του Δήμου Σερκελίδη
γραμματέα του συλλόγου Άγιος Ιωσήφ ο Ησυχαστής

Σαν υποτελείς ινδιάνοι της πάλαι ποτέ Αγγλικής αυτοκρατορίας που παρουσιάζονται στον Βασιλιά για την ικανοποίηση της περιέργειας και της φαντασίας του

Η στέψη του βασιλιά της Αγγλίας Καρόλου του Γ’ ήταν μία  multiculti διαθρησκειακή τελετή που τα είχε όλα. Στη μασονικής έμπνευσης τελετή-μπλέντερ ο πατροπαράδοτος Αγγλικανισμός συνδυάστηκε με το ισλάμ, τον ινδουϊσμό, τον σιχισμό, τον ιουδαϊσμό, τον βουδισμό, τον μπαχαϊσμό, τον ζωροαστρισμό και τον τζαϊνισμό. Μέχρι και ο  ινδουιστής πρωθυπουργός Ρίσι Σούνακ ανέγνωσε απόσπασμα από την Προς Κολοσσαείς επιστολή του Απόστολου Παύλου!

Το κερασάκι σε αυτόν τον διαθρησκειακό χυλό ήταν η παρουσία στην τελετή του Ορθόδοξου Μητροπολίτη Θυατείρων Νικήτα και της βυζαντινής χορωδίας που έψαλε σε βυζαντινό μέλος στίχους του Ψαλτηρίου, τάχα προς τιμήν της ελληνικής καταγωγής του πατρός του Καρόλου, Φιλίππου. 

Η επιθυμία του Καρόλου να έχει η στέψη του και ολίγη από Ορθοδοξία υμνήθηκε από δημοσιολογούντες, από εκκλησιαστικούς αλλά και από τα ΜΜΕ ως υπέρτατη τιμή προς την Ελλάδα, ως δικαίωση του ένδοξου βυζαντινισμού μας και ως μέγιστη απόδειξη της επιρροής του Ελληνικού πολιτισμού στο σύγχρονο κόσμο, παρά τις σαφείς απαγορεύσεις των Ιερών Κανόνων για τις συμπροσευχές. 

Άποψη του γράφοντος είναι ότι ειδικά η παρουσία των ορθοδόξων ψαλτών στη στέψη του Καρόλου, όχι μόνο δεν περιποιεί τιμή στην Ορθοδοξία, αλλά αποτελεί προσβολή και προς την ίδια την βυζαντινή μουσική μας παράδοση και προς όλη την ιεροψαλτική ελληνική κοινότητα.

Πρώτα απ’ όλα η βυζαντινή μουσική δεν είναι όπως όλες οι παραδοσιακές μουσικές. Η κάθε μουσική με στοιχεία παραδοσιακότητας χαρακτηρίζεται όχι μόνο από το καθεαυτό είδος στο οποίο ανήκει, αλλά και ανάλογα με τον χώρο στον οποίο λαμβάνει χώρα και τον σκοπό που εξυπηρετεί. Για παράδειγμα όταν ο Πετρολούκας Χαλκιάς παίζει στο ηπειρώτικο πανηγύρι η μουσική του είναι παραδοσιακή. Όταν ο ίδιος μουσικός παίζει τα ίδια παραδοσιακά τραγούδια στο Μέγαρο Μουσικής η μουσική του είναι φολκλορική και όταν παίζει μαζί με ξένους μουσικούς σε κάποιο φεστιβάλ η μουσική του είναι έθνικ. Η βυζαντινή μουσική όμως εκτός από το στοιχείο της παραδοσιακότητας έχει επιπλέον και το στοιχείο της εκκλησιαστικότητας. Αν μια συναυλία βυζαντινής μουσικής είναι αποδεκτή, η συμμετοχή ορθόδοξου βυζαντινού χορού σε αιρετική θρησκευτική τελετή δεν νοείται. Είναι εκτός κάθε πλαισίου που κάνει την μουσική αυτή ζωντανή και λειτουργική.  

Έπειτα οι ψάλτες είναι κατώτεροι κληρικοί. Δεν ανήκουν στην τάξη των λαϊκών αλλά ίστανται μεταξύ των λαϊκών, τους οποίους αντιπροσωπεύουν κατά τη λατρεία, και των χειροτονημένων κληρικών. Τα μέλη του βυζαντινού χορού δεν παρίστανται στη στέψη του Καρόλου, όπως π.χ. οι λοιποί επίσημοι για τους οποίους η τελετή έχει περισσότερο κοσμικό χαρακτήρα, αλλά συμμετέχουν ενεργά στην θρησκευτική αυτή τελετή. 

Τέλος, η απόδοση των βυζαντινών μελών θα μπορούσε να γίνει από αγγλικανούς μουσικούς. Σε αυτή την περίπτωση ίσως να λέγαμε ότι αποτελεί έκφραση μιας ειλικρινούς συμπάθειας προς την μουσική και εκκλησιαστική μας παράδοση. Άλλα όπως γνωρίζουν όλοι οι ψάλτες είναι αδύνατο να αποδοθεί ο χαρακτήρας της βυζαντινής μουσικής από μουσικούς που δεν έχουν γαλουχηθεί με τα βυζαντινά ακούσματα. Με την παρουσία τους στην τελετή οι ορθόδοξοι ψάλτες λειτούργησαν σαν υποτελείς ινδιάνοι της πάλαι ποτέ Αγγλικής αυτοκρατορίας που παρουσιάζονται στον Βασιλιά για την ικανοποίηση της περιέργειας και της φαντασίας του. Αποτελεί η παρουσία του βυζαντινού χορού  στη στέψη του Καρόλου μια πολιτιστική και εκκλησιαστική μειοδοσία. 

Γενικά το καλό είναι καλό, όταν με καλό τρόπο γίνεται. Το ότι το Μουσείο του Λονδίνου έχει τα γλυπτά του Παρθενώνα δεν φανερώνει την τιμή των Άγγλων για τον πολιτισμό μας. Τα γλυπτά του Παρθενώνα είναι κλεμμένα και βρίσκονται εκτός της φυσικής τους θέσης που τους δίνει την αξία που έχουν καθεαυτά. Κάθε τι το ελληνικό και ορθόδοξο, όταν συλείται παύει να είναι ελληνικό και ορθόδοξο. Το ότι ο Μωάμεθ είχε Ελληνίδα μάνα, όπως και οι περισσότεροι Σουλτάνοι, δεν έκανε τον Μωάμεθ Έλληνα ούτε είναι λόγος  να είμαστε οι Έλληνες περήφανοι. Η ελληνική καταγωγή της μητέρας του Μωάμεθ ήταν ένα επιμέρους στοιχείο, αδύναμο να λειτουργήσει εκτός του πλαισίου του ζωντανού Ελληνικού έθνους. 

Ο ψάλτης δεν είναι ένας μουσικός όπως οι κοσμικοί μουσικοί, ένας γυρολόγος που παίζει την μουσική του για όποιον τον πληρώνει. Είναι ένας κατώτερος κληρικός της Ορθοδόξου Εκκλησίας επιφορτισμένος και αυτός με μεγάλη ευθύνη για την περιφρούρηση της Ορθοδοξίας, της λειτουργικής της τάξης και των δογμάτων της. 

Και ένα ερώτημα προς όλους τους ψάλτες. Αν αύριο έρθει ένας παπικός κληρικός ή ένας αχειροτόνητος ουκρανός ψευδοϊερέας, ως κατώτεροι κληρικοί θα διαμαρτυρηθείτε, θα αφήσετε το αναλόγιο και θα ομολογήσετε Χριστό; Ιδού η απορία.

Κάνε ἐγγραφή στό νέο κανάλι τῆς Κατάνυξης τοῦ Youtube πατώντας ἐδῶ: ΚΑΤΑΝΙΧΙ