδική δύναμη μέ τήν ὁποία ὁ ἄνθρωπος θά μπορέσει ν’ ἀντέξει τίς παγίδες τοῦ Ἀντιχρίστου.
Ἡ μισή Κόλαση εἶναι στή γῆ. Ὁ Ἀντίχριστος στέκεται στήν πόρτα καί προσπαθεῖ νά μπεῖ.
Ἐσεῖς θά ζήσετε γιά νά δεῖτε τόν Ἀντίχριστο. Ὁ Ἀντίχριστος θά βασιλεύει παντοῦ, καί θά ὑπάρξουν διωγμοί.
Ἡ Γεωργία κληροδοτήθηκε στήν Παναγία καί Αὐτή θά τήν προστατεύσει. Ἐδῶ θά ὑπάρξουν μικρότεροι διωγμοί. Μήν ἀνησυχεῖτε ὅταν θά δυσκολεύεστε.
Ἐγώ θά ἔρθω καί θά σᾶς βοηθήσω, ὅμως ἐσεῖς δέν θά μέ βλέπετε. Καί πρίν νόμιζαν ὅτι θά ἔρθει ὁ Ἀντίχριστος, ἀλλά δέν ἦταν αὐτά τά σημάδια.
Ἦταν ἁπλῶς πόλεμος. Τότε δέν ἦταν οὐράνια τά σημάδια καί οἰκουμενικός ὁ διχασμός. Ὁ διχασμός εἶναι ἴσος μέ τήν αἵρεση.
Ἀλλοίμονο στόν μοναχό ἤ στή μοναχή πού δέν νιώθουν τόν πόνο τοῦ λαοῦ τους!
– Πῶς μπορεῖ ὁ μοναχός νά εἶναι καλά ὅταν ὁ λαός βρίσκεται σέ δύσκολη κατάσταση; Ὅπου εἶναι ὁ λαός ἐκεῖ εἶναι καί ὁ μοναχός!
Ὁ μοναχισμός εἶναι μία ἀγγελική τάξη. Γιά νά ἐπιτύχουμε τήν τελειότητα, πρέπει κανείς νά περάσει μέσα ἀπό τή φωτιά τοῦ πειρασμοῦ.
(Ὁ Ἅγιος Γαβριήλ ὁ διά Χριστόν σαλός καί Ὁμολογητής, 1929-1995, Μαλχάζι Τζινόρια, μετάφραση Νάνα Μερκβιλάτζε, Ἀθήνα 2013)
Ὁ Ὅσιος Κασσιανός ὁ Ρωμαῖος, σέ μία συνομιλία μέ ἕναν ἀπό τούς Πατέρες τῆς ἐρήμου, τόν Ἀββᾶ Ἰωσήφ, ἀναφέρει σχετικά μέ τίς διαφωνίες μεταξύ τῶν πνευματικῶν ἀνθρώπων, τά ἑξῆς:
1. Πῶς δημιουργοῦνται διαφωνίες μεταξύ τῶν πνευματικῶν ἀνθρώπων
Ἀνάμεσα στούς ἀδελφούς πού ἀκόμη εἶναι ἀδύναμοι καί διέπονται ἀπό τό σαρκικό φρόνημα, ὁ δαίμονας δέν ἀργεῖ νά σπείρει τήν ὀργή καί τήν ἀσυνεννοησία μέ ἀφορμή πράγματα εὐτελή καί τιποτένια. (17)
Στούς πνευματικούς ὅμως ἀνθρώπους, ὁ πονηρός φέρνει τή διάσταση μέ τή διαφορά τῶν ἀντιλήψεων.
Αὐτή εἶναι, χωρίς καμμία ἀμφιβολία, ἡ συνηθισμένη αἰτία τῶν προστριβῶν καί τῶν διενέξεων, τίς ὁποῖες καταδικάζει ὁ Ἀπόστολος.
Αὐτές ἀκριβῶς δίνουν τήν εὐκαιρία στόν ζηλόφθονο ἐχθρό, νά ὁδηγήσει στήν ἀντιδικία καί στό χωρισμό ἀδελφούς πού μέχρι ἐκείνη τήν στιγμή ἦταν ὁμόψυχοι.
Ὁ σοφός Σολομώντας λέει κάτι σχετικό· «Τό μίσος», λέει, «προξενεῖ διαμάχες, ἀλλά αὐτούς πού δέν φιλονικοῦν τούς σκεπάζει ἡ ἀγάπη τῆς φιλίας».
– «Μῖσος ἐγείρει νεῖκος, πάντας δέ τούς μή φιλονεικοῦντας καλύπτει φιλία» (Παροιμίαι Σολομώντος 10, 12).
2. Γιά τό ὅτι πρέπει νά ἐξαλείψουμε καί τίς διχόνοιες πού ἀνακύπτουν ἀκόμα καί πάνω σέ πνευματικά θέματα
Ἡ πρώτη αἰτία πού γεννάει τίς διαφωνίες μεταξύ τῶν ἀδελφῶν ἀφορᾶ σχεδόν πάντα στή διεκδίκηση γήινων καί φθαρτῶν πραγμάτων.
Πρέπει λοιπόν νά περιφρονοῦμε καθετί πού σχετίζεται μέ τά ἐπίγεια καί νά ἐπιτρέπουμε σ᾿ ὅλους τούς ἀδελφούς νά χρησιμοποιοῦν ἐξίσου ὅλα, ἀκόμα καί τά πιό ἀπαραίτητα γιά μᾶς, ἀντικείμενα.
Ἀλλά κι αὐτό δέν θά ἦταν ἀρκετό, ἄν δέν καταφέρουμε νά ξεριζώσουμε ἐπίσης καί τή δεύτερη αἰτία τῶν διεκδικήσεων καί τῆς διχόνοιας.
Καί αὐτή εἶναι ἡ διαφορά τῶν ἀπόψεων πάνω σέ πνευματικά θέματα.
Ἐκεῖνο λοιπόν πού προέχει γιά τή διατήρηση τῆς ἀγάπης, εἶναι τό νά καταφέρει κανείς, μέ τή βοήθεια τοῦ ταπεινοῦ φρονήματος, νά συμπλεύσει μέ τούς ἀδελφούς του μέ σύμπνοια καί ὁμοφροσύνη.
Νά ἀγωνισθεῖ δηλαδή, ὥστε τό θέλημά του νά συμπορευθεῖ μέ τό θέλημα καί τούς στόχους τῶν ἀδελφῶν του”.
Ὁ Ἴδιος ὁ Κύριος μᾶς προειδοποίησε, νά μήν δώσουμε προσοχή σέ ἀλλότριες, καί ψεύτικες φωνές πού θά μᾶς προτρέπουν νά ἀποκοποῦμε ἀπό τήν Ἐκκλησία, διότι αὐτές θά πλανήσουν πολλούς. Κυρίως ἐκείνους πού θά ἔχουν τό βλέμμα προσηλωμένο μόνο στίς βιοτικές μέριμνες τοῦ ἁμαρτωλοῦ κόσμου τούτου, καί ἐκείνους πού θά ἀδιαφοροῦν καί θά ἐκπέσουν ἀπό τήν ἀλήθεια τῆς Ὀρθόδοξης πίστης.
Ἐκεῖνοι ὅμως, πού «τά ἄνω φρονοῦν, μή τά ἐπί τῆς γῆς», ἐνῶ ταυτόχρονα διατηροῦν ταπεινό λογισμό μαζί μέ τήν ἀνόθευτη Ὀρθόδοξη πίστη δέν θά πλανηθοῦν, ἀλλά θά ἀναμένουν μέ ὑπομονή καί τό ἀληθινό σημεῖο τῆς Παρουσίας τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ.
– «Εἰ οὖν συνηγέρθητε τῷ Χριστῷ, τά ἄνω ζητεῖτε, οὗ ὁ Χριστός ἐστιν ἐν δεξιᾷ τοῦ Θεοῦ καθήμενος· τά ἄνω φρονεῖτε, μή τά ἐπί τῆς γῆς» (Κολ. 3, 1-2).
Ἀμήν, γένοιτο!
17. Ἀπό τό βιβλίο: «Ἀββᾶς Κασσιανός, Συνομιλίες μέ τούς Πατέρες τῆς ἐρήμου» – Α´ Συνομιλία μέ τόν Ἀββᾶ Ἰωσήφ. https://paraklisi.blogspot.gr
Κάνε ἐγγραφή στό νέο κανάλι τῆς Κατάνυξης τοῦ Youtube πατώντας ἐδῶ: https://bit.ly/2WldGra