Της Ολυμπίας
αποκλειστικά για την katanixi.gr

«Ἡ ἁμαρτία δημιουργεῖ φόβο στόν ἄνθρωπο» (Ἅγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς)

Επιμέλεια σύνταξης: katanixi.gr

Δ΄ Μέρος

Ὁ Ἅγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς, ἀποκαλύπτει στό λόγο του τά ἑξῆς:
“Πρῶτα ἄπ’ ὅλα ἡ πίστη μας, ἀναγνωρίζει δύο φύσεις: μία ἄφθαρτη, φωτεινή καί ἄτρεπτη στό κακό ἀπό τήν ἁμαρτία, σάν κι’ αὐτήν πού εἶχε ὁ Ἀδάμ στόν Παράδεισο. (4)

Καί ἄλλη μία διεστραμμένη, σκοτεινή κι’ ἐπιρρεπῆ στό κακό καί τήν ἁμαρτία, σάν κι’ αὐτήν πού ἀντιμετωπίζουμε διαρκῶς σέ αὐτόν τόν κόσμο.

– Στόν κύκλο τῆς πρώτης φύσης, ἡ ἀγάπη γιά τούς ἐχθρούς εἶναι ἀπόλυτα φυσική.

Στή φύση αὐτή ἡ ἀγάπη εἶναι σάν τόν ἀέρα πού ἀνασαίνουν ὅλα τά πλάσματα καί ζοῦν.

Αὐτή εἶναι ἡ ἀληθινή φύση πού δημιούργησε ὁ Θεός.

Ἀπ’ αὐτήν ἡ θεϊκή ἀγάπη λάμπει στή φύση μας ὅπως οἱ ἀκτίνες τοῦ ἥλιου μέσα ἀπό τά σύννεφα.

Ὁτιδήποτε στή γῆ ἔχει ἀληθινή ἀγάπη, προέρχεται ἀπό τήν ἀγάπη αὐτή.

– Στόν κύκλο τῆς δεύτερης φύσης, τῆς ἐπίγειας φύσης, ἡ ἀγάπη γιά τούς ἐχθρούς εἶναι σπάνια καί θά μποροῦσε νά θεωρηθεῖ ἀφύσικη.

Δέν εἶναι πραγματικά ἀφύσικη.

– Σέ σχέση μέ τήν ἐπίγεια φύση μᾶς εἶναι στήν οὐσία ὑπερφυσική ἤ, καλύτερα, πρό-φυσική, καθώς ἡ ἀγάπη φτάνει στήν ἁμαρτωλή φύση μας ἀπό τήν πρωταρχική, ἀναμάρτητη καί ἀθάνατη φύση πού προϋπῆρχε τῆς δικῆς μας.

Ἡ ἀγάπη γιά τούς ἐχθρούς εἶναι τόσο σπάνια ὥστε θά μποροῦσε νά κληθεῖ ἀφύσικη, λένε ἄλλοι ἀντιρρησίες.

Ἄν τά πράγματα εἶναι ἔτσι, τότε καί τό μαργαριτάρι εἶναι ἀφύσικο, ὅπως καί τό διαμάντι καί ὁ χρυσός.

Αὐτά εἶναι ὅλα σπάνια ἀντικείμενα.

– Ποιός ὅμως μπορεῖ νά τά ὀνομάσει ἀφύσικα;

Ὅπως ὑπάρχουν φυτά πού εὐδοκιμοῦν μόνο σέ μία περιοχή, ἔτσι γίνεται καί μέ τό σπάνιο αὐτό φυτό, τή σπάνια αὐτή ἀγάπη.

Φυτρώνει καί ἀναπτύσσεται μόνο στήν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ.

Γιά νά πειστεῖ κάποιος ἀπό τά πολυάριθμα παραδείγματα τοῦ “φυτοῦ” αὐτοῦ καί τοῦ κάλλους του, πρέπει νά διαβάσει ὁπωσδήποτε τούς βίους τῶν Ἀποστόλων τοῦ Χριστοῦ, τῶν Ἁγίων Πατέρων καί τῶν Ὁμολογητῶν τῆς χριστιανικῆς πίστης μας.

Καί ὅλων τῶν Μαρτύρων τῆς μεγάλης ἀλήθειας κι’ ἀγάπης τοῦ Χριστοῦ.

Μία τρίτη ὁμάδα ἀντιρρησιῶν ἰσχυρίζεται πώς ἄν δέν εἶναι ἀδύνατη, ἡ ἀγάπη αὐτή εἶναι τουλάχιστον ἐξαιρετικά δύσκολη.

Εἶναι ἀλήθεια πώς δέν εἶναι εὔκολη, κυρίως γιά ἐκεῖνον πού διδάσκεται τήν ἀγάπη μακριά ἀπό τό Θεό, ἀπό τόν ὁποῖο ἐνισχύεται καί τροφοδοτεῖται ἡ ἀγάπη αὐτή.

– Πῶς ὅμως δέν μποροῦμε ν’ ἀγαπήσουμε αὐτούς πού ἀγαπάει ὁ Θεός;

Ὁ Θεός δέν ἀγαπᾶ περισσότερο ἐμᾶς ἀπ’ ὅσο ἀγαπᾶ τούς ἐχθρούς μας καί μάλιστα ὅταν εἴμαστε ἐχθροί ἄλλων.

– Ποιός ἀπό μᾶς μπορεῖ νά ἰσχυριστεῖ πῶς δέν ὑπάρχει κανένας στόν κόσμο ποῦ νά τόν ἀποκαλεῖ ἐχθρό του;

Ἄν ὁ ἥλιος τοῦ Θεοῦ ζέσταινε καί ἡ βροχή ἔπεφτε μόνο σ’ ἐκείνους πού κανένας δέν τούς λογάριαζε ἐχθρούς του, δύσκολα θά ἔφτανε κάποια ἀκτίνα στή γῆ ἤ θά ἔπεφτε κάποια σταγόνα βροχῆς στό χῶμα.

Ὁ ἄνθρωπος φορτώνεται ἀπό μόνος του μεγάλο φορτίο ἔχθρας.

Ἡ ἁμαρτία δημιουργεῖ φόβο στόν ἄνθρωπο.

Κι’ ὁ φόβος αὐτός μέ τή σειρά τοῦ τόν κάνει νά ὑποπτεύεται ἐχθρούς σέ ὅλα τά πλάσματα γύρω του.

Ὁ Θεός ὅμως εἶναι ἀναμάρτητος καί ἄφοβος κι’ ἑπομένως δέν ὑποπτεύεται κανέναν, ἀλλά τούς ἀγαπᾶ ὅλους.

Μᾶς ἀγαπᾶ τόσο πολύ ὥστε, ὅταν μᾶς κυκλώνουν ἐχθροί χωρίς νά φταῖμε σέ τίποτα, πρέπει νά πιστεύουμε πώς αὐτό γίνεται σέ γνώση Του καί γιά τό καλό μας.

– Ἄς εἴμαστε δίκαιοι.

– Ἄς ὁμολογήσουμε πώς οἱ ἐχθροί μας μᾶς βοηθοῦν πολύ στήν πνευματική μας πορεία.

Ἄν δέν ὑπῆρχε ἔχθρα στούς ἀνθρώπους, πάρα πολλοί ἀπό ἐκείνους πού εὐαρέστησαν στό Θεό δέ θά εἶχαν γίνει φίλοι Του.

Ἀκόμα κι’ ἡ ἔχθρα τοῦ σατανᾶ μπορεῖ νά βοηθήσει ἐκείνους πού εἶναι ζηλωτές τῶν ἱερῶν πραγμάτων τοῦ Θεοῦ καί τῆς ψυχικῆς τους σωτηρίας.

– Ποιός ἦταν περισσότερο ζηλωτής τῶν ἱερῶν τοῦ Θεοῦ πραγμάτων ἤ εἶχε μεγαλύτερη ἀγάπη γιά τό Χριστό ἀπό τόν Ἀπόστολο Παῦλο;

Ὁ ἴδιος Ἀπόστολος ὅμως λέει πώς ἐπέτρεψε ὁ Θεός στό διάβολο νά τόν πειράξει, ὅταν τοῦ ἀποκαλύφθηκαν πολλά μυστήρια:

– «Καί τή ὑπερβολή τῶν ἀποκαλύψεων ἴνα μή ὑπεραίρομαι, ἐδόθη μοί σκόλοψ τή σαρκί, ἄγγελος σατᾶν, ἴνα μέ κολαφίζη ἴνα μή ὑπεραίρομαι» (Β’ Κορ. 12, 7).

– Ὅταν ὁ διάβολος ὁ ἴδιος χωρίς νά τό θέλει βοηθάει τόν ἄνθρωπο, πῶς δέν μποροῦν οἱ ἄνθρωποι νά βοηθοῦν τό συνάνθρωπό τους, ποῦ εἶναι ὁπωσδήποτε λιγότερο ἐχθρός ἀπό τούς δαίμονες;

Θά τολμοῦσε νά πεῖ κανείς πώς οἱ φίλοι του ἀνθρώπου ζημιώνουν περισσότερο τήν ψυχή του ἀπό τούς ἐχθρούς του.

Ὁ ἴδιος ὁ Κύριος εἶπε πώς «ἐχθροί του ἀνθρώπου οἱ οἰκιακοί αὐτοῦ» (Ματθ. 10, 36).

Ἐκεῖνοι πού ζοῦν κάτω ἀπό τήν ἴδια στέγη μαζί μας, πού ἐνδιαφέρονται πολύ γιά τίς σωματικές ἀνάγκες καί τίς ἀνέσεις μας, συχνά γίνονται ἐχθροί τῆς σωτηρίας μας.

Ἡ ἀγάπη καί ἡ φροντίδα τους δέ στοχεύει στήν ψυχή ἀλλά στό σῶμα μας.

– Πόσοι γονεῖς δέν ἔχουν κάνει ἀνυπολόγιστη ζημιά στίς ψυχές τῶν γιῶν τους κι’ ἀδέρφια στ’ ἀδέρφια τους, καθώς καί σύζυγοι στούς συζύγους τους;

Κι’ ὅλα αὐτά ἀπό ἀγάπη!

Ἡ πραγματικότητα αὐτή πού διαπιστώνεται καθημερινά εἶναι μία ἀκόμα αἰτία γιά νά μᾶς κάνει νά μή δοθοῦμε ὁλοκληρωτικά στήν ἀγάπη πρός τούς συγγενεῖς καί τούς φίλους μας, οὔτε καί νά μειώσουμε τήν ἀγάπη πρός τούς ἐχθρούς μας.

– Εἶναι ἀνάγκη νά τό ξαναποῦμε, πῶς συχνά, πολύ συχνά, οἱ ἐχθροί μας εἶναι στήν οὐσία πραγματικοί φίλοι;

Οἱ τρόποι πού χρησιμοποιοῦν γιά νά μᾶς ἀναστατώσουν, μᾶς βοηθοῦν.

Οἱ τρόποι μέ τούς ὁποίους μᾶς ἀπορρίπτουν, ὑπηρετοῦν τή σωτηρία μας.

Οἱ τρόποι μέ τούς ὁποίους πιέζουν τήν ἐξωτερική, τή φυσική ζωή μας, μᾶς ὠθεῖ ν’ ἀποσυρθοῦμε μέσα μας, στόν ἑαυτό μας, νά βροῦμε τήν ψυχή μας καί νά ζητήσουμε ἀπό τό Θεό νά τούς σώσει.

– Οἱ ἐχθροί μας εἶναι πραγματικά ἐκεῖνοι πού μᾶς σώζουν ἀπό τήν καταστροφή πού μᾶς ἑτοιμάζουν ἀθέλητα οἱ οἰκεῖοι μας, πού φροντίζουν τό σῶμα μας σέ βάρος τῆς ψυχῆς μας καί χαλαρώνουν τό χαρακτήρα μας.

– Ἀγαθοποιεῖτε καί δανείζετε μηδέν ἀπελπίζοντες, λέγει ὁ Κύριος.

Ἀγαθοποιεῖτε, κάνετε τό καλό σέ ὅλους τους ἀνθρώπους ἀδιάκριτα, εἴτε σᾶς ἀγαποῦν εἴτε ὄχι.

Ἀκολουθῆστε τό παράδειγμα τοῦ Θεοῦ πού τούς εὐεργετεῖ ὅλους, εἴτε φανερά εἴτε κρυφά”.

Ἄς εἴμαστε λοιπόν δίκαιοι, σύμφωνα μέ τό παράδειγμα τοῦ Ἀληθινοῦ Θεοῦ.

Καί ἄς ὁμολογήσουμε κι’ ἐμεῖς οἱ ἴδιοι, πώς οἱ ἐχθροί μας, μᾶς βοηθοῦν πολύ στήν πνευματική μας πορεία.

Διότι πολύ συχνά, οἱ ἐχθροί μας γίνονται στήν οὐσία οἱ πραγματικοί φίλοι μας καί αὐτοί μᾶς ὁδηγοῦν πρός τήν σωτηρία καί ἔτσι γίνονται εὐεργέτες μας.

Κι’ ὅμως αὐτοί εἶναι οἱ πραγματικοί εὐεργέτες τῆς ψυχῆς μας.

Γιά αὐτό, ἄς μήν λησμονοῦμε ὅτι: «Καί πᾶν ὅ,τι ἄν ποιῆτε ἐν λόγῳ ἤ ἐν ἔργῳ, πάντα ἐν ὀνόματι Κυρίου Ἰησοῦ, εὐχαριστοῦντες τῷ Θεῷ καί Πατρί δι’ αὐτοῦ» (Κολ. 3, 17).

Εὐχαριστοῦμε τόν Πανάγαθο Τριαδικό Θεό!

«Δόξα τῷ Θεῷ πάντων ἔνεκεν»!!!

Συνεχίζεται…

• 4. Ἡ τέλεια ἀγάπη. Ἁγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς. https://i-n-agioy-nikolaoy-toy-neoy.webnode.gr/

Κάνε ἐγγραφή στό νέο κανάλι τῆς Κατάνυξης τοῦ Youtube πατώντας ἐδῶ: https://bit.ly/2WldGra

Δείτε σχετικά:
– Πώς αναγνωρίζουμε την ευσπλαχνία του Θεού; (Α΄ Μέρος, Β΄, Γ΄)