Ἄρθρο τοῦ Διονύση Μακρῆ

… Ὡς «πεδίο μάχης» ἢ πρώτης ἀνοικτῆς-δημόσιας σύγκρουσης ἐπιλέχθηκε ἡ Οὐκρανία..

Επιμέλεια σύνταξης: katanixi.gr

Η Ουκρανία αποτελεί τη διελκυστίνδα των μεγάλων συμφερόντων στην γεωπολιτική σκακιέρα. Στις διπλωματικές κινήσεις τα πιόνια, δυστυχώς, είναι οι φαναριώτες αρχιερείς. Η σκακιέρα γίνεται ο εθελούσιος εξευτελισμός τους, γιατί αποδεικνύονται ως αναλώσιμοι παρατρεχάμενοι. Το θλιβερό είναι ότι με τις άμυαλες πράξεις τους οδηγούν την Εκκλησία σε ολισθηρούς ατραπούς. Ο ρόλος τους είναι προδοτικός. Ουσιαστικά θυσιάζονται όχι για την Εκκλησία, αλλά για χάρη των εχθρών της.

Διαβάσαμε στο orthodoxia.gr:

Πόλεμος τῆς Νέας Τάξης κατὰ τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας

Τοῦ Διονύση Μακρῆ

Τί λέγει γέροντας ἀσκητής τοῦ Παγγαίου Ὄρους καί τί μᾶς συμβουλεύει νά κάνουμε…
Γιατί ἡ Ὀρθοδοξία ἐκλαμβάνεται ὡς τροχοπέδη στὴν ἀφομοίωση τοῦ ἐκκοσμικευμένου δυτικοῦ μοντέλου ζωῆς.
Ποιοὶ καὶ γιατί ἐπέλεξαν τὴν Οὐκρανία γιὰ τὴ δημιουργία τοῦ πρώτου πεδίου τῆς πολεμικῆς σὲ βάρος τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας.
Ὁ ρόλος τοῦ Πάπα καὶ ἡ ἰδιότυπη αἰχμαλωσία-φυλακὴ τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχη Βαρθολομαίου καὶ τοῦ Πατριάρχη Μόσχας Κυρίλλου.

Πολλοὶ εἶναι αὐτοὶ ποὺ πιστεύουν ὅτι τὸ οὐκρανικὸ πρόβλημα ποὺ ἀνέκυψε μετὰ τὴν βεβιασμένη ἀπόφαση τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου νὰ χορηγήσει τὸν Τόμο τῆς Αὐτοκεφαλίας στὴν σχισματικὴ ὁμάδα τοῦ καθηρημένου πρώην Μητροπολίτη καὶ αὐτοανακηρυχθέντα ὡς Πατριάρχη Φιλάρετο, καὶ στοὺς ὑπὸ αὐτὸν μὴ ἔχοντες κανονικὴ χειροτονία «κληρικούς», ἀποτελεῖ ἁπλῶς μία νέα διαμάχη μεταξὺ Κωνσταντινούπολης καὶ Μόσχας.
Ἄλλοι πάλι διακρίνουν ὅτι τὸ μεῖζον ἐκκλησιαστικὸ ζήτημα, ποὺ διχάζει τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία προκλήθηκε ἀμιγῶς ἀπὸ τὶς γεωπολιτικὲς ἀλλαγές, ποὺ προωθοῦν οἱ ΗΠΑ στὴν εὐρύτερη περιοχὴ τῆς Ἀνατολικῆς Εὐρώπης ἀλλὰ καὶ στὴ Μέση Ἀνατολή.
Ἄλλοι ἀκόμη πιστεύουν πὼς οἱ ἀντίθετες προσεγγίσεις στὸ ποιὸς χορηγεῖ τὸ Αὐτοκέφαλο μεταξὺ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου καὶ Πατριαρχείου Ρωσίας, ἀποτελεῖ τὴν βασικὴ αἰτία τῆς ἐπικείμενης ὄξυνσης στὶς διορθόδοξες σχέσεις τους.
Μάλιστα πολλοὶ θεολόγοι καὶ μή, ἰδιοτελῶς κατὰ τὸ πλεῖστον ὑποκινούμενοι, ἐπιχειροῦν νὰ στηρίξουν ἢ νὰ ἀπορρίψουν θεολογικῶς τὴν ἀπόφαση τῆς Αὐτοκεφαλίας… τοποθετούμενοι ἀρνητικὰ ἢ θετικὰ ἔναντι τῶν ἀνωτέρω αἰτιῶν.

Πρὶν ὅμως ἀπὸ λίγα χρόνια ἡ σατανικὴ λέσχη Μπίλντερμπερκ, κατὰ τὴ συνεδρίασή της σὲ ὑπερπολυτελὲς κατάλυμα στὶς Αὐστριακὲς Ἄλπεις ἐξέτασε ἐπιμελῶς τρόπους, γιὰ νὰ ἐπιφέρει ἕνα πλῆγμα στὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία.

Καὶ αὐτὸ γιατί χρόνο μὲ τὸν χρόνο ἡ Ὀρθοδοξία ἀποκτοῦσε μία ἀπρόβλεπτη γι’ αὐτοὺς δυναμική, ἡ ὁποία οὐσιαστικὰ ἔθετε σὲ κίνδυνο τοὺς προγραμματισμούς τους στὴν καθιέρωση τῆς Νέας Τάξης καὶ τῆς Παγκοσμιοποίησης.
Ἐκεῖ, παρουσία ἐκπροσώπου τοῦ Βατικανοῦ, ἀλλὰ καὶ ἑνὸς Ἕλληνα πρώην πρωθυπουργοῦ, καταρτίστηκαν τὰ πρῶτα σχέδια μίας πολεμικῆς, τὰ ἀποτελέσματα τῆς ὁποίας βλέπουμε πλέον ὁρατὰ σήμερα. Μέσα στὸ πλαίσιο αὐτὸ ὑπενθυμίζουμε τὴν ἐπίσημη ἀνακοίνωση τῆς Παγκόσμιας Τράπεζας Ἀνάπτυξης, πρὶν ἀπὸ δύο χρόνια ὅτι ἡ Ὀρθοδοξία ἀποτελεῖ τροχοπέδη στὴν ἀφομοίωση τῶν λαῶν τῆς Ἀνατολῆς τοῦ δυτικοῦ μοντέλου διαβίωσης.
Σύμφωνα μὲ πληροφορίες, τὰ σχέδια περιελάμβαναν μία σειρὰ ἐνεργειῶν, ποὺ εἶχαν νὰ κάνουν ἀρχικὰ μὲ τὶς κατὰ τόπους ὀρθόδοξες ἐκκλησίες. Ἀφοροῦσαν λ. χ. τὴν προώθηση σὲ αὐτὲς συνδέσμων καὶ χειραγωγούμενων ἐκ τῶν μυστικῶν αὐτῶν κέντρων στελεχῶν καὶ τὴ διερεύνηση καὶ καταγραφὴ τῶν ἀδυναμιῶν, κυρίως ἡγετικῶν καὶ μὴ προσώπων…
Σκοτεινὰ κέντρα μάλιστα ἀνέλαβαν τὴν ἐκπόνηση εἰδικῶν ἐκθέσεων, στὶς ὁποῖες ἀναφέρονταν μέθοδοι καὶ τρόποι προώθησης τῶν σχεδίων τους.[….]

Αὐτό, ὡστόσο, ποὺ ἀνησυχοῦσε κατὰ πολὺ τὰ κέντρα τῆς ἀνομίας ἦταν ἡ ταχεία δυναμικὴ ποὺ ἀποκτοῦσε, μετὰ τὸν χρόνιο διωγμό της ἀπὸ τὰ κομμουνιστικὰ καθεστῶτα, ἡ Ἐκκλησία τῆς Ρωσίας. Δυναμικὴ ποὺ ἄμεσα ἢ ἔμμεσα γινόταν ἐφαλτήριο πολιτικῆς διείσδυσης τῆς Μόσχας σὲ Δύση καὶ Ἀνατολή. Ὡς ἐκ τούτου αὐτὸ πάση θυσία ἔπρεπε νὰ ἀντιμετωπισθεῖ ἡ κατάσταση αὐτὴ τάχιστα μὲ οἱανδήποτε τίμημα. Ἡ διαφοροποίηση τῆς Μόσχας καὶ ἡ μὴ συμμετοχή της στὴν ψευτοσύνοδο τοῦ Κολυμπαρίου τῆς Κρήτης, ἡ ὁποία σὲ μεγάλο βαθμὸ ἐλεγχόταν παρασκηνιακὰ ἀπὸ τὰ ἄνομα αὐτὰ παρασκηνιακὰ κέντρα, συνέβαλε στὴν ἐπιτάχυνση τοῦ σχεδίου ἀπομόνωσής της.

Ὡς «πεδίο μάχης» ἢ πρώτης ἀνοικτῆς-δημόσιας σύγκρουσης ἐπιλέχθηκε ἡ Οὐκρανία. Ἡ ἐκεῖ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία ὑπὸ τὸν Μητροπολίτη Κιέβου Ὀνούφριο κάθε ἄλλο παρὰ φάνηκε διατεθειμένη νὰ ἐξυπηρετήσει τὶς πολιτικὲς ἀλλαγὲς ποὺ προωθοῦσε ἡ Δύση γιὰ τὴν Οὐκρανία.

Διαβάστε περισσότερα εδώ