του Ελευθέριου Ν. Κοσμίδη, Contributor Editor
αρθρογραφεί για katanixi.gr

…”η αντίστροφη μέτρηση μέχρι τα Χριστούγεννα συνιστά ανήθικη ρατσιστική πρακτική, αποϊεροποίησης της εορτής”.…

Επιμέλεια σύνταξης: katanixi.gr

Αναδημοσιεύουμε από το Ιστολόγιο Κατάνυξη.

Πόσες ημέρες μένουν μέχρι την επόμενη αντίστροφη μέτρηση;

Έχει σχεδόν καθιερωθεί στη μοντέρνα εποχή να μετρούμε ανάποδα τις ημέρες που απομένουν για τα Χριστούγεννα.

Δεν ισχύει κάτι τέτοιο με το Πάσχα ούτε με κάποια άλλη θρησκευτική μας εορτή. Μπορούμε να δούμε πίσω από αυτή τη μεθόδευση, απλώς τα επαγγελματικά κίνητρα από πανέξυπνους μαρκετίστες. Μπορούμε να προσπεράσουμε το γεγονός χαρακτηρίζοντάς το επουσιώδες. Να το προσφέρουμε και αυτό ορεκτικό στο πλούσιο τραπέζι της λήθης.

Μια αρκετά διαφορετική αλλά λογική άποψη, θα ήταν να σκεφτούμε πως το “τέντωμα” της προσδοκίας ενός χαρμόσυνου γεγονότος, αρωματίζει τις προηγούμενες μέρες και θεωρείται βάλσαμο στον καημό και τα προβλήματα της καθημερινότητας. Μας αλλάζει προς το καλύτερο τη διάθεση και αυξάνει τις αντοχές μας.

Μια άποψη όμως που δε θα την ακούσετε συχνά ίσως και καθόλου είναι πως, η αντίστροφη μέτρηση μέχρι τα Χριστούγεννα συνιστά ανήθικη ρατσιστική πρακτική, αποϊεροποίησης της εορτής. Ανήθικη γιατί χρησιμοποιεί εργαλεία και τρόπους της Νέας Εποχής στοχοποιώντας τα παιδιά μας και διαμέσου των παιδιών μας εμάς.

Ρατσιστική γιατί χωρίζει τους ανθρώπους σε αυτούς που μπορούν να προσφέρουν λαμπερά δώρα στα παιδιά τους και στους άλλους. Ιδιαζόντως ειδεχθής δε ο υπερτονισμός του “τζάμπα”, οτι δηλαδή ούτε τα τζάμπα δεν μπορεί ο ανάξιος γονιός, να προσφέρει στα παιδιά του.

Είναι αποϊεροποίησης γιατί μέσω της σύγχυσης περί Αγίου Βασιλείου και του τροφαντού κοκκινομπαρμπούλη, δημιούργημα της κοκακόλας, και η αποκλειστική του σύνδεση με τα αγοραστά δώρα, συναντά τη συνειδητή αποχή των νεοελλήνων από τον εκκλησιασμό και ουσιαστικά διαλύει τη θρησκευτική μας αυτοσυνειδησία.

Μπορούμε να στεκόμαστε χαζοχαρούμενοι ή άπρακτοι μπροστά σε όλα αυτά. Ακόμα χειρότερα μπορούμε να πνιγούμε στη θλίψη της γονεϊκής αποτυχίας μας, της αδυναμίας μας να προσφέρουμε στα βλαστάρια μας τζάμπα δώρα.

Από την άλλη μπορούμε να αναλάβουμε δράση, να κλείσουμε την τηλεόραση, να καταστρώσουμε ένα οικογενειακό πλάνο, ναι για πρώτη φορά, να τολμήσουμε ουσιαστικά να προτείνουμε και να μοιραστούμε με τα παιδιά μας, θαμμένες παιδικές μας αναμνήσεις και μυρουδιές. 

Να διαβάζουμε βίους αγίων, να συμμετέχουμε στην παρασκευή γλυκών παραδοσιακών, η μυρουδιά της κανέλας και του καρυδιού είναι αξέχαστη, να ζωγραφίζουμε, να κάνουμε Χριστουγεννιάτικα χειροποίητα διακοσμητικά, να σβήσουμε τα κινέζικα φωτάκια και να ανάψουμε κεράκια, να αγκαλιαστούμε κάτω από τις κουβέρτες, να εκκλησιαζόμαστε και να συμμετέχουμε στις κατηχητικές μας εκδηλώσεις, να μάθουμε τα κάλαντα του τόπου μας. Πρέπει εμείς να σκύψουμε και να ακούσουμε τα παιδιά μας

Να βάλουμε θυσιαστικά λίγο χρόνο από την καθημερινότητά μας στο λιτρίβι της νοσταλγίας, να σταλάξει το νέκταρ των παιδικών μας αναμνήσεων, όπου τα λίγα φαίνονταν πολλά, όπου με το τίποτε είχαμε τα πάντα.

Ευλογημένα Χριστούγεννα σε όλους 

Κάνε ἐγγραφή στό νέο κανάλι τῆς Κατάνυξης τοῦ Youtube πατώντας ἐδῶ: https://bit.ly/2WldGra