Οι νέοι στις μέρες μας βρίσκονται στα δύο άκρα…

Επιμέλεια σύνταξης: katanixi.gr

Η σχέση των νέων με τον Θεό

Οι νέοι στις μέρες μας βρίσκονται στα δύο άκρα, είτε γίνονται σαν έναν εύπλαστο πηλό έτοιμο να διαμορφωθεί από τους γονείς του, να εκπαιδευτεί δηλαδή στις υποχωρήσεις στα θέματα πίστης, στην ανεκτικότητα, στη συγκατάβαση, στην καινοτομία και στη πρόοδο, είτε σαν αδάμαστα άλογα απορρίπτουν τον θεσμό της οικογένειας και τραβούν έναν παράλληλο δρόμο, αυτόν του ιδεαλισμού, της αμαρτίας, της αθεΐας.

Ένα ζήτημα το οποίο θα έπρεπε να απασχολεί μικρούς και μεγάλους είναι εάν οι νέοι μπορούν να ενεργήσουν αυτόνομα και αυτόβουλα. Oι αποφάσεις της ζωής τους είναι ο καθρέφτης των γονιών τους ή προϊόν της εφηβικής επαναστατικότητάς τους; Σε κάθε περίπτωση· βιώνουν την πραγματική ευτυχία; Έχουν τη διάθεση να κάνουν τη διαφορά, να επαναστατήσουν, να κάνουν μία ριζοσπαστική αλλαγή; Όχι όμως προς την αθεΐα ή την εκκοσμικευμένη Εκκλησία του Οικουμενισμού, αλλά προς την ελευθερία της Ορθοδοξίας, την αποδοχή, την αγκαλιά, την τρέλα.

Όταν πιάνεσαι από το πετραχήλι ενός ορθόδοξου πνευματικού και του δίνεις τα “σκουπίδια” της ψυχής σου, μπορεί να μην ακολουθήσεις τις τάσεις, τη μόδα της νέας εποχής, όμως ακολουθήσεις έναν ασφαλή οδηγό για να δεις τη ζωή με άλλο μάτι.

Μία έρευνα για τους νέους

Έγινε γνωστό ότι πραγματοποιήθηκε έρευνα σε συνεργασία του «ΣΗΜΕΙΟ για τη μελέτη & την αντιμετώπιση της Ακροδεξιάς» και της «Prorata» με θέμα τη σχέση νεολαίας και θρησκείας πραγματοποιήθηκε κατά το χρονικό διάστημα 22-27 Οκτωβρίου 2021 σε δείγμα 451 νέων, ηλικίας 17-34 ετών, μέσω ηλεκτρονικού δομημένου ερωτηματολογίου με κάλυψη του συνόλου της επικράτειας.

Νέοι, αθεΐα, εκκοσμίκευση και ορθή πίστη

Διαβάζουμε συγκεκριμένα ότι: «Το πρώτο συμπέρασμα είναι ότι καταγράφεται μια σαφής τάση εκκοσμίκευσης των νέων (το 57% αυτοχαρακτηρίστηκαν χριστιανοί ορθόδοξοι και το 24% άθεοι) και μια σημαντική ενίσχυση στάσεων και αντιλήψεων ανάμεσά τους υπέρ της εκκοσμίκευσης του κράτους (το 45% τάχθηκε υπέρ της προαιρετικότητας των θρησκευτικών στο σχολείο και το 41% υπέρ του να καταργηθεί ο αγιασμός στο σχολείο)».

Φαίνεται ότι το πνεύμα της εκκοσμίκευσης στηρίζεται στο αγιογραφικό «ὁ λαός οὗτος μέ τό στόμα του μόνον καί μέ τά χείλη των μέ τιμοῦν, ἡ καρδία των ὅμως μακράν ἀπέχει ἀπό ἐμέ ἀνωφελῶς δέ καί ματαίως μέ σέβονται, διότι διδάσκουν ἐντολάς καί διδασκαλίας ἀνθρώπων καί ὄχι τάς ἰδικάς Μου». Η τάση αυτή φωλιάζει στην ιδέα της νέας Εκκλησίας, της εκσυγχρονισμένης πίστης που βέβαια καμία σχέση δεν έχει με τη διδασκαλία των Αγίων μας, ούτε με το «Ἰησοῦς Χριστός χθές καί σήμερον ὁ αὐτός εἰς τούς αἰῶνας». Είναι η διαδικασία κατά την οποία προσαρμόζουμε τον Χριστό στα δικά μας μέτρα, της αμαρτίας δηλαδή. Εκεί όπου δεν υπάρχουν κανόνες, δεν υπάρχει φρένο. Έτσι, η Εκκλησία πάει προς τον κόσμο και όχι ο κόσμος προς την Εκκλησία. Μεγάλο μερίδιο ευθύνης έχει φυσικά ο κλήρος ο οποίος στηρίζει τη σχέση του με το ποίμνιο σε ένα πελατειακό μοντέλο δούναι και λαβείν. Αυτοί δίνουν στο ποίμνιο τις απαντήσεις που θέλει, λένε αυτά που θέλει να ακούσει, όχι προς όφελος της σωτηρίας του αλλά προς ενίσχυση της αυταρέσκειάς του.

Σχετικά με το ποσοστό των αθέων, μαθαίνουμε από την ομιλία του Ομότιμου καθηγητή της Θεολογικής Σχολής ΑΠΘ, π.Θεοδώρου Ζήση, ότι σύμφωνα με τον Άγιο Γρηγόριο τον Παλαμά, υπάρχουν τρία είδη αθεΐας και απιστίας: «Το ένα είδος είναι η κλασσική αθεΐα και απιστία, αυτοί οι οποίοι δεν πιστεύουν ότι υπάρχει Θεός.

Το δεύτερο είδος αθεΐας και απιστίας είναι η διαστροφή της εννοίας του Θεού, από τις αιρέσεις και από τις θρησκείες. Όταν κανένας διαστρέφει την έννοια, δεν πιστεύει στον έναν αληθινό Θεό και πιστεύει στα είδωλα, ή πιστεύει στο Μωάμεθ ή πιστεύει στο Βούδα ή πιστεύει εδώ-εκεί, αυτό είναι το δεύτερο είδος αθεΐας. Ας νομίζουν πως πιστεύουν πως πιστεύουν στο Θεό και ότι είναι θρησκείες, άθεοι είναι και άπιστοι. Το δεύτερο λοιπόν είδος αθεΐας είναι οι αιρέσεις και οι άλλες θρησκείες και τα είδωλα.

Κατά τον Άγιο Γρηγόριο Παλαμά υπάρχει και ένα τρίτο είδος αθεΐας το οποίο εκπλήσσει όταν το ακούσει κανείς αλλά το οποίο όμως είναι πολύ σωστό και έχει δίκιο ο Άγιος Γρηγόριος Παλαμάς διότι αυτοί που ανήκουν σε αυτό το είδος της αθεΐας βοηθούν ώστε τα άλλα δύο προηγούμενα είδη αθεΐας να αυξάνουν και να μεγαλώνουν.
Ποιο είναι το τρίτο είδος αθεΐας; Στο τρίτο είδος αθεΐας ανήκουν εκείνοι οι οποίοι σιωπούν, οι οποίοι δεν μιλούν, οι οποίοι δεν πολεμούν τα άλλα είδη αθεΐας».

Εθνο-θρησκευτική ταυτότητα, σύνδεση έθνους και θρησκείας

Διαβάζουμε ακόμη την έρευνα ότι: «Το δεύτερο συμπέρασμα είναι ότι, παρά τα παραπάνω, καταγράφονται ισχυρές αντιστάσεις στο πεδίο της εθνο-θρησκευτικής ταυτότητας (το 53% συμφωνεί με την άποψη ότι η παράδοση της Ορθόδοξης Εκκλησίας αποτελεί στοιχείο της ταυτότητας των Ελλήνων). Αν σε ό,τι αφορά το αμιγώς θρησκευτικό πεδίο οι νέοι και οι νέες εμφανίζουν μεγαλύτερη ανοικτότητα και ανεκτικότητα, όταν γίνεται η σύνδεση έθνους και θρησκείας στο ταυτοτικό επίπεδο παρατηρούνται ακόμα αντιστάσεις και εμπόδια προς κάποια, έστω μικρής έκτασης, κοινωνική μεταβολή».

Ελπίζουμε πως τα παραπάνω αποτελέσματα της έρευνας είναι η ελπίδα πως οι νέοι δεν έχουν παραδοθεί εντελώς στην ιδέα που θέλει την Εκκλησία χωρισμένη από το κράτος. Παραθετικά να υπογραμμίσουμε πως αυτή η ιδέα είναι ο πυρήνας της Μασονίας και να καταλάβουμε πως τίποτα από όλα όσα μας πλασάρουν δεν είναι ούτε τυχαίο ούτε αθώο.

Ας μην ξεχνάμε και τα λόγια του Αγίου Επισκόπου Καντιώτη: «Δύο άστρα δε θα σβήσουν ποτέ από το ουράνιο στερέωμα: Ο Χριστός και η Ελλάδα, εις πείσμα των αθέων και των απίστων»!

Νέοι και πανσεξουαλισμός

Η έρευνα συνεχίζει παραθέτοντας τα εξής: «Το τρίτο συμπέρασμα είναι ότι καταγράφεται ένας ισχυρός κοινωνικός φιλελευθερισμός μεταξύ των νέων ιδίως σε ό,τι έχει να κάνει με δικαιώματα και ζητήματα φύλου και σεξουαλικού προσανατολισμού (το 76% υποστήριξε ότι η ομοφυλοφιλία πρέπει να γίνεται αποδεκτή). Συνεπώς, ενώ σε επίπεδο εθνικής ταυτότητας οι αντιστάσεις παραμένουν, στη συγκεκριμένη περίπτωση φαίνεται ότι η κοινωνική μεταβολή βρίσκεται σε εξέλιξη και έχει προχωρήσει».

Πολιτεία, σχολείο, οικογένεια και… Εκκλησία εκπαιδεύουν τους νέους από πολύ μικρή ηλικία πλέον να δείχνoυν ανοχή στην ομοφυλοφιλία. Μάλιστα, ακριβώς επειδή ο νέος βομβαρδίζεται από τα παραφύση πρότυπα, έχουμε φτάσει στο σημείο η θανάσιμη αυτή αμαρτία να θεωρείται μέσο αποδοχής και εκτίμησης σε μία κοινωνική ομάδα. Η σχέση του ανδρός και τη γυναικός που ευλόγησε ο Κύριος και στέκεται στην τάξη της φύσης ως φυσική ένωση, δεν είναι πλέον της μόδας, περνά αδιάφορη. Αυτό το περίεργο κοινωνικό στερεότυπο που ανάβει το πράσινο φως αποκλειστικά και μόνο στον πανσεξουαλισμό, προωθείται και από Μητροπολίτες της Ελλαδικής Εκκλησίας.

Πώς λοιπόν να βρούνε τα παιδιά τον δρόμο τους; Πώς να καλλιεργήσουν μία σχέση με τον Θεό στερεωμένη σε γερά θεμέλια όταν ο Μητροπολίτης Ν.Ιωνίας εκφράζει θέσεις μακριά από το πνεύμα της Αλήθειας;

Να μην ξεχνάμε ότι ο ίδιος, χωρίς φόβο Θεού, πρόσφατα δήλωσε ότι: «Eκ των πραγμάτων ο Θεός έχει δώσει σε μερικούς ανθρώπους να αισθάνονται την έλξη προς το ίδιο φύλο, δεν μπορώ να ξέρω γιατί, δεν θα κατηγορήσω εγώ τον Θεό. Δεν είμαι άξιος καν εγώ να το σκεφτώ αυτό το πράγμα. Ο Θεός για να ξέρει, κάτι ξέρει περισσότερο από όλους εμάς τους ανθρώπους».

Η εκδήλωση αυτής της δαιμονιώδους θέσης από τον συγκεκριμένο Μητροπολίτη, δεν πρέπει να περάσει αψήφιστα από τους γονείς. Έστω και αν είναι μία χούφτα αυτοί οι γονείς. Γονείς που μπορεί να μην κατηχήθηκαν σωστά και να έκαναν μερικές αστοχίες στην ανατροφή των παιδιών τους -όπως όλοι μας-, αλλά έχουν την καλή προαίρεση να μάθουν για την Ορθοδοξία, έτσι όπως βιώνεται στον δρόμο των Αγίων Πατέρων και όχι των αγρίων “πατέρων”. Αυτοί λοιπόν οι γονείς που έχουν μία στάλα θέληση να στραφούν τα παιδιά τους στον Θεό, πρέπει να προσέξουν αν θα εμπιστευθούν την καθοδήγηση των ψυχών των παιδιών τους στους Επισκόπους της Νέας Τάξης Πραγμάτων, του Οικουμενισμού και της Μασονίας ή θα σηκώσουν τείχος σε όλον αυτόν τον συρφετό της πλάνης και της Αίρεσης.

Νέοι και Ακροδεξιά

Τέλος, η έρευνα καταλήγει: «Ένα τελευταίο ζήτημα που έχει συζητηθεί εκτενώς στη δημόσια σφαίρα είναι οι σχέσεις της Εκκλησίας με την Ακροδεξιά και η υιοθέτηση από μέρους της μιας ρητορικής που κατ’ εξοχήν εγγράφεται σε αυτόν τον χώρο. Σύμφωνα με τα ευρήματα της έρευνας, καταγράφεται ένα μειοψηφικό μεν, αλλά σημαντικό μέρος των νέων το οποίο επηρεάζεται από την Εκκλησία και υιοθετεί τις απόψεις της».

Πρώτα-πρώτα έχει σημασία να σταθούμε στο γεγονός ότι στις μέρες μας, η Εκκλησία της Ελλάδας έμπλεξε τα γεωπολιτικά με την πίστη, παίρνοντας θέση ανοιχτά στο ζήτημα της Ουκρανίας. Σχετικό άρθρο της Κατάνυξη σχολιάζει τα εξής: «Η Εκκλησία δεν έχει χρώματα, δεν πρέπει να στηρίζει πολιτικές παρατάξεις και κόμματα ή να επιδίδεται σε προπαγάνδα ή κοσμική διπλωματία. Πρέπει να μείνει έξω από όλα αυτά και να μην παίρνει το μέρος κανενός».

[…] Το τελευταίο που χρειαζόμαστε τώρα από την ΔΙΣ είναι να πολιτικολογεί υπέρ κάποιας πλευράς, να φέρνει ξανά και ξανά στην επιφάνεια την αναγνώριση των σχισματικών και να ταπεινώνει επανειλημμένα την κανονική Εκκλησία της Ουκρανίας.

Όλοι είμαστε σε θέση να αντιληφθούμε πως η πολιτεία και τα κόμματα όταν δεν έχουν ούτε μία στάλα φόβο Θεού, γίνονται χειρότεροι και από άγρια θηρία, ό,τι πολιτικό χρώμα και αν έχουν, όπου και αν τοποθετούνται…άκρα ή κέντρο. Το αποτέλεσμα λίγο διαφέρει.

Οι εποχές είναι πονηρές. Να μην ξεχνάμε το «Μή πεποίθατε ἐπ᾿ ἄρχοντας, ἐπί υἱούς ἀνθρώπων, οἷς οὐκ ἔστι σωτηρία». (Ψαλμ. 145,3)

Κάνε ἐγγραφή στό νέο κανάλι τῆς Κατάνυξης τοῦ Youtube πατώντας ἐδῶ: https://bit.ly/2WldGra

Δείτε σχετικά:
– Ποιος θα προστατεύσει τη νεολαία που εκμαυλίζεται βίαια από την ίδια την Κυβέρνηση;
– Ποιος θα προστατεύσει τη νεολαία που εκμαυλίζεται βίαια από την ίδια την Κυβέρνηση;
– Σχέδιο εκμαυλισμού της νεολαίας από το Φανάρι
– Νεολαία ΣΥΡΙΖΑ: Καμία προσβολή από την παρέλαση αλά Μόντι Πάιθον