Άρθρο της Πασχαλίδου Μαρίας

Μήπως ο Ελπιδοφόρος κάνει ό,τι μπορεί για να δυσαρεστήσει την Ομογένεια με σκοπό να τον κάνουν Πατριάρχη για να τον “ξεφορτωθούν”;

Στην ηλεκτρονική εφημερίδα Hellas journal, ο δημοσιογράφος Μιχάλης Ιγνατίου σχολιάζει, με αρκετά καυστική γραφή, την επίσκεψη του αρχιεπισκόπου Αμερικής κ.κ. Ελπιδοφόρου στο Τουρκικό Προξενείο της Νέας Υόρκης και την συμμετοχή του στο διαθρησκειακό γεύμα Ιφτάρ, στο τέλος του Ραμαζανιού. Όπως αναφέρει ο ίδιος ο Αρχιεπίσκοπος «Είναι τιμή να παρευρεθώ σε ένα διαθρησκειακό δείπνο Ιφτάρ που παρέθεσε ο Τούρκος Γενικός Πρόξενος, καθώς πλησιάζουμε στο τέλος της Νηστείας του Ραμαζανιού. Εύχομαι σε όλους τους Μουσουλμάνους μια ειρηνική και χαρούμενη γιορτή». 

Στη συνέχεια ο έγκριτος δημοσιογράφος, κυπριακής καταγωγής,  αναρωτιέται, και δικαίως, για τον  λόγο της  συγκεκριμένης επίσκεψης, την συγκεκριμένη στιγμή, όταν το Ιφτάρ είχε διοργανωθεί από την Turkish Communications Directorate! Από «το όργανο της πιο χυδαίας προπαγάνδας της Τουρκικής Προεδρίας, το οποίο συχνά πυκνά προσβάλλει τον Ελληνισμό».

Στοχάζεται πάνω στον λόγο μιας τέτοιου είδους έκθεσης του κ.κ. Ελπιδοφόρου, τη στιγμή μάλιστα που είναι ο Αρχιεπίσκοπος της Αμερικής, και όχι της Άγκυρας-όπως εύστοχα ο κ. Ιγνατίου παρατηρεί-, εκπρόσωπος των Ελληνορθόδοξων των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής καθώς επίσης και Αμερικανός υπήκοος!  

Στηλιτεύει την αφελή συμπεριφορά του στο Τουρκικό προξενείο,  όπου εμφανίζεται χαμογελαστός και ιδιαίτερα ευδιάθετος στις φωτογραφίες, προκαλώντας σύγχυση και αγανάκτηση στην Ορθόδοξη Ομογένεια, συνδέοντάς την με την επιθυμία του κ.κ. Ελπιδοφόρου για άνοδο στον Οικουμενικό Θρόνο του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως, θυμίζοντάς του συγχρόνως την απόρριψη των θέσεων του από το Φανάρι, καθώς και το σαθρό πολιτικό έδαφος στο οποίο στηρίζει τις βλέψεις του. 

Σίγουρα η οπτική του κ. Ιγνατίου είναι πολιτικής υφής, και συνδυάζεται με την ήττα που υπέστη ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής στο Φανάρι, όταν το Οικουμενικό Πατριαρχείο «απέρριψε άρδην τις προτάσεις και απόπειρες του Αρχιεπισκόπου Ελπιδοφόρου αλλαγής του Καταστατικού, κατά τη συνεδρίαση που είχε ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος με τέσσερα από τα επτά μέλη της Επαρχιακής Συνόδου της Αρχιεπισκοπής, την Τετάρτη 5 Απριλίου. Στην συνεδρίαση αυτή συμμετείχαν οι Μητροπολίτες Βοστώνης Μεθόδιος, Πιττσβούργου Σάββας, Αγίου Φραγκίσκου Γεράσιμος και Σικάγου Ναθαναήλ», όπως αναφέρει το Βήμα Ορθοδοξίας, διότι ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής  είχε στόχο την απομείωση των υπαρχόντων Μητροπόλεων και την δημιουργία «Περιφερειών», καθώς επίσης  και τον  εξοστρακισμό των Μητροπολιτών. Ήθελε ακόμα να ιδρύσει «Περιφέρειες» εντός των ορίων των Μητροπόλεων, να διορίσει βοηθούς Επισκόπους οι οποίοι θα είχαν την αναφορά τους στον ίδιον κι όχι στον τοπικό Μητροπολίτη, αποδυναμώνοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο τις Μητροπόλεις και τους Μητροπολίτες.

Δηλαδή τίποτε από όσα επιθυμούσε ο κ.κ. Ελπιδοφόρος δεν καρποφόρησε και επέστρεψε ηττημένος; Έχοντας απλά εισπράξει άρνηση και ταπείνωση από τον μέντορά του; Είναι μια προσωπικότητα υπερφίαλη και ελλιπής ως προς τα προσόντα της, που εκθέτει τη θέση του με τους απίθανους αυτοσχεδιασμούς του αδόκιμου λόγου και τις ανόητες πράξεις του και τις ενέργειες ενός φαιδρού εντυπωσιασμού που δεν στηρίζεται πουθενά, όπως αναφέρει σε συνέντευξή της η κ. Λιάλιου;

Η επόμενη ερώτηση που θα μπορούσε να τεθεί κάλλιστα είναι η ερώτηση της Μαργαρίτας στον Φάουστ: «πιστεύεις στο Θεό;» Μα το βάρος και την αξία της αυτή η ερώτηση  τα οφείλει στην απάντηση  που έδωσε ο Φάουστ, είναι η απάντηση που γεννά το βάθος του προβλήματος-«ποιος τολμάει να ειπεί πιστεύω στο Θεό; Ποιος τολμάει να ειπεί δεν πιστεύω στο Θεό;» και όπου Θεός βάλτε, σας παρακαλώ πολύ, την λέξη: Φανάρι ή Διπλωματία του Φαναρίου.   

Ας μην ξεχνάμε ότι το Φανάρι είναι η κινητήριος μηχανή των όσων συμβαίνουν στην παγκόσμια ορθόδοξη σκηνή, επηρεάζοντας και τα πολιτικά πεπραγμένα. Στην περίμετρο, λοιπόν, της συνεδρίασης και της παρουσίας του κ.κ. Ελπιδοφόρου στο Φανάρι, έλαβαν χώρα δύο συνεντεύξεις, της κ. Λιάλιου και του κ. Οικονόμου, καθηγήτριας της Θεολογικής Σχολής και Αντιπρύτανη Ακαδημαϊκών και Διοικητικών Υποθέσεων του Α.Π.Θ., Καθηγητή τ. Κοσμήτορα της Θεολογικής Σχολής και Πρόεδρος Τμήματος Ποιμαντικής και Κοινωνικής Θεολογίας του ΑΠΘ, αντίστοιχα. 

Το κοινό σημείο και στις δύο συνεντεύξεις υπήρξε η πλήρης αποδοχή του προσώπου του Οικουμενικού Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίου και των πράξεων και κινήσεών του, τόσο στην Ορθόδοξη παγκόσμια πρακτική όσο και ως εκφραστή του πνευματικού πολιτισμού που εκφράζει το Φανάρι. Κοινό σημείο  είναι η απέραντη αγάπη προς το πρόσωπο του Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως, χαρακτηρίζοντάς τον ως «ευλογία του Θεού» για την Εκκλησία μας, θεωρώντας τον πνευματικό τους πατέρα, «χαρισματικό φορέα(…), χαρά Θεού και δώρο του Θεού προς όλους μας», όπως χαρακτηριστικά αναφέρει η κ. Λιάλιου, στον οποίο οφείλεται υπακοή, απόλυτη εμπιστοσύνη και συμπαράσταση για να επιτελεί το έργο του. Ωστόσο, «Αυτό δεν σημαίνει αφωνία», συμπληρώνει. 

Το επόμενο κοινό σημείο, η παραδοχή της αριστείας και της δυναμικότητας του Αγίου Αμερικής, καθώς επίσης και ότι  φοίτησε με αξιοπρέπεια κοντά στον Οικουμενικό Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίο, και έφτασε στην διδακτορική του διατριβή και στην διεκδίκηση της έδρας της Δογματικής στο ΑΠΘ, έχοντας σημαντικό συγγραφικό έργο και έντονη προσωπικότητα. 

Κάπου εδώ αρχίζει το βαθύπλουτο της απάντησης στην ερώτηση της Μαργαρίτας «ποιος τολμάει να ειπεί πιστεύω στον Θεό, ποιος τολμάει να ειπεί δεν πιστεύω στον Θεό;».

Ποιος δηλαδή τολμά να αντιταχθεί στην απόφαση του Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως κ.κ. Βαρθολομαίου να θεωρήσει ότι ο Άγιος Αμερικής είναι τελικά ελλιπής! Ποιος τολμά να αμφισβητήσει τα προσόντα του Αρχιεπισκόπου Αμερικής, όταν υπήρξε αναμφίβολα η καλύτερη επιλογή για την θέση αυτή! Ποιος τολμά με τον τρόπο αυτό να εκθέτει το Οικουμενικό Πατριαρχείο και ειδικά τον Οικουμενικό Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίο ότι είχε στους κόλπους του και ανεχόταν, επί δεκαεπτά (17) ολόκληρα χρόνια, ένα ακατάλληλο πρόσωπο και ανεπίδεκτο μαθήσεως, ως στενότερό του συνεργάτη! Ποιος τολμά να αμφισβητήσει την απάντηση του Πατριάρχη στην σχετική ερώτηση περί της πορείας του κ.κ. Ελπιδοφόρου ως Αρχιεπισκόπου ως «Δυναμική και Θετική». Με άλλα λόγια, «Ο Θεός μας εφώτισε και εκλέξαμε για την μεγάλη αυτή επαρχία του Θρόνου έναν άξιο, ευφυή, εργατικό, αποφασιστικό και τολμηρό Αρχιεπίσκοπο, με πιστότητα και αφοσίωση στην Μητέρα Εκκλησία. Ασφαλώς υπήρχαν και άλλοι άξιοι Ιεράρχες για να καταλάβουν τη θέση αυτή, αλλά ο Αρχιεπίσκοπος Ελπιδοφόρος ήταν ο καταλληλότερος υπό τις παρούσες συνθήκες. «The right man in the right place!» Ο κατάλληλος άνθρωπος στην κατάλληλη θέση!», όπως εύστοχα ανέλυσε ο κ. Οικονόμου. 

Μήπως τελικά συμφωνούν διαφωνώντας στις συνεντεύξεις τους οι αγαπητοί καθηγητές, διότι sine disciplina nulla musica perfecta est. Μήπως τελικά οι αποφάσεις  της συνόδου δεν είχαν κατ΄ουσία το ένδυμα της ήττας, αλλά ενός ευφυέστατου ελιγμού εκ μέρους του Πατριάρχη, θέτοντας κάποιες γραμμές προς το παρόν, προκειμένου να μην δημιουργηθούν θεσμικά και διοικητικά  προβλήματα, αναστάτωση και ανησυχία,  στην πάρα πολύ σημαντική επαρχία της Αμερικής, για το Οικουμενικό Πατριαρχείο! Μήπως ο Οικουμενικός Πατριάρχης, έχοντας πολύ καλή γνώση της διπλωματίας του Βυζαντίου- Φαναρίου περιμένει με υπομονή τις πολιτικές εξελίξεις στην Τουρκία και στην Ελλάδα, και απλώς συστήνει εμμέσως πλην σαφώς υπομονή στον Άγιο της Αμερικής! 

Μήπως ο Νικολάι Σταυρόγκιν- του Ντοστογιέφσκι- όταν λέει: «εάν ο Σταυρόγκιν πιστεύει, δεν πιστεύει ότι πιστεύει. Εάν ο Σταυρόγκιν δεν πιστεύει, δεν πιστεύει ότι δεν πιστεύει», μας εισάγει στην αμφιβολία πως ίσως είναι στημένο το σκηνικό και δεν έχασε το παιχνίδι ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής, και ίσως πράγματι η ομογένεια της Αμερικής αποτελεί το εφαλτήριο για την κατάληψη του Οικουμενικού θρόνου και ίσως να περιμένει την εκπλήρωση των χρεογράφων! 

Κι αν τελικά η θολή διπλωματία υπερκεράσει τον γαλάζιο ουρανό και την βαθιά θάλασσα της Αλήθειας, χρειαζόμαστε δυνατό καπετάνιο και πλοηγό στο καράβι της Εκκλησίας μας.

Κι ύστερα να μάθουμε να περπατάμε στο φως όπως η φήμη στο σκοτάδι, κι από Κανένας να γένουμε στο τέλος Οδυσσέας. 

Δουλειά και δρόμος, έτσι!!!

Κάνε ἐγγραφή στό νέο κανάλι τῆς Κατάνυξης τοῦ Youtube πατώντας ἐδῶ: ΚΑΤΑΝΙΧI