Αξιότιμη κυρία Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας Κ. Σακελλαροπούλου, αναλαμβάνοντας όλοι το μερίδιο που μας αναλογεί, ως Έλληνες πολίτες, προστατεύουμε την πατρίδα μας και δεν τη χαρίζουμε σε κανέναν που μας θεωρεί απλά «ως κοινότητα, στην Ιστορία».

Επιμέλεια σύνταξης: katanixi.gr

«Σε κάθε παιδική ψυχή κυματίζει η σημαία και σε κάθε παιδικό όνειρο, που τη βλέπει να ζωντανεύει, μόλις τη ζωγραφίσει με το χεράκι του. Σε κάθε ανάμνηση του παππού και της γιαγιάς που την κράτησε για χρόνια υψωμένη στο σπιτικό του και δεν την υπέστειλε ποτέ, και έγινε σημαιοφόρος της, κι ακοίμητος φρουρός της, να μην την πάρει ποτέ και χαρεί ο εχθρός».

Μήνυμα για την κοινωνική ευθύνη στην προσπάθεια του περιορισμού της διάδοσης του κορωνοϊού έστειλε μέσω του λογαριασμού της στο Facebook η Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου. «Η αντιμετώπιση της υγειονομικής κρίσης δεν εναπόκειται, μόνο στο Κράτος ή την ατομική ευθύνη. Είναι, πρωτίστως, μια ευθύνη κοινωνική και συλλογική. Αναλαμβάνοντας όλοι μας το μερίδιο που μας αναλογεί, προστατεύουμε την υγεία μας και δυναμώνουμε τη δημοκρατία μας», τονίζει μεταξύ άλλων η κ. Σακελλαροπούλου.

Η κ. Σακελλαροπούλου η οποία κατέχει, το ανώτατο πολιτειακό αξίωμα της Προέδρου της Δημοκρατίας, απευθύνεται στον Ελληνικό λαό ακόμη μια φορά, για να του υπενθυμίσει ότι, για ό,τι συμβαίνει στην χώρα, η Ελληνική κοινωνία φέρει το ανάλογο μερίδιο ευθύνης συλλογικά με το Κράτος. Κατά τη διάρκεια της επίσκεψής της πρόσφατα στη Λέσβο, αναφέροντας το νησί ως «διαχρονική γέφυρα ανθρώπων και πολιτισμών», έκανε αναφορά περί ευθύνης της Ελληνικής κοινωνίας για το προσφυγικό-μεταναστευτικό ζήτημα. Ταυτόχρονα τόνισε το μερίδιο ευθύνης που αναλογεί στην Ελληνική κοινωνία, εκπληρώνοντας τις υποχρεώσεις που γεννά αυτό, χωρίς να απαιτεί τη συνδρομή, μόνο από την Ευρώπη. 

Τώρα λοιπόν, αναλαμβάνοντας για μία ακόμη φορά, το μερίδιο που μας αναλογεί στην κοινωνική ευθύνη, για τον περιορισμό της διάδοσης του κορωνοϊού, μας προτρέπει να προστατεύουμε και τη δημόσια υγεία και να δυναμώνουμε τη Δημοκρατία, συλλογικά ως κοινωνία.

Κυρία Πρόεδρε της Δημοκρατίας, στεκόμαστε πάντα με τον προσήκοντα σεβασμό προς το πρόσωπό σας και το αξίωμά σας, με τη δέουσα προσοχή ακούμε τον λόγο σας και απαντάμε στο δημόσιο λόγο που εκφέρεται τον προφορικό ή γραπτό, καθώς προβληματιζόμαστε από τα λόγια σας σχεδόν κάθε φορά. Διερωτόμαστε οι απλοί πολίτες, εάν είναι πρώτιστο το αγαθό της Δημοκρατίας, η ελευθερία και ο σεβασμός της ελεύθερης σκέψης και έκφρασης ή είναι πρώτιστο το αγαθό της Δημόσιας υγείας. Εάν συνιστά και σήμερα η Δημοκρατία, ένα υπαρξιακό αγαθό για την υπεράσπιση της αξίας του ανθρώπου και της ελεύθερης ανάπτυξης της προσωπικότητάς του.

Δικαιούμαστε άραγε και σήμερα αυτό το αγαθό να το υπερασπιζόμαστε εμπράκτως και αδιαλείπτως όπως, οφείλουμε νά κάνουμε, ως πρόσωπα και πολίτες ενός ελεύθερου Κράτους; Πώς δυναμώνουμε τη δημοκρατία όταν εμείς οι πολίτες ζούμε μέσα σε κλίμα φοβίας, περιορισμών, αντικοινωνικών νόμων και απαγορεύσεων, εργασιακών-οικονομικών αποκλεισμών, ελέγχων, προστίμων, καταγγελιών, σύγχυσης λόγω της ελλιπούς επιστημονικής ενημέρωσης που δεν τη συνοδεύει η παρουσίαση σοβαρών επιστημονικών μελετών, με μόνη πηγή αυτή της επιτροπής των ειδικών; Είναι στα πλαίσια της Δημοκρατίας η κατευθυνόμενη ενημέρωση από τα συστημικά ΜΜΕ, σε συνάρτηση με τη φίμωση της ευρείας ελευθερίας του λόγου του διαδικτύου;

Επίσης, πώς δυναμώνουμε τη Δημοκρατία όταν το Κράτος παρεμβαίνει στην Εκκλησία και ρυθμίζει τα θέματα που αφορούν Ιερούς Συνοδικούς κανόνες λειτουργίας της, έως και την έκφραση της Πίστεως ακόμη και ημών των πιστών; Μήπως όμως, δεν έχουμε δει να παρεμβαίνει κατά αναλογία, σε όλα τα συνταγματικά κατοχυρωμένα δικαιώματα του πολίτη, με τα μνημόνια τα τελευταία χρόνια και με πολλούς άλλους πρόσφατους νόμους που προσβάλλουν τις ανθρώπινες αξίες και ελευθερίες;

«Η χώρα μας είναι αντιμέτωπη, όπως και το σύνολο σχεδόν του πλανήτη, με την αναζωπύρωση της πανδημίας του κορωνοϊού. Δεν είναι όμως ανοχύρωτη. Η επιτυχής διαχείριση του πρώτου κύματος οδήγησε σε χαμηλή ενδημικότητα του ιού, γεγονός που μας προσέφερε ωφέλιμο χρόνο. Το εθνικό σύστημα υγείας είναι καλύτερα προετοιμασμένο και τα δεδομένα που διαθέτουμε για τη νόσο πληρέστερα. Η άνευ προηγουμένου συνέργεια και πρόοδος της παγκόσμιας επιστημονικής κοινότητας φέρνει όλο και πιο κοντά το εμβόλιο. Ο χρόνος και η γνώση είναι με το μέρος μας», αναφέρει η Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Επιπλέον, επισημαίνει: «Ο ιός, όμως, βρίσκεται πάντα ανάμεσά μας και η αύξηση των κρουσμάτων απειλεί όσα καταφέραμε τους προηγούμενους μήνες, έχοντας καταβάλει μεγάλες θυσίες στην κοινωνική και οικονομική μας ζωή και επιδείξει υποδειγματική συμπεριφορά. Είναι κατανοητή η κόπωση, μετά τα αυστηρά περιοριστικά μέτρα της άνοιξης, και αναμενόμενη η χαλάρωση που επήλθε, ιδίως στους νέους, λόγω και του καλοκαιριού. Δεν πρέπει, ωστόσο, να αφήσουμε την κούραση και την αμφιβολία να θολώσουν την κρίση και τη στάση μας απέναντι στον ιό. Δεν έχουμε την πολυτέλεια να κλείνουμε τα μάτια στην πραγματικότητα, ούτε να αγνοούμε τα πορίσματα της επιστήμης που σημαίνουν παγκοσμίως συναγερμό».

Ο αόρατος εχθρός για την ανθρωπότητα και την πατρίδα μας είναι μόνο ο κορωνοϊός; Δυστυχώς δεν είναι μόνο αυτός. Αλλά ως αόρατος εχθρός ο κορωνοϊός θα πρέπει να αντιμετωπιστεί έτσι κι αλλιώς, με μια άνευ προηγουμένου συνέργεια μαζί του. Να συνάψουν συνθήκη, δηλαδή οι άνθρωποι μαζί του. Να εξοικειωθούν μαζί του, να ζήσουν μαζί του, αναζητώντας με πολλές μελέτες και δοκιμές το περιπόθητο, της παγκόσμιας επιστημονικής κοινότητας, ασφαλές εμβόλιο. Τα εμβόλια, να επισημάνουμε εδώ με μία ακόμη ερώτηση, για την πρόληψη καθίστανται πλέον υποχρεωτικά με νόμο, σε περιπτώσεις εμφάνισης κινδύνου διάδοσης μεταδοτικού νοσήματος, για τη χώρα μας; Θα αφήσουμε το θέμα που αφορά το εμβόλιο να μελετηθεί από πολλούς επιστήμονες, για να έχουμε εν καιρώ τα αληθή συμπεράσματα. Και δε θα πούμε κάτι περισσότερο για την ώρα.

Συνεχίζοντας η Πρόεδρος της Δημοκρατίας κάνει ιδιαίτερη αναφορά στις ψευδείς ειδήσεις και στην επίδρασή τους στην κοινή γνώμη: «Βασική συνθήκη για τη διαχείριση της πανδημίας συνιστά η κατανόησή της, η εμπεριστατωμένη και πλουραλιστική πληροφόρησή μας. Είναι επικίνδυνες για τη δημόσια υγεία οι ψευδείς ειδήσεις και οι αντιεπιστημονικές θεωρίες που αποπροσανατολίζουν την κοινή γνώμη και προτρέπουν τους πολίτες σε αντικοινωνικές και ανεύθυνες συμπεριφορές», υπογραμμίζει η κ. Σακελλαροπούλου και καταλήγει: Είναι γεγονός ότι η μετά «κορωνοϊού εποχή», έφερε ραγδαίες και τρομακτικές αλλαγές και ανακατατάξεις στην καθημερινή ζωή των πολιτών. Όμως είναι επίσης γεγονός ότι καταξιωμένοι Ιατροί επιστήμονες εξέφρασαν ανησυχίες και αναφέρθηκαν με τεκμηριωμένες μελέτες, σε μια άλλη πραγματικότητα διαφορετική από αυτή που έχει επικρατήσει. Όποια διαφωνούσα και διαφορετική, όμως άποψη αυτών των έγκριτων επιστημόνων, που προερχόταν από όλους τους χώρους αλλά κυρίως της Ιατρικής, δεν ήταν αρεστή θάφτηκε ή κρύφτηκε κάτω από το πέπλο της σιωπής, από τα περισσότερα ΜΜΕ και εκδιώχθηκε, με την απαγόρευση της προβολής της από το διαδίκτυο. Ποιoς λοιπόν καθορίζει τις ψευδείς ειδήσεις, όταν δεν αφήνει την διαφωνούσα άποψη καν να ακουστεί, με το να λογοκριθεί πάραυτα; Έχει νομική βάση η εξαγγελία δίωξης της διαφορετικής άποψης και προσέγγισης για την πανδημία, από αυτή των κυβερνητικών απόψεων που έχουν ως πηγή τους την άποψη μόνο των ειδικών;

Η κάθε διαφορετική άποψη όταν δεν είναι αρεστή, μπορεί να εύκολα να βαπτιστεί θεωρία συνωμοσίας ή διασπορά ψευδών ειδήσεων με απώτερο σκοπό τον φόβο; Μήπως τέτοιες εξαγγελίες κυβερνητικές, ότι θα διώκονται ποινικά, όσοι έχουν διαφορετική άποψη για την πανδημία είναι επικίνδυνες, όχι για μόνο για την υγεία αλλά και για την κοινωνία; Ο σκοπός πρέπει να είναι ο φόβος και η χειραγώγηση του πολίτη που στερείται ελευθερίας σκέψης και κρίσης, ή μήπως η αναζήτηση και εύρεση της αλήθειας και με επιστημονική ορθότητα ενημέρωσης, από όλους τους φορείς για την υγεία και την ασφάλειά του; Μήπως είναι αντιφατικά αυτά τα δύο; Όταν υπάρχει εμπεριστατωμένη και πλουραλιστική πληροφόρηση, πώς δύναται να υπάρχουν, άξιες λόγου ανεύθυνες αντικοινωνικές συμπεριφορές; Όταν η αλήθεια και ασφάλεια παρέχεται και είναι το ζητούμενο, προς τι, τόσο μεγάλο κλίμα φόβου για την αντιμετώπιση της διαφορετικής προσέγγισης στο θέμα του κορωνοϊού;

«Οι μέρες που έρχονται είναι κρίσιμες. Πολλοί, μετά την περίοδο των διακοπών, επιστρέφουμε στα αστικά κέντρα και στους χώρους εργασίας μας. Τα σχολεία ανοίγουν. Δεν υπάρχουν πια μεγάλα περιθώρια για την κοινωνία και την οικονομία. Η Πολιτεία έχει χρέος, αφενός να ακολουθήσει τις υποδείξεις των ειδικών, αφετέρου να στηρίξει, με κάθε κόστος και απόλυτη προτεραιότητα, τους πιο ευάλωτους συμπολίτες μας. Η αντιμετώπιση της υγειονομικής κρίσης δεν εναπόκειται, εντούτοις, μόνο στο Κράτος ή την ατομική ευθύνη. Είναι, πρωτίστως, μια ευθύνη κοινωνική και συλλογική. Η χρήση της μάσκας, η προσωπική υγιεινή και η τήρηση των φυσικών αποστάσεων αποτελούν ενδεδειγμένα οριζόντια μέτρα περιορισμού του ιού. Η πρόληψη και η φρόνηση είναι σήμερα η πιο σημαντική κοινωνική σύμβαση, πέρα από νόμους και κυρώσεις. Η πανδημία είναι μια πρόκληση για την ενάρετη άσκηση της ιδιότητας του πολίτη και τη διαγενεακή μας αλληλεγγύη. Αναλαμβάνοντας όλοι μας το μερίδιο που μας αναλογεί, προστατεύουμε την υγεία μας και δυναμώνουμε τη δημοκρατία μας. Η ευθύνη και η φροντίδα του άλλου είναι σύμφυτη με την ταυτότητά μας, βαθιά ριζωμένη στην παράδοση του λαού μας. Είναι αυτή που μας συγκροτεί και μας κρατά ενωμένους, ως κοινότητα, στην ιστορία».

Έχουμε ως πολίτες κι εμείς πολλά ερωτήματα. Με μεγαλύτερη ευκολία μπορούμε να τα εκφράσουμε αυτά, παρά να ακουστεί η φωνή μας ως διαφορετική άποψη αλλά και ως προβληματισμός ακόμη. Υπάρχει ο φόβος και αυτός είναι μεγαλύτερος από τον φόβο του ιού της πανδημίας. Τολμάμε όμως να εκφράσουμε αρκετά από αυτά: Το μέτρο της υποχρεωτικής μάσκας που τόσο επίμονα από ισχυρή σύσταση, έγινε μόνιμο αξεσουάρ ένδυσης πια, υφίσταται ως μέτρο πραγματικής πρόληψης για τη δημόσια υγεία; Η υποχρεωτικότητα όλων των μέτρων και των εμβολίων, μπορούν να υπονομεύσουν την ψυχοσωματική υγεία και να οδηγήσουν σε λήθαργο τον πολίτη, αλλά και σε αποσύνθεση ακόμα και τη Δημοκρατία; Η ποινικοποίηση της ελεύθερης άποψης που ξεπερνά τη λογική και περνάει στη σφαίρα της φοβίας και της πονηρίας, δε μας οδηγεί ευθεία στον δρόμο τον ευρύχωρο, μιας δικτατορίας; 

Αλήθεια, τι συνιστάται πλέον στην ανθρωπότητα, η νομιμοφροσύνη ή η δουλικότητα; Επενδύουμε στη δύση της ελευθερίας μας ως έθνος και ως λαός ή στην ανατολή της εύρεσης της μοναδικής Αλήθειας του Χριστού που ελευθερώνει και θεώνει τον άνθρωπο; Έχουμε ως χώρα και έθνος τη μόνη Αλήθεια και θα συστρατευτούμε με το ψέμα;

Ποια γιορτή στην πατρίδα μας δικαιούται, επειδή μιλάμε με την αλήθεια, την περισσότερη τιμή στο Κράτος της Δημοκρατίας μας, η εορτή της Κοιμήσεως της Παναγίας μας, όπου έχει εορταστεί φέτος σε κλίμα υποχρεωτικής μασκοφορίας, χωρίς τιμές και λιτανείες ή η γιορτή της ίδιας της Δημοκρατίας, όπου έχει πραγματοποιηθεί με κάθε πρέπουσα τιμή μέσα στον κήπο της δεξίωσης ανευ μασκοφορίας; Τη στιγμή που η Παναγία ιστορικά, είναι το πιο αγαπημένο πρόσωπο για τον λαό, εφόσον ήταν πάντα αρωγός του και θαυματουργός για κάθε ασθένεια, πόνο, δεινό, κίνδυνο και συμφορά ακόμη και για όλα τα έθνη, αλλά και πολύ θαυματουργός με ανεκτίμητη αξία, η Μητρική της προστασία μέσα στους αιώνες. Από πότε υιοθετήσαμε εμείς ως λαός την πρόληψη και την φρόνηση, ενός υλικού φθαρτού κόσμου και ξεχάσαμε την Πίστη, την Ελπίδα και την Αγάπη, που μαζί με τη Σοφία που μας χάρισε από τα παλιά, τα αρχαία χρόνια ο Θεός, και δημιουργήθηκε αυτός ο υπέροχος Ελληνικός πολιτισμός; Αλλά και ό,τι θαυμαστό έχουμε, ως Ορθόδοξο και άγιο του Θεού έθνος μέχρι σήμερα, λησμονούμε ότι όλα είναι δώρα του αληθινού Τριαδικού Θεού μας.

Αναλαμβάνοντας πραγματικά το μερίδιο που μας αναλογεί ως Ορθόδοξοι Έλληνες τιμούμε τους Αγίους μας, τιμούμε τους προγόνους μας, τιμούμε την Ελληνική σημαία μας. Τιμούμε τον Τίμιο Σταυρό της και το ασπρογάλαζο Ιερό πανί της, που κυματίζει παντού, στα αρχαία και νεοκλασικά μνημεία μας, στα αρχοντικά σπίτια μας, στους Ιερούς Ναούς, στα Μοναστήρια μας, στις πόλεις, στα χωριά, στα βουνά μας και σε κάθε βράχο στη θάλασσα, σε κάθε νησί και ξωκλήσι και φάρο και καΐκι και βαρκούλα στο πέλαγος.

Σε κάθε παιδική ψυχή κυματίζει η σημαία και σε κάθε παιδικό όνειρο, που τη βλέπει να ζωντανεύει, μόλις τη ζωγραφίσει με το χεράκι του. Σε κάθε ανάμνηση του παππού και της γιαγιάς που την κράτησε για χρόνια υψωμένη στο σπιτικό του και δεν την υπέστειλε ποτέ, και έγινε σημαιοφόρος της, κι ακοίμητος φρουρός της, να μην την πάρει ποτέ και χαρεί ο εχθρός. Τιμούμε το έθνος μας, την αγιασμένη πατρίδα μας και τις παραδόσεις του λαού μας.

Αναλαμβάνοντας όλοι το μερίδιο που μας αναλογεί ως πολίτες, προστατεύουμε την πατρίδα μας και δεν την χαρίζουμε σε κανέναν, που μας θεωρεί απλά «ως κοινότητα, στην Ιστορία». Αυτή την ένδοξη και αθάνατη πατρίδα, που ποτίστηκε από τα αίματα των ηρώων μας και των μαρτύρων της αγίας Πίστεώς μας, προστατεύουμε και σήμερα. Αυτά που μας δίδαξαν οι άγιοι πρόγονοί μας, είναι οι αγίες διδαχές των Αγίων Πατέρων, που μας αγιάζουν με το Άγιο Πνεύμα και μας συγκροτούν ως μοναδικά Πρόσωπα. Πώς γίνεται να ξεχάσουμε τα αγιασμένα λόγια του Πατροκοσμά του αγίου εθναποστόλου μας, με τα οποία έχει ποτιστεί βαθιά η ψυχή μας!

«Τούτο σας λέγω και σας παραγγέλω· καν ο ουρανός να κατεβή κάτω, καν η γη να ανεβή επάνω, καν όλος ο κόσμος να χαλάση, σήμερον, αύριον, να μη σας μέλλη τι έχει να κάμη ο Θεός. Το κορμί σας ας το καύσουν, ας το τηγανίσουν· τα πράγματά σας ας σας τα πάρουν· μη σας μέλλει· δώσατέ τα· δεν είνε ιδικά σας. Ψυχή και Χριστός σας χρειάζονται. Αυτά τα δύο όλος ο κόσμος να πέση, δεν ημπορεί να σας τα πάρη, εκτός και τα δώσετε με το θέλημά σας. Αυτά τα δύο να τα φυλάγετε, να μη τα χάσετε».

Αυτή είναι η παράδοση της πατρίδας μας και της Πίστης μας που λάβαμε ως κληρονομιά κι από τον παππού μας τον Στρατηγό Μακρυγιάννη και «νογάμε» τι σημαίνει Πατρίδα και τι Ορθοδοξία.

«Όταν μου πειράξουν την πατρίδα και τη θρησκεία μου, θα μιλήσω, θα’ νεργήσω κι’ ό,τι θέλουν ας μου κάνουν.

Τότε, εκεί που καθόμουν εις το περιβόλι μου και έτρωγα ψωμί, πονώντας από τις πληγές, όπου έλαβα εις τον αγώνα και περισσότερο πονώντας δια τις μέσα πληγές όπου δέχομαι δια τα σημερινά δεινά της Πατρίδος, ήλθαν δύο επιτήδειοι, άνθρωποι των γραμμάτων, μισομαθείς και άθρησκοι, και μου ξηγώνται έτσι: «Πουλάς Ελλάδα, Μακρυγιάννη».

Εγώ, στην άθλιαν κατάστασίν μου, τους λέγω: «Αδελφοί, με αδικείτε. Ελλάδα δεν πουλάω, νοικοκυραίγοι μου. Τέτοιον αγαθόν πολυτίμητον δεν έχω εις την πραμάτειαν μου. Μα και να το’ χα, δεν τό’ δινα κανενός. Κι’ αν πουλιέται Ελλάδα, δεν αγοράζεται σήμερις, διότι κάνατε τον κόσμον εσείς λογιώτατοι, να μην θέλει να αγοράσει κάτι τέτοιο».

Έφυγαν αυτοί. Κι’ έκατσα σε μίαν πέτραν μόνος και έκλαιγα. Μισός άνθρωπος καταστάθηκα από το ντουφέκι του Τούρκου, τσακίστηκα εις τις περιστάσεις του αγώνα και κυνηγιέμαι και σήμερον. Κυνηγιώνται και άλλοι αγωνιστές πολύ καλύτεροί μου, διότι εγώ είμαι ο τελευταίος και ο χειρότερος. Και οι πιο καλύτεροι όλων αφανίστηκαν.

Αυτοί που θυσίασαν αρετή και πατριωτισμόν, για να ειπωθεί ελεύτερη η Ελλάδα κι’ εχάθηκαν φαμελιές ολωσδιόλου, είπαν να ζητήσουν ένα αποδειχτικόν που να λέγει ότι έτρεξαν κι’ αυτοί εις την υπηρεσίαν της Πατρίδος και Τούρκο δεν άφηκαν αντουφέκιγο.

Πήγε να’ νεργήσει η Κυβέρνηση και βγήκαν κάτι τσασίτες και σπιγούνοι, που δουλεύουν μίσος και ιδιοτέλεια, και είπαν «όχι». Και είπαν και βρισιές παλιές δια τους αγωνιστές. Για να μην πάρουν το αποδειχτικόν, ένα χαρτί που δεν κάνει τίποτες γρόσια.

Πατρίδα να θυμάσαι εσύ αυτούς όπου, δια την τιμήν και την λευτερίαν σου, δεν λογάριασαν θάνατο και βάσανα. Κι’ αν εσύ τους λησμονήσεις, θα τους θυμηθούν οι πέτρες και τα χώματα, όπου έχυσαν αίματα και δάκρυα.»

Χριστέ και Παναγιά μου, σώσε μας κι εμάς και την Πατρίδα μας!

Κάνε ἐγγραφή στό νέο κανάλι τῆς Κατάνυξης τοῦ Youtube πατώντας ἐδῶ: https://bit.ly/2WldGra

Δείτε σχετικά:
– Το κυνήγι μαγισσών του Μιχάλη Χρυσοχοΐδη
– Οι λοιμωξιολόγοι έγιναν λειτουργιολόγοι και οι λειτουργιολόγοι έγιναν λαγοί
– Η προώθηση της μάσκας στους Ναούς από τον Αρχιεπίσκοπο (ΑΠΟΤΙΜΗΣΗ)
– Η Πάτρα, η μάσκα και ένα ερώτημα!
– Γιατί τα μέτρα δεν είναι αποτελεσματικά;
– Οι άλλες όψεις του νομίσματος
– Εξελίξεις σχετικά με τον κορωνοϊό και το εμβόλιο [mp3 2020]
– Δημιουργική στατιστική και αβάσταχτα ψέματα (μέρος 2ο από 3)
– Δημιουργική στατιστική και αβάσταχτα ψέματα (μέρος 1ο από 3)
– ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ! Μητροπολίτες τρομοκρατούν τους ιερείς για τις μάσκες!
– Προσβολή της νοημοσύνης μας ή κύκνειο άσμα;
– π.Θεόδωρος Ζήσης, Είναι βλασφημία να φορούμε μάσκες μέσα στην Εκκλησία [ΒΙΝΤΕΟ 2020]
– π.Θεόδωρος Ζήσης, Η μάσκα μέσα στο Ναό προσβάλει την ιερότητα του ιερού χώρου [ΒΙΝΤΕΟ 2020]